บทที่ 75 ด้ายแดงอีกเส้น
รักษาอาการป่วย!
นี่หวงเซิงเหม่ยไม่ได้เป็บ้าใช่ไหม เธอเป็หมอนั่งตัวเป็ๆ อยู่ตรงนี้ จะให้เขาคนที่ยังไม่ได้แม้แต่ใบรับรองวิชาชีพสัตวแพทย์ ไปรักษาอาการป่วยให้น้องชายของเธอเนี่ยนะ
“หมอหวงครับ หมอไม่ได้กินเหล้าแต่หัววันใช่ไหม?”
ความโศกเศร้าฉายอยู่ในดวงตาคู่สวยของหวงเซิงเหม่ย เธอเพ่งสมาธิอยู่กับการขับรถพร้อมกับตอบกลับ
“ฉันรู้ว่าคุณคิดยังไง แต่ว่าโรคที่น้องชายฉันเป็มันค่อนข้างประหลาด ฉันจนปัญญาแล้ว”
“แล้วผมจะช่วยได้เหรอ?”
“ถ้าคนในรูปนั้นเป็คุณจริงๆ คุณต้องทำได้แน่”
ในน้ำเสียงของหวงเซิงเหม่ยแฝงไว้ด้วยความมั่นใจโดยไร้ซึ่งความเคลือบแคลงสงสัย เย่จื่อเฉินก็เหมือนกับได้รับความมั่นใจมาจากอีกฝ่ายด้วย แต่ก็ยังอดพูดไม่ได้
“คุณมั่นใจในตัวผมเกินไปแล้ว”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เย่จื่อเฉินก็มาถึงบ้านของหวงเซิงเหม่ย
“พี่ กลับมาแล้วเหรอครับ”
เพิ่งจะเข้ามาในบ้าน ก็พบเด็กผู้ชายใส่แว่นนั่งวีลแชร์อยู่ในห้องรับแขก
เด็กผู้ชายที่ดูแล้วอายุประมาณเจ็ดแปดขวบ ร่องรอยความขาวซีดจางๆ ฉายชัดอยู่ทั่วทั้งใบหน้า
ซึ่งเขาก็คือหวงอี้ น้องชายของหวงเซิงเหม่ย
“คุณไอดอล”
และในตอนนี้ เย่จื่อเฉินก็ได้เดินเข้ามาในตัวบ้านแล้ว ดวงตาของหวงอี้เป็ประกายทันที ก่อนจะหมุนวีลแชร์มาหยุดอยู่ตรงหน้าเย่จื่อเฉิน แล้วมองสำรวจเขาขึ้นลงหลายครั้ง
“คุณไอดอลจริงๆ ด้วย คุณไอดอลมาทำอะไรที่นี่ครับ พี่ครับคงไม่ใช่ว่าเขาเป็แฟนพี่หรอกนะ”
ในดวงตาของหวงอี้เต็มไปด้วยประกายความตื่นเต้น เย่จื่อเฉินค่อนข้างงงไปกับสิ่งที่เขาพูด หวงเซิงเหม่ยก็หน้าแดง ก่อนจะยกมือขึ้นไปเคาะหัวน้องชายเล็กน้อย
“พูดเพ้อเจ้ออะไร เขาเป็คนที่พี่พามารักษาอาการป่วยให้เรา”
“คุณไอดอลจะรักษาอาการป่วยให้ผม”
หวงอี้มีสีหน้าเปลี่ยนไป พอเห็นสีหน้าของเขา หวงเซิงเหม่ยก็รีบเอ่ยปากอธิบาย
“เสี่ยวอี้ เราอย่าคิดมากนะ เขา…”
“เยี่ยมไปเลย ผมต้องทำยังไงครับ?”
แต่ใครจะไปคิดว่าว่าหวงอี้จะยิ้มดีใจขึ้นมา หวงเซิงเหม่ยเริ่มจะมึนงงไปกับน้องชายของเธอ ก่อนหน้านี้ที่ได้หาคนมารักษาเขา น้องชายของเธอก็ต่อต้านมาก ไม่เคยให้ความร่วมมือแบบนี้สักครั้ง
แต่ครั้งนี้หวงอี้ให้ความร่วมมือกับการรักษา ซึ่งสำหรับหวงเซิงเหม่นั้นถือว่าเป็เื่ที่ดีมาก
“เย่จื่อเฉิน ที่ฉันพาคุณมาก็เพราะว่าอยากให้คุณช่วยดูหน่อย ว่าขาของน้องชายฉันยังสามารถรักษาให้หายได้ไหม?”
