หลังจากพาทั้งห้าคนชมสถานที่ต่างๆ จนทั่วแล้ว หลี่ฟู่ก็พาพวกเขาไปยังลานประลองศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็สถานที่จัดการแข่งขันศิษย์ใหม่ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายน้ำะ งานนี้จะเป็เวทีที่พวกเขาจะได้แสดงศักยภาพที่แท้จริงของตนเองออกมา
ขณะนั้นเอง ศิษย์จากยอดเขาอื่นๆ ก็เริ่มเดินทางมาถึงยังสถานที่แห่งนี้แล้วไม่ว่าจะเป็ศิษย์ที่ได้รับสถานะ ศิษย์ สายตรง ศิษย์หลัก ศิษย์ภายนอก
มู่หนานซือ ก็มาดูในฐานะเ้านิกายในการต่อสู้ของศิษย์ใหม่ด้วย นางกล่าวเปิดงานทันทีเมื่อเห็นว่าทุกคนมาพร้อมแล้ว หลังจากนั้นนางก็กล่าวเปิดการต่อสู้ของศิษย์ภายนอก
"วันนี้เป็วันสำคัญสำหรับศิษย์ใหม่ทุกคน ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดจะได้รับทรัพยากรและโอกาสในการเป็ตัวแทนไปยังอาณาจักรลับที่กำลังจะเปิดออกเร็วๆ นี้! การทดสอบนี้ไม่ใช่แค่การประลองธรรมดา แต่เป็มันจะเป็การการแสดงให้เห็นว่าผู้ใดจะก้าวไปได้ไกลแค่ไหนในเส้นทางการบ่มเพาะ! ดังนั้นจงต่อสู้ด้วยทุกอย่างที่เ้ามีซะ"
"โดยสิ่งที่พวกเ้าจะต้องทำก็คือแค่ต่อสู้กันไปเรื่อย โดยข้าจะไม่บอกจำนวนของผู้ที่เหลือรอดที่ข้า้าในการผ่านไปในรอบนี่ สิ่งที่พวกเ้าต้องทำก็คือการสู้และสู้ จะใช้วิธีไหนก็ได้ จะรวมมือหรือเป็หมาป่าเดียวดาย ก็แล้วแต่เ้า แต่เป้าหมายของพวกเ้าก็แค่รอดให้ได้นานที่สุดก็พอและพวกเ้าไม่ต้องห่วงเื่ความปลอดภัย พวกเ้าสามารถสังหารกันได้เลยในอาณาจักรลับแห่งนั้น ผู้ตายจะถูกส่งออกมาจากมิตินั้นทันที เข้าใจไหม"
ศิษย์ทุกคนต่างะโพร้อมกัน "รับทราบขอรับท่านเ้าสำนัก"
ทันทีที่คำพูดของนางจบลง ลานประลองขนาดมหึมาก็เปล่งแสงออกมา ทั่วทั้งมิติถูกปกคลุมด้วยพลังอาคม รูปแบบของลานประลองเปลี่ยนไป ศิษย์ทั้งหมดถูกส่งเข้าไปในมิติพิเศษที่เป็ป่าขนาดใหญ่ั์ ศิษย์ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างมองภาพฉายที่ฉายออกมาผ่านกระจกพลังงานขนาดมหึมา
ภายในป่าศิษย์ใหม่ทั้งหมดถูกกระจายไปตามจุดต่างๆ ของมิติ เมื่อเสียงสัญญาณเริ่มต้นการต่อสู้ดังขึ้น
ตูมมมมมมมมมม!
