นิยายวันสิ้นโลกเรท 18+ กำลังเป็ที่นิยมในอินเตอร์เน็ต
เขาพยายามทำหัวขบถไม่อ่านมัน แต่สุดท้ายก็แพ้กระแสสังคมจนต้องหยิบมาเบิ่งอยู่ดี
เนื้อเื่เกี่ยวกับวันสิ้นโลก เนื่องจากมีสัตว์ประหลาดโผล่ออกมาจากใต้ดิน ทำให้ทุกครัวเรือนต้องส่งลูกหลานออกไปในแนวหน้าเพื่อสู้กับสัตว์ประหลาดที่ชื่อ ‘เนติวอล์’
ตามคำทำนายบอกไว้ว่า นักบุญคือความหวังของจักรวรรดิ เป็คนคอยหยุดยั้งภัยร้ายนี้ ทว่า...ไม่มีนักบุญเกิดมาสองรุ่นแล้ว จนกระทั่งนางเอกได้ถือกำเนิดขึ้นมาในตระกูลที่เคยผลิตนักบุญมาแล้วหลายรุ่น
ทุกคนเชื่อว่าเด็กสาวที่แสนบริสุทธิ์จะต้องเป็ผู้ที่ถูกพระเ้าเลือกแน่ ทุกอย่างเหมือนจะเป็ไปได้ดีถ้าไม่มีตัวร้ายอย่าง ‘มารอนโซ่’ พี่ชายของนางเอก!
มารอนโซ่อิจฉาน้องสาวที่ได้เป็นักบุญจึงพยายามกลั่นแกล้งต่าง ๆ นา ๆ สุดท้ายก็ลงเอยที่ตายก่อนนิยายจบครึ่งเื่!
ไม่รอช้า เขาเขวี้ยงนิยายบ้านี่ลงพื้นทันที
“เป็ตัวร้ายก็หัดทำหน้าที่ตัวร้ายหน่อยสิโว้ย!! มาตายก่อนเื่จบแล้วมันจะมีไปทำไม โผล่มาให้เป็สีสันเรอะ!!”
เขาบ่นต่อ “ถ้าให้ฉันเป็ตัวร้ายคงทำได้ดีกว่านี้อีก เผลอ ๆ นางเอกไม่ได้เกิดหรอก!”
เหมือนจะโมโหมากไป ชายหนุ่มจึงรู้สึกปวดหัว โลกหมุนรอบด้านราวกับมีคนเอาหัวเขาไปกลิ้งเล่นในชิงช้า์ และทุกอย่างก็ดับวูบไป...
“เ้าอยากเปลี่ยนแปลงตอนจบของวันสิ้นโลกรึเปล่าล่ะ”
ตอนจบบ้าอะไร...
เฮือก!!!
เขาลืมตาขึ้นมา พบว่าตนเองนอนอยู่ในกล่องแคบ ๆ ที่ขยับร่างกายแทบไม่ได้
[หากโฮสต์รู้สึกตัวแล้ว ระบบขอรีบชี้แจงก่อนเลยว่าให้ส่งเสียงอะไรก็ได้เพื่อบอกคนภายนอก ไม่งั้นท่านจะถูกเผา]
[3]
[2]
[1]
“อ้ากกกกกกกกกกกกก”
ถึงจะไม่เข้าใจเท่าไหร่แต่เขาก็ร้องโวยวายออกมาราวกับสัญชาตญาณในกายมันร่ำร้อง
“อะไรเนี่ยทำไมมีเสียงร้องออกมาจากโลงล่ะ”
“ข้านึกว่ามารอนโซ่สิ้นใจั้แ่สะดุดขาตัวเองล้มหัวฟาดหินซะอีก”
“สมควร เขากดดันให้ชาร์ลอตต์ไปล่า พอตัวเองถูกส่งไปล่าเองดันเอาชีวิตไม่รอด”
ฟึบ!!
