ว่ากันว่าบนโลกเรามีบ่อเหล้าต้นไม้เนื้อ* และสำหรับิญญารัตติกาล แล้วบ่อเืตรงสุสานใหญ่ก็คืองานเลี้ยงที่หรูหราฟู่ฟ่า
ผมยืนอยู่ริมขอบบ่อแล้วชูมือข้างหนึ่งขึ้น ก่อนที่แสงโชติ่ของทักษะเรียกิญญาจะลอยขึ้น จากนั้นสักพักร่างโครงกระดูกผอมกะหร่องก็คลานออกมาจากบ่อเื จากนั้นมายืนอยู่ข้างหลังผมด้วยความเกรงกลัวเหมือนิญญาที่สาบานจะตามติดพี่ใหญ่ก็ไม่ปาน
[ปีศาจทาสรับใช้] (ระดับต้น)
เลเวล : 5
พลังโจมตี : 15-50
พลังป้องกัน : 20
พลังชีวิต : 150
ลักษณะพิเศษ : หายไปเมื่อเ้านายออฟไลน์
......
โครงกระดูกร่างน้อยก้มหัวมองผมอย่างนอบน้อม แล้วผมก็เห็นบนหน้าผากของมันมีตัวอักษรสองตัวเขียนไว้ว่า “ขยะ” เด่นชัด พลังป้องกัน 20 พลังโจมตี 50 สถานะเืก็แค่ 150 นี่มันจะช่วยอะไรในชีวิตผมได้เนี่ย?
ผมส่ายหัวอย่างจนปัญญา แต่ตอนนี้เองที่ผู้นำิญญาชิงหยู่มองเห็นศัตรูเข้า จากนั้นเขาก็ถือดาบหนักเอาไว้ในมือแล้วพุ่งตรงเข้ามาพร้ะโกนเสียงดังลั่น “เ้าิญญาต่ำต้อย ไปลงนรกซะเถอะ!”
ซูหลุนแผดร้องอย่างบ้าคลั่งแล้วทำการกวัดแกว่งดาบแทงเข้าไป!
“ชิ้ง!”
ท่ามกลางเสียงเหล็กที่ดังขึ้น ดาบของบอสและ NPC ผู้แข็งแกร่งทั้งสองกระทบกันสนั่นสั่นไหว เห็นชัดว่าปรมาจารย์ดาบซูหลุนผู้นี้เป็ฝ่ายได้เปรียบเพราะเพียงดาบเดียวเขาก็ทำให้ชิงหยู่กระเด็นลอยไปไกลได้แล้ว!
ชิงหยู่ะโออกมาอย่างแค้นเคืองและไถลไปบนพื้นไกลถึง 10 กว่าเมตร แต่ขณะที่เขากำลังจะโผนเข้าโจมตีอีกครั้ง เขาก็ไม่สังเกตว่ามีลำแสงสีเขียวสาดใส่ลงมาเข้าที่ด้านหลังอย่างแรง!
“ฉึก!”
“217!”
ดาบสังหารของผมที่โจมตีลงไปอย่างหนักหน่วงจนชิงหยู่สั่นสะท้านไปทั้งตัวและเืก็ยังลดลงไปฮวบฮาบหนึ่งส่วน ก็นี่มัน บอสเชียวนะ ผมไม่ยอมพลาดโอกาสได้ค่าประสบการณ์และสมบัติอันล้ำค่าหรอก!
“รนหาที่ตาย!”
ชิงหยู่หันกลับมาแล้วแทงอาวุธใส่ผมทันที เพลงดาบเย็นเยียบ!
“ฉึก!”
คมดาบทะลวงการป้องกันเข้ามาได้จนเืสาดกระเซ็นออกไป จากนั้นตัวเลขความเสียหายปริมาณมหาศาลก็ผุดขึ้นจากศีรษะผม— 321!
แม่เ้าโว้ย เกือบโดนฆ่าตายในชั่วพริบตาแล้วไหมล่ะ!
