ตอนที่ 1
21:09น.
@โรงแรมชื่อดังแห่งหนึ่ง
ภารกิจนี้ั้แ่ที่เขาได้รับมาคือภารกิจที่ห่วยบรมที่สุดแล้ว ทำไมมือหนึ่งอย่างเขาต้องมารับงานแบบนี้ด้วยก็ไม่รู้ เห้ออออ! ยอมรับตามตรงว่าภารกิจบ้าบอนี่ทำเขาหัวเสียไม่น้อย
“อ่าาาาา เสียวจังเลยคะที่รัก แรงอีกคะ ที่รัก อ๊าาาาา”
“ได้สิครับที่รัก ตับๆๆๆๆๆ”
เขานั่งมองฉากรักอันร้อนระอุบนเตียงกว้างของหญิงสาวกับชายวัยกลางคนอย่างเบื่อหน่าย คือมันไม่อินจริงๆ
1 ชั่วโมงก่อนที่เป้าหมายจะเดินเข้ามาในห้องนี้ที่พวกเขากำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันอยู่นั้นเขาได้เข้าไปติดตั้งกล้องและเครื่องดักฟังเอาไว้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายในห้องนั้นก็ถูกส่งตรงมายังห้องที่เขานั่งอยู่ในตอนนี้ เขาแทบไม่ต้องทำอะไรเลยภารกิจก็เสร็จเรียบร้อยเพราะผู้ว่าจ้าง้าภาพและหลักฐานการมีชู้ของสามีเพื่อฟ้องหย่า
น่าเบื่อไปหน่อย แต่งานนี้ก็ถือว่าคุ้มเพราะเม็ดเงินของภารกิจนี้ไม่ใช่น้อยๆ
หลังจากได้ทุกอย่างที่้าเรียบร้อยเข้าก็จัดการส่งงานทันที เวลาผ่านไปไม่ถึง 5 นาทีก็มีแจ้งเตือนยอดเงินจำนวนไม่น้อยจากบัญชีขององค์กรโอนเข้ามา เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูจากนั้นก็เดินออกจากห้องพักขึ้นไปยังสกายบาร์้าของโรงแรมเพื่อหาอะไรดื่มกระแทกตับเสียหน่อย เมื่อมาถึงเขาเลือกที่จะนั่งตรงหน้าบาร์
“คุณลูกค้ารับอะไรดีครับ?” บาร์เทนเดอร์
“On The Rock”
“รอสักครู่ครับ”
บาร์เทนเดอร์คนเดิมยื่นแก้ว On The Rock วางลงตรงหน้า เขาก็ยกมันขึ้นมาดื่มรสชาติเหล้าชั้นดีไหลลงคอจนหมดแก้ว
“รับเพิ่มไหมครับ?”
“อืม”
เหล้าแก้วที่สองของคืนนี้ก็ถูกยกมาเสิร์ฟตรงหน้าอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาไม่ได้ดื่มรวดเดียวจนหมด เขาค่อย ๆ จิบมันทีล่ะนิดเพื่อดื่มด่ำกับรสชาติของเหล้ารวมทั้งแสงสีและเสียงดนตรีที่เปิดคลอทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายไม่น้อย
“อยากนอนกับฉัน?” เขาเห็นบาร์เทนเดอร์หนุ่มแอบมองเขาอยู่นานแล้ว ถือว่ารูปร่างหน้าตาจัดว่าดูดีในระดับหนึ่ง เนื้อตัวสะอาดสะอาดสะอ้าน ผมที่เซตเปิดขึ้นรับกับรูปหน้า เสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมแหวกลงถึงสามเม็ดทั้งที่ตอนที่เขาเดินเข้ามายังชั้นนี้สังเกตเห็นบาร์เทนเดอร์หนุ่มปลดกระดุมแค่สองเม็ดเท่านั้นจังหวะการชงเครื่องดื่มก็ตั้งใจให้เขาเห็นยอดอกสีชมพูแบบวับ ๆ แวม ๆ มองผ่านตาก็รู้ว่า้านอนกับเขาซึ่งเื่นี้มันก็เป็เื่ปกติธรรมดาทั่ว ๆ
