เวลาที่ผ่านไปวันแล้ววันเหล่า ที่เอื้องฟ้าลงทัณฑ์น้องก็เริ่มที่จะมีความคิดใหม่ ่สายก็ได้ดึงมือน้องลงมาจากห้องและไปที่สวนหลังบ้าน โยนจอบกับถือและเมล็ดพันธุ์ผักให้กับน้อง
“ถ้าไม่อยากอดตาย ก็ปลูกผักพวกนี้กินซะ ส่วนน้ำสะอาดเดินไปตามถนนที่อีก2กิโล จะมีสระเก็บน้ำที่ฉันให้คนงานมาขุดขึ้นมาเก็บน้ำฝนเอาไว้ใช้ ถ้าไม่อยากขาดน้ำจนตายก็ใช้น้ำให้ประหยัดด้วย พี่ไม่อดตายกับเธอด้วยหรอกนะน้องอีฟ ทำซะปลุกผักเสร็จจะได้ไปเลี้ยงไก่จะได้เอาไข่ไว้กินจะได้บำรุงให้มากๆ กลางคืนแรงจะได้ไม่ตก”
น้องที่เหนื่อยล้าจากการถูกเอื้องฟ้าทรมานกันไม่หยุดก็ไม่คิดว่าเอื้องฟ้าจะให้เธอมาทำอะไรแบบนี้ ก็ได้แต่มองหน้าพี่สาวใจร้ายแต่ก็ขัดคำสั่งไม่ได้ จึงได้แต่ทำตามทั้งๆ ที่ตัวเองก็ทำไม่เป็ เอื้องฟ้าเห็นแล้วก็ขัดใจ จึงไปทำให้ดู
“มานี้ ดูแล้วก็จำเอาไว้ อย่าทำเสียหาย ถ้าอดพี่ไม่รู้ด้วยนะ ถ้าปลุกไม่ขึ้นเพราะเธอทำไม่ดี ก็อย่ามาโทษพี่ โทษตัวเธอเองที่ทำอะไรไม่เป็สักอย่าง เป็อย่างเดียว คือเื่บนเตียงที่พี่สอนจนเก่งแล้วนี่”
“ถ้าอีฟไม่เก่ง ก็ปล่อยอีฟไปสักทีสิ จะเก็บอีฟไว้เป็ปีๆ แบบนี้ทำไม”
“ก็ลีลาของเธอ มันทำให้พี่ไม่อยากปล่อยเธอไปตอนนี้ เธอยิ่งโตยิ่งกลัว โดยเฉพาะนม ที่เต็มไม้เต็มพี่มากขึ้นทุกวัน พี่ชอบ ดูดแล้วเต็มปากดีหอมหวานที่สุดน้องอีฟของพี่ รีบๆ ทำซะ พี่เริ่มหิวแล้ว อยากกินนมเร็วๆ”
“ก็คิดได้แค่นี้ อย่าให้อีฟหลุดไปได้ ชั่วชีวิตนี้ อีฟไม่ขอเห็นหน้าพี่เอื้องอีก”
“พอพี่เบื่อเธอ พี่ก็ไม่อยากเห็นหน้าเธอน้องอีฟ แต่ตอนนี้ พี่ยังไม่เบื่อ ยังอยากจะกินเธอไปแบบนี้เรื่อยๆ ยิ่งโตขึ้น พี่ยิ่งไม่อยากปล่อย ลีลาเร้าใจพี่ที่สุดเมียคนสวย”
น้องผลักเอื้องฟ้าออกไปให้พ้นทางด้วยความน้อยใจ ที่เอื้องฟ้าคิดกับตนได้แค่เื่บนเตียง ทำให้น้องเสียใจไม่น้อย หนึ่งปีที่อยู่ด้วยกัน เอื้องฟ้าก็มองน้องแค่เื่อย่างว่า ถึงน้องจะคอยตามใจ ทำกับข้าวให้กิน ซักผ้าดูแลบ้านให้ ในสายตาของเอื้องฟ้าในความคิดของน้องก็คือ คนรับใช้และทาสหรือนางบำเรอ ตอนเช้าก็ทำงานกลางคืนก็สนองตัณหา รองรับอารมณ์รักที่รุนแรงของเอื้องฟ้า