และในตอนนี้เองที่เ้าปีศาจโครงกระดูกรับใช้ตัวน้อยของผมได้เวลาออกโรง แถมมันยังแสดงให้เห็นถึงคุณค่าในชีวิตของมันด้วยเพราะมันถูกบอสฟาดดาบใส่ครั้งเดียวก็แตกออกเป็ 7-8 ท่อนไปทันที
ผมรีบเอาฟันกัดฝาน้ำยาออก และขณะนั้นซูหลุนก็เข้าไปสู้กับชิงหยู่อีกครั้งบอสทั้งสองผลัดกันโจมตีไปมา แต่สุดท้ายก็ยังเป็ซูหลุนที่ได้เปรียบอยู่ดี เขาฟันชิงหยู่จนเกือบตายและตอนนี้เืของผมเต็มหลอดแล้ว ผมมาแล้ว!
สีแดงเือาบอยู่บนดาบคมพร้อมพลังิญญาที่ไหลเวียนอยู่บนดาบ น่าเสียดายที่มันมีผลต่อเป้าหมายที่มีชีวิตเท่านั้นและไม่เกิดผลอะไรกับผู้นำิญญาอย่างชิงหยู่
“ฉึก!”
ผมแทงเข้าไปอีกหนึ่งดาบจนเืบอสตัวนั้นลดลงไปเกือบ 200 หน่วย ครั้งนี้ผมฉลาดขึ้นแล้วเพราะหลังจากโจมตีออกไปผมก็ไถลเท้าหลบโดยมีอาจารย์ซูหลุนเข้ามากันผมไว้ และหลังจากที่บอสโจมตีพลาดเป้าด้วยความโกรธแค้นผมก็ฉวยโอกาสยกมือขึ้นแล้วใช้คมดาบแทงดาบสังหารลงไปบนใบหน้าของชิงหยู่อีกครั้ง
“อ๊าก...”
ชิงหยู่แผดร้องเสียงดัง มันตายแล้ว!
ผมรีบเดินเข้าไปใกล้รวดเร็วเสียยิ่งกว่าซูหลุนพลางกวาดสายตาเสาะหาไอเทม จากนั้นพริบตาเดียวผมก็เก็บของที่ได้จากการฆ่าทั้งหมดใส่กระเป๋าจนเกลี้ยง!
หินเวทขนาดใหญ่สามก้อน คุณภาพแบ่งออกเป็ 97, 98 และ 94 นี่มันค่อนข้างสูงเลยทีเดียว พวกมันต้องขายได้ราคาดีแน่นอน
นอกจากนั้นผู้นำิญญาตัวนี้ยังดรอปไอเทมออกมาอีก 2 ชิ้นนั่นก็คือดาบยาวที่โชกไปด้วยเืหนึ่งเล่มและผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้มหนึ่งผืน และมันก็ทำให้ผมดีใจสุดขีด เพราะประโยชน์ของผ้าคลุมก็คือสามารถเอาไว้ปิดบังใบหน้าได้ และขอแค่ผม้าปิด ไม่มีใครเห็นใบหน้าของผมได้ แค่นี้ทุกคนก็ไม่รู้แล้วว่า ตัวจริงของผมเป็โครงกระดูก
จากนั้นสองมือสั่นระริกของผมก็รีบเปิดดูคุณสมบัติของไอเทมด้วยความตื่นเต้นทันที อย่างแรกคือดาบยาวสีโลหิต และตอนที่คุณสมบัติของดาบเล่มนั้นปรากฏขึ้นตรงหน้าหัวใจของผมก็เต้นแรงจนแทบคลั่งไปทันที!
[ดาบเพลิงหยด] (ระดับทองแดง)
พลังโจมตี : 25-40
พละกำลัง : +8
เลเวลที่้า : 25
......
ระดับทองแดง เป็ระดับทองแดงจริงๆ ด้วย! ฮ่าๆๆ ได้มาแล้ว!
