ซ่งเป่าจูพูดต่ออีกสองสามประโยคแล้วทิ้งโจวซู่ซินไว้นางเอ่ยลาจิ่นเซวียนอย่างสุภาพ แล้วกลับไปล้างหน้า        “คงเป็นพี่สะใภ้เล็กที่สอนนางได้ถูกวิธี เวลานี้นิสัยของเป่าจูจึงดีขึ้นกว่าเดิม” เมื่อสายตาของโจวซู่ซินปะทะกับสายตาของจิ่นเซวียน นางก็ยิ้ม...