เย่เทียนเซี่ยสังเกตอยู่ซักพักมุมปากของเขาก็กระตุกขึ้นเผยรอยยิ้มแปลกประหลาด เขาชอบความท้าทาย ชอบความตื่นเต้น และยิ่งชอบความท้าทายที่มาพร้อมกับความตื่นเต้น เมื่อมองกลุ่มดอกไม้กินคนทั้งสิบสองดอกตรงหน้าที่ยากจะเอาชนะได้ เขาก็เหมือนจะได้ยินเสียงเืในกายเดือดพล่านขึ้นมา
มอนสเตอร์ของการทดสอบนั้นไม่ได้ถูกกำหนดไว้แน่นอน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการทดสอบที่ระดับความยากสูงๆจะมีมอนสเตอร์ของการทดสอบเป็มอนสเตอร์ที่ถูกคนกำหนดขึ้น ยกตัวอย่างเช่น ทั้งหมดนี้ล้วนเป็การทดสอบระดับนรกที่ไร้ความหวัง ถ้าเย่เทียนเซี่ยมีอาชีพที่มีการโจมตีระยะไกล มอนสเตอร์ของการทดสอบก็คงจะไม่ใช่ดอกไม้กินคนเหล่านี้ เพราะถ้ามีความเร็วในการเคลื่อนที่สูงจะทำให้อาชีพโจมตีระยะไกลไม่มีทางโจมตีมอนสเตอร์ที่อยู่ไกลๆได้ แม้เย่เทียนเซี่ยจะไม่มีอาชีพ แต่คุณสมบัติของเขากลับเป็คุณสมบัติของสายต่อสู้ระยะประชิดอย่างชัดเจน ดังนั้นสิ่งที่ยากที่สุดที่เขาจะต่อกรด้วยได้ก็คือดอกไม้กินคนพวกนี้ เพราะมันเป็มอนสเตอร์จำพวกที่ไม่อาจโจมตีได้ทีละตัวหรือแยกมาต่อสู้ได้
ดอกไม้คลั่งกินคนทุกดอกล้วนมีความสูงพอๆกับคน กิ่งก้านของมันเป็สีเขียวที่มีดอกไม้สีแดงขนาดใหญ่อยู่้า มันขยับซ้ายทีขวาทีโดยอิสระ แต่ถ้าสังเกตอย่างละเอียดจะมองเห็นแนวฟันซี่เล็กสองแถวเรียงตัวอยู่ข้างในดอกตูมนั่น ดอกไม้คลั่งกินคนทั้งสิบสองดอกนั้นเรียงตัวเป็ครึ่งวงกลมอย่าแ่าโดยมีศูนย์กลางกว้างประมาณสี่เมตร ดอกไม้ดอกใหญ่สีแดงพวกนั้นสั่นไหวกระทบกันไปมาไม่หยุด
เย่เทียนเซี่ยครุ่นคิดเล็กน้อยแล้วเดินตรงไปด้านหน้า ความสูงของดอกไม้กินคนทุกดอกไม่เกินสองเมตร นั่นหมายถึงระยะการโจมตีของมันจะไม่มากไปกว่าสองเมตรอย่างแน่นอน แต่รูปแบบการเรียงแถวของพวกมันในเวลานี้......
เย่เทียนเซี่ยหยุดชะงักเท้าทันที รอยยิ้มดูถูกปรากฏบนมุมปากของเขา ทันใดนั้นเขาก็เร่งฝีเท้าขึ้นและดอกไม้กินคนที่ขยับอยู่ตลอดเวลาก็ตรวจพบว่ามีสิ่งมีชีวิตเข้ามาใกล้มันในเวลาเดียวกัน ดอกตูมขนาดใหญ่ทุกดอกที่ยังไม่เบ่งบางหันมาทางเย่เทียนเซี่ยอย่างพร้อมเพียง
ถ้าหากโจมตีจากทางซ้ายหรือทางขวา เมื่อโจมตีดอกไม้กินคนที่ใกล้ที่สุดดอกไม้กินคนดอกอื่นๆจะตรวจพบการโจมตีของเขาเช่นกันเพราะดอกไม้กินคนทุกดอกมีระยะห่างที่ค่อนข้างแนบชิดกัน และเนื่องจากช่องว่างของระยะห่างนั้นทำให้เมื่อเขาเข้าใกล้พวกมัน การโจมตีที่พวกมันปลดปล่อยออกมาก็จะพุ่งมาในระยะเวลาที่แตกต่างกัน เป็การโจมตีตามลำดับ......... แต่ถ้าเป็การโจมตีเข้าไปตรงกลางของพวกมันจาก้าล่ะ?
