เมื่อได้ฟังคำพูดไม่แยแสของหลงโม่หราน เหล่าผู้ฝึกวรยุทธ์ในหมู่บ้านชาวประมงต่างกระซิบกระซาบกัน
หลงหว่านเอ๋อร์นับเป็ผู้ฝึกวรยุทธ์รุ่นเยาว์ที่มีพร์ในการเรียนรู้และมีความสามารถโดดเด่น หากถึงวัยที่เธออายุเท่าลัวเฟิง อาจสามารถใช้พลังภายในออกมาได้ หลงหว่านเอ๋อร์จึงถูกจัดเป็อันดับหนึ่งในคนรุ่นเยาว์ของตระกูลหลงมาตลอด
แต่ตอนนี้หลงโม่หรานกลับให้เธอทำลายจุดตันเถียนของตัวเอง นี่เขาถือสาเื่นี้ถึงขั้นบีบให้เธอต้องเลือกเลยเหรอ?
สำหรับเื่ของตระกูลหลง ผู้คนในยุทธจักรล้วนทราบจากข่าวลือที่ถูกปล่อยออกมาก่อนหน้าว่าชายสวมหน้ากากที่ชื่อ ‘โม่จิ่วเกอ’ มีความเกี่ยวข้องกับเย่เฟิงจากตระกูลเย่ ทั้งยังเป็ผู้ชายของหลงหว่านเอ๋อร์
หลงโม่หรานจึงมอบตัวเลือกให้เธอระหว่างวรยุทธ์ของตัวเองกับผู้ชาย!
ในมุมของคนในยุทธจักร หากหลงหว่านเอ๋อร์ยอมทำลายจุดตันเถียนของตัวเอง ชายสวมหน้ากากที่ชื่อ ‘โม่จิ่วเกอ’ ยังจะ้าตัวเธออยู่อีกเหรอ? แน่นอนว่าเขาย่อมเขี่ยเธอทิ้งอย่างไม่ไยดี! หากเปลี่ยนเป็พวกเขาที่ต้องเผชิญหน้ากับสถานการณ์นี้ ย่อมเลือกรักษาวรยุทธ์ของตัวเองโดยไม่ต้องคิด และเลือกยืนฝั่งเดียวกับหลงโม่หราน
เย่เฟิงหรี่ตาลง ก่อนเหลือบมองหลงหว่านเอ๋อร์
ชายหนุ่มไม่พูดอะไร เพราะเขาเองก็อยากรู้เช่นกันว่าหลงหว่านเอ๋อร์จะเลือกอะไร สัญชาตญาณของเขาบอกว่าหญิงสาวจะเลือกทำลายจุดตันเถียนเพื่ออิสรภาพของคนทั้งคู่
หากหลงหว่านเอ๋อร์เลือกทำลายจุดตันเถียนตัวเองจริง ถึงเวลานั้นเขาจะบอกเื่การฝึกวิถีเซียนแก่เธอ
‘เมื่อทำลายวรยุทธ์ของตัวเองไปแล้ว ก็ไม่จำเป็ต้องกังวลปัญหาเื่การปะทะระหว่างพลังภายในกับพลังชี่อีก’ เย่เฟิงคิดในใจ เนื่องจากมีทางออกให้อีกฝ่ายเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นไม่ว่าหญิงสาวจะเลือกอะไร เขาก็ไม่คิดห้ามเธอ
สำหรับผู้ฝึกวรยุทธ์ จุดตันเถียนถือเป็แกนหลักของการฝึกฝน หากจุดตันเถียนถูกทำลายถือเป็จุดจบของการฝึกวรยุทธ์ แต่สำหรับผู้ฝึกวิถีเซียนแล้ว จุดตันเถียนไม่ใช่สิ่งจำเป็ ในโลกเทวะ จุดก่อกำเนิดจึงถือเป็แกนหลักของการฝึก จุดตันเถียนเป็เพียงส่วนที่ใช้รองรับพลังเท่านั้น ไม่มีผลต่อการฝึกวิถีเซียน
แค่มีจุดก่อกำเนิด จุดตันเถียนก็สามารถงอกขึ้นใหม่ได้อีกครั้ง!
