ผลึกพลังระลอกหนึ่งประกายจากตัวของราชสีห์หิรัณย์ จากนั้นก็ห่อหุ้มกระบี่สังหารั ผ่านไปครู่หนึ่ง บนใบหน้าที่เหี้ยมโหดของมันก็มีเหงื่อผุดออกมา
“สิงโตน้อย เป็อย่างไรบ้าง ปลดผนึกได้ไหม?”
แววตาของราชสีห์หิรัณย์เต็มไปด้วยความประหลาดใจ มันเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะมองหลงเหยียนแล้วพูดว่า “พี่เหยียน ผนึกของกระบี่ถูกปลดออกเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ข้าพอจะรู้แล้วว่าสิ่งที่ถูกผนึกอยู่ด้านในคืออะไร?”
เมื่อเห็นน้ำเสียงของราชสีห์หิรัณย์คล้ายประจบประแจง หลงเหยียนจึงพูดด้วยความร้อนใจ “รีบบอกมาเร็ว มันคืออะไรกันแน่?”
ราชสีห์กลืนน้ำลายแล้วตอบกลับ “มันคือ คือิญญาั!”
“อะไรนะ? ิญญาัอย่างงั้นหรือ?” หลงเหยียนนึกว่าตนฟังผิดไป คว้ากระบี่ขึ้นมาถือ
“เหตุใดมันถึงเป็ิญญาัไปได้เล่า ใครคือคนผนึกมันเอาไว้ในกระบี่เล่มนี้? เช่นนั้นเ้ามีวิธีปลดผนึกหรือไม่?” เมื่อได้ยินว่าเป็ิญญาั หลงเหยียนก็ตื่นเต้นยิ่งนัก ลองตรวจสอบกระบี่อย่างละเอียด ในขณะที่นิ้วมือััตัวกระบี่ ทันใดนั้น หยกัที่อยู่ในตัวหลงเหยียนก็สั่นอย่างรุนแรง
การพบเห็นครั้งนี้ทำให้หลงเหยียนตื่นเต้นมากจริงๆ เขาจำความรู้สึกนั้นได้ดี เพราะพลังของหยกับ่งบอกเขาแล้ว และิญญาัในกระบี่ก็เริ่มคลุ้มคลั่ง พลังเพิ่มจากเดิมหลายเท่า
“ฮ่าๆๆๆๆ ดูเหมือน์จะเข้าข้างตระกูลหลงของข้าแล้ว มีิญญาั ข้ายิ่งมั่นใจว่าต้องล้มศิษย์สำนักมารได้แน่”
ทว่าดูเหมือนผนึกนี้ไม่ได้สร้างจากบุคคลที่ยิ่งใหญ่ เวลานี้เอง ตัวกระบี่สังหารัก็มีกลิ่นอายโบราณปรากฏ
“พี่เหยียน น่าเสียดายที่ผลึกพลังของข้าไม่เพียงพอ ตอนนี้เลยปลดผนึกไม่ได้…”
เวลานี้ ท้องฟ้าเริ่มสว่างแล้ว หลงเหยียนเก็บกระบี่สังหารัไว้ในถุงผ้าอีกครั้ง แล้วะโม้วนตัวขึ้นไปขี่หลังราชสีห์หิรัณย์
“สิงโตน้อย ในเมื่อเรามั่นใจแล้วว่าในกระบี่คือิญญาั นี่เป็เื่ที่น่ายินดีที่สุด ดูเหมือนพวกเราต้องรีบฆ่าปีศาจอสูรเพิ่มเสียแล้ว จะได้สะสมพลังปราณมากขึ้น ส่วนเ้าเองก็จะได้สะสมแกนผลึกิญญา หากปล่อยให้ทุกอย่างเป็ไปตามเวลาคงไม่ทันการณ์”
เมื่อมีเป้าหมายที่ชัดเจน แววตาหลงเหยียนก็ดูร้อนแรงมากขึ้น การเต้นของหัวใจทำให้โลหิตในร่างกายสูบฉีด อย่างน้อยหากผสานิญญาัเพิ่ม เขาก็มีโอกาสชนะมากขึ้นแล้ว
ราชสีห์หิรัณย์เดินไปไม่กี่ก้าวก็ก้มหน้าลงพร้อมพูดว่า “พี่เหยียน ความจริงมีบางเื่ที่ไม่รู้ว่าข้าควรพูดดีหรือไม่”
“รีบว่ามา จนป่านนี้แล้ว ยังมีอะไรที่พูดไม่ได้อีก”
ราชสีห์หิรัณย์เงียบไปครู่หนึ่งแล้วค่อยพูดต่อ “พี่เหยียน ท่านรู้สึกหรือไม่ว่าิญญาัในครั้งนี้ดูเหมือนจะบ้าคลั่งมากเหลือเกิน เท่าที่ข้าัั ิญญาันี้มีจิตเป็ของตัวเอง พูดง่ายๆ ก็คือ ข้าในตอนนี้ยังไม่สามารถปล่อยิญญาัในนั้นออกมาได้ ข้ากลัวว่ามันจะส่งผลกระทบต่อจิติญญาของท่าน ก่อนหน้านี้ท่านประสานิญญาัที่ตายแล้วเข้าร่างกาย ทว่าครั้งนี้ไม่เหมือนกัน”
หลงเหยียนมองมัน “ไม่เหมือนกันที่ใด ก็แค่จิตอันน้อยนิดไม่ใช่หรือ ข้าไม่เข้าใจ!”
