เซียวเฉินสั่นเทาไปทั้งตัว ยามนี้ แม้เขาจะแผ่ไอชั่วร้ายออกมา แต่กลับทำให้คนรู้สึกปวดใจ รู้สึกสงสารเื่ชาติกำเนิดและสิ่งที่เขาได้พบเจอ…
การพิจารณายังคงดำเนินต่อไป ไม่ได้สิ้นสุดลง...
สีหน้าของเซียวเฉินค่อยๆ หยุดโศกเศร้า แต่มีน้ำค้างแข็งอันหนาวเหน็บปกคลุมแทน หว่างคิ้วแสดงถึงความชั่วร้าย
“วันนี้ ข้ามาเพื่อทำลายล้างตระกูลเนี่ย!”
ชุดสีขาวของเซียวเฉินล่องลอย ยืนท้าสายลมอย่างสง่างาม
ภาพกำลังเปลี่ยนไป เวลานี้เซียวเฉินอายุสิบเจ็ดปี เขามองทุกคนในตระกูลเนี่ยด้วยสายตาดุร้าย พวกเขาแต่ละคนล้วนเป็ฆาตกรสังหารมารดาตน ดังนั้น วันนี้พวกเขาต้องตาย!
ตระกูลเนี่ยต้องดับสูญ!
ตูม!
เซียวเฉินในชุดสีขาวแผ่พลังเสวียนอันไร้ที่สิ้นสุด แต่ละก้าวก็เพื่อแก้แค้นแทนท่านแม่ สุดท้ายตระกูลเนี่ยก็เหลือเพียงเนี่ยเทียนไห่ “ท่านพ่อ” ของเขา เนี่ยเทียนไห่มองเขาแล้วเอ่ยด้วยเสียงโศกเศร้า
“เฉินเอ๋อร์ หากข้าบอกว่าเสียใจภายหลัง เ้ากับแม่เ้าจะอภัยให้ข้าได้หรือไม่...”
ยามนี้ เซียวเฉินสับสนในใจอย่างบอกไม่ถูก
แต่เนี่ยเทียนไห่กลับฆ่าตัวตายต่อหน้าเขา เซียวเฉินทำลายตระกูลเนี่ย และให้คนทั้งหมดในตระกูลเนี่ยแยกย้าย แล้วเขาก็จากไปอย่างสง่างามเพียงลำพัง
ยามนี้ ใบหน้าของเซียวเฉินประดับด้วยรอยยิ้ม
“ท่านแม่ เฉินเอ๋อร์แก้แค้นให้ท่านแล้ว แก้แค้นให้ท่านแล้ว...”
เซียวเฉินแล่นไปมาในความทรงจำที่ขาดเป็่ๆ ที่นี่คือเวทีประลองของการประลองห้าสถานศึกษา คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือเนี่ยอวิ๋นเหอ บุตรชายของคนที่ฆ่าท่านแม่ของเขา และเป็น้องชายร่วมบิดาต่างมารดาที่คิดจะจัดการเขาให้ตายหลายครั้ง!
ศึกนี้คือการต่อสู้แห่งโชคชะตา
แม้เซียวเฉินจะรู้ว่านี่คือความทรงจำ แต่ยังรู้สึกว่าอยู่ในเหตุการณ์
คนทั้งสองต่อสู้กันอย่างบ้าคลั่ง ต่างคนต่างโลหิตไหลนอง
จากนั้น เซียวเฉินก็ฆ่าเนี่ยอวิ๋นเหอ และเป็อันดับหนึ่งของห้าสถานศึกษา
ต่อมา เขาถูกฮ่องเต้ล่าสังหารและหลบหนีออกจากแคว้นชางหวง
แต่ละฉากล้วนเป็ความทรงจำที่สลักลึกที่สุดของเซียวเฉิน ถูกดึงออกมาจนหมดในแสงเทพ ส่วนเซียวเฉินก็ได้ประสบอีกรอบ
ขณะแสงเทพคิดจะตรวจสอบความทรงจำที่ลึกกว่านี้ของเซียวเฉินต่อ จู่ๆ ก็มีแสงเทพอันไร้ที่สิ้นสุดกะพริบในห้วงการรับรู้ของเซียวเฉิน และกระแทกแสงเทพสายนั้นกลับอย่างแรงราวกับพลังแห่งเทพ์ ถึงกับทำให้เสียงนั้นแค่นหนักๆ และออกจากร่างของเซียวเฉินไปอย่างรวดเร็ว
มุมปากของเซียวเฉินโค้งขึ้นเป็รอยยิ้มบางๆ อย่างอบอุ่นหัวใจ
เขารู้ว่าท่านแม่กำลังปกป้องเขา!