น้องอีฟก็ทำตามที่เอื้องฟ้าบอกคือปลูกผักและเดินไปตักน้ำไกลถึงสองกิโลเพื่อมารดน้ำผักที่ปลูกเอาไว้ไม่ให้มันตาย ถ้าตายเธอก็คงต้องอดตายตามผักแน่ๆ พอเสร็จก็ทำให้น้องเหนื่อยมาก แต่เอื้องฟ้าก็ไม่ยอมให้น้องได้พัก ดึงมือน้องไปที่เล้าไก่ แล้ว เอาอาหารไก่ให้น้อง พร้ะกร้าเก็บไข่ ที่ต้องไปสู่กันแม่ไก่ที่กำลังกกไข่เอาเอง “เอาอาหารให้แม่ไก่ซะ แล้วอย่าทำไก่ตื่นละ ระวังมันจะไม่ออไข่ให้กิน อดไม่รู้ด้วย เก็บไข่ก็เบาๆ มือด้วยนะ แม่ไก่ตื่นแล้วโดนจิกเอาอย่าหาว่าพี่ไม่สอนล่ะ”
น้องก็เดินเข้าไปที่เล้าไก่และทำตามที่เอื้องฟ้าสอน แต่ก็ยังไม่วายทำไก่ตื่นจนตัวเองตัวแม่ไก่ไล้ตี พอเอื้องฟ้าเห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งเข้าไปเอาตัวบังน้องและรีบพาน้องออกจากเล้าไก่แต่ตอนนั้นแขนของน้องก็โดนแม่ไก่ตีไปแล้ว และไข่ก็แตกไปได้มาแค่สองฟอง
“พี่เตือนแล้ว ไหนเจ็บตรงไหน มาพี่ทำให้ดู แล้วอย่าพลาดอีกนะดูให้ดีๆ หลังจากนี้ เราต้องทำเองให้ได้ ถ้าพี่ต้องขึ้นฝั่งไปไม่มีใครมาเก็บให้ เราต้องทำเองเข้าใจมั้ยน้องอีฟ”
น้องพยักหน้า เพราะถึงยังไง พอถึง่เวลาคับขันขึ้นมาเอื้องฟ้าก็เข้าไปช่วย มันก็ทำให้น้องรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อยเพราะอย่างน้อยเอื้องฟ้าก็ไม่ได้ไร้หัวใจซะทีเดียวถึงจะเ็าก็ตามแต่ก็ยังเข้าไปช่วย ทำให้น้องยิ้มออกมาเล็กน้อยพอพี่เห็นก็ใจสั่นไม่หยุดแต่ก็หันหน้าหนี และเก็บไข่ออกมาเพิ่มอีก 10 ฟอง กลัวน้องอดตายจริงๆ ถ้าเธอไม่อยู่แล้วน้องทำพลาดโดนแม่ไก่ไล้ตีอีก คงได้กินข้าวเปล่าแน่
“เอาถือ เห็นแล้วใช่มั้ยว่าพี่ทำยังไง ไม่ใช่ไปถึงเอามือล้วงๆ แบบนั้นแม่ไก่ไม่ไล้ตีก็แปลกล่ะ จับปีกเอาไว้ แล้วค่อยๆ ยกขึ้นมา วางแม่ไก่เอาไว้อีกตะกร้าที่มีไข่อยู่เราถึงจะเก็บไข่เข้าใจมั้ยน้อง ห้ามไล้หรือทำให้ใ หรือจะโปรยอาหารแล้วเรียกแม่ไก่ออกไปกิน เราถึงจะเข้าไปเก็บไข่ อันนั้นก็ได้ จำเอาไว้ ยัยโก๊ะ”