สายตาจับจ้องอยู่ที่ขาของหวงอี้
พิการแต่กำเนิด
นี่น่าจะเป็โรคที่เกิดจากมารดาที่มีครรภ์ผิดปกติ
“ฉันเคยหาผู้เชี่ยวชาญด้านกระดูกมารักษาเขาหลายคน แม้แต่ศาสตราจารย์เจิ้งเฉิงฉันก็เคยไปหามาแล้ว แต่ก็ไม่มีวิธีที่จะรักษาอาการได้เลย”
ในดวงตาของหวงเซิงเหม่ยแสดงความกังวลออกมา
“หาที่นอนลงไป”
เย่จื่อเฉินเปิดปากพูดขึ้น
บอกตามตรง ว่าจู่ๆ เย่จื่อเฉินชักเริ่มนับถือใจของพี่สาวอย่างหวงเซิงเหม่ย
อาการของหวงอี้นั้น คือร่างกายส่วนล่างทั้งหมดไม่สามารถใช้การได้
หวงเซิงเหม่ยจึงคอยดูแลมาโดยตลอด คู่ควรแก่การชื่นชม
“ได้เลยครับ”
ยังไม่ทันที่หวงเซิงเหม่ยจะได้เอ่ยปาก หวงอี้ก็หมุนวีลแชร์กลับไปที่ห้องนอนทันที
เขานอนลงบนเตียงด้วยความช่วยเหลือจากเย่จื่อเฉินและหวงเซิงเหม่ย ก่อนที่เย่จื่อเฉินจะยื่นมือไปกดบริเวณหลังเอวของเขาสองครั้ง
“มีความรู้สึกไหม?”
“ไม่รู้สึกครับ”
“ตรงนี้ล่ะ?”
“มีความรู้สึกแบบบอกไม่ถูกนิดหน่อยครับ”
หลังจากที่กดดูคร่าวๆ อีกไม่กี่จุด เย่จื่อเฉินจึงเก็บมือกลับมา
“เป็ยังไงบ้าง?”
หวงเซิงเหม่ยเอ่ยถามอย่างเป็กังวล
“รักษาได้ แต่…”
“แต่อะไร?”
หวงเซิงเหม่ยตื่นเต้นจนไม่เป็อันทำอะไร เย่จื่อเฉินยกมือขึ้นเป็สัญญาณไม่ให้เธอวู่วามเกินไป แล้วจึงพูดขึ้น
“ไอ้รักษาน่ะมันรักษาได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ อีกสองสามวันเดี๋ยวผมมาดูอีกที”
“ทำไมต้องอีกสองสามวัน? คุณอยากได้อะไรก็พูดมาตรงๆ เลย ขอแค่ทำให้น้องชายฉันยืนขึ้นได้ต่อให้ฉัน…”
คำพูดของหวงเซิงเหม่ยหยุดชะงักไปทันที ส่วนเย่จื่อเฉินก็มีสีหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม
“ต่อให้หมอทำไมเหรอครับ?”
หวงเซิงเหม่ยไม่พูด
เย่จื่อเฉินรู้ว่าเมื่อครู่นี้เธอพูดจาหุนหันพลันแล่นไปหน่อย จึงไหว่ไหล่ยิ้มให้เธอแล้วพูด
“ผมไม่ใช่คนที่ได้ทีเอาเปรียบคนอื่นแบบนั้นหรอกนะ ตอนนี้ผมไม่มีวิธีที่จะรักษาน้องชายหมอจริงๆ เมื่อไรที่ผมรักษาได้ผมก็ต้องบอกหมออยู่แล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก”
ในตำราแพทย์ของไท่ซางเหล่าจวินต้องมีวิธีที่รักษาอยู่แล้ว เพียงแต่วิธีรักษาจะค่อนข้างแตกต่างจากการฝังเข็มแบบจีนและการแพทย์ตะวันตก
เขาใช้พลังลมปราณในการรักษา
ที่เมื่อครู่เย่จื่อเฉินกดจุดของหวงอี้ก็ใช้พลังลมปราณ แต่อนิจจาที่เขาเพิ่งจะเริ่มเรียนรู้ตำราแทพย์เ่าั้ การสำรองพลังจึงยังไม่มากพอ
หาก้าเปิดเส้นเืลมที่ตีบตันของหวงอี้ พลังที่ใช้ก็ต้องมีปริมาณสูงมาก
ตอนนี้เขา…
มีอยู่เพียงแค่น้อยนิด
“พี่ครับ พี่รู้จักกับคุณไอดอลได้ยังไงครับ?”
หลังจากที่เย่จื่อเฉินกลับไปแล้ว หวงอี้ก็นอนเลิกคิ้วมองหวงเซิงเหม่ยอยู่บนเตียง
“คุณไอดอลอะไรกัน พี่ไม่เห็นเข้าใจเลย ั้แ่ที่เจอเราก็เอาแต่เรียกเขาว่าคุณไอดอลคุณไอดอล ตกลงว่ามันคืออะไร?”
