1

         เบื้องหน้าที่เห็นอยู่นี้มันดำมืดสนิท ไร้ซึ่งสิ่งมีชีวิต แต่ทว่าแสงสีขาวที่ฉายเข้ามาจุดกึ่งกลางของความมืดมันก็ทำให้หญิงสาวร่างบางลืมตาตื่นขึ้นมา

         ดวงตาสวยเป็๲ประกายมองตรงไปยังข้างหน้า เบื้องหน้าของเธอเป็๲แม่น้ำลำธารที่ไหลเอื่อยเฉื่อย มองไกลออกไปก็เป็๲ป่าที่เต็มไปด้วยธรรมชาติ ถึงแม้ว่าร่างอันบอบบางของเธอจะนอนคว่ำอยู่ก็ตาม

         หญิงสาวร่างบางพยุงร่างเล็กเพื่อให้ลุกขึ้นยืน แต่ดูท่ามันจะยากเกินไปสำหรับเธอ เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอมันหนักอึ้งที่ไม่เข้ากับร่างเล็กของเธอ แต่ด้วยความพยายามมันก็ทำให้เธอยืนหยัดขึ้นมาได้

         “ที่นี่ที่ไหน”

         หญิงสาวเอ่ยถามตนเอง

         แต่หลังจากนั้นไม่นาน หญิงสาวร่างบางก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาเล็กน้อย ทำให้ร่างกายที่หนักอึ้งของเธอทรุดลงกับพื้นอีกครั้ง

         “โอ๊ย! ปวดหัวจังเลย”

         ขณะที่เธอปวดหัวอยู่นั้น เธอก็ได้รับความรู้และความสามารถ มันเป็๲ความรู้และความสามารถที่เหนือความเป็๲จริง

         “นี่มันอะไรกัน”

         ไม่นาน อาการปวดหัวของเธอก็หายสนิท

         สิ่งที่เธอได้รับมาเมื่อครู่ ทำให้เธอเข้าใจทุกอย่าง แต่น่าเสียดายที่เธอไม่สามารถรู้ความเป็๞มาของตนเองได้ ตนเองเป็๞ใคร มาจากที่ไหน เธอไม่สามารถรับรู้เ๹ื่๪๫นี้ได้ แต่สิ่งที่เธอรู้มีเพียงชื่อของเธอที่หลงเหลือในความทรงจำ

         “ข้าชื่อเหยาเหยาสินะ”

         นี่เป็๞ชื่อของเธอ

         หญิงสาวร่างบางหรือเหยาเหยานั้นเธอไม่ได้กังวลเ๱ื่๵๹ที่ตนเองเป็๲ใคร แต่เธอกังวลเ๱ื่๵๹ความทรงจำที่เธอได้รับมาเมื่อครู่

         โลกแห่งนี้เต็มไปด้วยความโหดร้ายและความหวาดกลัว ความโหดร้ายนั้นเกิดจากสัตว์อสูรที่น่ากลัวที่อาศัยอยู่ทั่วโลก ความหวาดกลัวนั้นเกิดจากมนุษย์ที่มีความหวาดกลัวต่อสัตว์อสูรและมนุษย์ด้วยกันเอง

         การใช้ชีวิตในโลกแห่งนี้จะต้องระมัดระวังตัวอยู่ตลอดเวลา พลาดพลั้งแม้แต่นิดเดียวอาจทำให้จบชีวิตลงเดี๋ยวนั้น

         นี่เป็๞ความจริงที่ไม่อาจปฏิเสธได้

         “ไม่ว่าสัตว์อสูรจะน่ากลัวสักแค่ไหน แต่มนุษย์ยังน่ากลัวยิ่งกว่า ทั้งเห็นแก่ได้และเห็นแก่ตัว แม้แต่คนที่ไว้ใจยังหักหลังกันได้เลย”

         เหยาเหยาพูดกับตนเองตามที่เธอรู้สึก

         ถึงแม้มนุษย์จะเห็นแก่ได้และเห็นแก่ตัว แต่โลกที่มีมนุษย์อาศัยอยู่ก็ต้องพึ่งพาอาศัยกัน ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

         เหยาเหยาไม่ได้ใส่ใจเ๹ื่๪๫นี้ เพราะในความทรงจำของเธอไม่มีใครที่สนิทด้วย จะบอกว่าตัวตนของเธอนั้นเป็๞คนที่ไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้๻ั้๫แ๻่แรกก็ได้

         “จะมัวแต่ยืนอยู่เฉยแบบนี้ไม่ได้ด้วยสิ”

         …