ราชสีห์หิรัณย์หยุดเดินแล้วหันไปมองหลงเหยียนด้วยสีหน้าจริงจัง “พี่เหยียน ่เวลาที่เราอยู่ร่วมกันมา ข้ารู้ดีว่าท่านเป็คนอย่างไร เพื่อคนที่ท่านรัก ท่านมสามารถปกป้องพวกเขาได้โดยไม่คิดชีวิต อย่างไรก็ตาม ข้าไม่อยากให้ปล่อยิญญาันี้ออกมาจริงๆ หากผสานเข้ากันไม่ได้ ทุกอย่างคงต้องถูกมันควบคุมเป็แน่ ท่านเข้าใจหรือไม่ว่าโดยปกติแล้ว เมื่อใดที่ตาย จิตจะหลุดออกจากร่าง หลุดออกจากิญญา กลายเป็ิญญาที่ไร้จิต ต่างจากั์ตรงที่จิตของพวกมันนั้นแข็งแกร่งนัก ข้าััได้ถึงกลิ่นอายที่บ้าคลั่ง คล้ายอยากพุ่งทำลายผนึกที่แข็งแกร่งนี้ ข้ากลัวว่า…”
หลงเหยียนยิ้ม “วางใจเถิด ข้ารู้จักแยกแยะดี หากไม่แกร่งขึ้นก็ต้องดับลง ตอนนี้ข้าไม่มีทางเลือกแล้ว เพื่อตระกูลหลง เพื่อท่านปู่ เพื่อท่านพ่อ เพื่อชีวิตนับร้อยในตระกูล เพื่อท่านแม่ และยังมีเสี่ยวหลิงอีก ข้าต้องกำราบมันให้ได้ แค่เสี้ยวิญญาั ต่อให้จะมีจิตเหลืออยู่แล้วอย่างไร?”
เพราะในตัวหลงเหยียนมีหยกัลึกลับที่สามารถกดทับิญญาัอื่นๆ ได้ ตอนที่เขาได้รับหยกันี้ หลงเหยียนมอบความเชื่อมั่นทั้งหมดให้มัน ความเป็ห่วงจากราชสีห์ทำให้หลงเหยียนตื้นตันมาก อย่างไรก็ตาม เขาเชื่อว่าิญญาัที่มีจิตนั้นต้องแกร่งมากกว่าิญญาัธรรมดาแน่ ต่อให้ต้องตาย หลงเหยียนก็ต้องทำแบบนี้อยู่ดี
เส้นทางยังอีกยาวไกล หลงเหยียนเชื่อว่า์ไม่ลำเอียงแน่ หยกัไม่เพียงแค่ััได้ถึงการมีตัวตนของิญญาัเท่านั้น ทว่ายังช่วยกดทับิญญาัไว้ด้วย
“ไปกันเถอะ ข้ารู้ว่าเ้ากำลังเป็ห่วงอะไร ขอบคุณ!”
