เพ้นท์เฮ้าส์ ซาโนะ

เช้าวันต่อมา

06:00น.

ต้นฝน โยโกะจัง....

“เฮ้ออออ! ”ฉันผ่อนลมหายใจเป็๲รอบที่ร้อยแล้วหลังจากที่อีตาบ้ามันจับร่างของฉันล็อคไว้กับเตียงนอนทั้งขาทั้งมือแต่ล็อคมือได้เพียงข้างเดียวเพราะอีกข้างฉันเจ็บอยู่และตอนนี้แผลฉันคงจะเปียกน้ำหมดเลย

“หายรึยัง? ”เขาเอ่ยถามฉัน ฉันก็หันไปมองหน้าเขาอย่างไวหลังจากที่ได้ยินแต่เสียงเพราะเขาไม่กล้าเข้ามาหาฉันหรอกเพราะฉันโป๊อยู่น่ะสิ!!

“หายแล้ว แล้วตอนนี้ฉันก็หนาวมากแล้วด้วย!! ”ฉัน๻ะโ๠๲ตอบเขาไปตามความจริง เพราะอาการร้อนรุ่มอย่างเสียซิงมันได้หายไปแล้วไง ฉันไม่น่าโง่เชื่อคนหล่อคนนั้นเลยไอ้เราก็นึกว่าจะใจดีเหมือนพี่ผู้หญิง อ๋อคู่แฟนที่ฉันเจอตอนไปงานรับตำแหน่งของพ่อน่ะ ฉันเพิ่งจะรู้ว่าผู้หญิงที่หวานหยดย้อยเป็๲น้องสาวของผู้ชายที่ชื่อซาโนะแต่ฉันยังไม่ได้เจอซาโนะพี่ชายของพี่ผู้หญิงคนนั้นเลยน่ะ เพราะมาโดนยาแก้ปวดอะไรของพี่ผู้ชายนั้นเข้าซะก่อนน่ะสิ ฉันไม่น่ากินมันเข้าไปเลย

“แปปหนึ่งผมจะให้คนมาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้คุณ”เสียงของอีตาบ้านั้น๻ะโ๠๲กลับมา ฉันก็เบะปากมองบนใส่เขาผู้ชายอะไรโยนคนเจ็บลงสระน้ำและยังจับฉันมาล็อคติดกับเตียงอีก

ก๊อกๆๆๆๆ

แอดดดด

“สวัสดีค่ะ^_^”

“ขออนุญาตนะคะ^_^”เสียงหวานไพเราะทำให้ฉันรีบหันหน้าไปมองเ๽้าของเสียงด้วยความดีใจ

“พี่ปลายฟ้า^_^”ฉันเอ่ยเรียกชื่อเธอ เธอก็ยิ้มหวานมาให้ฉัน เธอทั้งสวยทั้งอ่อนหวานเมื่อคืนฉันเจอเธอมากับพี่ผู้ชายหน้าหล่อที่ชื่อว่าริวอิจิ

“โยโกะจัง^_^”เธอเอ่ยเรียกชื่อฉันด้วยน้ำเสียงไพเราะ แต่ฉันไม่อยากให้เธอเรียกชื่อนี้ฉันเลย

“เรียกหนูว่าต้นฝนได้ไหมคะพี่ปลายฟ้า”ฉันบอกเธอไปพลางทำสายตาขอร้อง เธอก็ยิ้มหวานและหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ข้างเตียงฉันและจัดการไขกุญแจที่ล็อคมือฉันไว้กับเตียงออก เย้เป็๲อิสระแล้ว^_^

“ได้จ๊ะ ต้นฝน^_^”

“ขอบคุณนะคะ พี่่น่ารักจัง^_^”

“ขอบคุณค่ะ^_^”เธอเอ่ยขอบคุณฉัน และมองหน้าฉันด้วยสายตาเอ็นดู เธอทั้งสวยทั้งเรียบร้อยทั้งอ่อนหวานขนาดนี้ไม่แปลกใจเลยที่พี่ริวอิจิจะหลงรักขนาดไม่ให้ห่างจากตัวเขาเลย

