หล่อนจ้องมองน้องชายของสันต์ด้วยความลืมตัว จู่ๆ ก็เกิดอาการเสียววาบเข้ามาในช่องท้อง 

    แม้ว่ามันอยู่ในสภาพอ่อนตัว แต่ก็ยังดูยาวใหญ่มากจนต้องมองแล้วมองอีก

    ระรินน์อดคิดไม่ได้ว่าถ้าสิ่งที่กำลังทำเอาใจเต้นอยู่ตรงหน้านี้แข็งตัวขึ้นมาเต็มที่ มันคงมีขนาดยาวใหญ่พอๆ กับท่อนแขนของหล่อน

    “ขออนุญาตนะคะ… ”

    ระรินน์สูดหายใจแรง…

    รู้สึกว่าใบหน้าร้อนวูบวาบ พยายามจะไม่มองตรงนั้น หล่อนค่อยๆ เอื้อมมือคว้าฝักบัวสีเงินวาวเหนือศีรษะของเขา มืออีกข้างเอื้อมเปิดก๊อกให้สายน้ำเย็นเยียบพร่างลงมากระทบร่างกำยำของสันต์

    “หนาวไหมคะ… ”

    ระรินน์ถาม…

    แต่ก็เหมือนกับว่าพูดคนเดียว เพราะว่าสันต์ยังคงนิ่ง ไม่ตอบ สีหน้าและแววตาของเขาในตอนนี้ไม่ต่างจากรูปปั้นไร้อารมณ์ความรู้สึก

    ใบหน้าของสันต์ยังคงนิ่งราวกับประติมากรรมเทพบุตรกรีกสุดหล่อเหลา ไม่สะทกสะท้านต่อสายน้ำเย็นเยียบ พร่างพรมลงมาอาบทั่วร่าง แต่ระรินน์ไม่เชื่อว่าเขาจะไร้ความรู้สึก

    ครู่สั้นๆ ต่อมา…

    ระรินน์บีบสบู่เหลว ค่อยๆ ไล้ลูบฟองสีขาวไปทั่วเรือนร่างกำยำกล้ามของพ่อสามี

    “เอ่อ… ร่างกายของพ่อสันต์ไม่มีความรู้สึกเลยหรือคะ… ”

    ระรินน์ไม่เชื่อว่าเขาจะไร้ความรู้สึก…

    เพราะเท่าที่อยู่ด้วยกันมาตลอดสองสัปดาห์กว่า หล่อนก็เห็นว่าอาการของสันต์นั้นไม่ได้แย่มากถึงกับไร้ความรู้สึก

    “พ่อสันต์ไม่พูดกับหนู… แล้วหนูจะรู้ได้ยังไงคะว่าพ่อสันต์รู้สึกยังไงบ้าง… ”

    หล่อนลองไล้ลูบฟองสบู่สีขาวมาที่อกของเขาที่เต็มไปด้วยเส้นขนสีดำสุดเซ็กซี่เป็๲แพปกคลุมไปทั่ว

    กระทั่งถึงตอนที่มือของหล่อนไล้ลูบมาที่หัวนม ตอนนี้เองระรินน์จึงจับความรู้สึกได้ว่าสันต์ไม่ใช่คนที่ไร้อารมณ์

    เพราะว่าหล่อนรู้สึกได้ว่ารูขุมขนรอบๆ หัวนมของเขามีการขยายตัว เช่นเดียวกับปลายหัวนมที่กำลังตื่นตัวแข็งขึ้นมาจนมีขนาดเท่าเม็ดถั่วลิสง เสียดสีกับอุ้งมือน้อยๆ ของหล่อน

    “รู้สึกอะไรบ้างไหมคะพ่อสันต์… ”

    ระรินน์ถามขณะคลึงฝ่ามือไปมากับหัวนมของเขา แต่เมื่อเห็นว่าสันต์เงียบหล่อนก็นึกอยากแกล้ง

    “หนูขออนุญาตนะคะ… พ่อสันต์อย่าว่าทะลึ่งเลนนะคะ หนูอยากทดสอบ แค่อยากจะรู้ว่าพ่อสันต์ยังมีความรู้สึกอยู่บ้างไหม… ”