“ครับ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มตอบกลับอย่างไม่อิดออดไม่มีการเขินอายใด ๆ แค่ถูกใจก็จบ และเขาก็ยั่วขนาดนี้แล้วได้แต่หวังว่าลูกค้าสุดหล่อตรงหน้าจะถูกใจเขาเช่นกัน
“2039” เมื่อบาร์เทนเดอร์ได้ยินตัวเลขดังกล่าวก็ส่งยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมเล่นหูเล่นตา
เขานั่งดื่มไปเรื่อย ๆ พร้อมอัดบุหรี่เข้าปอดโดยที่ไม่ได้สนใจบาร์เทนเดอร์หนุ่มคนนั้นสักเท่าไหร่ ทั้งหญิงและชายที่ส่งสายตาอย่างเชิญชวนเขาก็นิ่งเฉยไม่ได้สนใจจะสานสัมพันธ์กับใครเพราะคืนนี้เขามีคู่นอนแล้ว เขาดื่มจนพอใจก็เช็คบิลแล้วกลับมายังห้องของตัวเอง แต่ก่อนลงมานั้นบาร์เทนเดอร์หนุ่มก็เข้ามากระซิบเบา ๆ ให้ได้ยินกันแค่สองคน
หึ ! เขายกยิ้มร้ายแล้วเดินออกมา พอถึงห้องพักเขาก็ถอดเสื้อผ้าตรงไปอาบน้ำทันที เสร็จเรียบร้อยก็สวมชุดคลุมอาบน้ำเดินออกไปนอกระเบียงเพื่อดูบุหรี่ฆ่าเวลา
“ก๊อก ! ก๊อก ! ก๊อก !” เสียงเคาะประตูดังขึ้นแน่นอนว่าคนที่มาเคาะคงเป็บาร์เทนเดอร์หนุ่มที่นัดเอาไว้ เขามองนาฬิกาก็พบว่าเที่ยงคืนนิด ๆ มันเร็วกว่าที่เขาคิดเอาไว้ เขาทิ้งบุหรี่ลงที่เขี่ยแล้วเดินไปเปิดตาแมวดูก่อนเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ใช่ศัตรูเมื่อเห็นว่าเป็บาร์เทนเดอร์หนุ่มเขาก็เปิดประตูให้อีกฝ่ายเข้ามา
บาร์เทนเดอร์หนุ่มเห็นชุดที่อีกฝ่ายตอนเปิดประตูก็ยกยิ้มกริ่ม น้ำลายแทบหก ตอนใส่เสื้อเชิ้ตกับกางเกงสแล็คว่าดูดีแล้ว ตอนนี้ดูดีกว่าเยอะ ไรขนที่โผล่พ้นชุดคลุมอาบน้ำทำให้ใจของบาร์เทนเดอร์หนุ่มสั่นไหวไม่น้อย คนตรงหน้าดูมีเสน่ห์น่าค้นหาแต่ก็มีความร้ายกาจอยู่ในที
“ผมขออาบน้ำก่อนนะครับ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มเข้ามาในห้องแล้วขอตัวไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ
บาร์เทนเดอร์หนุ่มเดินออกจากห้องน้ำเดินมาหาเขาที่ข้างเตียง ริมฝีปากบางจูบลงบริมฝีปากหนาเบา ๆ อย่างยั่วยวนแล้วผละออก
“เลียมันสิ” เสียงทุ้มต่ำพูดแล้วมองแก่นกายของตัวเอง บาร์เทนเดอร์หนุ่มนั่งคุกเขาลงตรงกลางระหว่างขา ดึงเชือกชุดคลุมของร่างสูงลงเผยให้เห็นแผงอกกำยำ มือเรียวไล้ลูบไรขนอ่อนตรงกลางที่มีอยู่ประปลายอย่างหลงไหล