“เร็วๆน่ะมึง กูเบื่อหน้าไอ้พี่เมียนี้! ”เสียงของพี่ริวอิจิ๻ะโ๠๲เข้ามา

“ค่ะริว! ”พี่ปลายฟ้าก็หันไป๻ะโ๠๲ตอบพี่ริวอิจิและหันกลับมาหาฉันใบหน้าของเธอเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มซึ่งผิดกับฉันที่มองเธออย่างสงสัย

“ริวเขาก็เป็๲แบบนี้ละจ๊ะ พูดไม่เพราะหรอก”พี่ปลายฟ้าตอบฉันมาในขณะที่เธอจัดเตรียมอุปกรณ์ทำแผลให้ฉัน

“เมื่อคืนพี่เช็ดตัวให้เราแล้วและนี้จ๊ะพี่เอาเสื้อผ้ามาให้เธอเปลี่ยนนะ”

“ขอบคุณนะคะพี่ปลายฟ้า”

“ไม่เป็๲ไรจ๊ะ คนกันเอง”

“คนกันเอง? ”ฉันเอ่ยถามเธอไปด้วยความสงสัย

“ก็หนูต้นฝนเป็๲ลูกสาวเพื่อนสนิทคุณพ่อของพี่ ก็เหมือนเป็๲น้องสาวพี่ด้วยอีกคนจ๊ะ ไม้ต้องคิดมากนะ”

“แล้วพี่ปลายฟ้าอยู่ที่นี้กับต้นฝนได้ไหมคะ? ”

“คงจะไม่ได้หรอกจ๊ะ ลูกๆพี่ยังเล็กอยู่เลย”

“อ๋อค่ะ”

“ไม่อยากอยู่กับพี่ซาโนะเหรอจ๊ะ? ”พี่ปลายฟ้าเงยหน้าจากแขนฉันมามองหน้าฉัน ฉันก็มองหน้าเธอ

“ต้นฝนยังไม่เคยเจอพี่ซาโนะของพี่ปลายฟ้าเลยนะคะ”

“ยังไม่เจอเหรอจ๊ะ ก็คนเมื่อคืนนี้ไงที่ริวเขาหลอกให้เราเข้ามาหาที่ห้องน่ะ”พี่ปลายฟ้าตอบมาด้วยความแปลกใจ คนที่พี่ริวหลอกให้ฉันเข้าไปหาน่ะเหรอ ก็อีตาบ้านั้นไม่ใช่เหรอไง

“คนที่มีรอยสักเต็มตัว? ”

“ใช่จ๊ะ หล่อใช่ม่ะล่ะ^_^”พี่ปลายฟ้าเอ่ยถามฉันขึ้น ฉันจึงทำได้เพียงยิ้มแหยๆให้เธอ

“พี่ซาโนะน่ะไม่ดุหรอกจ๊ะ ถ้าต้นฝนไม่ดื้อ^_^”เธอบอกฉันในขณะที่ทำแผลให้ฉันเรียบร้อยแล้ว

“ขอบคุณค่ะ”ฉันเอ่ยขอบคุณเธอไป

“ไหนลองยกแขนดูสิจ๊ะว่ายังปวดมากอยู่ไหม? ”พี่ปลายฟ้าเอ่ยบอกฉันด้วยความเป็๲ห่วงฉันจึงลองทำตามที่เธอบอกดู

“ไม่ค่อยแล้วค่ะ^_^”ฉันตอบพี่ปลายฟ้าไปตามความจริง เพราะเมื่อคืนหลังจากที่ฉันหลับอยู่ในสระอีตาบ้าซาโนะก็อุ้มฉันขึ้นมาจากสระน้ำและพามานอนในห้องเดิมที่ฉันนอน และเขาก็ฉีดยาแก้ปวดแก้ไข้ให้ฉันเหอะๆมองเป็๲คนดีเนอะ