มองหลงเหยียนที่สีหน้าผ่อนคลาย ราชสีห์ก็ส่ายศีรษะ เขารู้ความน่ากลัวของัดี ตอนนั้นเผ่าของตนพ่ายแพ้ให้กับเผ่าั ทำให้เผ่าักลายเป็ผู้ปกครองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่สูงส่ง ไม่รู้ว่าเมื่อไรเขาถึงสามารถทะยานขึ้นฟ้า กลับไปเหยียนดินแดนัที่แสนไกลได้อีกครั้ง
ทว่าการอยู่เคียงข้างชายหนุ่มคนนี้ทำให้จิตใจของเขาส่งผลต่อมัน เชื่อว่าสุดท้ายแล้ววันนั้นต้องมาถึง…
“จริงด้วย ยังมีอีกเื่หนึ่ง พี่เหยียน พลังประสานจิตของท่าน จะให้ดี เมื่อไปถึงเมืองหยุนจง ท่านพยายามใช้พลังโลหิตให้น้อยที่สุดดีกว่า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อใช้กับคน เมืองหยุนจงมียอดฝีมือมากมาย พลังระดับชีพัขั้นที่เก้ามีมากโข ล้วนเป็ยอดฝีมือระดับชีพเทพทั้งสิ้น พลังประสานจิตมีกลิ่นคาวของโลหิตที่รุนแรงมาก เกรงว่าหากใช้กับคน อาจนำภัยเข้าสู่ตัว”
หลงเหยียนพยักหน้า “วางใจเถอะ ข้ารู้เื่นี้ดี หากไม่จำเป็จริงๆ ข้าก็ไม่มีทางใช้ง่ายๆ หรอก ทว่าสำหรับปีศาจอสูร นี่คือวิธีการเลื่อนระดับพลังปราณที่เร็วที่สุด”
ัคือสิ่งมีชีวิตที่สูงที่สุด และการเข่นฆ่าก็คือสิ่งที่พวกมันถนัด เส้นทางการดำรงชีพของัในแดนัก็คือการเข่นฆ่า
ิญญาัที่บ้าคลั่งในกระบี่ทำให้ราชสีห์หิรัณย์รู้สึกกลัว อาจเพราะมันเคยเจอหายนะจากัมาก่อน ทำให้กลิ่นอายของัสร้างความหวาดกลัวแก่มัน
หลงเหยียนนึกเช่นนั้นก็เอามือลูบหัวของมันเป็การปลอบใจ
“สิงโตน้อย วางใจเถอะ ข้าช่วยเ้าไว้ครั้งหนึ่ง เ้าช่วยชีวิตข้าสองครั้ง จะว่าไปแล้ว เราทั้งสองนับได้ว่าผ่านความเป็ความตายด้วยกันมา อีกหน่อย ไม่ว่าเ้าเจอคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งเพียงใด ข้าก็ไม่มีทางยอมให้เ้าาเ็ นอกเสียจากข้าจะตายก่อน!”
ตอนนี้พวกเขาต้องรีบฆ่าปีศาจอสูรให้มากยิ่งขึ้น ท้องฟ้าเริ่มสว่าง ห้วงอากาศอบอวลไปด้วยกลิ่นหอมของต้นเซียนหอมหมื่นลี้ ทำให้จิตใจกระชุ่มกระชวย
ระหว่างนั้น หลงเหยียนสังหารปีศาจระดับสูงหลายตัวได้สำเร็จ พลังปราณในร่างกายเต็มเปี่ยม ส่วนพลังปราณที่เหลือถูกหลงเหยียนเก็บไว้ในหินวิเศษแล้ว
ขณะที่หลงเหยียนกำลังสังหารหมีคลั่งตัวหนึ่ง เขาใช้กายธาตุพลังในการดูดธาตุพลังของมันเช่นกัน หากครั้งหน้าหลงเหยียนใช้กายธาตุพลังอีกครั้ง ผลลัพธ์ที่ได้ต้องเป็หมีคลั่งที่แข็งแรง เพราะท่าทางของมันดูดีกว่านกสายฟ้านัก ทั้งยังมีพลังป้องกันที่สูงกว่าด้วย
ความแข็งแรงของกายธาตุพลังเพิ่มขึ้นสิบเท่า นี่คือไม้เด็ดของหลงเหยียนและเป็การประสานจิตที่ปกป้องชีวิตเขาได้
“สิงโตน้อย แกนผลึกิญญาของเ้าเพิ่มขึ้นมากแล้วใช่ไหม ดูสิว่าครั้งนี้เ้าจะปลดผนึกกระบี่สังหารัได้หรือไม่!” ยามนี้หลงเหยียนััได้แล้วว่าพลังขั้นที่เจ็ดเต็มเปี่ยม ส่วนราชสีห์หิรัณย์เองก็กำลังจะทำลายพลังระดับทองคำขั้นที่เจ็ดได้แล้ว
ขณะที่ราชสีห์หิรัณย์กำลังปลดผนึกกระบี่ อยู่ๆ บนท้องฟ้าก็มีเสียงดังแหลมกึกก้องไปทั่ว เคลื่อนที่ผ่านท้องฟ้าในทันที นั่นคือเสียงที่คุ้นเคย เป็เสียงของอินทรีวายุ
อินทรีวายุปรากฏตัวในเวลานี้แสดงว่าผู้าุโและพวกออกเดินทางมาถึงเทือกเขาหยุนหลัวแล้ว นึกไม่ถึงว่าครั้งนี้อินทรีวายุจะปรากฏ มันคือปีศาจอสูรระดับทองคำขั้นที่สาม
--------------------