เสียงะเิดังสนั่นไปทั่วบริเวณ ศิษย์ใหม่หลายคนรวมตัวกันและพุ่งเข้าโจมตีผู้ที่ดูแข็งแกร่งกว่าโดยทันที พวกเขา้าลดจำนวนของคู่แข่งให้มากที่สุดก่อนที่การต่อสู้จะดำเนินไปถึงจุดที่อันตรายยิ่งขึ้น
ศิษย์ภายนอกบางกลุ่มรวมตัวกันเพื่อโจมตีศิษย์สายตรงที่พวกเขามองว่าเป็ภัยคุกคาม ศิษย์ทั้ง 5 ของหานิก็เป็เป้าหมายการโจมตีของศิษย์ใหม่เ่าั้ด้วย
เล่ยเฉินปลดปล่อยพลังิญญาและปัดการโจมตีทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย หมัดของเขาพุ่งทะยานออกไป ทำให้ศัตรูที่พุ่งเข้ามากระเด็นออกไปไกลหลายสิบเมตร พลังออร่าแห่งความศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกมาจากตัวของเขา ก่อนที่กระบี่เล่มหนึ่งจะโผล่มาจากมือของเขา
หรงหลี่เซียนเคลื่อนที่ไปมาอย่างว่องไว พลังแห่งัทองเก้า์ของนางแผ่กระจายออกมา พลังิญญาสีทองล้อมรอบร่างกายของนาง ทุกครั้งที่มือของนางฟาดลงไป ร่างของศัตรูก็ถูกลบหายไปอย่างง่ายดาย ไม่ว่าจะเป็คนที่มีระดับแกนทองคำ หรือิญญาแรกเริ่มต่างถูกนางสังหารอย่างรวดเร็ว
ซูไป๋หนิงปลดปล่อยพลังน้ำแข็งออกมาทำให้พื้นที่รอบตัวของนางกลายเป็เขตแดนเยือกแข็ง ทุกคนที่พยายามเข้าใกล้นางกลับถูกตรึงอยู่กับที่ก่อนจะถูกโจมตีด้วยเคียวสีฟ้าขาว ทุกการเคลื่อนไหวของนางเฉียบคมและไร้ที่ติ และนางเล็งเฉพาะที่จุดตายเท่านั้นทำให้นางสังหารคนอื่นด้วยการโจมตีเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
ฮ่าวหยางใช้พลังแห่งดวงอาทิตย์ศักดิ์สิทธิ์ของเขา เผาผลาญศัตรูที่พุ่งเข้ามาหา เปลวเพลิงสีแดงเข้มปกคลุมหมัดของเขา ทุกครั้งที่เขาต่อยออกไป ศัตรูจะถูกเผาจนหมดสลายไป และไฟของเขาเองก็เริ่มล่ามไปไหม้ป่าทั้งหมดทันที
เฟิ่งหวงจุนเผชิญหน้ากับกลุ่มศัตรูที่พยายามลอบโจมตีเขา ทว่าร่างกายของเขากลับเคลื่อนไหวได้ราวกับไม่มีตัวตน พลังแห่งความว่างเปล่าของเขาทำให้เขาสามารถหลบหลีกทุกการโจมตีได้อย่างง่ายดาย ก่อนที่ร่างกายของคนที่โจมตีเขาจะถูกแยกออกเป็ส่วนๆ อย่างน่าสยดสยอง
ไป๋หลี ปรมาจารย์แห่งยอดเขาากล่าวขึ้น
"ศิษย์ของหานินั้นมีการเคลื่อนไหวที่สมบูรณ์แบบเกินไป พวกเขาไม่ได้ต่อสู้เพียงเพื่อชัยชนะ แต่พวกเขากำลังฆ่าอยู่เท่านั้น แถมพวกเขาเล็งเฉพาะจุดตายเท่านั้นด้วย มันยากเกินไปที่ศิษย์คนอื่นจะต่อต้านได้"
เฉินซิงเทียน ปรมาจารย์แห่งยอดเขาจักรพรรดิดาบกล่าวขึ้น
"ศิษย์ของหานิแต่ละคนล้วนบรรลุถึงระดับที่ 9 ของแกนทองคำในเวลาแค่ 7 วันเท่านั้น ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เ้างูพิษนั่นซ่อนทรัพยากรไว้มากแค่ไหนกัน??"
มู่หนานซือที่เฝ้ามองจากภายนอกพยักหน้าเห็นด้วย
"มันไม่ใช่แค่พลังบ่มเพาะที่เพิ่มขึ้นมาเร็วผิดปกติเท่านั้น แต่รากฐานของพวกเขาก็แข็งแกร่งเกินกว่าคนปกติไปมาก ศิษย์ของข้าในระดับเดียวกันยังไม่สามารถเทียบพวกเขาได้เลยละมั้ง"
เฉินซิงเทียนยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดต่อ "แล้วตอนนี้เื่ที่ท่านนำไปปรึกษากับท่านบรรพบุรุษละผลเป็อย่างไง"