“จ๊ะ เอ่อใช่เสื้อผ้าชุดนักเรียนพี่เตรียมไว้ให้หนูแล้วนะ”

“ชุดนักเรียน? ”ฉันถามพี่ปลายฟ้าไป นี่ฉันต้องไปเรียนด้วยเรอะเนี่ย

“จ๊ะ ชุดนักเรียนของมหาลัยซาโต้ม่ะ”พี่ปลายฟ้าตอบฉันมาพร้อมกับยิ้มหวานให้ฉันหนึ่งที โอ้ยจะละลายแค่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ

“มหาลัยซาโต้ม่ะ? ”ฉันเอ่ยทวนชื่อมหาลัยของประเทศญี่ปุ่นไป และมหาลัยต้องใส่ยูนิฟอร์มของมหาลัยด้วยเหรอเนี่ย?

“ใช่จ๊ะ ถ้าวันนี้เราไปไหวก็คงต้องไปแล้วล่ะ”พี่ปลายฟ้าตอบฉันมาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยและสงสาร ฉันยังเจ็บอยู่น่ะ จะให้ไปเรียนแล้วเหรอ

“แต่ฝนยังเจ็บอยู่เลยนะคะ”

“นั้นสิจ๊ะ แต่เราคงจะขัดพี่ซาโนะไม่ได้เพราะพี่ซาโนะเคร่งคัดเ๱ื่๵๹เรียนเป็๲ที่สุด”พี่ปลายฟ้ามองมาที่ฉันด้วยความสงสารจับใจ เธอยื่นมือมาจับมือฉันเพื่อให้กำลังใจ

“มาจ๊ะพี่จะช่วยแต่งตัว”

“ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ฉันเอ่ยขอบคุณพี่ปลายฟ้าไปและค่อยๆลุกขึ้นยืนและเดินตามเธอไปยังห้องแต่งตัวที่อยู่ตรงโซนหน้าห้องน้ำ ห้องนี้มีทุกห้องอยู่ในห้องเดียวกันพร้อมและความกว้างใหญ่ของห้องนี้ก็กว้างมากจะทำให้รู้เหมือนเราอยู่ในบ้านของเราเลย เ๽้าของที่นี้ออกแบบตกแต่งความสะดวกสบายได้ดี

“นี้จ๊ะ ชุดของมหาลัยที่นี้น่ารักจัง^_^”พี่ปลายฟ้าเอ่ยขึ้นหลังจากที่เธอเปิดตู้เสื้อผ้าสีขาวขนาดใหญ่ออกและข้างในก็พบกับยูนิฟอร์มเครื่องแต่งกายของชุดนักศึกษาเสื้อเชิ้ตสีชาวกับกระโปรงคลุมเข่าสีดำสลับขาวเป็๲ลายสก๊อตและตามด้วยสูทสีดำคลุมทับเสื้อเชิ้ตพร้อมเนคไทสีเดียวกับกระโปรง ฉันเคนเห็นแต่ในละครเครื่องแบบนักเรียนประเทศญี่ปุ่น วันนี้ได้ลองใส่จริงๆเลยเว้ย!

“ชอบไหมจ๊ะ ต้นฝน? ”พี่ปลายฟ้าหยิบยูนิฟอร์มครบเครื่องออกมาจากตู้พร้อมกับชูและเอ่ยถามฉัน ฉันก็ยิ้มและพยักหน้าตอบเธอไป

“ชอบค่ะ น่ารักมาก^_^”

“งั้นเรามาใส่กันเลยดีกว่าจ๊ะ^_^”

“ค่ะ^_^”ฉันตอบพี่ปลายฟ้าและเตรียมตัวให้เธอจัดแจงใส่เสื้อผ้าให้ฉัน และหลายนาทีมากกว่าจะใส่เข้ามาในร่างของฉันได้แต่ละชิ้นเพราะอีเผือกบ้านี้น่ะสิ!!!

3ชั่วโมงต่อมา...

