“เฉินเฟยเสนอราคาที่ 2.9 ล้านหยวนเว่ยจิ้นจงเสนอราคาที่ 2.8 ล้านหยวน ดังนั้น ไม่ทราบว่าราคา 3 ล้านหยวนนี้คุณพอใจหรือเปล่า?”

        “พอใจ ไม่เลวเลย แต่ว่าข้อมูลนี้คุณสามารถขายให้ผมได้เพียงคนเดียวไม่ว่าพวกเขาจะเสนอราคาเพิ่มขึ้นอีกขนาดไหน คุณก็ห้ามขายให้กับพวกเขาอย่างเด็ดขาด”

        “วางใจได้ ทุกครั้งที่ผมทำธุรกิจ ผมย่อมให้ความสำคัญกับความซื่อสัตย์และความเชื่อใจอยู่แล้ว”

        “อืม แต่ว่าผมอยากรู้ว่านอกจาก 2คนนี้แล้ว ยังมีคนอื่นเสนอราคาอีกหรือเปล่า?”

        “ไม่มี มีแค่พวกคุณ 3 คนหากมีคนรู้เยอะจนเกินไป ข้อมูลนี้คงจะรั่วไหลออกไปได้ง่ายถึงตอนนั้นคนของทางจิ่งเต๋อเจิ้นก็อาจจะมีการปรับเปลี่ยนเครื่องเคลือบแล้วก็คงจะแย่แน่ๆ”

        หลินเยว่ได้ยินเช่นนี้ก็พยักหน้ารับ อีกฝ่ายคิดได้รอบคอบจริงๆ

        “ข้อมูลนี้ผมตกลงซื้อแล้ว บอกเลขที่บัญชีของคุณมาซิ”

        “ตัดสินใจได้เด็ดขาดดี! เลขที่บัญชีของผมคือ XXXXXXXXXXXXXXXXXเมื่อได้รับเงินแล้ว ผมจะรีบบอกข้อมูลคุณทันที”

        “ตกลง ว่าแต่คุณห้ามเล่นตุกติกกับผมล่ะมิฉะนั้นแล้ว…...หึ!”

        “วางใจได้เลย ผมทำธุรกิจการค้าแบบนี้ความซื่อสัตย์และความเชื่อใจเป็๞สิ่งสำคัญที่สุด”

        “ดีมาก! แต่คุณต้องรอสักครู่นะ คุณก็น่าจะรู้ว่าผมเพิ่งจ่ายเงินซื้อมีดแกะสลักเล่มหนึ่งในงานประมูลไป4 ล้านหยวน ตอนนี้เงินสดในมือหมุนไม่ค่อยทัน ผมจำเป็๲ต้องใช้เวลารวบรวมเงินประมาณ15 นาที อีก 15 นาทีเงินจะต้องโอนเข้าบัญชีของคุณอย่างแน่นอน”

        ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ค่อยเข้าใจที่หลินเยว่บอกว่าหมุนเงินไม่ทันจะหมายถึงอย่างไรกันแน่แต่ทว่าเขาก็ยังคงตอบตกลง “ได้ เมื่อเงินโอนเข้าบัญชีแล้ว ผมก็จะบอกคำตอบกับคุณ”

        ก่อนวางสายหลินเยว่ยังคงกำชับอีกฝ่ายอยู่หลายครั้งว่าห้ามบอกข้อมูลนี้กับคนอื่นเมื่ออีกฝ่ายพูดตกลงเห็นด้วยย้ำอยู่หลายครั้งแล้ว เขาถึงได้วางสายไป

        เมื่อวางสายแล้วหลินเยว่จึงรีบหยิบกระดาษที่จดเลขที่บัญชีนั้นวิ่งออกไปนอกห้องอย่างบ้าคลั่งหลังจากนั้นจึงแล่นไปทางห้องพักของอาจารย์ของเขาทันที

        เมื่อสักครู่ที่เขาพูดไปแบบนั้นเพื่อ๻้๵๹๠า๱ให้อีกฝ่ายลดความระแวงลงเป้าหมายก็คือ๻้๵๹๠า๱จะยื้อเวลาออกไปให้นานที่สุดในเมื่อเว่ยจิ้นจงและเฉินเฟยต่างรู้คำตอบแล้ว และถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่รู้ว่าคำตอบที่หลุดออกมาจะเป็๲คำตอบที่ถูกต้องหรือไม่แต่หลินเยว่ก็ไม่กล้านิ่งนอนใจ ตอนนี้เขายอมที่จะคิดว่าคำตอบที่คนพวกนั้นได้ไปเป็๲คำตอบที่ถูกต้องมากกว่า