พลังโจมตีที่แข็งแกร่งที่ก่อให้เกิดความเสียหายถึง 40 หน่วย นอกจากนั้นมันยังพ่วงมาด้วยพละกำลัง +8 หน่วยด้วย ไอเทมนี้เป็อาวุธสังหารที่เหมาะกับระดับปัจจุบันของผมมากกว่าดาบขจีไพรเล่มก่อนหน้านี้เพราะมันมีพลังการโจมตีแค่ 18 หน่วยเท่านั้น และเมื่อเทียบกับดาบเพลิงหยดแล้วมันก็เป็แค่มีดหั่นผักโง่ๆ แค่นั้นเอง แล้วขนาดแค่ดาบขจีไพรยังทำให้หลายคนอิจฉา ถ้ามีใครรู้ว่าดาบเพลิงหยดเล่มนี้อยู่ในมือผมจะไม่เกิดความโกลาหลขึ้นทั้งเมืองเลยเหรอ?
ผมดีใจสุดๆ ก่อนจะเก็บดาบเพลิงหยดเข้ากระเป๋าไป เลเวลที่มัน้าคือเลเวล 25 หลังจากฆ่าบอสก็ขึ้นมาถึงเลเวล 22 แล้ว ยังขาดอีก 3 เลเวล ผมจะต้องเก็บเลเวลภายใน 2 วันเพื่อใช้ดาบเพลิงหยดให้ได้ จากนั้นผมก็จะเป็เหมือนเสือติดปีกแล้ว!
หลังจากพอใจกับไอเทมชิ้นนี้แล้วผมก็กลับมาดูคุณสมบัติของผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้มผืนนั้น แล้วทันใดนั้นตัวผมก็ยืนนิ่งกลายเป็หินไปชั่วขณะอีกครั้ง—
[ผ้าคลุมเพลิงสีคราม] (ระดับทองแดง)
พลังป้องกัน : 22
พละกำลัง : +7
คุณสมบัติเสริม : เพิ่มอัตราการหลบหลีกให้กับผู้ใช้ 0.5%
เลเวลที่้า : 25
......
พระเ้า! ไอเทมระดับทองแดงอีกชิ้นแล้ว ครั้งนี้ผมโชคดีจริงๆ พลังป้องกัน 22 หน่วยนั่นถือว่าสูงจนน่ากลัว พละกำลังก็เพิ่มขึ้นอีก 7 หน่วย แถมยังมีคุณสมบัติพิเศษเพิ่มอัตราการหลบหลีก 0.5% ด้วย ถึงมันจะไม่ได้สูงนักแต่ยังไงซะก็เป็คุณสมบัติที่ดีเลยทีเดียว อุปกรณ์สองชิ้นนี้ทำให้ผมดีใจเหมือนปลากระดี่ได้น้ำ!
ผมพยายามข่มความดีใจไว้สุดชีวิตแล้วเอาไอเทม 2 ชิ้นนี้เก็บใส่กระเป๋า จากนั้นผมก็หันไปพูดกับซูหลุน เพราะภารกิจในครั้งนี้สำเร็จแล้ว!
“ติ๊ง~!”
ระบบแจ้งเตือน : ยินดีด้วยค่ะ คุณทำภารกิจ [ผู้นำิญญา— ชิงหยู่] สำเร็จแล้ว คุณจะได้รับค่าประสบการณ์ 4,000 หน่วย และได้รับค่าชื่อเสียง 100 หน่วย!
“ปิ๊ง!”