    บ้าจริง…

    ระรินน์นึกตำหนิตัวเองอยู่ในใจ ที่เผลอใจทำกำลังจะทำสิ่งน่าอายเช่นนี้

    หล่อนเอื้อมมือเข้ามาที่ง่ามขาของสันต์ ค่อยๆ ลูบไล้ลำเอ็นขนาดใกล้เคียงกับกล้วยหอมใหญ่ๆ ห้อยลงมากลางหว่างขา  

    ‘ใหญ่มาก… ’

    ระรินน์อุทานในใจ…

    นี่ขนาดว่ายังไม่แข็งตัว แต่ก็ใหญ่และยาวมากจนน่า๻๷ใ๯ ถ้าแข็งตัวเต็มที่ก็น่าจะใหญ่พอๆ กับท่อนแขนของหล่อนอย่างไม่ต้องสงสัย

    ความเป็๲ชายของสันต์ใหญ่มากจนของแทนไทผู้เป็๲ลูกชายไม่อาจเทียบได้

    ระรินน์ค่อยๆ เอามือรูดส่วนปลายของความเป็๞ชาย ถอกออกมาอวดหัวสีม่วงถอกบานเป็๞มันวาวคล้ายดอกเห็ดใหญ่ๆ

    หล่อนใจเต้นแรง…

    ค่อยๆ บีบสบู่เหลวใส่มือแล้วถอกถู รูดไล้สาวชักไปมาจนลำเนื้อสีน้ำตาลสะอาดสะอ้านเริ่มตื่นตัว

    ระรินน์เอามือรูดเป็๲จังหวะเบาๆ สันต์ไม่ได้ขัดขืน เขาเริ่มแข็งตัวสู้มือ

    ครั้นพอรูดไปได้สักครู่…

    หล่อนก็ได้ยินเสียงหายใจแรงของเขา ทำเอามือที่กำลังรูดเอ็นอยู่นั้นสั่นไปด้วย

    เมื่อน้องชายของสันต์เริ่มขยายตัวสู้มือขึ้นมาทีละน้อยจนแข็งเต็มที่ ใหญ่มาก ใหญ่จนมือของหล่อนกำไม่รอบ

    “โอ๊ว… พ่อสันต์ยังมีความรู้สึกจริงๆ ด้วย… ”

    ระรินน์เผลอร้องอุทานออกมาด้วยความลืมตัว แล้วจู่ๆ ความคิดมืดดำบางอย่างก็ผุดวาบเข้ามาในหัวของหล่อน

    ระรินน์ค่อยๆ คุกเข่าลงตรงง่ามขาของพ่อสามี ไม่รู้อะไรสิงสู่ให้หล่อนก้มลงกดริมฝีปากเอิบอิ่มรูดรัดส่วนปลายของเขาเสียงดังบล๊วบ รับเอาความแข็งแกร่งเข้ามาในอุ้งปากร้อนผ่าว

    สันต์สะดุ้ง…

    ระริน์ไล้ลิ้นเลียรอบๆ รอยบากบานอย่างห้ามใจไม่ไหว ไม่นานมันก็พองขยายขึ้นมาแน่นอยู่ในอุ้งปาก

    “อู้ววว… ”

    ระรินน์อุทาน…

    จากนั้นค่อยๆ คลายส่วนปลายออกมา ดวงตาของหล่อนเบิกโพลง ตะลึงมองหัวเอ็นสีม่วงคล้ำถอกบาน ใหญ่และแข็งมาก แทงตุงอยู่ในกระพุ้งแก้มของหล่อนสองข้างสลับไปมาเมื่อสันต์เริ่มขยับบั้นเอวเบาๆ

    “อ่า… ”

    สันต์หายใจแรง กล้ามเนื้อทั่วกายเกร็งเป็๞ริ้ว โยกเอวอัดลำเอ็นกระแทกใส่ปากของระรินน์เป็๞จังหวะซ้ายทีขวาที

    บล๊วบ… บล๊วบ… บล๊วบ… บล๊วบ… บล๊วบ…

    “อ๊า… ซี้ดดดดด… ”

    เสียงครางหลุดออกมาจากริมฝีปากของคนที่ไม่ค่อยพูดกับใคร แต่ตอนนี้ครางเก่งและครางได้อารมณ์มาก