วิ้งวิ้ง!
แสงเทพค่อยๆ ถอยออกมา าแบนร่างของเซียวเฉินก็ฟื้นฟูช้าๆ ห้วงการรับรู้แจ่มชัด เขาลืมตาขึ้น มุมปากมีรอยยิ้ม
“ผู้าุโ ถือว่าข้าผ่านสินะ”
เซียวเฉินเอ่ยอย่างสงบ แม้ตรวจสอบความทรงจำของเขา แต่เรียกได้ว่าไม่พบเห็นอะไรเลย เพราะท่านแม่คุ้มครองความลับในตัวเขาอยู่
ถึงเป็เสียงนั้นก็ตรวจสอบไม่ได้
“แม้จะผ่านการพิจารณา แต่การสืบทอดเป็เื่สำคัญ จะสามารถสืบทอดเจตนารมณ์ของเทียนฮวงได้หรือไม่จำเป็ต้องดูโชควาสนาของตัวเ้าเอง” เอ่ยถึงตรงนี้ เสียงนั้นก็เอ่ยยิ้มๆ “เ้าเด็กน้อย ไม่ธรรมดาจริงๆ ถึงกับมีเขตหวงห้ามที่แม้แต่ข้าก็ไร้หนทางแตะต้องในห้วงการรับรู้”
ระหว่างที่เอ่ยวาจาก็ถอนหายใจ
“หวังว่าเ้าจะสามารถสืบทอดได้...”
ในเมื่อเขาผ่านการพิจารณา ยังมีอะไรที่เขาจะผ่านไปไม่ได้อีก? ในเมื่อเป็การสืบทอดจากผู้าุโผู้ยิ่งใหญ่ เขาก็ได้แต่ต้องทำเช่นนี้ เขาจึงความสามารถที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นและเดินไปได้ไกลกว่าเดิม
เซียวเฉินสูดลมหายใจลึกๆ
และเอ่ยช้าๆ “ผู้าุโ ข้าเตรียมตัวพร้อมแล้ว”
เวลานี้ าแบนร่างของเซียวเฉินสมานตัวหมดแล้ว แม้เสื้อผ้ายังมีโลหิตสด แต่ในความเป็จริงเซียวเฉินกลับไม่เป็อะไรเลย สีหน้าก็กลับเป็ปกติ
ตูม!
อานุภาพกดดันแผ่ปกคลุมท้องนภา
ดุจเจตนารมณ์แห่งเทพร่วงลงมาจาก์
“เริ่มการสืบทอด!”
วิ้งวิ้ง! เสียงดังมาอย่างเคร่งขรึม ทันใดนั้น หลุมศพเปล่งแสงจรัสร้อยจั้ง ส่องสว่างทั่วเวิ้งนภา ทำให้ท้องฟ้ายามทิวากาลแต่เดิมนั้นสว่างไสวยิ่งขึ้น ดุจโลกเต็มไปด้วยพลังแห่งแสงสว่าง!
ฟุ่บฟุ่บ!