ลำแสงสีทองสาดลงมาบนตัวผมเป็สัญญาณว่าเลเวลของผมเพิ่มขึ้นอีก 1 เลเวลแล้ว และตอนนี้ผมก็ถึงเลเวล 23 แล้ว เหลืออีกแค่ 2 เลเวลผมก็จะใส่ไอเทมระดับทองแดง 2 ชิ้นนั้นได้แล้ว อีกอย่างตอนนี้ผมยังได้ขึ้นติดอันดับเมืองฝูปิงเป็ครั้งแรกด้วย—
1. วาตะเพ้อฝัน เลเวล 26 อาชีพ : นักรบพเนจรฝ่ายสว่าง
2. ตู๋ป้าเทพนักเวท เลเวล 24 อาชีพ : นักเวท
3. ตู๋ป้าเทพนักรบเวท เลเวล 24 อาชีพ : นักรบเวท
4. ตู๋ป้าเทพนักธนู เลเวล 24 อาชีพ : นักธนู
5. ตู๋ป้าเทพนักรบ เลเวล 24 อาชีพ : นักรบ
6. อาทิตย์สันดาป เลเวล 23 อาชีพ : นักรบ
7. กุ่ยกู่จือ เลเวล 23 อาชีพ : นักรบิญญา
8. เจ๋อจี่เฉินซา เลเวล 23 อาชีพ : นักดาบิญญา
9. หลงสิงเทียนเซี่ย เลเวล 21 อาชีพ : นักรบเวท
10. ชิงชิงสุ่ยเซียง เลเวล 21 อาชีพ : นักธนู
......
เยี่ยมไปเลย อันดับรายชื่อสำหรับผมก็เหมือนรถประจำทางนั่นแหละ อยากขึ้นก็แค่ก้าวขึ้นไป ฮ่าๆ!
อาจารย์นักดาบิญญาซูหลุนตบไหล่ผมแล้วมองผมด้วยสายตาชื่นชม “เ้าหนุ่มน้อย เ้าแข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งกว่าิญญาขยะที่เกิดใหม่อีกตนมากนัก!”
ผมพยักหน้าแสดงความเห็นด้วย เวลานี้กุ่ยกู่จือคงจะจามไม่หยุดแล้วสินะ?
ซูหลุนถือดาบอันแหลมคมกลับไปยังป้อมศีตเหมันต์ส่วนผมก็ตามเขาไปเพื่อไปดูว่าทหารยามทางนั้นจะมีภารกิจอะไรให้รับอีกไหม ถ้าเอาแต่ฆ่ามอนสเตอร์อย่างเดียวระดับการอัปเลเวลของผมคงรวดเร็วไม่เท่าการเก็บเลเวลไปพร้อมกับทำภารกิจไปด้วยแน่นอน
เมื่อกลับถึงป้อมศีตเหมันต์ผมก็เอาหินเ่าั้ไปขายจนเงินในกระเป๋าของผมพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วในที่สุดผมก็มีเงินทั้งหมด 1 เหรียญทองและอีก 41 เหรียญเงิน!
ผมรู้สึกประสบความสำเร็จอย่างมากขึ้นมาทันที ผมจ่ายเงินให้กับิญญา NPC ที่ทำหน้าที่เป็เ้าหน้าที่ดูแลโกดัง 5 เหรียญเงินเพื่อเปิดโกดังเก็บของส่วนตัว จากนั้นก็นำดาบเพลิงหยดและผ้าคลุมเพลิงสีครามวางเข้าไป อยู่ข้างนอกถ้าเกิดไม่ระวังแล้วตายขึ้นมาจนทำให้ไอเทมดรอปหาย ผมไม่ร้องไห้ฟูมฟายแย่เหรอ
เมื่อเตรียมตัวโดยการซ่อมไอเทมและซื้อน้ำยาทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้วผมมุ่งหน้าเก็บเลเวล 25!
ผมเดินออกไปอย่างตื่นเต้น แต่ทันใดนั้นผมก็เห็นว่ามีคนวิ่งออกมาจากทางบ่อเืด้านโน้น เขาถือหอกยาวเอาไว้แล้วเกลือกกลิ้งมาตามพื้นในสภาพเก้ๆ กังๆ และหมอนั่นก็ไม่ใช่ใครอื่นเพราะเขาก็คือกุ่ยกู่จือนั่นเอง แถมตอนนี้หมอนั่นยังมีเืเหลืออยู่ไม่ถึง 1 ใน 3 ของหลอดเืด้วย
......
กุ่ยกู่จือถูกคนตีมาหรือ?
ผมใรีบชักดาบพุ่งเข้าไปหาเขาแล้วพูดขึ้นมาเสียงดังทันที “เกิดอะไรขึ้น?”
