บทที่ 29 พ่อ!! คุณพ่อรอผมด้วย!!!หลงเหยียนปังสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ รู้สึกถึงอากาศบริสุทธิ์ที่ไหลผ่านเข้าไปในร่างกายอย่างเต็มที่ ความรู้สึกนี้ช่างแปลกใหม่เหลือเกิน เพราะตั้งแต่เจ็บป่วยมาเขาก็ไม่เคยสูดหายใจได้ลึกและเต็มปอดแบบนี้มาก่อน ความเจ็บปวดที่หน้า...