        ตอนนี้สิ่งที่หลินเยว่๻้๪๫๷า๹ทำให้เร็วที่สุดก็คือบอกเ๹ื่๪๫นี้ให้กับอาจารย์ของตนเองให้อาจารย์ของเขาเป็๞คนออกหน้าบอกกับคนของทางจิ่งเต๋อเจิ้นที่ไว้ใจได้หลังจากนั้นก็ให้บุคคลผู้นั้นทำการปรับเปลี่ยนเครื่องเคลือบที่ใช้ทำการทดสอบในวันนั้นและการที่เขาถามเลขที่บัญชีไว้ก็เพื่อให้คนของจิ่งเต๋อเจิ้นใช้เลขที่บัญชีนี้เพื่อทำการสืบหาตัวคนที่โทรติดต่อเขา

        ขณะที่ท่านเฮ่อฉางเหอเพิ่งเตรียมตัวเข้านอนเขาก็ได้ยินเสียงเคาะประตูรัวๆ อย่างร้อนใจ เขาจึงขมวดคิ้วเดินมายังตรงประตูเมื่อเปิดประตูออกมา เขาจึงเห็นสีหน้าร้อนใจของลูกศิษย์ของตน

        เฮ่อฉางเหอจึง๻๷ใ๯ตามไปด้วย หลังจากนั้นจึงถามอย่างร้อนรน“เสี่ยวเยว่เป็๞อะไร? เกิดเ๹ื่๪๫อะไรขึ้น?”

        หลินเยว่รีบเบียดตัวเข้ามาในห้องพักของอาจารย์ของตนหลังจากนั้นจึงรีบปิดประตูลงทันที เมื่อมั่นใจว่าไม่มีคนอื่นได้ยินอีกแล้วเขาจึงรีบเล่าเ๱ื่๵๹ราวที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ทั้งหมดให้อาจารย์ของตนฟังด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้

        “มีเ๹ื่๪๫แบบนี้เกิดขึ้นด้วยรึ?”

        เมื่อเฮ่อฉางเหอได้ยินเ๱ื่๵๹ราวทั้งหมดก็โกรธจัดขึ้นมาทันที“คนของจิ่งเต๋อเจิ้นกินอะไรแทนข้าว? ทำไมความลับแค่นี้ถึงยังเก็บเอาไว้ไม่อยู่ พวกเขากินขี้กันหรือไง!”

        ขณะที่พูดเฮ่อฉางเหอก็หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและกดโทรออกไปยังหมายเลขหนึ่งเมื่อโทรติดเท่านั้น เขาจึงตะคอกใส่ปลายสายทันที “ตาแก่หลิวคนของจิ่งเต๋อเจิ้นของคุณเป็๞พวกหลอกกินข้าวฟรีแต่ไม่ยอมทำงานกันหรือไง? ต้องให้เลี้ยงเปล่าๆ โดยไม่ยอมทำอะไรเลยอย่างนั้นหรือ?……”

        “พูดถึงเ๱ื่๵๹อะไรเนี่ย ตาแก่เฮ่อ คุณใจเย็นๆ ก่อนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

        “ความลับรั่วไหลแล้ว คำตอบของการทดสอบในวันมะรืนรั่วไหลออกมาแล้วแล้วพวกเรายังต้องแข่งกันไปเพื่ออะไรอีก? คนของคุณมีคนทรยศแล้วใช่ไหมล่ะ ตาแก่หลิวหากวันนี้คุณไม่จัดการให้ผม ผมไม่มีทางยอมแน่ๆ เ๹ื่๪๫นี้ไม่มีทางจบลงง่ายๆอย่างแน่นอน!”

        เฮ่อฉางเหอก็ยังคงตะคอกอย่างต่อเนื่อง

        “รั่วไหล? เกิดอะไรขึ้น ตาแก่เฮ่อคุณพูดให้รู้เ๹ื่๪๫หน่อย!”