บรรยากาศรอบหมู่บ้านชาวประมงมีทั้งเสียงฟ้าคำราม ฟ้าแลบ และพายุฝนกระหน่ำลงมาราวฟ้าถล่ม ไม่เพียงเท่านี้ พายุในทะเลที่ห่างออกไปหนึ่งกิโลเมตรทวีความรุนแรงขึ้น จนกระแสน้ำกลายเป็คลื่นั์ขนาดใหญ่และสูงจนน่ากลัว
กระแสคลื่นั์โหมขึ้นสูงจนแทบจะปิดท้องฟ้า เห็นได้ชัดว่าอีกไม่นาน หมู่บ้านชาวประมงแห่งนี้คงได้จมอยู่ใต้น้ำแน่
“พายุครั้งนี้มัน...” เย่เฟิงไม่สบายใจ เพราะคำพูดของหัวหน้าหน่วยงานความมั่นคงแห่งชาติเหลยิ ยังคงดังก้องอยู่ในหูของเขา
เป็ไปได้ไหมว่ามันจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับอาจารย์? ในโลกเทวะ สภาพอากาศไม่เคยปกติ เพราะผู้มีพลังระดับสูงจะมีความสามารถหลายอย่างและทรงพลังมหาศาล กระทั่งการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศก็ยังสามารถทำได้
สภาพอากาศในตอนนี้ หรือว่าจะเป็ซูเฟยอิ่ง…
ชายหนุ่มนั่งลงข้างเด็กหนุ่มจากตำหนักไท่จี๋ซึ่งหมดสติไป พร้อมขบคิดเื่นี้ไม่หยุด
ด้านหลงหว่านเอ๋อร์ก็กำลังประคองชูชูลุกขึ้น ชั่วขณะนั้นหญิงวัยกลางคนดูจะเป็กังวลขึ้นมา ร่างของเธอไม่เพียงเปียกโชกแต่ยังเต็มไปด้วยเม็ดทราย อีกทั้งรู้สึกเหมือนไม่สบาย ซ้ำยังไอไม่หยุด สภาพของเธอที่ดูอ่อนแอและน่าสงสาร ยิ่งปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบเถื่อนของผู้คนรอบข้าง พวกเขาจับจ้องเธอไม่วางตา ทำราวกับจะกลืนกินเธอลงท้อง
“จะให้ฉันทำลายจุดตันเถียนของตัวเองใช่ไหม?”
หลงหว่านเอ๋อร์ประคองชูชูก่อนเงยหน้าขึ้นจ้องหลงโม่หรานด้วยแววตาดื้อรั้น “งั้นก็จำคำพูดของคุณไว้ด้วยนะ”
หญิงสาวเชิดหน้าขึ้น สายฝนโปรยลงมาอาบใบหน้าสวย เรือนผมเปียกโชกพาดบนไหล่ขาว กระโปรงยาวแนบติดเรือนร่าง เธอยืนท่ามกลางสายฝนดูมีเสน่ห์น่าหลงใหล ร่วมกับชูชูที่อยู่ด้านข้าง ทำให้เป็ทิวทัศน์อันยอดเยี่ยมชวนมอง
“แค่ก… หว่านเอ๋อร์” ชูชูส่งเสียงไอ เธอ้าเกลี้ยกล่อมหลานสาว “จากนิสัยของเขา หากเธอทำลายจุดตันเถียนจริงๆ ล่ะก็ จะยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดจนไม่ยอมปล่อยพวกเราไป…”
“ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ นักกระบี่อันดับหนึ่งของยุทธจักรอย่างหลงโม่หรานคงไม่กลับคำพูดของตัวเองหรอกนะ?”
หลงหว่านเอ๋อร์มองหลงโม่หรานก่อนยิ้มหยัน
“หึ” หลงโม่หรานเพียงแค่นเสียงโดยไม่พูดอะไร
หลงหว่านเอ๋อร์ตัดสินใจแน่วแน่ สถานการณ์ตอนนี้ เธอได้แต่หวังว่าผู้ชายคนนี้จะยอมทำตามข้อตกลง เมื่อเธอทำลายจุดตันเถียนและวรยุทธ์ของตัวเองแล้ว เขาจะยอมปล่อยเธอ เย่เฟิง และชูชูไปจากที่นี่พร้อมกัน
เมื่อเห็นหญิงสาวเหมือนจะตัดสินใจทำลายจุดตันเถียนของตัวเอง ผู้ฝึกวรยุทธ์นับร้อยล้วนส่ายหัวและลอบถอนหายใจ
ถึงอย่างไรเธอก็เป็เพียงเด็กสาว ทั้งยังไร้เดียงสาเกินไป!
เพื่อผู้ชายคนหนึ่ง ถึงกับยอมสละชีวิตตัวเอง แบบนี้มันคุ้มกันไหม? ผลจากการทำลายจุดตันเถียนนั้นร้ายแรงนัก! ไม่เพียงวรยุทธ์ที่ถูกทำลาย แต่เธอจะไม่สามารถฝึกวรยุทธ์ได้อีกตลอดชีวิต จากนี้แม้แต่ร่างกายก็ยังเกรงว่าจะอ่อนแอกว่าคนธรรมดาเสียอีก!
ด้านชายสวมหน้ากาก ‘โม่จิ่วเกอ’ ผู้สามารถปลดปล่อยพลังภายในออกมาได้ั้แ่อายุยังน้อย ทั้งยังเรียกกระบี่อสนีบาตออกมาใช้ได้ พร์ระดับนี้แม่แต่หลงโม่หรานก็ไม่อาจทำได้ ต่อไปเขาจะยอมรับหญิงสาวที่ ‘ไร้ค่า’ เช่นเธอได้อย่างไร?