เอื้องฟ้าเอามือขยี้หัวน้องเพราะเอ็นดูน้องที่ทำอะไรไม่เป็สักอย่าง ถ้าไม่มีเธออยู่บนเกาะด้วย น้องจะทำอะไรกิน ในเมื่อบนเกาะมีแค่เธอสองคนกับคนสนิทที่จะมาส่งเสบียงแค่เดือนละครั้งด้วยตัวเอง แต่ตอนนี้เอื้องฟ้าที่คิดถึงลูกก็เลยอยากกลับไปหาลูกสักครั้ง จึงสอนน้องอีฟก่อนกลับขึ้นฝั่งและทิ้งน้องไว้บนเกาะ
“ตามมานี้ ยังไม่หมด”
เอื้องฟ้าพาน้องไปที่คอกวัว เพื่อรีดนมวัว ซึ่งเอื้องฟ้าพึ่งซื้อมาสองตัว เพื่อรีดนมวัวกินสดๆ เอื้องฟ้าปกติจะมานั่งรีดเองและเอาแช่ตู้เย็นไว้ให้นมกินบำรุงทุกวันแต่ตอนนี้ น้องต้องทำเอง
“นั่งลงแล้วก็ทำตาม ที่สอน ถ้าอยากกินนมสด”
เอื้องฟ้าก็สอนน้องรีดนมวัวดูจนน้องสามารถรีดออกมาได้ ก็โล่งอกไม่น้อย อย่างน้อยช่วยที่เธอไม่อยู่สองสามวันน้องก็ไม่อดตายแน่นอนและไม่ต้องกลัวใครจะมารังแกด้วยเพราะนอกจากเธอกับคนสนิทไม่มีทางที่ใครจะผ่านน่านน้ำเข้ามาได้ ถ้าไม่ชำนาญพอ เรือได้จมก่อนมาถึงเกาะด้วยโขดหินใต้น้ำจำนวนมาก แม้แต่เธอบางครั้งก็ยังพลาด ทำเรือเกือบจม ถ้าไม่ชำนาญการเดินเรือจริงๆ คือจมก่อนถึงท่าถอดเรือแน่นอน
“ทำเป็แล้วนะ อีกอย่าง ถ้าอยากกินปลาเหมือนทุกวันที่พี่ไปดักมาให้ ก็ตามมา อยู่บนเกาะก็ต้องหาของบนเกาะกินเอาเอง อย่าหวังพึ่งของจากบนฝั่ง จะมาส่งแค่เดือนละครั้งเท่านั้น ไม่ต้องคิดอะไรมากแล้ว ตามมาจะสอน อย่าดื้อถ้าไม่อยากเจ็บตัว”
เอื้องฟ้าดึงมือน้องให้เดินตามเธอไปยังริมฝั่งและเอาอุปกรณ์ดำน้ำให้กับน้อง พร้อมทั้งสอนวิธีใช้และให้น้องดำน้ำตามเธอลงไปพร้อมกับรอกที่ให้ยิงปลาใต้ทะเล กับ ที่คีบกุ้งกับปู เอื้องฟ้าทำให้น้องดู น้องก็พยายามทำตาม แต่ก็ไม่โดนจาก ห้าตัวน้องก็จับได้แค่หนึ่งตัว เอื้องฟ้าก็ส่ายหัวและคิดว่า
//อย่างน้อยก็ไม่อดตาย ถึงจะได้ปลาแค่ตัวเดียว แต่มีไข่กับนม ขอให้อยู่ได้นะน้องอีฟ//
เธอพาน้องขึ้นจากน้ำและให้น้องเอาทุกอย่างที่เก็บมาวันนี้ไปที่ครัวก่อนที่จะไปอาบน้ำ แต่พออยู่ด้วยกันในห้องน้ำ เอื้องฟ้าก็ยังไม่วายจะจับน้องมาร่วมรักกับเธอภายในห้องน้ำ ทำเอาน้องขาสั่นไปพักใหญ่ ก่อนที่จะพากันลงมา
“เอานมไปต้ม กินสดๆ แบบนั้นไม่ได้ วิธีต้มนมสดรู้มั้ยทำยังไง”