กุ่ยกู่จือดันตัวลุกขึ้นแล้วกัดฟันด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็ดื่มเืลงไปหนึ่งขวดก่อนจะะโตอบ “ทางเมืองฝูปิงมีกลุ่มคนกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ พวกมันบอกว่าจะมากวาดล้างผู้เล่นิญญารัตติกาลในป้อมศีตเหมันต์ให้หมด บ้าเอ๊ย! มานั่นแล้ว...”
“ซ่า!”
กิ่งไม้ใบไม้ท่ามกลางแนวป่าถูกแหวกออกก่อนที่ชายถือหอกคนหนึ่งจะวิ่งทะยานออกมาพร้อมตัวอักษรหนึ่งแถวที่ลอยอยู่บนหัวของเขา หลงสิงเทียนเซี่ย!
จ้าวัผยอง!
แววตาผมเย็นเยียบไปทันที มาได้ถูกเวลาดีเสียจริง คนของจ้าวัผยองนี่ชักจะเหิมเกริมเกินไปแล้ว ไอ้พวกนี้มีดีอะไรถึงบอกว่าจะมากวาดล้างป้อมศีตเหมันต์?
ถึงแม้กุ่ยกู่จือจะไม่นับว่าเป็เพื่อนของผมแต่จ้าวัผยองนั้นเป็ศัตรูของผม เื่นี้ไม่อยากช่วยก็คงไม่ได้แล้ว!
“แกเองเหรอ!?”
เมื่อหลงสิงเทียนเซี่ยเจอผมที่เดินออกมารับหน้ามันก็แผดเสียงดังด้วยความโกรธแล้วหันหลังเดินกลับไปด้านหลัง ที่ด้านหลังของหมอนั่นมีนักรบสองคนโผล่มา คนหนึ่งถือดาบเหล็กสีขาวเอาไว้ในมือและบนดาบยาวเล่มนั้นยังมีลำแสงส่องประกายออกมาด้วย นั่นคือทักษะตัดสังหารของนักรบระดับ 10 แน่!
สีหน้าผมมืดมนลงก่อนที่ฝ่าเท้าจะย่ำลงไปบนพื้นดิน แต่ทันใดนั้นเศษใบหญ้าก็หลุดล่อนปลิวขึ้นจากพื้นก่อนที่ร่างทั้งร่างกายของผมจะกลายเป็เงาบางเบา ผมเคลื่อนตัวออกไปเป็รูปตัว Z ไกลถึง 3 เมตรอย่างสมบูรณ์แบบจนทำให้ทักษะตัดสังหารของนักรบสองคนนั้นล้มเหลวไปโดยสิ้นเชิง จากนั้นทั้งสองคนนั้นก็มองหน้ากันด้วยสีหน้าใ “เป็...เป็ไปได้ไง นี่มันเป็การเคลื่อนไหวแบบไหนกัน?”
“ฉับ!”
ดาบขจีไพรแฉลบเข้าไปที่คอของนักรบคนหนึ่งอย่างจังก่อนจะมีแสงสีเขียวเปล่งประกายตามมา จากนั้นผมก็ฟันไปที่ศีรษะนักรบอีกคนหนึ่งด้วยทักษะดาบสังหารด้วยท่วงท่าน่าเกรงขาม
“274!”
“311!”
มีเสียงร้อง “อ๊าก” ดังขึ้นมา จากนั้นนักรบทางซ้ายมือก็ล้มลงไปกับพื้น ส่วนนักรบทางขวามือที่กำลังพยายามลากร่างโชกเืของตัวเองเผ่นหนีไปก็ถูกผมตามไปซ้ำอีกดาบหนึ่งจนตายตกตามกัน
แล้วทันใดนั้นเสียงของกุ่ยกู่จือดังแว่วมาจากด้านหลัง “เจ๋อจี่เฉินซา ระวังการซุ่มโจมตีของนักฆ่า นักฆ่าของพวกมันแข็งแกร่งมาก!”
แล้วความหวาดหวั่นก็ผุดขึ้นมาในใจผมทันที มันมาแล้ว!
