ปรากฏว่านางประคองตำราหมออ่านจนลืมเวลาจริงๆ กระทั่งรู้สึกเมื่อยล้าดวงตาอยู่บ้างถึงเงยหน้าขึ้นจากกระดาษ พบว่าผู้ที่เฝ้าเวรยามอยู่ในห้องตำราเปลี่ยนเป็นไป๋ลู่แล้ว นางเอ่ยถามออกไปว่า “ยามใดแล้ว?”        “เป็นยามโฉ่วแล้วเจ้าค่ะ” ไป๋ลู่เอ่ย “คุณหนูจะกล...