โซ่ตรวนแสงเทพเก้าเส้นร่วงจากฟ้า ต่อมาเส้นแรกก็ทะลุร่างของเซียวเฉินล่ามกับกระดูกสันหลังทันที ราวกับหยั่งรากลงบนกระดูกสันหลังของเขา พลังอันไร้ขีดจำกัดทะลักเข้าสู่ร่างของเซียวเฉินอย่างบ้าคลั่ง พลังอันแข็งแกร่งทำให้เซียวเฉินใกล้จะะเิ ทั่วร่างเ็ปสุดขีด
ความเ็ปนี้ลงลึกถึงไขกระดูก
“อ๊า...”
เซียวเฉินอุทานอย่างเ็ปด้วยน้ำเสียงแหบห้าว
พลังท่วมท้นกระดูกทั่วร่างและแขนขาของเขา แม้แข็งแกร่งแต่ไม่ได้ทำลายล้าง กลับทำให้เซียวเฉินรู้สึกว่าพลังนี้กำลังเปลี่ยนแปลงเขา
“หนึ่งเทพประทับร่าง ผลัดเปลี่ยนกระดูก!”
วิ้งวิ้ง! ชั่ววินาทีนั้นเซียวเฉินราวกับเห็นประตูนรก กระดูกทั่วร่างถูกกลุ่มแสงเทพเลาะแล้วดึงออกมาทั้งเป็ จากนั้น แสงเทพก็ปลดปล่อยในร่างของเซียวเฉินและกลายเป็กระดูกใหม่ในร่างของเขา
เซียวเฉินแทบพังทลาย เขายากจะลืมความเ็ปชนิดนี้ไปชั่วชีวิต
จากนั้น โซ่เส้นแรกก็หายไป เซียวเฉินยังไม่ทันโล่งใจ โซ่เส้นที่สองก็ตามมาถึง แทงทะลุทรวงอกของเซียวเฉินอย่างบ้าคลั่ง แสงเทพพุ่งชนอวัยวะภายในของเซียวเฉิน
ความเ็ปจู่โจมอีกครั้ง
“สองเทพประทับร่าง ผลัดเปลี่ยนโลหิต!”
โลหิตของเซียวเฉินกำลังเปลี่ยนแปลงทีละน้อย ร่างกายของเขาโปร่งใสดุจแก้ว ขณะเดียวกับที่เปล่งแสงจรัสก็มองเห็นอวัยวะภายในได้ชัดเจน โลหิตของเขาถูกผลัดเปลี่ยนช้าๆ เซียวเฉินรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น
วิ้ง!
หลังผลัดเปลี่ยนโลหิตของเซียวเฉินเสร็จสิ้นแล้ว เขาก็ทะลวงระดับขั้นเป็ขั้นเสวียนฟ้าเจ็ดชั้นฟ้า!
ข้อนี้ แม้แต่เซียวเฉินก็คาดไม่ถึง
ความเ็ปกำลังแผ่ขยาย
ต่อให้ทะลวงระดับขั้น ใบหน้าของเขาก็ยังไม่มีความลิงโลดยินดี พลังสืบทอดแค่สองสายก็ทำให้เขารับไม่ไหวแล้ว เขาหวั่นไหวอยู่บ้าง เขาจะผ่านการสืบทอดอีกเจ็ดสายไปได้หรือไม่!
จากนั้น สายตาก็เปลี่ยนเป็แน่วแน่อีกครั้ง!
เวลานี้ เขาไม่มีทางเลือกแล้ว หากมีชีวิตอยู่ เขาจะไม่ยอมแพ้ต่อเทพมรณะเด็ดขาด ดังนั้น เขาต้องผ่านการสืบทอดอีกเจ็ดสายไปให้ได้ และจำเป็ต้องผ่าน ไม่เช่นนั้น ความพยายามทุกอย่างก่อนหน้านี้จะเสียเปล่า
เซียวเฉินกัดฟันยืนหยัดต่อไป
“สามเทพประทับร่าง ผลัดเปลี่ยนชีพจริญญา!”