คิ้วสวยของหวงเซิงเหม่ยชี้ขึ้น เธอหยิบเอาโทรศัพท์ออกมากดเปิดวิดีโอบนเว่ยป๋อ
“นี่อะไรเหรอ?”
“พี่ฟังสิครับ คุณไอดอลของผมร้อง”
หวงอี้ยื่นโทรศัพท์ไปให้ หวงเซิงเหม่ยมองวิดีโอบนหน้าจอด้วยสีหน้าสงสัย
“เย่จื่อเฉิน!”
พอได้เห็นคนบนหน้าจอ หวงเซิงเหม่ยก็เลิกคิ้วขึ้น
แต่ว่าฟังท่อนแรกก็ไม่เห็นว่าจะมีอะไรพิเศษเลย เธอคิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าทำไมเขาถึงได้กลายเป็ไอดอลของน้องชาย
จนเมื่อถึงท่อน…
‘คุณไม่ต้องแบกรับกับการจากลาของเราก็ได้…’
ตึก
ในนาทีที่ได้ฟังท่อนนี้ หัวใจของหวงเซิงเหม่ยก็เต้นรัวขึ้นมาทันที
เสียงร้องของเย่จื่อเฉินในวินาทีนั้นได้พุ่งทะลุเข้าสู่ห้องหัวใจของเธอ ราวกับดาบอันแหลมคม
หัวใจเต้นระรัว
ติ๊ง!
ได้รับด้ายแดงหนึ่งเส้น
เย่จื่อเฉินยืนอึ้งอยู่ใต้คอนโดของหวงเซิงเหม่ยไปชั่วขณะ ทำไมถึงได้รับด้ายแดงล่ะ
กดเปิดหีบสมบัติ
ผู้ดึงเชือกเย่จื่อเฉิน ผู้ถูกดึงหวงเซิงเหม่ย ระดับความรู้สึกดีปัจจุบันอยู่ที่ 10
บ้าน่า
เย่จื่อเฉินตาเบิกกว้าง ในใจเต็มไปด้วยความมึนงงพูดไม่ออก เขากับหวงเซิงเหม่ยยังไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วทำไมถึงได้มีด้ายแดงโผล่ขึ้นมาได้ล่ะ
หรือจะเป็เพราะเขารักษาอาการป่วยให้น้องชายเธอ ผู้หญิงคนนี้เลยจะตอบแทนด้วยร่างกายจริงๆ?
แต่นี่ยังไม่ได้เริ่มทำการรักษาเลยนะ!
เย่จื่อเฉินยีผมเล็กน้อยก่อนจะเรียกแท็กซี่คันหนึ่ง เมื่อใดที่ด้ายแดงถูกสร้างขึ้นมา ก็แปลว่าอีกฝ่ายต้องเกิดความรู้สึกดีกับเขาแน่นอน
นี่มันเื่อะไรกัน
เขาสะบัดหัว แล้วโยนเื่ด้ายแดงของหวงเซิงเหม่ยทิ้งไว้ก่อน
“ไปไหนครับ?”
“โรงพยาบาลปิงเฉิง”
เพิ่งพูดจบ โทรศัพท์ของเย่จื่อเฉินก็ดังขึ้นมา
"เย่จื่อเฉินใช่ไหม?"
เบอร์ที่โทรเข้ามาเป็เบอร์ไม่มีชื่อ ฟังจากเสียงที่แฝงไว้ด้วยความดุดันในสปีกเกอร์โฟน เย่จื่อเฉินจึงเลิกคิ้วพูดขึ้น
“ใช่ ฉันเอง”
“รูมเมทของแกอยู่ในกำมือพวกฉัน ถ้าไม่อยากให้พวกมันเป็อะไร ก็มาหาฉันที่โรงงานร้างที่เขตเมืองฝั่งตะวันออก”
หนังหัวของเย่จื่อเฉินชาไปหมด
“ทำไมฉันต้องเชื่อแกด้วย”
“จื่อเฉิน อย่ามานะ…”
จู่ๆ เสียงะโของไป๋อี่ในสปีกเกอร์โฟนก็ดังขึ้นมา ไม่นานเสียงอู้อี้เสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาจากอีกด้านของโทรศัพท์
“พวกรูมเมทของแกนี่มันไม่ค่อยจะเชื่อฟังเลยนะ…โรงงานร้างเขตเมืองฝั่งตะวันออก จำไว้ว่าแกต้องมาคนเดียว…”
ติ๊ด
โทรศัพท์โดนอีกฝ่ายตัดสายไป ยิ่งพอได้ยินเสียงที้วุ่นวายจากในโทรศัพท์ กำปั้นของเย่จื่อเฉินก็กำแน่น
“โชเฟอร์ เปลี่ยนเส้นทาง ไปเขตเมืองฝั่งตะวันออก!”
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้