“จุ๊บ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มจุ๊บลงบนยอดแก่นกายเบา ๆ อย่างยั่วยวน แหงนหน้าขึ้นสบกับสายตาคมที่มองเขาอยู่ก่อนแล้วด้วยสายตาเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ แล้วก้มใบหน้าลงมาหยอกล้อกับแก่นกายเริ่มแข็งใหญ่เต็มลำ บาร์เทนเดอร์หนุ่มค่อย ๆ แทะเล็มเลียจนทั่วแล้วอ้าปากกลืนแก่นกาย แต่แก่นกายใหญ่จนแทบเอาเข้าปากไม่หมด บาร์เทนเดอร์หนุ่มก็พยายามเอาเข้าให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะเขาอยากให้คุณลูกค้าสุดหล่อประทับใจ จากนั้นก็เริ่มดูดและเลียอย่างเป็จังหวะ แต่ดูเหมือนจะขัดใจร่างสูงเล็กน้อย
“อ๊อกๆ !” เขาลุกขึ้นยืนบาร์เทนเดอร์หนุ่มก็ยืนเข่าสองข้างแทนเพราะนั่งคุกเข่าติดพื้นทำให้ทำอะไร ๆ ลำบาก เขาจับกลุ่มผมบาร์เทนเดอร์หนุ่มเอาไว้แน่นแล้วกระชากเข้าหาแก่นกายที่แทงเข้าออกกลีบปากนุ่มแรง ๆ จนเกิดเสียงชื่นแฉะในริมฝีปากบาง เขากระแทกปากนุ่มจนพอใจแล้วหยิบคอนด้อมขึ้นมาสวมดึงบาร์เทนเดอร์หนุ่มขึ้นมาให้นอนคว่ำราบไปกับเตียงแล้วแทงแก่่นกายเข้าไปจนสุดลำในคราวเดียว ดูเหมือนอีกฝ่ายเตรียมตัวมาอย่างดี
“อ่าาาาา ดุจังครับ อ๊ะอ่า” บาร์เทนเดอร์หนุ่มกัดกรามแน่นก่อนจะครางเสียงดังออกมา มันทั้งเสียวทั้งจุกและเจ็บ
เขาไม่รอให้อีกฝ่ายปรับตัวนานนักก็ซอยแก่นกายเข้าออกแรง ๆ ตามความปรารถนา
“ไม่ชอบ? สวบๆ ตับๆๆๆ”
เขาถามเสียงเรียบ ใช้มือแกร่งแหวกก้นขาวให้ได้เห็นช่องทางด้านหลังของอีกฝ่ายชัด ๆ แล้วแทงเข้าไปแรง ๆ จนสุด ถอนออกแล้วแทงเข้าไปใหม่ซ้ำ ๆ
“ชอบมากครับ อื้อออ อ่าาาาา”
“หึ” เขาขำในลำคอ ดึงแก่นกายออกแล้วกระชากหัวบาร์เทนเดอร์หนุ่มให้มาอ้าปากรับแก่นกายของเขาอีกครั้ง
“แผล๊บๆ / บนหัวหน่อย” บาร์เทนเดอร์หนุ่มทั้งดูดและเลียจนเกิดเสียงหยาบโลน ทำตามอีกฝ่ายสั่งอย่างถึงใจ
“ดีไหมครับ ชอบไหม?” เมื่อผมโดนกระชากออกอีกครั้งทำให้ริมฝีปากเป็อิสระ อดหยอกล้อไม่ได้
“อืม” เขาจัดท่าให้อีกฝ่ายคลานเข่าบนโซฟาเบสตัวยาว เมื่อได้ท่าที่เหมาะเขาก็แทงแก่นกายเข้าไปอีกครั้ง มือแกร่งบีบเค้นไปตามร่างกายของบาร์เทนเดอร์หนุ่มด้วยความเมามันส์ แก่นกายแทงเข้าออกอย่างเป็จังหวะทั้งหนักหน่วงและเร็วแรง บาร์เทนเดอร์หนุ่มทั้งจุกทั้งเสียวผสมปนเปไปหมด แต่ก็รู้สึกเสียวมากกว่าจุก เพราะแก่นกายลำใหญ่กระแทกเข้ามาแต่ล่ะครั้งโดนจุดเสียวทุกครั้ง เสียวซ่านจนกล้ามเนื้อกระตุกเกร็งเป็ระยะ