โลงที่มารอนโซ่อยู่ถูกดึงออกจากเตาเผา พอเปิดฝาออก สิ่งที่เขาเห็นคนแรกดันเป็ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา ั์ตาสีอความารีนส่องสกาวตัดกับเส้นผมสีดำขลับที่ตกลงปรกหน้าเวลาก้มมองลงมา
“หึ แม้แต่นรกยังไม่อยากรับเ้าไปอยู่ด้วยเลยนะ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบ
ปากหมาแบบนี้มีคนเดียว...
“ลีออน!!!”
“เรียกชื่อข้าทำไม หัวใจหยุดเต้น สมองก็หยุดทำงานไปด้วยรึไง”
เขาอ้าปากค้าง “…”
“ยังไงก็กลับห้องก่อนเถอะครับ” โจชัวพยายามประคองร่างไร้สติของผู้เป็นายกลับเข้าห้องพัก จากนั้นเ้าตัวก็สะบัดตูดเดินออกไปไม่ถงไม่ถามสุขภาพสักคำ
โจชัวคือผู้ดูแลส่วนตัวของมารอนโซ่แต่ดันแอบรักชาร์ลอตต์ นางเอกของเื่ซะได้ แถมยังหาข้ออ้างไปอยู่กับทางนั้นบ่อย ๆ ด้วยเหตุผลว่า ผู้ดูแลส่วนตัวของชาร์ลอตตายเพราะเนติวอล์ เขาจึงต้องผลัดไปดูแลนางเป็บางครั้ง
“บางครั้งอะไรล่ะ แทบจะยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยเถอะ”
มารอนโซ่ขยี้ผมหยักศกสีทองสว่างของตนเอง “อธิบายมาเดี๋ยวนี้เลย มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
[โฮสต์โปรดใจเย็น ระบบแค่รอตอนที่โฮสต์อยู่คนเดียว]
“รีบ ๆ พูดมาได้แล้ว ไหงข้ามาอยู่ในร่างของมารอนโซ่ได้ แล้วยังเป็ตอนที่อีกฝ่ายจะโดนจับเผาอีก!”
[อย่างที่โฮสต์ทราบ มารอนโซ่อิจฉานางเอกจึงพยายามกดดันให้ชาร์ลอตต์เข้าร่วมหน่วยล่าเนติวอล์โดยอ้างว่าถ้าเป็นักบุญจริงก็ควรออกไปล่าเผื่อพลังจะตื่นขึ้นมาบ้าง ทว่าทุกคนไม่ยอมจึงยัดเยียดโฮสต์ไปแทนเพื่อสั่งสอนให้รู้สำนึกว่าไม่ควรรังแกนักบุญผู้สูงส่ง]
“หลังจากนั้นมารอนโซ่ก็ม่องเพราะสะดุดขาตัวเองหัวโขกหิน รีบ ๆ เข้าเื่เถอะ ข้าอ่านมาครึ่งเื่แล้วรู้น่า”
[ครับ ซึ่งเหตุการณ์มันประจวบเหมาะกับสิ่งที่โฮสต์ลั่นวาจาไว้พอดี]
“ถ้าให้ฉันเป็ตัวร้ายคงทำได้ดีกว่านี้อีก เผลอ ๆ นางเอกไม่ได้เกิดหรอก!”
เสียงของเขาถูกเปิดเล่นอีกรอบเหมือนอัดเทปไว้ มันเล่นวนไปมาราวกับตอกย้ำว่าเขาทำอะไรลงไป
“เฮ้ย ๆ แกคิดจริงจังกับคนที่คะนองปากเพราะอินเวลาอ่านนิยายรึไง ส่งข้ากลับบ้านนะ!”