สายตาของเย่เทียนเซี่ยเปลี่ยนเป็ครุ่นคิด เขาใช้ดวงตาค้นหาตำแหน่งที่เหมาะสมที่สุด......... จุดนั้นก็คือจุดที่มีระยะห่างจากดอกไม้กินคนทั้งสิบสองดอกเท่าๆกัน ซึ่งนั่นก็คือใจกลางของครึ่งวงกลมนั่น!
หลังจากนั้นเย่เทียนเซี่ยก็ะโมาถึงตำแหน่งที่เขาคำนวณไว้ ทันทีที่เท้าของเขาแตะพื้นดินเขาก็รู้สึกถึงไอเย็นจากดอกไม้ทั้งสิบสองดอกที่ปกคลุมบริเวณรอบๆ ดอกไม้สีเืทั้งสิบสองดอกอ้าปากออกกว้างเผยให้เห็นเขี้ยวชุ่มน้ำลายสิบสองคู่ที่กำลังอ้าออกและพุ่งเข้ามาโจมตีร่างเขาในเวลาเดียวกัน
เย่เทียนเซี่ยไม่มีความตื่นตระหนก นี่คือความหวังที่เขามองเห็น เท้าของเขาทรุดลงกับพื้น แต่ใช้แรงเพียงเล็กน้อยร่างของเขาที่เอนไปด้านหน้าก็เปลี่ยนเป็เอนไปด้านหลังทันที ร่างกายใช้ประโยชน์จากระยะห่างจากทางด้านหลังที่ไม่ถึงสิบเิเทำให้เขี้ยวใหญ่โตสิบสองคู่ที่เกือบจะโจมตีโดนเขาหยุดชะงักอยู่ตรงหน้า......... และอยู่ในจุดที่เหมาะสมโดยไม่สามารถััเสื้อผ้าของเขาได้
ดอกตูมที่อ้าออกทั้งสิบสองดอกหดกลับไปพร้อมกัน เย่เทียนเซี่ยใช้โอกาสนี้เคลื่อนที่ไปข้างหน้าทันทีครึ่งก้าวแล้วเหวี่ยงแขนออกไป ห้วงเวลาแห่งโชคชะตาในมือก็วาดรัศมีสีดำเป็รูปครึ่งวงกลมออกไปสายหนึ่ง
-172，-168，-169，-166……
ความยาวแขนของเย่เทียนเซี่ยบวกกับความยาวของห้วงเวลาแห่งโชคชะตาสร้างขอบเขตการโจมตีขึ้นมาเกือบสองเมตร และด้วยตำแหน่งของเขาในตอนนี้ทำให้การฟันรัศมีสีดำออกไปเพียงครั้งเดียวก็สามารถโจมตีถูกดอกไม้กินคนทั้งสิบสองดอกได้อย่างแม่นยำ ตัวเลขความเสียหายสีแดงสิบสองตัวลอยขึ้นมาเกือบจะพร้อมกัน เย่เทียนเซี่ยโจมตีต่อเนื่องอีกครั้งโดยไม่พลาดเป้าหมายแม้แต่ดอกเดียว ทำให้ตัวเลขความเสียหายอีกชุดลอยขึ้นมา เขาเหวี่ยงห้วงเวลาแห่งโชคชะตาเป็วงกลมกลับมาทำการโจมตีดอกไม้คลั่งกินคนพร้อมกันอีกครั้ง........ เนื่องจากการกระจายตัวของดอกไม้คลั่งกินคนและระยะโจมตีของห้วงเวลาแห่งโชคชะตา ขอเพียงเย่เทียนเซี่ยขยับไปข้างหลังหรือก้าวไปด้านหน้าเพียงไม่กี่เิเ ดอกไม้กินคนทั้งหมดก็ไม่อาจโจมตีโดนเขาพร้อมกันได้
