หลังจากที่เมิ่งเช่อถูกฟาดจนกระเด็นออกไป ผู้คนทั้งหมดในลานประลองก็ตะลึงค้างทันที
การที่กระบี่ที่เป็ยุทธภัณฑ์ขั้นสูงเล่มนั้นถูกหอกผุๆ ของหลงอวี้ทำลายได้ในหอกเดียว ทำให้ผู้คนทั้งหมดรู้สึกใสุดขีด
ยุทธภัณฑ์ขั้นสูงเป็สมบัติล้ำค่าที่เป็ที่ใฝ่ฝันของเหล่าลูกศิษย์ลัทธิสยบฟ้าเกือบทุกคน
แต่ยุทธภัณฑ์ที่ทรงพลังแบบนั้น กลับถูกหลงอวี้ทำลายได้ ไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าการโจมตีของหลงอวี้เมื่อครู่นี้ทรงพลังขนาดไหน!
บัดนี้ ไม่มีใครกล้าพูดว่าหลงอวี้ไม่คู่ควรกับตำแหน่งลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับที่สิบอีกต่อไปแล้ว
ซัดเมิ่งเช่อจนกระเด็น ทำลายยุทธภัณฑ์ขั้นสูงจนเละได้ในหอกเดียว ล้วนไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถทำได้แน่นอน!
แม้แต่หลัวไท่หลงที่นั่งดูอยู่บนอัฒจันทร์เองก็ยังหน้าถอดสี
การใช้พละกำลังอันมหาศาลทำลายยุทธภัณฑ์ขั้นสูง เื่นี้แม้แต่หลัวไท่หลงเองก็ยังทำไม่ได้!
“เ้าหลงอวี้นี่มันอ่อนแอจริงๆ ด้วย”
หลัวไท่หลงหรี่ตาลง ดวงตาเป็ประกายอำมหิตอย่างต่อเนื่อง
ที่เขาให้เมิ่งเช่อไปท้าประลอง แน่นอนว่าเขามีความคิดที่จะหยั่งเชิงหลงอวี้ ดูท่าจะเป็ประโยชน์เหมือนกัน อย่างน้อยทำให้หลัวไท่หลงไม่ประมาทหลงอวี้อีกต่อไป
‘หอกยาวเล่มนั้นมีบางอย่างผิดปกติ!’
หลัวไท่หลงจ้องเขม็งหอกั์ในมือหลงอวี้ แอบคาดเดาในใจ หรือนั่นจะเป็ยุทธภัณฑ์ขั้นสุดยอด?
ยุทธภัณฑ์ขั้นสุดยอดนั้น แม้แต่ลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับหนึ่งยังไม่แน่เลยว่าจะมีหรือเปล่า เพราะว่ามันมีจำนวนน้อยมากเหลือเกิน ไม่ใช่ของที่เอามาเป็รางวัลให้ลูกศิษย์แน่นอน
นอกเสียจากจะเป็ลูกศิษย์ที่ทำประโยชน์ให้กับลัทธิอย่างใหญ่หลวง ถึงจะมีโอกาสได้รับยุทธภัณฑ์ขั้นสุดยอดชิ้นหนึ่งเป็รางวัล ถ้าอย่างนั้น เ้าหลงอวี้มันไปได้มาจากไหนกัน?
ทั้งๆ ที่มันเพิ่งเข้าลัทธิมาแค่สามเดือน ภารกิจทั่วไปมันก็ยังไม่เคยทำให้ลัทธิเลยสักครั้งเดียว!
“มันมีเส้นสายอยู่จริงๆ ด้วย แต่ถึงจะเป็เช่นนั้น คิดหรือว่าข้าหลัวไท่หลงผู้นี้จะกลัวเ้า?”
หลัวไท่หลงหัวเราะอย่างเ็า แต่ยังไม่ได้ลุกจากที่นั่ง!