“ฉัวะ!”
การโจมตีอย่างโเี้พุ่งเข้ามา สิ่งนั้นก็คือทักษะอันน่าทึ่งของนักฆ่าระดับ 10— แนวปะทะเย็น!
ทันใดนั้นร่างของผมก็เคลื่อนตัวพลิ้วไหวออกไปทางขวาครึ่งก้าวราวราวกับขนนก ขณะที่พลังแนวปะทะเย็นสั่นไหวอยู่กลางอากาศและพลาดเป้าไปอย่างคาดไม่ถึง!
“บ้าเอ๊ย เป็ไปได้ไง?!”
ขวงหลงอ้าวกู่นักฆ่าระดับเซียนของจ้าวัผยองร้องออกมาอย่างใ แต่เขาก็ถอยหลังออกไปโดยไวเช่นคนมีประสบการณ์ เขามีความช่ำชองมาก การ PK กันระหว่างนักฆ่ากับนักรบนั้นเมื่อซุ่มโจมตีไม่สำเร็จก็ต้องถอยเพื่อหาโอกาสครั้งต่อไป แต่่เริ่มแรกของการเล่นเกม นักฆ่าเลเวลต่ำจะไม่สามารถพรางตัวได้ดีนักเพราะไม่มีทักษะอย่างการเลาะกระดูกหรือการลอบโจมตีดั่งเงา ดังนั้นหากลอบโจมตีไม่สำเร็จก็หมายความว่าแพ้ไปโดยปริยายและถ้าไม่หนีก็ต้องตาย
และขณะที่ผมกำลังจะไล่ตามฆ่าจ้าวัผยองอยู่นั้นจู่ๆผมก็รู้สึกถึงความร้อนบนหัวไหล่ ผมโดนธนูยิง!
นักธนูสองคนปรากฏตัวขึ้นที่รอบนอกของป่า พวกมันมีสองคนแบ่งออกเป็นักธนูเลเวล 17 และ 18 และถึงทั้งสองคนจะถือคันธนูระดับขาวแต่พลังโจมตีของพวกมันนั้นก็ไม่เบาเลย ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือนักธนูจะได้รับแต้มความคล่องตัวเพิ่มมากขึ้นด้วย ดังนั้นมันจึงทำให้พวกเขาโจมตีได้อย่างรวดเร็ว และภายในเวลาไม่นานลูกธนูก็ลอยมาทางผม 4 ดอกแล้ว!
“45!”
“41!”
“27!”
“31!”
ตัวเลขความเสียหายพุ่งขึ้นมารัวๆ ถึงแม้พลังป้องกันของผมจะแข็งแกร่งแต่ผมก็ทนการโจมตีติดๆกันแบบนี้ไม่ไหวหรอกนะ ยังไงซะเืก็มีจำกัด อย่างมากแค่ครึ่งนาทีเืก็คงหมดตัวจนทำให้ตายได้แล้ว
ผมหมุนตัวอย่างว่องไว ก่อนที่ร่างของผมจะพุ่งไปยังค่ายทหารยามทางป้อมศีตเหมันต์ราวกับลูกธนู ตอนนี้ผมทำได้แค่ขอความช่วยเหลือจาก NPC เท่านั้นถึงจะมีชีวิตรอดเพราะมีแต่ฟ้าเท่านั้นแหละที่จะรู้ว่าจ้าวัผยองส่งคนมาเท่าไหร่กันแน่ ผมคนเดียวอาจจะต้านได้สัก 3 คน และตอนนี้มันก็ถึงขีดจำกัดของผมแล้ว
“เ้านั่นมันหนีไปแล้ว ตามมันไป!” หลงสิงเทียนเซี่ยกวัดแกว่งหอกและปลุกระดมคนของเขา
ทันใดนั้นนักธนูสองคนซึ่งถือคันธนูยาวไว้ในมือก็ไล่ตามผมมา ผู้เล่นที่ได้รับความคล่องตัวเพิ่มขึ้นพวกนั้นสามารถตามผมทันได้อย่างรวดเร็ว ส่วนกุ่ยกู่จือก็ถือหอกวิ่งอยู่ด้านหน้าผมไกลออกไป 10 กว่าเมตรพลางหันหน้ามามองผมแล้วถามด้วยน้ำเสียงโมโห “ทำยังไงดี จะให้ไอ้พวกระยำนี่เผาค่ายเราเหรอ?”