“ไร้อารมณ์จัง อ๊าาาา!!” บาร์เทนเดอร์หนุ่มว่าอย่าตัดพ้อก้มหน้าก้มตาครางเสียงดังลั่นด้วยความเสียวซ่านที่ไม่อาจเก็บเสียงเอาไว้ได้
“หึ เพี๊ยะๆ ! / อ๊ะ !” เขาขำในคอ บาร์เทนเดอร์หนุ่มสะดุ้งนิด ๆ เมื่อถูกมือแกร่งฟาดลงบนก้อนขาวจนเกิดรอยแดงเป็ริ้ว ๆ ส่วนเอวก็กระแทกแก่นกายเข้าออกทั้งเร็วและแรงไม่มีหยุดพักให้หายใจด้วยซ้ำ เขาก้มลงไปขบกัดตามแผ่นหลังขาวเนียนจนเกิดรอยแดงทั่วทั้งแผ่นหลัง ดึงแขนทั้งสองข้างมาไพร่ไว้ด้านหลังแล้วกระแทกสวนเข้าไปแรง ๆ เรียกเสียงร้องครางจากบาร์เทนเดอร์หนุ่มได้เป็อย่างดี ภายในตอดรัดแก่นกายเขาไว้แน่นดูเหมือนอีกฝ่ายจะชอบััที่รุนแรงจากเขา
“อื้ออ อึก อ๊ะ อ่าาาาส มันดุกว่าหน้าคุณอีก อ๊าาาาา ตับๆๆๆๆ สวบๆๆ อื้ออออ”
บาร์เทนเดอร์หนุ่มพูดติด ๆ ขัด ๆ เพราะโดนความเสียวรุมเล่นงานอย่างหนัก ลูกค้าคนนี้ของเขาเฟอร์เฟคจริง ๆ ทั้งหล่อ รุกหนัก แรง เร็ว เย ดุมาก น้ำเสียงนี่นุ่มทุ้มปนเ็าดุดันถึงใจ
เขาจับบาร์เทนเดอร์หนุ่มพลิกนอนหงายเปลี่ยนท่าให้ขาเรียวตั้งขึ้นเป็รูปตัวเอ็มมือแกร่งจับขาเรียวเอาไว้แน่นจากนั้นก็ซอยแก่นกายเข้าออกอย่างหนักหน่วง
“เสียวจังเลย อื้อออออออ ผมจะ อ๊ะๆๆๆ จะเสร็จแล้ว อ๊าาาาาา” เมื่ออีกฝ่ายเริ่มตอดรัดอย่างรุนแรงรวมทั้งที่เ้าตัวบอก ใบหน้าที่แดงระเรื่ออย่าง้าการปลดปล่อยเต็มที่ เขาใช้นิ้วกดปิดหัวเอาไว้ไม่ให้อีกฝ่ายได้ปลดปล่อยทั้งยังแทงแก่นกายเข้าลึก ๆ
“อ๊ะ อื้อ ให้เสร็จ อ่าาาา เสร็จ ตับๆๆๆ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มร้องขอพร้อมครวญครางส่ายหน้าไปมาเมื่ออีกฝ่ายไม่มีทีท่าจะปล่อยมือออก เขาอึดอัดเต็มทนมันจะเสร็จแต่ก็เสร็จไม่ได้ ตัวเริ่มแดงเป็กุ้ง น้ำตาคลอนิด ๆ เขาเสียวจนแทบทนไม่ไหวมันทรมานและร้อนรุ่มเหมือนไฟกำลังเผาร่างเขาให้เป็เถ้าถ่าน
เขาเร่งจังหวะกระแทกแก่นกายเข้าออกช่องทางด้านหลังทั้งเร็วและแรงเพื่อแกล้งหยอกแล้วเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ไหวแล้วจริงๆ ก็เอานิ้วที่กดเอาไว้ออกน้ำกามก็พุ่งตามออกมาติด ๆ
“แฮ่กๆ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มหอบหายใจแรง ๆ รู้สึกโลงอย่างบอกไม่ถูกแต่ในเวลาเดียวกันก็ยังคงเสียวกระสันเพราะอีกฝ่ายยังคงกระซวกช่องทางของเขาแรงๆ