เขามีความคิดดีๆ ที่เหมาะจะใช้จัดการกับหลงอวี้แล้ว ไม่จำเป็ต้องลงมือต่อหน้าผู้คน
“เ้าเมิ่งเช่อนี่มันกระจอกจริงๆ”
ตอนที่หลงอวี้เดินออกจากเวทีประลอง ก็มีเสียงพูดที่ฟังดูเฉื่อยชาเสียงหนึ่งดังขึ้นจากทางอีกฝั่งของอัฒจันทร์
เมื่องมองไปทางต้นเสียงแล้ว หลงอวี้ก็เห็นชายในชุดสีเทาที่ถือกระบี่คนหนึ่งเดินมาทางเขาด้วยท่าทางเกียจคร้านเล็กน้อย
ชายชุดเทาผู้นี้เหลือบมองเมิ่งเช่อที่ถูกหลงอวี้ซัดกระเด็นจนเส้นชีพจรขาดสะบั้นไปทั้งตัวแล้วส่ายหน้าตลอดเวลา
“แค่จัดการกับไอ้กระจอกอย่างเมิ่งเช่อยังต้องใช้วิธีการลอบโจมตีอีกหรือ หลงอวี้ ในสายตาของข้า ‘ฮว๋าอี้หลุน’ เ้าไม่เห็นจะมีอะไรดี!”
“ฮว๋าอี้หลุน?”
หลงอวี้ขมวดคิ้ว เพียงครู่เดียวก็นึกขึ้นได้
เมื่อสองวันก่อนตอนที่กำลังฝึกเคล็ดหอกสยบฟ้าอยู่นั้น เลี่ยวเล่อเล่อเล่าให้ฟังว่า ก่อนหน้านี้ไม่นานหลัวไท่หลงเพิ่งจะเอาชนะลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับหกได้ ชื่อของคนผู้นั้นคือฮว๋าอี้หลุน เขาเคยเป็ยอดฝีมือในขอบเขตที่ต่ำกว่าิญญาแท้ที่แข็งแกร่งที่สุดคนก่อน!
น่าเสียดายที่หลังจากถูกหลัวไท่หลงโค่นได้แล้ว ฮว๋าอี้หลุนก็อันดับตกลงมาอยู่ที่อันดับที่สิบสองแทน
ฮว๋าอี้หลุนเลือกฝึกวิชากระบี่ชมสารทเหมือนกันกับเมิ่งเช่อ เพียงแต่พลังของมันนั้นแข็งแกร่งกว่าเมิ่งเช่อหลายเท่า คนละระดับอย่างสิ้นเชิง
เรียกได้ว่า หากฮว๋าอี้หลุนมาปะทะเมิ่งเช่อล่ะก็ เขาก็สามารถชนะเมิ่งเช่อได้ในครั้งเดียวเช่นกัน!
และด้วยความแข็งแกร่งของฮว๋าอี้หลุนแล้ว เขาย่อมไม่พอใจในตำแหน่งลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับที่สิบสองอยู่แล้ว
ตอนแรกเขาคิดจะฉวยโอกาสท้าประลองเมิ่งเช่อหลังจากที่เมิ่งเช่อชนะการประลองกับหลงอวี้ เพื่อจะได้ยกระดับตัวเองขึ้นไปอยู่อันดับที่สิบ แต่คาดไม่ถึงว่าเมิ่งเช่อจะไร้ประโยชน์ขนาดนี้ ถูกหลงอวี้ซัดปลิวในหอกเดียว
“ลอบโจมตี? ฮว๋าอี้หลุน สายตาของเ้าไม่เลอะเลือนไปหน่อยหรือ ไม่แปลกใจว่าทำไมเ้าถึงพ่ายแพ้ให้กับหลัวไท่หลง!”
หลงอวี้หัวเราะเบาๆ
เ้าฮว๋าอี้หลุนหาว่าที่เขาชนะเมิ่งเช่อได้ก็เพราะใช้วิธีลอบโจมตี แต่ความจริงแล้ว เขาใช้มหาพลังฟ้าดินอันทรงพลังและความเร็วอันสูงสุดต่างหากถึงสามารถเอาชนะเมิ่งเช่อได้
กลับกัน หลงอวี้อุตส่าห์ปล่อยเมิ่งเช่อไปครั้งหนึ่งแล้ว แต่มันกลับลอบโจมตีเขาอีก สุดท้ายจึงถูกหลงอวี้ซัดกระเด็นในหอกเดียว
แล้วจะมาบอกว่าหลงอวี้ลอบโจมตีได้อย่างไร
คำพูดของหลงอวี้ทำให้แววตาที่ดูเฉื่อยชาเล็กน้อยของฮว๋าอี้หลุนพลันปรากฏแววตาดุร้าย
“เ้าเพิ่งจะขึ้นมาอันดับสิบ แต่กล้าพูดจาเยี่ยงนี้กับข้าหรือ ข้าว่าเ้าสำคัญตัวเองมากเกินไปหน่อยแล้ว!”