ในขณะที่การโจมตีครั้งที่สองสำเร็จลง ร่างของเย่เทียนเซี่ยก็จะถอยหลังมาก้าวเล็กๆอย่างรวดเร็วเหมือสายฟ้า ต่อจากนั้นก็จะตามมาด้วยไอเย็นะเืจากดอกไม้ทั้งสิบสองดอกที่โจมตีมายังหน้าอกของเขาพร้อมกัน
จุดนี้เป็จุดที่สามารถทำให้ดอกไม้กินคนสิบสองดอกโจมตีออกมาพร้อมกันได้ ขอแค่ร่างกายเหยียบอยู่ตรงจุดนี้ เมื่อดอกไม้กินคนทั้งสิบสองดอกโจมตีออกมาพร้อมกัน หลังจากโจมตีพวกมันก็จะหดกลับไปพร้อมกัน เมื่อเผชิญหน้ากับรูปแบบการเคลื่อนที่ของดอกไม้กินคนเหล่านี้ เย่เทียนเซี่ยแค่ต้องคอยหลบหลีกการโจมตีของพวกมันเท่านั้น
แต่จุดๆนี้ถ้าขยับไปทางขวาหรือทางซ้ายเพียงแค่เล็กน้อยผลที่ตามมาก็จะเปลี่ยนไปทันที สิ่งที่เย่เทียนเซี่ยได้รับจะไม่ใช่การโจมตีแบบจังๆ แต่เป็การโจมตีพร้อมกันของดอกไม้กินคนบางดอกและการโจมตีตามมาติดๆของดอกไม้กินคนอีกบางดอก ทำให้ไม่ว่าเขาจะหลบหลีกหรือฉวยโอกาสโจมตีก็ล้วนกลายเป็เื่ยาก
ภาพตอนนี้คือเย่เทียนเซี่ยที่ปลอดภัยดี แต่ดอกไม้คลั่งกินคนกลับสูญเสียพลังชีวิตไปถึงหนึ่งในสามแล้ว ห้วงเวลาแห่งโชคชะตาในมือเขานั้น ทุกครั้งที่ระดับเพิ่มขึ้นคุณสมบัติอิสระทั้งหมดจะถูกเพิ่มไปที่ค่าพละกำลัง พลังโจมตีของเย่เทียนเซี่ยในเวลานี้จึงสูงถึง 200 ซึ่งมากกว่าผู้เล่นธรรมดาที่มีเลเวลเท่ากันถึงหนึ่งเท่า
ความเร็วเมื่อดอกไม้คลั่งกินคนโจมตีนั้นค่อนข้างเร็ว แต่ความถี่ของการโจมตีนั้นกลับไม่มากเท่าไร เวลาในการโจมตีหนึ่งครั้งเพียงพอให้เย่เทียนเซี่ยโจมตีกลับไปถึงสองครั้ง และพร์ของเย่เทียนเซี่ยก็คือปฏิกิริยาตอบสนองอันน่ากลัวต่างจากคนธรรมดา ทำให้เขาสามารถหลบการโจมตีในเวลาเดียวกันของดอกไม้กินคนได้ในพริบตาและโจมตีกลับไปได้อย่างรวดเร็ว ถ้าเผชิญหน้ากับดอกไม้กินคนสิบสองดอกที่มีการโจมตีที่สับสนไร้ระเบียบล่ะก็เขาอาจจะหลบหลีกได้ยาก แต่เมื่อเผชิญหน้ากับการโจมตีของดอกไม้กินคนที่เหมือนกันโดยสมบูรณ์เช่นนี้ เย่เทียนเซี่ยก็ไม่มีความกดดันแม้แต่น้อย
ฉั๊วะ!