โซ่แสงเทพเส้นที่สามแทงทะลุอกอีกครั้ง เซียวเฉินแหงนหน้ากู่ร้องอย่างเ็ป เปล่งแสงจรัสทั่วร่าง ชีพจริญญาคือรากฐานของผู้ฝึกวิชายุทธ ผลัดเปลี่ยนชีพจริญญา นั่นคือพลังที่ยิ่งใหญ่เพียงใด การสืบทอดครั้งนี้ยาวนาน ใช้เวลาถึงสามชั่วยามเต็มๆ จึงผลัดเปลี่ยนทุกอย่างเสร็จสิ้น
หลังจากผลัดเปลี่ยนเสร็จสิ้นแล้ว เซียวเฉินพบว่าชีพจริญญาของตนเองทะลวงถึงสิบแปดเส้น บรรลุถึงขั้นชีพจริญญาเต็มเปี่ยม ในที่สุด ใบหน้าของเซียวเฉินก็มีรอยยิ้ม แต่วินาทีต่อมา เซียวเฉินก็มีสีหน้าประหลาด
เนื่องจากเขาพบว่า แม้ชีพจริญญาทะลวงสิบแปดเส้น แต่ชีพจริญญาของเขาถึงกับเปลี่ยนจากสิบแปดเส้นเป็สามสิบเส้น!
ทั้งหมดสามสิบเส้น!
เป็ไปได้อย่างไร? ผู้ฝึกวิชายุทธมีชีพจริญญารวมทั้งหมดแค่สิบแปดเส้นนะ เหตุใดเขาจึงมีสามสิบเส้น? หรือว่าพลังแห่งการสืบทอดเปลี่ยนแปลงเขา…
คิดถึงตรงนี้ เซียวเฉินก็ยินดีแทบคลั่ง
นี่เรียกว่าโชคดีเทียมฟ้า ต้องรู้ก่อนว่า ชีพจริญญาสิบแปดเส้นสามารถสร้างผู้มีพร์ขั้นสูงสุดได้ ตอนนี้เขาอยู่ระดับชีพจริญญาทะลวงสิบแปดเส้นแล้ว ไยมิใช่มีต้นทุนอันไร้เทียมทานในดินแดนเทียนเสวียน?
หากตนเองทะลวงชีพจริญญาสามสิบเส้น จะบรรลุถึงระดับขั้นที่สูงเพียงไร?
เซียวเฉินคิดๆ แล้วก็ตื่นเต้น
ในเวลานี้เอง โซ่แสงเทพเส้นที่สี่ก็ร่วงลงมา
“สี่เทพประทับร่าง ชำระกายล้างไขกระดูก!”
ตูม!
เซียวเฉินถูกโซ่แทงทะลุอีกครั้งอย่างไม่ต้องสงสัย ครั้งนี้คือการชำระกายล้างไขกระดูก เรียกได้ว่าเลื่อนขั้นคุณสมบัติร่างกาย การสืบทอดครั้งนี้เปลี่ยนโฉมกายเนื้อของเขาโดยสิ้นเชิงแน่นอน
เซียวเฉินเปลี่ยนกระดูก เปลี่ยนโลหิต เปลี่ยนชีพจรแล้ว ตอนนี้ชำระกายล้างไขกระดูก เขาไม่กล้าคิดว่าสภาพของตนเองหลังรับสืบทอดจากเก้าเทพจะเป็เช่นไร...
ในที่สุด การสืบทอดครั้งนี้ก็ไม่เ็ปอีก แต่กลับทำให้เซียวเฉินรู้สึกสบายไปทั้งตัว จากนั้น สิ่งสกปรกภายในร่างก็ซึมออกมาทางิัอย่างต่อเนื่อง หนึ่งชั่วยามต่อมา เซียวเฉินกลายเป็มนุษย์ขี้เลนที่ถูกสิ่งสกปรกห่อหุ้มและเหม็นโฉ่โดยสมบูรณ์...
เซียวเฉินรู้ว่าคราวนี้เขาจะยกระดับอย่างเต็มที่
เขาจะถือกำเนิดขึ้นใหม่อีกครั้ง...