ผู้ฝึกิญญาอย่างจ้าวอี้เปยและหลิงเฉินทำให้ความปลอดภัยรอบตัวเย่เฟิงแ่ามากขึ้น ระยะจิตหยั่งรู้ของเย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์ไม่ไกลมากนักเนื่องจากข้อจำกัดของระดับพลัง แต่ตราบใดที่จ้าวอี้เปยกับหลิงเฉินอยู่ด้วย สิ่งรอบข้างแม้เพียงเล็กน้อยก็ไม่อาจหลุดรอดการตรวจจับไปได้ แต่อาจตรวจจับได้ช้าเท่านั้น
จ้าวอี้เปยและหลิงเฉินไม่มีร่างกาย สามารถไปได้ทุกที่ แม้สถานที่นั้นจะมีลักษณะซับซ้อนก็ตาม ถึงจะสามารถรวมร่างกับิญญา และแปรสภาพร่างิญญาเสมือนจริงได้อย่างอิสระแต่ก็ยังถือว่าไร้ร่างกายอยู่ดี นี่คือข้อได้เปรียบของพลังสมานิญญา
เมื่อหลิงเฉินลอยตัวมารายงานว่าเพ่ยเค่อกรุ๊ปส่งนักฆ่ามา เย่เฟิงและหลงหว่านเอ๋อร์ก็ตื่นตัวทันที พวกเขาแทบไม่สนใจความวุ่นวายที่เฉินเทียนเจียวก่อ จากนั้นเย่เฟิงพาหญิงสาวทั้งสองคนไปยังใจกลางโถงงานแสดงสินค้าชั้นสอง
เพชรจักรพรรดิถูกวางไว้ตรงใจกลางโถงงานแสดงสินค้าชั้นสองเพื่อดึงดูดเหล่าเศรษฐี ด้วยราคาสิบแปดล้าน ตอนนี้มีเพียงคนไม่เกินหมื่นจากทั่วโลกที่สามารถซื้อแหวนเพชรจักรพรรดิวงนี้ได้
หลังเดินผ่านมาหลายบล็อก เย่เฟิง หลงหว่านเอ๋อร์ และซูเมิ่งหานก็ค่อยๆ เข้าใกล้บูธที่ตั้งแสดงเพชรจักรพรรดิ
“โอ้ สมบูรณ์แบบมาก นี่เป็งานศิลปะที่สวยที่สุดในโลก! ฉันต้องซื้อมันมาสะสมสักหน่อยแล้ว!”
ไม่ไกลนักมีชาวต่างชาติกำลังชื่นชมเพชรจักรพรรดิด้วยภาษาอังกฤษชัดเจน ได้ยินน้ำเสียงก็รู้เลยว่าชายคนนี้ต้องหลงใหลแหวนเพชรวงนั้นอย่างยิ่ง
“คุณวินเซนต์้าซื้อเพชรจักรพรรดิวงนี้งั้นหรือ?”
“เพชรจักรพรรดิช่างเหมาะกับคุณจริงๆ คุณวินเซนต์”
นอกจากนี้ก็ยังมีเสียงตื่นเต้นอีกหลายเสียงดังขึ้น เป็ครั้งแรกที่มีคน้าซื้อเพชรจักรพรรดิ เพราะคนที่เหลือมาเพื่อเชยชมมันเท่านั้น
ผู้คนที่อยู่รอบๆ ต่างชื่นชมความมั่งคั่งของชาวต่างชาติคนนี้ แม้เพชรจักรพรรดิจะมีมูลค่าสูงเกือบยี่สิบล้าน แต่ที่สำคัญคือสิ่งนี้ไม่มีประโยชน์อะไร มีคุณค่าเพียงเหมาะแก่การสะสมเท่านั้น
ทันใดนั้นผู้มีอิทธิพลหลายคนก็เริ่มประจบประแจงเพราะ้าฟังว่าชาวต่างชาติคนนี้ทำธุรกิจอะไร เพื่อจะได้หาโอกาสร่วมธุรกิจกับอีกฝ่าย แต่เมื่อพิจารณาสถานการณ์ตอนนี้ นายวินเซนต์คนนี้ต้องเป็ต้นแบบของคนรวยแต่โง่แน่นอน!