“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แล้วเ้าจะทำไมล่ะ?”
หลงอวี้ถามกลับอย่างไม่กลัวเกรง
“สิทธิ์ในการท้าประลองลูกศิษย์ระดับพิเศษมีแค่ครั้งเดียวในครึ่งปี แต่เดิมข้าก็ไม่อยากจะเอามาใช้กับเ้าให้สิ้นเปลืองหรอก”
ฮว๋าอี้หลุนหัวเราะอย่างเ็า
“แต่ในเมื่อเ้าบังอาจท้าทายข้าขนาดนี้ เช่นนั้น ข้าก็ต้องสั่งสอนเ้าหน่อยแล้ว เ้าจะได้รู้ว่า ใครกันแน่ที่สายตาเลอะเลือน!”
ชิ้ง!
ฮว๋าอี้หลุนชักกระบี่ออกจากฝัก ประกายสีเงินส่องสว่าง มันคือยุทธภัณฑ์ระดับสูงเช่นกัน!
พอเห็นฮว๋าอี้หลุนก้าวออกมาจะท้าประลองหลงอวี้แล้ว ผู้คนรอบๆ ก็พากันตื่นเต้นทันที
”นั่นมันฮว๋าอี้หลุนนี่ คราวนี้เ้าหลงอวี้ต้องแพ้แน่ๆ!”
“ใช่แล้ว แม้ว่าเ้าหลงอวี้จะชนะเมิ่งเช่อได้อย่างง่ายดาย แต่เื่นั้นฮว๋าอี้หลุนก็สามารถทำได้เช่นกัน!”
“น่าสนุกแล้วสิคราวนี้ ฮว๋าอี้หลุนที่พ่ายแพ้ให้กับหลัวไท่หลง จะต้องมีเพลิงพิโรธสุมอยู่เต็มอกแต่ไม่อาจระบายออกมาได้แน่ เ้าหลงอวี้เข้าไปหาเื่แบบนี้ นับว่าซวยจริงๆ!”
ความแข็งแกร่งของฮว๋าอี้หลุนนั้น แต่เดิมแล้วก็เป็ถึงลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับหก แม้ว่าจะพ่ายแพ้ให้กับหลัวไท่หลง แต่ความแข็งแกร่งของมันก็นับว่าแข็งแกร่งเป็อันดับสองในขอบเขตที่ต่ำกว่าิญญาแท้อยู่ดี
โดยเฉพาะวิทยายุทธ์ขั้นพิเศษ วิชากระบี่ชมสารทที่เขาฝึกนั้น เขาบรรลุถึงขั้นสมบูรณ์ได้นานแล้ว
วิชากระบี่ขั้นพิเศษที่บรรลุถึงขั้นสมบูรณ์ อานุภาพของมันร้ายกาจสุดขีด แม้แต่หลัวไท่หลงเองกว่าจะเอาชนะฮว๋าอี้หลุนได้ก็มีสภาพทุลักทุเล!
“ข้ารับคำท้าประลองของเ้า”
หลงอวี้กล่าวเสียงเรียบ ยกหอกั์ขึ้นพร้อมกับเล็งปลายหอกไปทางฮว๋าอี้หลุนทันที!
หลงอวี้เองก็รู้สึกว่าเ้าเมิ่งเช่ออ่อนแอเกินไป ไม่สามารถประเมินอานุภาพจริงๆ ของเคล็ดหอกสยบฟ้าได้ การท้าประลองของฮว๋าอี้หลุนนั้นนับว่าตรงตามที่หลงอวี้้าพอดี
เ้าหลัวไท่หลงดูเหมือนจะยังไม่คิดลงมือ อย่างนั้นก็ใช้เ้าฮว๋าอี้หลุนนี่เป็คู่ต่อสู้ก่อนแล้วกัน!
“รับมือ!”
เงาร่างของฮว๋าอี้หลุนพลิ้วไหวสุดขีด ถือกระบี่ที่เปล่งประกายสีเงินไว้ในมือ จากนั้นก็เข้าประชิดตัวหลงอวี้อย่างรวดเร็ว!
“ความเร็วสูงมาก!”