หลังจากที่บาร์เทนเดอร์หนุ่มถึงจุดหมายปลายทางเขาก็ยังกระแทกเข้าออกช่องทางด้านหลังแรง ๆ อีกหลายครั้งพอใกล้เสร็จก็รีบดึงแก่นกายออกจากช่องทางด้านหลังทันที
“อ๊อกๆ !!” บาร์เทนเดอร์หนุ่มรีบลุกขึ้นจากโซฟาเบสแล้วคุกเข่าลงกับพื้นอย่างรู้งาน เขาดึงคอนด้อมทิ้งจับแก่นกายชักรูดแรงๆ บาร์เทนเดอร์หนุ่มใช้ลิ้นเลียไปยังส่วนหัวสลับดูดดุนแรง ๆ เขาใช้มืออีกข้างที่ยังว่างจับผมของบาร์เทนเดอร์หนุ่มให้แหงนหน้ารับแล้วปลดปล่อยน้ำกามออกมาเลอะเต็มใบหน้าหล่อ ลิ้นเล็กของบาร์เทนเดอร์หนุ่มค่อย ๆ กวาดเลียในส่วนที่ติดอยู่ริมฝีปากเข้ากิน จากนั้นก็ดูดเลียทำความสะอาดให้แก่นกายของเขาอย่างดี
บาร์เทนเดอร์หนุ่มเดินเข้าห้องน้ำไปล้างทำความสะอาดหน้าเพราะถ้าปล่อยไว้นานพอมันแห้งจะลำบาก พอเสร็จเรียบร้อยออกมาก็เดินไปที่เตียงเมื่อเห็นแก่นกายลำใหญ่แข็งรออยู่อีกครั้ง บาร์เทนเดอร์หนุ่มคลานขึ้นเตียงหยิบคอนด้อมชิ้นใหม่ฉีกแล้วสวมให้ด้วยปากแล้วเลื่ิอนตัวขึ้นมานั่งคล่อมลงบนตักแกร่งก้มหน้าลงไปดูดดุนตามอกแกร่งแล้วยกก้นเด้ง ๆ ของตัวเองให้ช่องทางตรงกับแก่นกายลำใหญ่แล้วกดตัวลงอย่างช้า ๆ แต่ดูเหมือนจะช้าไปสำหรับร่างสูง…
“อึก อ่าาา”
เขาสวนแก่นกายขึ้นจนสุดบาร์เทนเดอร์หนุ่มซบใบหน้าเข้าอกแกร่งเพราะรู้สึกจุกและเสียวไม่น้อยใบหน้าบิดเบี้ยว เขาแสยะยิ้มร้ายจับสะโพกกลมไว้แน่นแล้วกระแทกแก่นกายขึ้นลงแรงๆ เมื่อเริ่มปรับตัวได้แล้วบาร์เทนเดอร์หนุ่มก็เริ่มควบคุมจังหวะเอง
อ่าาาาาาาาาาาาาาาาา !!
กิจกรรมเร่าร้อนดำเนินยาวไปตามความร้อนแรงของทั้งคู่ และดูเหมือนเขาจะยังไม่พอ ยอมรับว่าเป็คนเซ็กส์จัดในระดับหนึ่งแต่ก็คงไม่เท่าคนที่เขารู้จัก หึหึ รายนั้นไม่เคยซั่มแค่คนเดียวเพราะส่วนใหญ่คู่นอนหมดแรงไปเสียก่อน
“คุณผมขอพักแป๊บนึงนะครับ” ทำกันได้ร่วมสามชั่วโมง เสร็จกันไปคนล่ะ 2 ครั้ง และตอนนี้กำลังจะเริ่มรอบใหม่อีกครั้ง บาร์เทนเดอร์หนุ่มก็ต้องตีไหล่แกร่งเบา ๆ แล้วบอกเสียงอ่อน
“อืม”
เมื่อเขาอนุญาตบาร์เทนเดอร์หนุ่มก็ลงจากเตียงช้า ๆ หยิบชุดคลุมขึ้นสวมแล้วเดินเข้าห้องน้ำด้วยขาสั่นนิด ๆ ออกจากห้องน้ำมา ดื่มน้ำจนหมดขวดแล้วมานอนข้างเขาที่เตียง
“ทำไมคุณอึดจัง?” เสียงใสของบาร์เทนเดอร์หนุ่มถามขึ้นยิ้ม ๆ บุคลิกของอีกฝ่ายทำเขาหลงไหลไปทุกส่วน
“ไม่รู้สิ แล้วชอบไหม?”