เย่เฟิงหันไปอีกทางก็เห็นว่าบริเวณใจกลาง ณ จุดที่เด่นชัดที่สุด มีเพชรจักรพรรดิวางแสดงอยู่ในที่ที่ผู้คนไม่สามารถััมันได้ มันส่องประกายแวววาวราวกับผลึก ดึงดูดสายตาผู้คนโดยรอบเกือบทั้งหมด
คนส่วนใหญ่มาร่วมงานนี้เพื่อเพชรจักรพรรดิ ดังนั้นบริเวณศูนย์กลางของงานแสดงสินค้าจึงมีคนมากกว่าพื้นที่ส่วนอื่นในงาน เย่เฟิงจึงมองจากที่ไกลๆ เพราะคนแออัดเกินไป โดยเฉพาะตรงที่ชายชาวต่างชาติผิวขาวสวมหมวกสักหลาดสีดำกำลังมองเพชรจักรพรรดิที่อยู่ตรงกลางด้วยท่าทางชื่นชม ข้างกายชายผิวขาวนั้นมีกลุ่มคนจำนวนหนึ่งพูดคุยแลกเปลี่ยนกันอยู่ ชายผิวขาวคนนี้คือนายวินเซนต์ตามที่คนอื่นๆ กำลังพูดถึง
“เขาคือนักฆ่า?”
เมื่อเย่เฟิงเห็นชายผิวขาวคนนั้นก็หรี่ตามองอีกฝ่าย เชื่อว่าหลิงเฉินมองไม่พลาด ในฐานะผู้ฝึกิญญา หลิงเฉินสามารถเห็นหลายสิ่งที่คนทั่วไปไม่เห็น ซึ่งเป็เช่นเดียวกับทักษะจิตหยั่งรู้ของเย่เฟิงนั่นเอง
ชายหนุ่มกวาดจิตหยั่งรู้ออกไปตรวจสอบ ในที่สุดก็พบสิ่งผิดปกติ เขาเห็นลูกะเิขนาดเล็กซ่อนอยู่ในแขนของชายผิวขาวคนนั้น ถึงจะมีขนาดเล็กแต่แรงะเิไม่เล็กตาม เมื่อตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว หากมันเกิดะเิขึ้นมา ที่นี่คงเหลือแต่เถ้าถ่านแน่!
แค่ลองคิดดูก็รู้ ะเิที่ผลิตโดยเพ่ยเค่อกรุ๊ปต้องเป็ะเิที่มีพลังทำลายรุนแรง
“หรือจะสร้างสถานการณ์เหมือนที่เพนตากอน?”
เย่เฟิงหรี่ตามอง หากะเิลูกนั้นเกิดะเิในงานแสดงสินค้าจริงๆ ล่ะก็ คนเพียงไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ในที่นี้ที่จะรอดชีวิตออกไป!
หากเป็เช่นนั้นไม่เพียงกระทบตระกูลหลิน แต่ยังกระทบเศรษฐกิจในประเทศทั้งหมดด้วย เนื่องจากผู้เข้าร่วมงานแสดงสินค้าครั้งนี้ส่วนใหญ่คือผู้มีอำนาจของประเทศ เจตนาร้ายของเพ่ยเค่อกรุ๊ปช่างชั่วช้าเสียจริง
น่าเสียดายที่แผนการทั้งหมดสามารถแก้ไขได้สำหรับเย่เฟิง
ด้วยความรอบคอบของชายผิวขาว นอกเหนือจากสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติแล้ว บริษัทรักษาความปลอดภัยธรรมดาๆ ก็ไม่อาจพบะเิในอ้อมแขนของอีกฝ่ายได้ แม้ว่าจะไม่รู้ว่าฝ่ายตรงข้ามนำะเิเข้าประเทศมาได้อย่างไร อีกทั้งนำมาที่งานแสดงสินค้านี้ได้เช่นไร แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เย่เฟิงจำเป็ต้องหาคำตอบ
เมื่อมันปรากฏขึ้น เขาก็แค่กำจัดออกไปเท่านั้น!