น้องส่ายหัว เอื้องฟ้าก็เดินมาประกบจูบน้องเข้าอย่างแรงเป็การทำโทษ นี้น้องอีฟทำอะไรเป็บ้างพ่อแม่ของเธอสอนอะไรบ้าง มันผิดกับเอื้องฟ้าที่แม่ของเธอสอนมาทุกอย่าง ร่วมถึงเธอก็เรียนรู้ด้วยตัวเอง
“ทำอะไรเป็บ้างฮะเรา นอกจากนอนกอดกับพี่”
“อายุ 15 ก็ต้องมีผัวทั้งๆ ที่ไม่เต็มใจ คิดว่าทำอะไรเป็บ้างคะ”
“เถียงเก่งนะ เดี๋ยวนี้กล้าเถียง งั้นไม่ต้องกิน มานี้เลยดื้อนัก”
เอื้องฟ้าลากน้องไปวางบนโต๊ะอาหารและตามขึ้นไปจับน้องแก้ผ้าออกจนหมดก่อนที่จะลงโทษน้องทำเอาน้องร้องด้วยความเ็ปอีกครั้ง เมื่อถูกเอื้องฟ้ารุนแรงใส่กันอีกแล้ว
“ไม่เคยถนอมกันเลย พอโมโหและไม่พอใจกัน ก็ทำแบบนี้ตลอด อีฟเกลียดพี่จริงๆ”
“พี่ก็ไม่ชอบเรา ทำไมต้องถนอมด้วย สอนก็เถียง พูดดีๆ ก็เถียง ดื้อทำตัวเป็เด็ก”
“อีฟอายุ 16 ก็ยังเด็กไม่ใช่หรือไง”
“ยังจะเถียง 16 แต่มีผัวแล้วก็ไม่เด็ก ถ้ายังเถียงไม่หยุด อย่าคิดว่าพี่จะเมตตาเธอน้องอีฟ”
“โอ๊ยยย เจ็บ พอแล้ว อีฟเจ็บ อื้อออ อีฟขอโทษ พี่เอื้องจ๋า เบาๆ กับเมียหน่อยได้มั้ย น้องเจ็บแสบไปหมดแล้ว เบามือหน่อยนะคนดีของเมีย”
เมื่อเอื้องฟ้าได้ยินน้องอ้อนกันแถมเอามือมาโอบรอบคอก็ถึงกับใจอ่อนแทบละลายเพราะคำพูดหวานๆ ของน้อง จึงดันน้องขึ้นมาและร่วมเพศด้วยความถนอมน้อง เพราะเป็อีกท่านอกจากการลงลิ้นที่เอื้องฟ้าจะเมตตาน้อง ทำให้น้องอีฟรู้ว่า ท่าไหนที่เอื้องฟ้าทำแล้วจะเมตตาเธอ ทำให้น้องยิ่งกอดรัดรอบคอเอื้องฟ้าเอาไว้ไม่ปล่อยและตอบรับทุกจังหวะที่พี่สาวใจร้ายคนนี้จะส่งมาให้เพื่อทำให้เธอพอใจและหายโกรธ น้องอีฟจึงให้ทุกอย่างเพื่อทำให้ร่างกายของตัวเองปลอดภัยมากที่สุดถึงจะต้องฝืนใจทำดีด้วย น้องอีฟก็ต้องยอม เพื่อหลุดพ้นจากทัณฑ์ทรมานของเอื้องฟ้า จนเอื้องฟ้าสงบลงเมื่อถูกเด็กสาวปราบจนอยู่หมัด ก็นอนราบลงไปและดึงนอนลงไปนอนด้วยกัน
“ร้ายขึ้นทุกวันนะเรา รู้แล้วสินะว่าท่าไหน ที่พี่จะทำดีด้วย ถึงตอบกลับเล่นซะพี่หมดแรงจะเป็เมียหรือเป็ผัวกันดีน้องอีฟ”
“ไม่เป็อะไรทั้งนั้นแหละ ขอเป็แค่อีฟก็พอ ปล่อยได้แล้วไหนบอกจะสอนต้มนม นมจะบูดแล้วมั้ง”