ในการประจันหน้าครั้งที่สาม การโจมตีหนึ่งครั้งของห้วงเวลาแห่งโชคชะตายังคงคลอบคลุมถึงดอกไม้คลั่งกินคนทั้งสิบสอง ภายใต้การโจมตีครั้งนั้นดอกไม้กินคนสองดอกก็ถูกโจมตีจนพลังชีวิตหมดไป และเมื่อเย่เทียนเซี่ยวาดรัศมีวงกลมสีดำออกไปอีกครั้งดอกไม้คลั่งกินคนทั้งหมดที่เหลืออยู่อีก 10 ดอกก็ล้มลงบนพื้น กลายเป็ดอกไม้กินคนแห้งเหี่ยวที่ไม่มีพลังชีวิตเหลืออยู่เลย
“ก็แค่นี้เอง” เย่เทียนเซี่ยยิ้มอย่างดูถูก เขาพลิกซากของดอกไม้กินคนพวกนั้นขึ้น ไอเทมระดับทองแดงที่ทอแสงสีเหลืองออกมาชิ้นหนึ่งและไอเทมระดับเหล็กกล้าอีกสองชิ้นก็หายเข้าไปในกระเป๋าของเขา ดอกไม้กินคนพวกนี้แข็งแกร่งและในฐานะบอสหนึ่งดาวแล้ว มันก็มีอัตราการดรอปไปเทมที่มากกว่ามอนสเตอร์ธรรมดาเช่นกัน
เย่เทียนเซี่ยยังได้รับรางวัลเป็เงินและน้ำยาจำนวนหนึ่ง เขาทรุดตัวลงแล้วใช้ทักษะเก็บรวบรวมที่ใช้บ่อยๆใน่นี้กับดอกไม้กินคนเ่าั้
“ติ๊ง! ซากของดอกไม้คลั่งกินคนไม่มีสิ่งใดที่สามารถเก็บรวบรวมได้ค่ะ”
เย่เทียนเซี่ยยืนขึ้น ก้าวข้ามซากดอกไม้กินคนแล้วเดินต่อไปด้านหน้า เขาหยุดยืนอยู่ด้านหน้าประตูแล้วเอื้อมมือออกไปดันประตูนั้น ประตูบานแรกเขาชนะได้อย่างสบายๆ เวลาไม่กี่วินาทีที่ผ่านมาก่อนหน้านี้เขาก็ไม่ได้รับอันตรายเลยแม้แต่น้อย...... แต่มันก็เป็ความสบายแค่กับเขาเท่านั้นแหละนะ ไม่ว่าการคำนวณเื่ระยะห่างและตำแหน่งการยืนที่แม่นยำ อีกทั้งปฏิกิริยาตอบสนองและความมั่นใจมากมายที่จะมีซักกี่คนเหมือนเขาอีก........ การยืนในตำแหน่งที่เล็กที่สุดพร้อมทั้งดึงดูดการโจมตีของดอกไม้กินคนทั้งสิบสองดอกถือเป็กลยุทธ์เหนือชั้น แต่ถ้าหากการตอบสนองช้ากว่านี้อีกนิดเดียว ไม่ต้องสงสัยเลยว่าจุดจบของการถูกโจมตี 12 ครั้งก็คือ..... ถูกฆ่าตายในพริบตา!
ตรงหน้ายังคงเป็ดอกไม้กินคน จำนวนเท่าเดิม รูปแบบเหมือนเดิม กระกระจายตัวแบบเดิม ที่ต่างไปก็คือสีของมัน......
ดอกไม้กินคนสีดำ : มอนสเตอร์ชั้นยอดระดับ 2 ดาวเลเวล 10
พลังชีวิต : 1,700
ดอกไม้กินคนสีดำคือดอกไม้คลั่งกินคนที่เปลี่ยนแปลงไปหลังจากดูดซับไอปีศาจเป็จำนวนมาก มีลักษณะนิสัยที่ดุร้ายมากขึ้น ขณะที่กัดถูกเป้าหมายจะปล่อยพิษที่น่ากลัวออกมาด้วย
ทักษะ
กลืนชีวิต : ฟันที่ปรากฏขึ้นมาเมื่ออ้าปาก จะกัดเข้าที่เป้าหมายเดียว, สร้างความเสียหายโดยพื้นฐาน 100 หน่วย มีผลทำให้เกิดสถานะ “ติดพิษ” 100% เป้าหมายที่ถูกพิษจะสูญเสียพลังชีวิต 15 หน่วยทุกวินาที มีความน่าจะเป็ 4% ที่จะกลืนกินโดยสมบูรณ์