หลงอวี้ตาเป็ประกาย ความสามารถของฮว๋าอี้หลุนผู้นี้แข็งแกร่งกว่าเมิ่งเช่อหลายเท่า
หากเมิ่งเช่อมีความเร็วสูงขนาดนี้ หลงอวี้ไม่มีทางโค่นมันได้ในหอกเดียวแน่
แต่หากจะวัดเื่ความเร็วล่ะก็ หลงอวี้ก็ไม่แพ้เหมือนกัน!
ิญญาเคลื่อน!
หลงอวี้เปลี่ยนร่างเป็ิญญา ร่างกายทั่วร่างกลายเป็ความว่างเปล่า จากนั้นก็ลอยออกไปทางด้านหลังราวกับหมอกควัน ถอยออกไปไกลสิบกว่าจ้าง หลบการโจมตีด้วยความเร็วสูงของฮว๋าอี้หลุนได้อย่างง่ายดาย!
“วิชาิญญาเคลื่อนจะมาเทียบกับวิชาก้าวประชิดขอบฟ้าได้อย่างไร?”
ฮว๋าอี้หลุนหัวเราะอย่างเ็า เงาร่างสีเทาของมันเคลื่อนไหววูบ เปลี่ยนระยะสุดขอบฟ้าให้ใกล้เพียงคืบ ไล่ตามหลังหลงอวี้ไปติดๆ
กระบี่เปล่งประกายแสงสีเงินออกมา ปรากฏในวิสัยทัศน์ของหลงอวี้อีกครั้งราวกับอสรพิษ!
“ใช้หอกปะทะกระบี่ พุ่งตรงไม่ย้อนกลับ!”
หลงอวี้แทงหอกในมือออกไป พริบตานั้นมหาพลังฟ้าดินก็ได้ถูกปล่อยออกไป แทงใส่กระบี่ที่กำลังโจมตีเข้ามา!
ภายในหอกั์ ราวกับมีิญญาัแท้แผดเสียงคำราม ทำให้ลมปราณในตัวหลงอวี้เดือดพล่าน มหาพลังฟ้าดินก็ได้แผ่ขยายออกไปรอบด้านในพริบตา ครอบฮว๋าอี้หลุนไว้ได้ทันที
“สะกด!”
หลงอวี้ตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด แทงปลายหอกใส่กระบี่ของฮว๋าอี้หลุน!
“วิชากระบี่ชมสารท ใบไม้ยามสารทร่วงโรย!”
ฮว๋าอี้หลุนก็สมกับที่ฝึกวิชากระบี่ชมสารทจนบรรลุขั้นสมบูรณ์ได้แล้ว เพียงตวัดกระบี่ประกายสีเงินในมือ พริบตานั้นก็ได้มีใบไม้ยามสารทจำนวนนับไม่ถ้วนร่วงโรยลงมา!
แม้จะถูกมหาพลังฟ้าดินของหลงอวี้สะกดไว้ ใบไม้เหล่านี้ก็ยังพุ่งใส่คมหอกั์ราวกับไม่มีน้ำหนักก็ไม่ปาน เพียงครู่เดียวก็ได้ปกคลุมไว้ทั้งหมดแล้ว
คมหอกได้ถูกใบไม้จำนวนนับไม่ถ้วนปกคลุมไว้ในพริบตา หลังจากเกิดเสียงะเิสายหนึ่งดังขึ้น ใบไม้เ่าั้ก็พลันะเิทันที!
ประกายกระบี่สีเงินของฮว๋าอี้หลุนต้านแรงกดทับอันหนักอึ้งของมหาพลังฟ้าดินไว้ แทงทะลุอากาศมาทางใบหน้าของหลงอวี้!
“เ้าฮว๋าอี้หลุนนี่มันใช้แก่นสยบฟ้าสลายแรงกดทับของมหาพลังฟ้าดินของข้าไปส่วนหนึ่ง ส่วนแรงกดทับที่เหลืออยู่นั้นก็ไม่สามารถสะกดมันเอาไว้ได้เลย แข็งแกร่งกว่าเมิ่งเช่อมากเกินไปแล้ว!”
หลงอวี้ััได้อย่างชัดเจนว่า ความเร็วของฮว๋าอี้หลุนที่ถูกมหาพลังฟ้าดินสะกดไว้ ช้าลงกว่าเดิมไม่น้อยทีเดียว แต่กระนั้นมันก็ยังเคลื่อนไหวได้ เห็นได้ชัดว่าความเชี่ยวชาญในการใช้ลมปราณและพลังจินตภาพของมันนั้นสูงกว่าเมิ่งเช่อหลายเท่า
เมื่อใบไม้สารทะเิออก ประกายกระบี่สีเงินสายหนึ่งก็ได้ฟาดฟันเข้ามา!