มหาลัย ซาโต้ม่ะ

ชั้นเรียนปีหนึ่ง

“สวัสดีครับนักศึกษาทุกๆคน”เสียงอาจารย์เอ่ยทักทายขึ้นอย่างเป็๲มิตรหน้าตายิ้มแย้มของอาจารย์ทำให้ฉันต้องยิ้มตาม ขาวตี๋น่าร๊อคอ่ะ^_^”

“สวัสดีค่ะ อาจารย์มามาโต้^_^”เสียงนักศึกษาหญิงเอ่ยขึ้นพร้อมเพียงกันด้วยน้ำเสียงหวานหยดย้อย

“ชื่อน่ารักจัง^_^”ฉันเอ่ยพึมพำขึ้นคนเดียวพลางยกแขนขึ้นมาเท้าคางและมองหน้าอาจารย์อย่างเพ้อฝัน ผู้ชายในอุดมคติผู้ชายในสเปค หน้าขาวๆริมฝีปากอมชมพูหน้าลิ้มลองในตาสีน้ำตาลคู่สวยที่มองมาที่ฉันแต่ละทีทำให้หัวใจดวงน้อยๆของฉันเต้นโครมครามขึ้นมาอย่างรุนแรง

“ชอบอาจารย์ภามเหรอเธอ? ”เสียงที่เป็๲มิตรเอ่ยขึ้น ฉันจึงต้องละสายตาจากอาจารย์หน้าหล่อหันไปมองคนที่เอ่ยถามฉัน

“ใครเหรออาจารย์ภาม? ”ฉันเอ่ยถามผู้หญิงที่นั่งข้างๆฉันไป เธอก็ยกแว่นตาของเธอขึ้นมห้กระชับกับใบหน้าและยิ้มหวานส่งมาให้ฉัน

“ก็อาจารย์มามาโต้ไง”เธอบอกฉันพลางพยักหน้าไปที่หน้าอาจารย์ที่ยืนสอนอยู่ตรงหน้าจอมอมิเตอร์ขนาดใหญ่ที่กำลังฉายภาพอะไรสักอย่างอยู่แต่ฉันเชื่อว่าผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในห้องนี้ไม่ได้มองหน้าจอเลยแต่มองหน้าสุดเพอร์เฟคของอาจารย์มามาโต้มากกว่า

“เขาเป็๲คนไทยแต่มาสอนแลกเปลี่ยนที่นี้เป็๲เวลาหนึ่งเดือน”เธอบอกฉัน ฉันก็ถึงบางอ้อทันที ถึงว่าทำไมมีหน้าตาเหมือนคนไทยและสำเนียงญี่ปุ่นของเขาก็แม่นน่ะดูไม่ออกเลยว่าไม่ใช่คนที่นี้

“และในเวลาหนึ่งเดือนไม่ว่าจะอาจารย์หรือนักเรียนก็อยากจะยึดครองใจอาจารย์ภามให้อยู่ที่นี้ต่อให้ได้ เพราะอาจารย์หล่อมากกกกก”เธอบอกฉันมา ฉันก็พยักหน้าเห็นด้วยกับเธออย่างแรงหล่อมาก หล่อลากน่ารัก

“แล้วเธอไม่ชอบเขาเหรอ? ”ฉันเอ่ยถามเธอไปอย่างสงสัย เธอก็ยิ้มให้ฉันและค่อยๆถอดแว่นตาหน้าเตอะของเธอออก หน้าตาเธอจิ้มลิ้มเข้าขัดสวยเลยน่ะ เธอจะใส่เเว่นทำไม

“ไม่ย่ะ ฉันคู่ควรกับผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั้น”เธอเงยหน้าขึ้นพลางพูดออกมาด้วยความมั่นใจ

“เธอคู่ควรกับผู้ชายเพียงคนเดียวเท่านั้น? ”ฉันทวนคำพูดของเธอที่ฟังแล้วมันดูแปลกๆพิกลๆๆ

“ก็ใช่น่ะสิ”เธอหันมาตอบฉัน ฉันก็มองเธอแล้วยิ่งงงๆ เธอพูดอะไรฉันฟังไม่ค่อยรู้เ๱ื่๵๹หรือเธอพูดไม่รู้เ๱ื่๵๹ว่ะ? งง?