        น้ำเสียงของผู้เฒ่าหลิวจึงเปลี่ยนเป็๲ร้อนใจขึ้นมาทันที

        “ให้ลูกศิษย์ของผมเป็๞คนเล่าให้คุณฟังก็แล้วกัน!”

        เฮ่อฉางเหอยื่นโทรศัพท์ให้หลินเยว่เขารู้ว่าตอนนี้เขากำลังโกรธจัดจึงไม่มีทางพูดให้รู้เ๱ื่๵๹ชัดเจนได้ ดังนั้นเขาจึงให้หลินเยว่เป็๲คนพูด

        เมื่อหลินเยว่รับโทรศัพท์มาแล้วเขาจึงเล่าเ๹ื่๪๫ราวทั้งหมดให้ผู้เฒ่าหลิวฟังอีกครั้งอีกทั้งยังบอกเลขที่บัญชีและหมายเลขโทรศัพท์มือถือของคนผู้นั้นอีกด้วย

        “ไอ้บ้าเอ๊ย! ไอ้ลูกหมาตัวไหนที่กล้าทำแบบนี้!!!”

        ผู้เฒ่าหลิวหลุดปากด่าออกมาทันที

        เมื่อด่าไปสักพัก เขาจึงหยุดด่าแล้วพูดขึ้นอย่างร้อนใจ“ฝากขอโทษอาจารย์ของคุณด้วยล่ะ ผมจะรีบไปจัดการเ๱ื่๵๹นี้ทันที!”

        เมื่อพูดจบ เขาก็วางสายไปอย่างฉับพลัน

        หลินเยว่จึงทำได้เพียงคืนโทรศัพท์มือถือให้กับอาจารย์ของตนพร้อมพูดขึ้น“อาจารย์ ท่านหลิวบอกขอโทษอาจารย์ครับ”

        “ขอโทษทำบ้าอะไร ขอแค่เขาจัดการเ๹ื่๪๫นี้ได้เรียบร้อยก็พอแล้ว”

        เฮ่อฉางเหอรับโทรศัพท์คืนมาแล้วก็โยนทิ้งลงบนโซฟาอย่างอารมณ์เสียเห็นได้ชัดว่าเขายังคงโกรธจัด

        แต่ทว่าเพียงไม่นานเขาก็หัวเราะขึ้นมาทำให้หลินเยว่เริ่มมึนงงกับปฏิกิริยาของอาจารย์ของตน

        “หึหึ…… พอตาแก่หลิวรู้เ๱ื่๵๹นี้แล้วเขาจะต้องเปลี่ยนเครื่องเคลือบทั้ง 50ชิ้นที่เตรียมไว้อย่างแน่นอน แบบนี้เฉินเฟยและเว่ยจิ้นจงที่เพิ่งจ่ายเงินก้อนโตเพื่อซื้อคำตอบไปก็กลายเป็๲สิ่งไร้ประโยชน์อย่างสิ้นเชิง!ฮ่าๆ…... สมน้ำหน้า!”

        เมื่อหลินเยว่คิดตามเขาก็หัวเราะออกมาเช่นกัน

        ......

        ณ บ้านส่วนบุคคล ชายวัยกลางคนผู้หนึ่งยังคงไม่ได้รับการติดต่อกลับจากหลินเยว่เขาจึงขมวดคิ้วทันที

        ทำไมถึงช้าอย่างนี้ล่ะ?

        ทำไมคนที่สามารถจ่ายเงิน 4ล้านหยวนเพื่อมีดพังๆ เล่มหนึ่งกลับจู่ๆ ถึงเงินสดขาดมือได้ล่ะ?

        แย่แล้ว!!!

        ชายผู้นี้เกิดอาการเกร็งร่างขึ้นมาทันทีหลังจากนั้นเขาจึงปิดโทรศัพท์พร้อมแกะถอดฝาหลัง หยิบแบตเตอรี่ออกมาแล้วหยิบซิมโทรศัพท์ออกมา หลังจากนั้นจึงรีบหักซิมทันที

        “แครก……”

        ซิมโทรศัพท์ถูกหักออกเป็๞ 2ท่อน

        หลังจากนั้นเขาจึงรีบเปลี่ยนซิม แล้วรีบเปิดโทรศัพท์อย่างไม่รอช้าหลังจากนั้นจึงโทรศัพท์ไปที่หมายเลขหนึ่งไม่รู้ว่าเป็๲เพราะตื่นเต้นจนเกินไปหรือว่าเป็๲เพราะอะไร เขาจึงต้องกดโทรออกถึง 3 ครั้งถึงได้โทรถูกต้องตามที่๻้๵๹๠า๱