“ผมชอบ” บาร์เทนเดอร์หนุ่มยิ้มหวานให้กับคำตอบที่ดูเหมือนไม่ใส่ใจแต่กลับทำให้ดูน่าสนใจ
“อีกรอบ ไหวไหม?” ถ้าอีกฝ่ายปฏิเสธเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร สำหรับเซ็กส์เขาไม่ชอบบังคับใคร จะเอากันได้ก็ต่อเมื่อทั้งสองฝ่ายต่างพึงพอใจ ถ้าอีกฝ่ายมันส์อีกฝ่ายจะตายก็ไม่ไหว
“ดีใจจัง คุณเป็ห่วงด้วย ผมไหว” บาร์เทนเดอร์หนุ่มพูดแล้วยิ้มหน้าระรื่น
“งั้นต่อเลย” เขากระซิบเสียงพร่า มองเหยื่อด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหื่นกาม เลื่อนตัวไปคล่อมเอาไว้แล้วเริ่มซุกไซร้ร่างขาวอีกครั้ง ทุกจุดที่เขาััมักมีรอยจ้ำแดง ๆ ปรากฎ
บาร์เทนเดอร์หนุ่มถือว่าเก่งไม่น้อยที่ตอนนี้ใกล้เช้าแล้วยังไม่สลบหรือหลับไปก่อนแต่ร่างกายอิดโรยและเหนื่อยล้าเต็มทีเพราะกิจกรรมหนักหน่วง ดวงตาใกล้จะปิดลงทีล่ะน้อยแต่ก็ยังมองเขาที่เดินออกจากห้องน้ำ
“ผมขอช่องทางไว้ติดต่อคุณได้ไหม?” บาร์เทนเดอร์หนุ่มถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง เพราะหลายชั่วโมงก่อนหน้านี้คอเขาแทบไม่ได้หยุดพัก
“อืม”
บาร์เทนเดอร์หนุ่มหลับไปแล้ว เขาจัดการแต่งตัวเมื่อทุกอย่างเรียบร้อยก็ออกจากห้องโดยทิ้งนามบัตรเอาไว้ให้หนึ่งใบพร้อมเงินจำนวนหนึ่ง ถึงจะเป็เซ็กส์ที่วิน ๆ ทั้งคู่เขาก็ยินดีจ่ายเพราะเขาไม่ชอบติดค้างใคร แม้แต่ชื่อก็ไม่จำเป็ต้องรู้จักกันเพราะมันก็แค่เซ็กส์ชั่วข้ามคืนเท่านั้น และที่สำคัญเขาไม่คิดที่จะมีใคร แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะติดใจเขาเสียแล้ว
เขากลับมานอนพักผ่อนที่คอนโดของตัวเองที่นาน ๆ ครั้งจะได้กลับมานอนที่นี่ ส่วนใหญ่เขาจะหาที่นอนค้างไปเรื่อยใกล้ ๆที่ๆ ต้องทำงาน
่บ่ายของวันเขาได้รับเมสเซนเจอร์จากบอส ให้ทำงานชิ้นหนึ่งแทนคนอื่นเนื่องจากบุคคลนั้นไม่สามารถปฏิบัติหน้าที่ต่อได้หรือจะพูดให้ถูกคือตายไปแล้ว เขาตอบตกลงไปทำให้ตอนนี้ก็เลยต้องมาอยู่บนตึกระฟ้าใจกลางกรุง เป้าหมายเป็นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงคนนึงที่คืนนี้มีนัดเจรจาซื้อขายอาวุธ และการเจรจาครั้งนี้ดันไปขัดขากับพวกระดับสูงและรัฐบาล เบื้องหน้าเป็นักธุรกิจใจบุญชอบช่วยเหลือเด็กกำพร้าและคนพิการ บริจาคให้ทานครั้งล่ะหลายล้านเหรียญแต่เื้ัคือพ่อค้ายาเสพติดและอาวุธเถื่อนรายใหญ่ของประเทศ
ใกล้ถึงเวลาเข้ามาเต็มที แต่เขากลับค่อย ๆ ประกอบปืนอย่างใจเย็น งำเพลงพร้อมดูดบุหรี่ไปด้วย จะชิวไปไหนก่อนนนนน
ก็งานไม่ได้ยาก……………..
ปัง !