“ไหนบูดตรงไหน เมื่อกี้พี่ยังดูดอยู่เลย ยังหอมหวานเหมือนเดิม”
“พอเลย ไม่ใช่นมของอีฟ นมที่เราไปรีดมา ปล่อยแล้วมาสอนอีฟได้แล้ว ถ้าไม่อยากอดตายทั้งคู่”
เอื้องฟ้ายิ้มก่อนที่จะไปสอนน้องต้มนมอย่างถูกวิธี น้องก็จำและก็ยืนต้มนมจนเสร็จและน้องอีฟก็ชอบนมสดมากที่สุด มันหอมและหวานมาก พอเสร็จก็รีบตักไปให้เอื้องฟ้ากินก่อนคนแรกด้วยความดีใจ
“พี่เอื้อง กินสินมกำลังอุ่นๆ หอมมากเลย เอาไข่มาใส่ด้วยมั้ย น่าอร่อย”
“เอามาสิ ดีจะได้โด๊ปไปให้ตัว คืนนี้จะได้ยาวๆ น้องอีฟก็กินด้วยจะได้มีแรงสู้กับพี่ คืนนี้ยังอีกยาวไกลน้อง”
เอื้องฟ้ารับแก้วมาจากน้องแต่วางเอาไว้ข้างๆ ก่อนที่จะรวบตัวน้องทั้งๆ ที่ตัวเองก็ยังนั่งอยู่บนโต๊ะกินข้าว จูบน้องเข้าไปอย่างแรง ทำเอาน้อง งงไปอีกรอบว่าทำอะไรผิดอีก น้องก็เจ็บปากไป จนเอื้องฟ้าพอใจกับน้ำหวานภายในปากของน้องก็ปล่อยน้อง
“ไปเอาไข่มาสิ แล้วเอาของตัวเองมาด้วยมากินต่อหน้าพี่นี้แหละ อย่าคิดโกง ไปหยิบมาอย่าให้พี่ต้องลุกขึ้นไปหยิบเอง ไม่งั้นเธอโดนพี่จับกดอีกรอบแน่น้องอีฟ”
น้องรีบไปหยิบมาตามที่เอื้องฟ้าบอกเพราะยังไม่อยากถูกเธอจับกดเอาตอนนี้ น้องยังเหนื่อยอยู่จริงๆ พอเอื้องฟ้าเห็นว่าน้องกินจนหมดจริงๆ และสีหน้าก็บอกถึงความไม่อร่อยทำท่าจะอ้วกก็บอก
“อย่าอ้วกนะ ของดีๆ ทั้งนั้น ถ้าอ้วกคืนนี้พี่เล่นเธอสาหัสแน่น้องอีฟ จะไม่เมตตาเธอสักรอบคอยดู”
น้องที่ทำท่าจะอ้วกก็ถึงกันเอามือปิดปากไว้แน่นและเอามือบีบจมูกตัวเอง ทำเอาเอื้องฟ้าอดสงสารไม่ได้รีบดึงมือน้องไปที่อ่างล้างจาน
“อ้วกมาออกซะ พอแล้วไม่ต้องฝืน” เท่านั้นแหละ น้องปล่อยออกมาหมดท้องทำเอาพี่อดขำไม่ได้ ไม่คิดว่าน้องจะไม่ชอบขนาดนี้
“ไม่ชอบก็บอกสิ เสียดายของ ที่หลังก็ทำเป็ไข่ลวกกับนมสดกินเอาเองละกัน ของพี่ก็เอาแบบนี้แหละ ไข่สดใส่ในนมเลย”
น้องอีฟผลักเอื้องฟ้าออกไปพอเธอถูกถึงไข่นมในนมสดทำเอาน้องอ้วกแตกไปอีกรอ
“พอเลย เดี๋ยวอีฟก็พาลเกลียดนมไปด้วย ไปให้ไกลๆ เลย ใจร้ายจริงๆ รู้ว่าไม่ชอบยังจะมาพูดอีก”