“ฉันน่ะ ทั้งสวยทั้งรวย ชาติตระกลูก็ดีและตระกลูของฉันต้องเป็๲ดองกับตระกูลซานโต้เพียงตระกูลเดียวเท่านั้น! ”เธอพูดพลางชูกำปั้นขึ้นมาอย่างมั่นใจ ฉันก็ยิ้มแหยๆให้เธอ ตระกูลซานโต้อย่างงั้นเหรอ ตระกูลของพี่ปลายฟ้าไม่ใช่เหรอไง

“ใครเหรอที่คู่ควรกับเธอน่ะ? ”

“ก็ท่านมิซาโนะ ซานโต้น่ะสิ”เธอหันมาตวัดสายตามองฉัน พลางกระตุกรอยยิ้มสวยๆขึ้น

“ชอบอีตาบ้านั้นตรงไหนว่ะนั้น? ”ฉันพึมพำขึ้น

“ก็ทุกตรงแหละย่ะ ท่านซาโนะทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งโหด ดูรวมๆแล้วมีเสน่ห์มากมาย^_^”เธอพูดพลางทำหน้าเพ้อฝัน ฉันจึงหันหน้าหนีเธออย่างช้าๆ

“แหวะ! ”ฉันทำท่าอ้วก

“ไม่สบายเหรอครับ? ”เสียงนุ่มละมุนของใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเป็๲ภาษาไทย ฉันจึงเงยหน้าขึ้นไปมองเสียงนั้นอย่างไว ดวงตาของฉันเบิกโตขึ้นใจดวงน้อยๆเต้นโครมครามรัวแรงจนทำให้ฉันแทบจะหยุดหายใจดวงตาของฉันสบเข้ากับนัยตาสีนำ้ตาลเข้าอย่างจัง แววตาที่เต็มไปด้วยความอบอุ่นและความใจดี

“อาจารย์ภาม? ”ฉันเอ่ยชื่อเขาขึ้นเขาก็ค่อยๆยิ้มหวานๆส่งมาให้ฉัน โอ้ยใจฉันเต้นเร็วเกินไม่ไหวแล้ว นี้สิน่ะที่เรียกว่ารักแรกพบมันอยู่จริงๆเหรอเนี่ย

ตึกตักๆๆๆๆๆ

พรึบ

“เห้ย! เธอ!! ”เสียงของเพื่อนใหม่ร้อง๻ะโ๠๲ขึ้นด้วยความ๻๠ใ๽

“คนเป็๲ลม!! ”และตามด้วยเสียงแตกตื่นของเพื่อนๆในชั้นเรียนก็ต่างพากันร้องเรียกด้วยความ๻๠ใ๽

พรึบ

“คุณครับ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปห้องพยาบาลนะ”เสียงละมุนของอาจารย์ภามเอ่ยขึ้นด้วยความเป็๲ห่วงและเขาก็เป็๲เ๽้าของมือที่แสนอบอุ่นที่มาประคองร่างของฉันขึ้นอุ้มในท่าเ๽้าหญิง งื้อฟิน กลิ่นตัวหอมๆเเละเสียงหัวใจที่เต้นถี่รัวเหมือนกันกับฉัน

“ใจเต้นแรง”ฉันพึมพำขึ้นและฉันก็ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของอาจารย์ภาม เขาอุ้มฉันเดินไปที่ไหนสักที ที่ที่มีแต่เราสองคน รั

กแรกพบของฉัน^_^

“ยัยโยโกะเป็๞อะไรอ่ะ? ”เสียงนี้มัน

“อีตาบ้าซาโนะ! ”ฉันหันไปมองสบสายตาเข้ากับนัยตาสีดำที่จ้องเขม่นมาที่ฉัน มารผจญจริงๆอีตาบ้านี้!!!