ปิดงาน !! ทันทีที่ลั่นไกยิงะุออกไปไม่กี่วินาทีต่อมาะุเจาะเข้าหัวของเป้าหมายเป็ที่เรียบร้อย ร่างไร้ิญญาร่วงลงกับพื้น นอกจากผู้ติดตามนักธุรกิจหนุ่มและคู่ค้าที่ยกปืนขึ้นมาเตรียมสู้แล้ว ผู้คนที่ไม่ได้มีความเกี่ยวของกับเื่นี้ที่อยู่ภายในห้องโถงวุ่นวายกันจ้าละหวั่นต่างคนต่างหนีตาย เขาก็ทำการถอดปืนเก็บเข้ากระเป๋าตามเดิม ลงจากตึกระฟ้าด้วยท่าทีปกติกลมกลืนไปกับฝูงชน
จากนั้นก็ทำการยืนยันการทำภารกิจนี้ผ่านเครือข่ายขององค์กร
่นี้มีแต่งานน่าเบื่อสำหรับเขา มีแต่ภารกิจง่าย ๆ ความจริงภารกิจแบบนี้ไม่น่าจะต้องถึงมือเขาด้วยซ้ำ หรืออาจเป็เพราะบอสเห็นเขาว่างหรือเปล่าก็ไม่รู้ ว่างถึงขนาดมีเวลาเดินหาร้านกาแฟดื่ม
@ร้านกาแฟ
วันนี้ี้เีทำกาแฟดื่มเอง ( แค่กดปุ่มก็ได้ดื่มแล้วป่ะ ? ) เขาเลยเลือกที่จะเดินเข้าร้านกาแฟหัวมุมตึกที่อยู่ห่างจากคอนโดไม่มากแทน เมื่อหลายวันก่อนเพิ่งจะสังเกตว่ามีร้านกาแฟเปิดอยู่ ก็อย่างที่บอกไปว่าเขาไม่ค่อยได้กลับมานอนคอนโดบ่อยนัก ปกติงานเขายุ่งมากบินไปมาหลายประเทศ
เปิดประตูร้านเข้าไปก็เดินไปสั่งกาแฟที่เคาน์เตอร์ไม่ได้สนใจอะไรสักเท่าไหร่
“ลูกค้ารับอะไรดีค่ะ?” บาริสต้าสุดสวยถามด้วยรอยยิ้มหวาน ไม่บ่อยนักที่จะมีลูกค้าที่ตรงสเป็คเทอเข้ามาที่ร้าน
“แบล็คคอฟฟี่คลู โนชูก้า” เสียงนุ่มทุ้มสั่งเมนูเครื่องดื่มอย่างชำนาญ
“ค่ะ รอสักครู่น่ะค่ะ”
บาริสต้าสาวรับเงินและทอนเรียบร้อยก็ทำกาแฟให้คุณลูกค้าสุดหล่อทันที เขาเลือกนั่งมุมด้านในของร้านซึ่งเต็มไปด้วยชั้นหนังสือมากมาย ร้านนี้เหมือนกับหอสมุดขนาดเล็กมาไว้ซึ่งก็ดูสงบดี เขาหยิบหนังสือเล่มนึงมาอ่านระหว่างรอกาแฟซึ่งมันก็เป็หนังสือพวกเกี่ยวกับจิตวิทยา
พอกาแฟเสร็จเรียบร้อยบาริสต้าสาวก็เอาไปเสิร์ฟถึงที่โต๊ะโดยที่ไม่ต้องให้พนักงานคนอื่นช่วยเสิร์ฟ
“ขอบคุณ” เขาวางหนังสือลงบนโต๊ะแล้วรับแก้วกาแฟมาถือแล้วยกขึ้นดื่ม ขณะที่รับแก้วกาแฟทำให้มือของทั้งคู่ัักัน บาริสต้าสาวยิ้มเขินเล็กน้อย
“ขอนั่งด้วยได้ไหมคะ?” บาริสต้าสาวเอ่ยขออย่างมีมารยาท
“เชิญครับ” ก็ไม่รู้จะปฏิเสธไปทำไมในเมื่อคนสวยอยากทำความรู้จักเขา
“มาเรียค่ะ คุณ?” เมื่ออีกฝ่ายเชิญเธอก็นั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามและได้เห็นใบหน้าหล่อชัด ๆ บาริสต้าแนะนำตัวแล้วพูดเว้นไว้เพื่อ้าให้อีกฝ่ายทำความรู้จักกับเธอบ้าง
“ไวท์ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก” เขาทักทายกลับอย่างเป็มิตรยกยิ้มมุมปากนิด ๆ
“ยินดีเช่นกันค่ะ คุณมาที่นี่ครั้งแรกใช่ไหม? ฉันไม่เคยเห็นคุณเลย”
“ครับ ปกติผมชงดื่มเองที่ห้อง” เขาเก็บหนังสือเข้าที่
“อ้อค่ะ ดีจังเลยน่ะค่ะ”
“ครับ แล้วคุณเปิดที่นี่นานหรือยังครับ?”