น้องอ้วกไม่หยุดทำเอาพี่ก็อดเป็ห่วงไม่ได้เลยมาลูบหลังให้จนน้องดีขึ้น
“หิวแล้ว วันนี้ขอข้าวผัดอเมริกันนะ แต่ไม่เอาไก่ดิบนะน้องอีก อย่าได้แกล้งพี่แบบนั้นอีก ทอดไก่ให้สุก อย่าให้พี่รู้ว่าเราคิดจะแกล้งพี่ ถ้าทำแบบนั้น ทั้งคืนแน่ เธอปวดร้าวตลอดคืนแน่นอนน้องอีฟคนสวยของพี่เอื้อง”
น้องหันกลับไปค้อนใส่เอื้องฟ้าที่กลับไปนั่งบนโต๊ะเสื้อผ้าก็ไม่ยอมใส่ทำให้รู้ว่าเธอพร้อมเปิดศึกรักกับน้องตลอดเวลาถ้าน้องทำอะไรให้เธอขัดใจอีก น้องอีฟก็ทำตามใจเอื้องฟ้าทำพอเสร็จก็เอามาให้เธอ
“ป้อนด้วย ี้เีตักเอง”
“ตลอด” “ก็รู้แล้วนี่ ป้อนเร็ว หิวแล้ว หรือจะให้จับเรามากินน้องสาวของเราแทน ได้นะ อิ่มเมื่อกัน จะรีดน้ำให้หมดตัวเลย”
“พอเลย นั่งลงให้ดีสิคะ ถ้าจะให้อีฟป้อนนั่งสู้แบบนั้นใครจะป้อนถึง”
“ก็ขึ้นมานั่งด้วยกันสิ หรือรังเกียจน้ำของตัวเอง พี่ยังไม่รังเกียจเลย ขึ้นมาเสร็จแล้วจะได้ไปนอนกัน”
น้องก็ขัดใจไม่ได้อีกตามเคยก็จำใจต้องขึ้นไปนั่งป้อนข้าวให้พี่สาวใจร้ายอีกตามเคยทำเอาน้องอยากจะกระแทกป้อนเข้าไปให้ถึงคอหอยแต่กลัวว่าถ้าทำแบบนั้น ตัวเองคงเดือดร้อนร่างกายอย่างหนักแน่นอนจึงเก็บความหมั่นไส้เอาไว้ พอเก็บกวาดภายในครัวเสร็จ หน้าที่ของน้องก็คือตอบสนองเธอให้เธอพอใจ ถ้าไม่พอใจและเธอสะดุ้งตื่นตอนกลางดึกอีก น้องอีฟก็จะกลับมาถูกเอื้องฟ้าทรมานอย่างสาหัสทุกครั้งที่เธอสะดุ้งตื่น มันทำให้น้องรู้แล้วว่าตัวเองต้องทำยังไงถึงจะไม่ถูกทรมานแบบนั้น น้องทั้งสงสารเอื้องฟ้าและก็ไม่ชอบที่เอื้องฟ้ารุนแรงใส่น้องทุกครั้งที่สะดุ้งตื่นกลางดึกสารพัดของเล่นที่เอามาทรมานกันทำน้องรังเกียจมาก แต่ก็ไม่เคยโกรธหรือเกลียดเอื้องฟ้าลงเลยสักครั้ง เพราะในความโหดร้าย เอื้องฟ้าก็เมตตาน้องไม่น้อย ขอแค่น้องทำให้เอื้องฟ้าหลับได้ถึงสว่าง เธอสองคนก็เหมือนคู่รักธรรมดาทั่วไป ที่ร่วมรักกันแบบปกติ เหมือนกับคืนนี้ ที่น้องอีฟทำให้เอื้องฟ้าพอใจและนอนกอดน้องเอาไว้หลับไปด้วยกันทั้งคืนไม่สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีก
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้