“ฮึ่ม!”
ผมสบถเสียงเย็นแล้วดื่มเืจากขวดลงไปจนหลอดเืฟื้นคืนมาเกินครึ่ง แล้วจากนั้นผมก็เอี้ยวตัวกลับก่อนจะโจมตีไปที่นักธนูคนหน้าสุดว่องไวราวสายฟ้าฟาด ดาบขจีไพรในมือของผมส่องประกายก่อนที่การโจมตจีธรรมดาหนึ่งครั้งของผมจะหลอมรวมจนกลายเป็การโจมตีติดต่อกัน 2 ครั้งด้วยดาบสังหาร!
“เคร้งๆ!”
เสียงคมมีดแหลมแหวกชุดเกราะออกเป็ชิ้นๆ นั้นช่างไพเราะเหลือเกิน นักธนูคนนั้นป้องกันไม่ทันจึงตกตะลึงอยู่ตรงนั้นขณะที่บนหัวของเขาก็มีตัวเลขสองตัวลอยขึ้นมาอย่างต่อเนื่องก่อนที่เขาจะล้มลงไปทันที
ผมพุ่งตัวไปหานักธนูอีกคนอย่างเงียบเชียบโดยการเดินสลับหยุด จากนั้นผมก็เปลี่ยนเป็เดินวนรอบเขาครึ่งรอบแล้วโจมตีแบบธรรมดาเข้าใส่หน้าอก 2 ครั้งติดต่อกัน!
“210!”
“224!”
ฆ่าตายทันทีอีกครั้ง!
“งดงามมาก!”
กุ่ยกู่จือตื่นตกตะลึงจนต้องหัวเราะออกมาเสียงดังอย่างห้ามไม่อยู่
แต่ไม่ทันสิ้นเสียงหัวเราะมีดสั้นเล่มหนึ่งก็พุ่งผ่านอากาศออกมา นี่เป็การซุ่มโจมตีของนักฆ่า!
“ฉึก!”
“247!”
ความเสียหายจากทักษะแนวปะทะเย็นสูงมากจนกุ่ยกู่จือต้องเสียเืไปเป็จำนวนมากในชั่วพริบตา แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังสามารถยกหอกขึ้นมาแล้วแทงสวนกลับไปโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง— หนามเพลิง!
“274!”
พลังโจมตีไม่ธรรมดา โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับอาชีพนักรบต่างๆ
เขาโจมตีออกไปแค่ครั้งเดียวก็สามารถปลิดชีพนักฆ่าที่ซุ่มโจมตีคนนั้นได้ในพริบตาแล้ว แต่เืของกุ่ยกู่จือก็เหลือน้อยแล้วเช่นกัน เขารีบวิ่งไปหาทหารยามโดยมีผมตามไปด้วย และด้านหลังของเราก็ยังมีหลงสิงเทียนเซี่ยที่พานักธนู 7 คน นักเวท 5 คน นักบวช 3 คน นักร้อง 1 คน นักกลยุทธ์ 1 คนและนักรบพเนจรอีก 2 คนตามมาอย่างไว ทั้งหมดเป็พวกจ้าวัผยอง บ้าเอ๊ย มาเป็กองทัพแบบนี้มันคงยึดพื้นที่ป้อมของเราได้จริงๆ แล้วล่ะ เพราะอย่างน้อยผมและกุ่ยกู่จือแค่ 2 คนก็คงรับมือไม่ไหวแน่นอน
“บุก!”
หลงสิงเทียนเซี่ยโบกมือแล้วกลุ่มลูกน้องของเขาก็กรูกันเข้ามาทันที
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้