ไป๋หลีจิบชาเบาๆ พร้อมนึกถึงเมื่อ 6 วันก่อน ที่หานิได้มอบความรู้เกี่ยวกับการฝึกฝนให้พวกเขา ไม่ว่าจะเป็ขั้นรวบรวมชี่ 14 ขั้น ขั้นการสร้างรากฐานสีแดง ขั้นแกนทองคำ 82 เม็ด และอีกประมาณ 5 อาณาจักรใหญ่ถัดมา ความรู้เกี่ยวกับการบ่มเพาะนี้เว้นแต่ศิษย์แห่งยอดเขาแสงบริสุทธิ์ 5 คน และตัวของหานิ ก็มีเพียงเ้าแห่งยอดเขา 5 คน ผู้นำดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ผู้าุโผู้ยิ่งใหญ่ และผู้าุโรอง เท่านั้นที่รู้เื่นี้
แต่ว่าเงื่อนไขในการบ่มเพาะของหานินั้นมันหายากเกินไป การจะหาคนที่มีความเข้าใจระดับ 10 ดาวนั้นยากอยู่แล้ว แล้วยังต้องมีร่างจักรพรรดิและฝึกคัมภีร์ระดับจักรพรรดิอีกด้วย ทำให้ตอนนี้มีแค่ศิษย์สายตรงของท่านเ้าสำนัก นั้นคือ เซี่ยหลานอี้ เท่านั้นที่สามารถทำได้ ซึ่งนางสามารถไปถึงระดับที่ 14 ของการรวบรวมชี่ รวมถึงสร้างรากฐานสีแดงได้ และหลอมแกนทองคำสีรุ้งได้ถึง 77 เม็ดในเวลาเพียงแค่ 6 วันเท่านั้น
นอกจากนี้ก็ยังมีศิษย์คนอื่นๆ ที่สามารถไว้ใจพร้อมกับทำการเข้าสาบานตนว่าจะไม่เผยแพร่ความลับนี้ออกไปที่ถูกนำตัวมาโดยเ้าแห่งยอดเขาอื่นๆ ซึ่งในระดับควบคุมชี่ ตอนนี้ยังไม่มีใครไปถึงระดับ 14 ได้มีเพียงระดับ 13, 12 เท่านั้น และด้วยความสำคัญของเื่นี้ทำให้หลังจากตอนนั้นท่านเ้าสำนักได้นำเื่นี้เข้าไปปรึกษากับท่านบรรพบุรุษทันที
มู่หนานซือยิ้มบางขณะเอ่ยขึ้นเบาๆ
"เดี๋ยวข้าจะแจ้งอีกทีหลังจากเหตุการณ์วันนี้จบลงและทุกคนที่เกี่ยวข้องมาอยู่กันครบแล้ว"
เมื่อไป๋หลีและเฉินซิงเทียนได้ยินคำพูดของมู่หนานซือ ก็พากันยิ้มออกมาอย่างเงียบๆ เพราะวันนี้ ไม่ใช่เพียงแค่วันประลองของศิษย์ใหม่เท่านั้น หากแต่ยังเป็วันที่พวกเขาจะได้สะสางความแค้นแทนยอดเขาแสงบริสุทธิ์... ความสูญเสียในวันนั้นยังตราตรึงอยู่ในใจของพวกเขาไม่มีวันลืม
ภายในมิติประลอง เย่หลิน ศิษย์ของยอดเขาไผ่์ กำลังวิ่งหนีอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นลูกไฟขนาดั์พุ่งลงมาจากฟากฟ้าอย่างรวดเร็ว ป่าโดยรอบถูกเผาไหม้เกือบทั้งหมด เปลวเพลิงแผดเผาแม้แต่ชั้นอากาศที่มันเคลื่อนผ่าน เย่หลินไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อนเลย
นับั้แ่วันที่อาจารย์ของเขาฟื้นคืนจากการหลับใหล เขาไม่เคยพ่ายแพ้ต่อผู้ใดอีกเลย ไม่ว่าจะในนิกายเดิม หรือแม้แต่ในทวีปบ้านเกิด แต่ตอนนี้ แม้แต่ศิษย์ธรรมดาของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ยังทำให้เขารู้สึกว่าต้องใช้แรงมากกว่าที่เคยเป็มาก
บนต้นไม้สูงต้นหนึ่ง หลานซิงเยว่ ศิษย์ของยอดเขาไผ่์ยืนกอดอกมองลงมายังทุ่งน้ำแข็งที่ปกคลุมเบื้องหน้า เต็มไปด้วยซากศพของศิษย์ที่ตายเกลื่อน นางส่ายหัวเบาๆ พร้อมพึมพำกับตนเอง
"สมกับเป็ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายน้ำะ แม้แต่ในโลกเบื้องล่าง พวกเขาก็ยังคงมีรากฐานที่แข็งแกร่งได้ถึงเพียงนี้... แต่ก็นับว่าข้าคิดไม่ผิด ที่เลือกเข้าร่วมกับดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้"
ทันใดนั้น ร่างของหลานซิงเยว่ก็ค่อยๆ เลือนหายไปจากต้นไม้นั้นราวกับไม่เคยมีตัวตนอยู่
เวลาผ่านไปสองชั่วโมง
การต่อสู้ภายในป่าก็จบลง ศิษย์ทั้งหมดที่ยังหลงเหลืออยู่รอดปลอดภัย ต่างถูกส่งออกมาจากมิติทดสอบทันที รวมถึงศิษย์ทั้งห้าของหานิ... พวกเขาทั้งหมดล้วนอยู่ในกลุ่มที่กลับออกมาด้วยเช่นกัน