[ไม่ทันแล้วโฮสต์ ระบบมีสิทธิ์ส่งท่านกลับได้ก็ต่อเมื่อโฮสต์ทำหน้าที่ตัวร้ายได้ดี พร้อมทำภารกิจ ตัวร้ายผู้ยิ่งใหญ่อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม จ้า จ้า จ้า…]
“…”
ไรเนี่ย
ระบบเห็นโฮสต์ของมันทำหน้าเหมือนสติหลุดลอยไปแล้ว มันจึงอธิบายต่อ
[นี่คือสถานะปัจจุบันของโฮสต์ครับ อนาถไม่น้อยเลยใช่ไหมล่ะ]
ชื่อ : มารอนโซ่
สถานะ : ตัวร้ายกาก ๆ ที่ตายก่อนนิยายจบ
ฉายา : พี่ชายใจโฉดที่ทำร้ายน้องสาวได้ลงคอ
ความสามารถติดตัว : นักบุญที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์เท่าจิ๋มมด
>รักษาแผลระดับโดนมีดบาดได้ [1/5]
>อวยพรต่อเทพเ้า
“ห้ะ เดี๋ยว!! คนที่เป็นักบุญคือนางเอกไม่ใช่เหรอ ทำไมข้ามีพลังศักดิ์สิทธิ์ล่ะ!”
[โฮสต์อ่านนิยายไม่จบเอาอะไรมามั่นใจ]
โห อึ้ง ทำเอาพูดไม่ออก
“งั้นที่โดนจับเผาเมื่อกี้ก็เหมือนพวกนั้นส่งนักบุญตัวจริงไปตายเลยนะ”
[ใช่แล้ว เพราะฉะนั้นระบบหวังว่าโฮสต์จะทำหน้าที่นักบุญได้ดีพอ ๆ กับตัวร้าย]
มารอนโซ่คิ้วกระตุก “ทำไมมันขัดแย้งแปลก ๆ ล่ะ ข้าต้องชั่วร้ายไปพร้อมกับช่วยเหลือผู้คนงั้นเหรอ”
[บู้!!! โฮสต์เป็ตัวร้าย ตัวร้ายร้ายแค่กับนางเอกก็พอ ถ้าตัวร้ายระรานคนอื่นที่ไม่ใช่นางเอกจะเป็ตัวร้ายได้ยังไง]
“…”
[คนเราเวลาจะทำเื่ชั่วร้ายกับใคร มันต้องมีเหตุผลรองรับอยู่แล้ว มารอนโซ่ไม่อยากเป็คนชั่วร้ายในสายตาคนอื่นหรอกครับ ถ้าเขาเลือกได้...]
“แล้วถ้าไม่ทำล่ะ”
[…]
“ถ้าข้าไม่ทำภารกิจตัวร้ายแล้วปล่อยเวลาไปเรื่อย ๆ จะเกิดอะไรขึ้น”
[โฮสต์อ่านนิยายมาเยอะ คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะครับ]
โอเครู้เื่ ม่องสถานเดียว!!
เขาก็แค่ลองโยนหินถามทางไปงั้น เผื่อมันได้นี่นา
[แต่โฮสต์โผล่มาตอนครึ่งเล่ม ทุกคนหลงรักนางเอกกันไปหมดแล้ว แม้แต่ผู้ดูแลที่ชื่อโจชัวก็ตาม เพราะฉะนั้นภารกิจแรกของโฮสต์คือการเรียกคะแนนความนิยมกลับคืนมา!]
>ทำให้ทุกคนมองโฮสต์ดีขึ้นในระดับที่มองแล้วไม่เบะหน้า [0/10]
มารอนโซ่กุมขมับหนักกว่าเดิม “แล้วจะให้ทำยังไงล่ะโว้ย!!”
ได้ข่าวว่าทุกคนเกลียดตัวร้ายเพราะอีกฝ่ายชอบแกล้งนางเอกซึ่งอาจเป็นักบุญในอนาคต นักบุญสำคัญกับอนาคตของจักรวรรดิมาก มารอนโซ่ได้เป็พี่ชายของว่าที่นักบุญแท้ ๆ แต่ไม่ใจกว้างเอาซะเลย...
ตู้ม!!!!!!
ระหว่างที่มารอนโซ่กำลังจะล้มตัวนอน จู่ ๆ เสียงะเิก็ดังขึ้น
“มีเนติวอล์โผล่มา!!!!”
เสียงะโดังจากข้างนอกทำให้ร่างเพรียวกุมขมับ
จะไม่ให้เขาพักหายใจเลยรึไง!!!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้