        “สวัสดีค่ะ ต่อไปนี้คือการให้บริการการโอนเงิน……”

        เมื่อได้ยินเสียงนี้ ชายวัยกลางคนผู้นี้ก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วจึงรีบโอนเงินจากบัญชีนี้ไปอีกบัญชีทันที

        เมื่อจัดการเ๹ื่๪๫ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ชายวัยกลางคนผู้นี้จึงหยิบซิมโทรศัพท์ออกมาพร้อมกับหักทิ้งอีกครั้ง

        ผมนี่ฉลาดจริงๆ! ไม่อย่างนั้นแล้วอาจจะถูกคนอื่นเล่นงานเอาได้!

        ผ่านไปนานขนาดนี้ไอ้ลูกหมาหลินเยว่ยังไม่ยอมโทรมาสักทีเขาต้องแอบไปฟ้องคนอื่นแน่ๆ เลย เขากับอาจารย์ของเขานิสัยทุเรศพอกัน!

        เวรเอ๊ย!

        ชายวัยกลางคนผู้นี้ขมวดคิ้วอยู่ในห้อง ปากของเขาก็ยังก่นด่าไม่หยุดดูเหมือนว่าเขามีอารมณ์แปรปรวน เหตุการณ์เมื่อสักครู่ทำให้เขา๻๷ใ๯จริงๆ

        แต่ทว่าผ่านเพียงไม่นานเขาก็เริ่มสงบลงและเริ่มมีสติกลับคืนมา เขาครุ่นคิดถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นอีกครั้งยิ่งคิดเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าเขาต้องคิดไปเองเขาต้องหลอกให้ตัวเอง๻๠ใ๽ไปก่อนอย่างแน่นอนไม่แน่อีกฝ่ายอาจจะกำลังไปรวบรวมเงินจริงๆ ก็ได้ ต้องรวบรวมเงิน 3 ล้านภายในเวลา 15 นาทีอาจจะไม่ได้เป็๲เ๱ื่๵๹ง่ายจริงๆ

        ไม่แน่อีกฝ่ายอาจจะโทรศัพท์มาหาตนเองแล้ว

        ชายวัยกลางคนผู้นี้เริ่มหน้าเสียเขามองซิมโทรศัพท์ที่ถูกตนเองหักทิ้งไปทั้ง 2ซิมอย่างเสียดาย สีหน้าอารมณ์ดูไม่คงที่เลย

        เขาหยิบหมายเลขโทรศัพท์ออกมาจากในกระเป๋าแต่สุดท้ายเขาก็ได้แต่ถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ

        เขาไม่ควรทำตัวเสี่ยงอีกแล้ว เงิน 3.5 ล้านหยวนตกถึงมือของเขาแล้ว เขาจึงไม่ควรคิดถึงเ๱ื่๵๹อื่นอีก

        ถึงแม้ว่าเขาจะปลอบใจตัวเองแบบนี้แต่ชายวัยกลางคนก็ยังคงหยิบกระดาษที่เขียนหมายเลขนั้นออกมาดูไม่เลิกเขาคิดอยากจะกดเบอร์นี้ออกไปอยู่หลายครั้ง แต่สุดท้ายเขาก็ห้ามใจตนเองเอาไว้ได้แต่ทว่าค่ำคืนนี้เขาไม่สามารถนอนหลับได้เลย

        ......

        วันถัดมา หลินเยว่ก็ได้พักผ่อนเป็๞เวลาหนึ่งวันเต็มๆท่านเฮ่อฉางเหอไม่ได้บอกให้เขาฝึกปั้นเครื่องเคลือบกับท่านแต่กลับให้เขาพักผ่อนตามสบาย

        วันรุ่งขึ้นก็จะถึงการทดสอบด่านสุดท้ายแล้ว เมื่อถึงเวลาที่ควรจะผ่อนคลายก็ควรจะผ่อนคลายตนเองจริงๆ

        วันถัดมา การทดสอบด่านสุดท้ายก็กำลังจะเริ่มขึ้น......