“มหาพลัง!”
หลงอวี้เหวี่ยงหอกในมือต้านรับกระบี่ของฮว๋าอี้หลุนไว้อย่างแม่นยำ อีกทั้งบนหอกก็ได้รวบรวมมหาพลังฟ้าดินไว้ด้วย สร้างเป็แรงกดทับอันทรงพลังสายหนึ่งสาดโถมเข้าใส่ฮว๋าอี้หลุนอย่างเกรี้ยวกราดราวกับคลื่นทะเล
แม้เผชิญกับแรงกดทับอันมหาศาล ฮว๋าอี้หลุนก็ยังคงสงบเยือกเย็นไม่ลนลาน กระบี่ในมือเปล่งประกายแสงสีเงินอย่างเรืองรอง!
“กระบี่ชมสารท น้ำค้างแข็งปรากฏ!”
ตรงจุดที่ประกายกระบี่สี่เงินสว่างขึ้น ได้มีน้ำค้างแข็งจากหิมะขาวก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วจนกลายเป็กำแพงน้ำค้างแข็งสายหนึ่ง ขวางกั้นมหาพลังที่อยู่ในคมหอกของหลงอวี้ได้
แกร๊ก แกร๊ก!
กำแพงน้ำค้างแข็งถูกหอกที่มีมหาพลังฟ้าดินอัดแน่นแทง บนพื้นผิวก็มีรอยร้าวหลายสายปรากฏ แต่ก็ยังต้านรับหอกของหลงอวี้ไว้ได้!
ไม่เพียงแค่นั้น กำแพงน้ำค้างแข็งยังสกัดมหาพลังฟ้าดินของหลงอวี้ไว้ได้ด้วย ทำให้ไม่สามารถทำอะไรฮว๋าอี้หลุนได้เลย
“สารทแห่งความตายของเ้า มาถึงแล้ว!”
ฮว๋าอี้หลุนส่งเสียงหัวเราะอย่างเ็า ดีดตัวะโขึ้นสูง ขณะที่กระบี่ในมือเปล่งประกาย ใบไม้สารทลอยว่อนเริงระบำไปพร้อมกับน้ำค้างแข็ง!
กลิ่นอายของสารทฤดูได้ร่วงโรยจากฟากฟ้า ปกคลุมหลงอวี้ไว้ภายใน
ไม่เพียงแค่นั้น หลงอวี้ยังััได้ว่าระหว่างกระบี่ประกายสีเงินและฮว๋าอี้หลุนเริ่มมีสายสัมพันธ์ในขั้นผสานใจแล้ว!
หากเป็เช่นนี้ล่ะก็ วิชากระบี่ที่ฮว๋าอี้หลุนใช้ เมื่อออกด้วยกระบี่ประกายสีเงินจะยิ่งมีอานุภาพทรงพลังมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า!
วรยุทธ์ขั้นเก้า ใช้วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษที่บรรลุขั้นสมบูรณ์พร้อมกับยุทธภัณฑ์ขั้นสูง สามารถะเิพลังที่น่าสะพรึงกลัวออกมาได้มากถึงเพียงนี้ ทรงพลังยิ่งกว่าเฟิงอวิ๋นหลายเท่าตัว!
‘หลัวไท่หลงที่เอาชนะเ้าฮว๋าอี้หลุนได้ต้องแข็งแกร่งจนไม่อาจดูถูกได้แน่ สมกับเป็ยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดในขอบเขตที่ต่ำกว่าระดับิญญาแท้จริงๆ!’
ตอนนี้หัวใจของหลงอวี้เต้นเร็วขึ้น แม้แต่ตันเถียนก็เริ่มเต้นตาม อีกทั้งยังมีเสียงคำรามของิญญาัแท้ในหอกั์อีก ทำให้เืลมทั่วร่างเขานั้นเดือดพล่านทันที
ฮูม!!!
จังหวะนั้นเอง หลงอวี้ก็ได้ซัดหอกั์ในมือออกไปทางฮว๋าอี้หลุนที่ลอยอยู่บนอากาศ เมื่อมหาพลังฟ้าดินอันน่าสะพรึงกลัวถูกปล่อยออกไป ฮว๋าอี้หลุนก็หน้าถอดสีทันที!