“หลายปีแล้วคะ วันไหนว่าง ๆ ก็มาที่นี่บ่อย ๆ น่ะค่ะ มาเรียยินดีต้อนรับคุณเสมอค่ะ ไวท์”
“ได้สิครับ หรือว่าคุณจะไปชงให้ผมดื่มที่ห้องดี?” เขาพูดอย่างหยอกล้อ
“ได้เหรอค่ะ ฮ่าๆๆๆ ” บาริสต้าสาวพูดอย่างขำขัน ั์ตาเป็ประกาย แต่ถ้าไวท์ให้เธอทำอย่างที่เขาพูดเธอก็ยินดี
“ฮ่าๆ ล้อเล่นน่ะครับ”
“ฉันก็ว่าอย่างนั้นค่ะ”
ทั้งคู่พูดคุยหยอกล้อกันอย่างสนุกสนาน สักพักเขาก็ถึงเวลาที่ต้องขอตัวกลับ เขาแค่้ามาดื่มกาแฟเงียบ ๆ เท่านั้นแต่ดันมีสาวมาติดพันเฉย เสน่ห์แรงไม่ไหว เหนื่อยใจกับตัวเอง -_-
เขาขับรถเข้ามาจอดยังชั้นใต้ดินของบริษัทั์ใหญ่ด้วยความคุ้นเคย เขาเข้าออกที่นี่พอ ๆ กับการเข้าออกโรงแรมล่ะมั้ง หึ ! เขาเดินเข้าลิฟต์แล้วกดขึ้นชั้นสูงสุดของตัวอาคารซึ่งอยู่ที่ชั้น 30 พอลิฟต์เลื่อนตัวถึงชั้นสูงสุด พอออกจากลิฟต์เขาก็เดินตรงเข้าไปในห้องทำงานผู้บริหารห้องหนึ่งโดยมีเลขาหน้าห้องคอยเปิดประตูให้
บอสหรือ Steve (สตีฟ) กำลังจิบกาแฟยามบ่ายพร้อมเปิดเอกสารดูทีล่ะแผ่นอย่างพิจารณา
“ได้รับหรือยัง” เขาถามอย่างไร้อารมณ์ แล้วเลิกคิ้วเป็เชิงถาม ข้อมูลก่อนหน้านี้ที่เขาส่งให้แต่บอสไม่ตอบอะไรกลับมา
“เรียบร้อยดี”
“บอสเรียกมามีอะไรเหรอ?” สิ้นคำถามบอสก็ยื่นเอกสารสองสามฉบับมาให้ เขารับไว้แล้วเปิดอ่านเล็กน้อยก็รู้ว่าบอส้าอะไร และทำไมถึงต้องเรียกตัวเขามา
“ลูเซียโน่?”
“ใช่”
“ทำไมถึงต้องเป็ผม?” พอเข้าใจอยู่หรอกเพราะเอกสารที่บอสยื่นมามันน่าสนใจจริง ๆ เขายกยิ้มมุมปากนิด ๆ แต่ก็อยากถามกวนประสาทเฉย ๆ
“คำถามนี้ไม่น่าออกจากปากนายนะซานโน่” บอสเงยหน้าขึ้นมองซานโน่ด้วยสายตาเรียบเฉย
“หึ”
“หวังว่าฉันคงไม่ผิดหวัง” บอสพูดเสียงเรียบ
“ครับ ๆ แค่นี้ใช่ไหม ผมไปล่ะ” เขาพูดจบแล้วก็เดินออกมาเลยโดยไม่แม้แต่หันไปมองบอสสักนิด
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้