เย่เฟิงพาหญิงสาวทั้งสองเดินไปหาชายผิวขาวที่ชื่อ ‘วินเซนต์’
เวลานี้ดูเหมือนวินเซนต์กำลังรอเวลาที่เหมาะสมเพื่อลงมือ แต่กลับไม่เคลื่อนไหวให้น่าสงสัย ทำเพียงพูดคุยแลกเปลี่ยนกับผู้คนรอบข้างเกี่ยวกับเพชรจักรพรรดิและเื่ธุรกิจ
เมื่อต้องเผชิญการถามไถ่ของกลุ่มนักธุรกิจ วินเซนต์ก็ตอบกลับอย่างไหลลื่น เห็นได้ว่าเป็มือดีที่นักฆ่าทั่วไปเทียบไม่ติด บุคคลเช่นนี้จะต้องกลายเป็นักฆ่าที่น่ากลัวและแข็งแกร่งอย่างไม่ต้องสงสัย
เช่นงานแสดงสินค้านี้ เขาแสร้งเป็นักธุรกิจต่างชาติตอบคำถามคนอื่นๆ ได้อย่างคล่องแคล่ว จากนั้นกดะเิกะทันหันโดยที่ทุกคนไม่ทันตั้งตัว
แน่นอนว่ายกเว้นเย่เฟิง
“คุณวินเซนต์ ถ้าคุณประมูลมันในราคาสามสิบล้าน คุณสามารถซื้อเพชรจักรพรรดิได้เลย”
ข้างชายผิวขาว คือหลินจื้อชิงที่ยืนหัวเราะอยู่ข้างๆ พลางชักชวนให้ชายผิวขาวคนนี้ประมูลเพชรจักรพรรดิในราคาสูง น่าเสียดายที่ชายผิวขาวคนนี้มาที่นี่ในฐานะนักฆ่า จุดประสงค์คือให้คนที่อยู่ที่นี่พูดคุยคลายความระวังจนสุดท้ายก็บรรลุเป้าหมาย แล้วจะทำตามนั้นได้อย่างไร?
“ไม่ล่ะครับ คุณหลิน” ชายผิวขาวมองหลินจื้อชิง ดวงตาสีฟ้าคู่นั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มฉายแววเฉลียวฉลาด “พวกเราเป็นักธุรกิจ สิ่งสำคัญที่สุดคือการลงทุนน้อยที่สุดเพื่อทำให้งานสำเร็จ ถ้าสามารถซื้อมันได้ในราคาน้อยกว่ายี่สิบล้าน แล้วทำไมผมต้องใช้เงินถึงสามสิบล้านด้วยล่ะครับ?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับคุณวินเซนต์” หลินจื้อชิงไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด “ถ้ามีคนเสนอราคาสามสิบล้านเพื่อซื้อเพชรจักรพรรดิล่ะ คุณจะไม่เสียใจหรือ?”
“แต่มูลค่าของเพชรจักรพรรดิไม่ถึงสามสิบล้านเลยนะครับ...”
ชายผิวขาวแย้ง แต่ในเวลานั้นเอง จู่ๆ กระถางต้นไม้ก็ลอยมาจากด้านข้างอย่างรวดเร็ว
เพล้ง!
ชายผิวขาวหลบไม่ทันจึงโดนกระถางดอกไม้กระแทกหน้าจนฟันกระเด็นไปสองซี่ เืกบเต็มปาก ร่างในชุดสูทสีขาวล้มลงพื้นอย่างแรง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้ผู้คนรอบๆ และหลินจื้อชิงมองอย่างตื่นตระหนก จากนั้นพวกเขาก็เห็นเย่เฟิงก้าวเข้ามา
“ต้องขออภัยคุณนักฆ่าด้วย ในนามของสำนักงานความมั่นคงแห่งชาติผมขอจับกุมคุณ”
เย่เฟิงเดินไปช้าๆ และเหยียบหน้าอกของชายผิวขาว ประกายเย็นเยียบปรากฏในดวงตาของเขา เพ่ยเค่อกรุ๊ปไม่ใช่บริษัทที่ดี และชายผิวขาวที่เป็สุนัขรับใช้ของเพ่ยเค่ยกรุ๊ปก็ไม่ใช่คนดีแน่นอน!
เขาเป็นักฆ่างั้นหรือ?
คำพูดของเย่เฟิงพลันทำให้ฝูงชนกระจายตัวออกห่างทันที
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้