หลงหว่านเอ๋อร์ยืนอยู่ท่ามกลางสายฝนขณะหันมามองเย่เฟิงซึ่งอยู่ภายใต้หน้ากาก เธออยากได้ยินและอยากเห็นปฏิกิริยาของเขา หวังให้เขาคิดห้ามเธอสักหน่อย แค่นั้นก็ทำให้เธอพอใจและจะทำลายจุดตันเถียนได้อย่างไม่ลังเล
แต่มันกลับไม่เป็เช่นนั้น
หน้าอกเย่เฟิงเปียกชุ่มด้วยเืสีแดงสด อีกทั้งาแของเขาเริ่มมีเกล็ดน้ำแข็งก่อตัวขึ้นบางๆ มันดูเป็แผลที่ร้ายแรงมาก เขาเพียงเงยหน้าขึ้นสบตากับเธอ ก่อนพยักหน้าและพูดอย่างหนักแน่น
“ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่มีวันทิ้งเธอ”
หลงหว่านเอ๋อร์คิดว่าตัวเองเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย จึงกัดฟันแน่นพร้อมพยักหน้า จากนั้นก้าวเท้าสองสามครั้งไปหยุดตรงกลางระหว่างหลงโม่หรานและเย่เฟิง
จริงสิ หากตอนนี้เธอไม่ทำเช่นนี้ พวกเขาก็ต้องตายกันหมด อย่างนั้นเธอสู้เพื่ออิสรภาพไม่ดีกว่าหรือ ถึงต้องทำลายจุดตันเถียน ต่อให้ไม่มีวรยุทธ์... ขอแค่มีเย่เฟิงอยู่ข้างๆ อนาคตคงไม่เลวร้ายเกินไปนักหรอก?
หญิงสาวเชื่อว่าเย่เฟิงไม่มีวันทอดทิ้งเธอ
ท่ามกลางเสียงฟ้าคำราม หลงหว่านเอ๋อร์มองหลงโม่หรานผ่านม่านฝนไม่วางตา หญิงสาวอยากจำภาพในวันนี้ เก็บเป็ความทรงจำและสลักมันไว้ในหัวใจ!
หลงโม่หรานมองเธออย่างเ็า มีเพียงความเฉยเมยที่ส่งมา ราวกับคนตรงหน้าไม่ใช่ลูกสาวของเขา เป็เพียงคนแปลกหน้า เหล่าคนในยุทธจักรแทบกลั้นหายใจ ทุกคนเปียกปอนด้วยหยาดฝน ต่างร่วมเป็พยานกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า
ไม่ว่าหลงหว่านเอ๋อร์จะเลือกทางไหน ย่อมมีผลกระทบต่อยุทธจักรแน่นอน
หญิงสาวเริ่มโคจรพลังภายในหมุนเวียนผ่านเส้นลมปราณทั่วร่าง ก่อนรวบรวมพลังให้อยู่ในช่องท้องด้านล่างตรงจุดตันเถียน และลงมือทำลายจุดตันเถียนของตัวเอง กระบวนการทั้งหมดง่ายดายมาก เพียงรวบรวมพลังภายในทั้งหมดไว้ที่จุดตันเถียน จากนั้นก็ะเิมัน
เย่เฟิงซึ่งเตรียมพร้อมอยู่แล้ว ใช้กรงเล็บัดึงตัวหลงหว่านเอ๋อร์กลับมาข้างตัว แม้เขาจะไม่ห้ามเธอเพราะมีเหตุผลบางอย่าง แต่ในใจก็ยังกังวลมาก
สถานการณ์ในตอนนี้เขาไม่อาจประมาทได้!
“อึก—” หญิงสาวครางด้วยความเจ็บ ทั่วร่างสั่นเทาและมีเืไหลออกจากปาก
ใบหน้าจิ้มลิ้มของเธอซีดเผือด สีหน้าอ่อนแรงมาก สายฝนที่กระหน่ำลงมาทำให้ร่างของเธอสั่นสะท้าน
“ลงมือทำลายจุดตันเถียนของตัวเองจริงเหรอ!” คนในยุทธจักรที่มุงดูต่างใกับการกระทำของเธอ!
คราแรกพวกเขาล้วนคิดว่าหลงหว่านเอ๋อร์ไม่มีทางตัดสินใจเช่นนี้ แต่เมื่อคิดดูแล้ว คงประเมินหญิงสาวต่ำไป ทำไมเธอถึงกล้าตัดสินใจทำเช่นนี้?
เพื่อความรัก?
โง่เง่า! สมัยนี้ใครยังเชื่อเื่ความรักอยู่อีก!
เมื่อหลงโม่หรานเห็นดังนั้น สีหน้าก็คล้ำลงทันที เขาโกรธจัดจนเส้นเืบนหน้าผากปูดโปนราวจะะเิ!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้