เสียงโครมครามทำลายข้าวของดังกึกก้องไปทั่วทั้งบ้าน
โทรทัศน์ จานชามบนโต๊ะอาหาร ไม่มีสิ่งไหนเหลือรอดแม้แต่ชิ้นเดียว
“พวกคุณทำอะไรกันน่ะ!”
หวังก่วงผิงมีมาดของผู้บังคับบัญชา เวลาเขาดุดันขึ้นมาจึงดูน่าเกรงขามกว่าคนทั่วไป
แต่ผู้หญิงที่นำคนมาพังบ้านเขานั้นตาแดงก่ำ เธอขยำกระดาษหนังสือพิมพ์ในมือ รูปภาพบนนั้นหน้าตาเหมือนหวังเจี้ยนหัวไม่มีผิด ชัดเจนว่าเธอตามหาถูกคน! หร่านซูอวี้อกสั่นขวัญแขวน คนพวกนี้มาเพื่อจับตัวพวกเขาอย่างนั้นหรือ?
จานบนโต๊ะถูกปาลงพื้น เศษกระเบื้องกระเด็นบาดแก้มเซี่ยจื่ออวี้
เธอร้องะโออกมาอย่างใ “เจี้ยนหัว!”
หร่านซูอวี้หลบอยู่หลังหวังเจี้ยนหัวเช่นกัน ทว่าพอหวังเจี้ยนหัวได้ยินเสียงกรีดร้องของแฟนสาว เขาก็รีบพุ่งไปปกป้องเธอทันที
“พวกคุณเป็ใคร มีอะไรก็คุยกันดีๆ ผมคือหวังเจี้ยนหัว!”
หวังเจี้ยนหัวคนเดียวมีหรือจะปกป้องทั้งสามคนได้ เซี่ยจืออวี้รู้สึกว่าแก้มของเธอแสบร้อนไปหมด เมื่อยกมือแตะดูก็พบว่าใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยเื มีาแหนึ่งไม่รู้ว่าลึกแค่ไหน หัวใจของเธอหล่นวูบไปที่ตาตุ่ม เมื่อยามที่หวังก่วงผิงและหร่านซูอวี้อยู่ที่ไร่ พวกเขามักจะต้องรองรับอารมณ์คนอื่นเป็ประจำ นึกไม่ถึงเลยว่าหลังกลับมารับตำแหน่ง ยังจะถูกคนตามมาพังบ้านถึงที่
เพื่อนบ้านซ้ายขวาเงียบกริบราวกับตายกันไปหมดแล้ว
ตระกูลหวังเพิ่งย้ายเข้ามาได้ไม่นาน ไม่มีใครอยากออกหน้าช่วยเหลือ พวกเขาได้แต่พากันกลั้นหายใจฟังเสียงความเคลื่อนไหวของบ้านตระกูลหวังกันทั้งสิ้น
หวังก่วงผิงพุ่งไปแย่งท่อนไม้อย่างเดือดดาล เขาถูกผลักอย่างแรง หวังเจี้ยนหัวทนดูต่อไม่ไหว ในที่สุดเขาก็เริ่มลงมือ!
ทว่าอีกฝ่ายนั้นเตรียมตัวล่วงหน้ามาอย่างดี เมื่อรู้ว่าเขาคือหวังเจี้ยนหัวก็เรียกพวกมาตะลุมบอน เซี่ยจื่ออวี้แขนขาอ่อนแรง เธอจำผู้หญิงที่พาคนมาได้แล้ว เธอคือแม่ของเหอเจีย นักเรียนที่ชั้นเรียนกวดวิชา ผู้หญิงที่รับมือยากจนน่าปวดหัวคนนั้น
“หยุด พวกคุณหยุดเดี๋ยวนี้! คุณแม่เหอเจีย นี่คุณกำลังทำอะไรคะ”
แม่เหอเจียที่เมื่อครู่เอาแต่สนใจหวังเจี้ยนหัว ดังนั้นเธอจึงเพิ่งสังเกตเห็นเซี่ยจื่ออวี้
เจอแล้วก็ดี เธอกระชากผมเซี่ยจื่ออวี้ทันที “ยังมีปลาอีกตัวที่หลุดร่างแหอยู่ตรงนี้อย่างนั้นรึ วันนี้ฉันจะซ้อมเธอให้พูดไม่ออกสักคำแน่!”
แม่เหอเจียแรงเยอะมาก เซี่ยจื่ออวี้ดิ้นไม่หลุด เธอร้องขอชีวิตรวมถึงร้องขอความช่วยเหลือจากแฟนหนุ่ม แต่หวังเจี้ยนหัวยังเอาตัวเองไม่รอด
หร่านซูอวี้พุ่งไปห้ามทัพแต่กลับถูกลูกหลงมาหลายหมัด สองสามีภรรยาตระกูลหวังขณะนี้มีหรือจะสนใจเซี่ยจื่ออวี้ ภัยร้ายมาอย่างกะทันหันเช่นนี้ หวังก่วงผิงโกรธจัดจนเส้นเืในสมองใกล้จะแตกเต็มที
“ซูอวี้ โทรแจ้งความ บอกว่าที่นี่มีหญิงบ้าอยู่คนหนึ่ง!”
หร่านซูอวี้เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าต้องแจ้งตำรวจ ผู้หญิงคนนี้คงเป็บ้าจริงๆ สินะ มาถึงก็พังข้าวของของคนอื่น!
แม่เหอเจียกระชากผมเซี่ยจื่ออวี้จนหลุดออกมาเป็กำ “ดี อยากเห็นลูกชายตัวเองเข้าคุกก็แจ้งความเลยสิ!”
แม่เหอเจียะเิโทสะ ไม่มีใครรู้ว่าเธอเป็ใครมาจากไหน
เซี่ยจื่ออวี้เองก็ยังไม่เข้าใจสถานการณ์ตรงหน้า แต่เธอเริ่มจำได้ว่า อาจารย์ที่ชั้นเรียนกวดวิชาบอกว่าสัปดาห์นี้เหอเจียไม่ได้มาเรียน
หรือว่าจะเกิดเื่อะไรกับเหอเจีย?!
“แม่เหอเจีย ฟังฉันอธิบายก่อน...”
“อธิบาย? ฉันส่งลูกสาวไปเรียนที่ชั้นเรียนกวดวิชา พวกคุณรับปากว่าอย่างไรนะ ได้ พวกคุณสร้างชั้นเรียนกวดวิชานี้ขึ้นมาเพื่อชื่อเสียง เพื่อหาเงินใช่ไหม เช่นนั้นวันนี้ฉันจะซ้อมคนหน้าไม่อายอย่างพวกคุณให้ตายไปข้าง!”
รับปาก?
รับปากว่าผลการเรียนจะดีขึ้นอย่างไรเล่า!
เซี่ยจื่ออวี้ทั้งโกรธทั้งอับอาย ต่อให้ผลการเรียนไม่พัฒนา อย่างมากก็แค่คืนเงินค่ากวดวิชา จำเป็ต้องบุกมาพังบ้านมารุมซ้อมคนอื่นแบบนี้ด้วยหรือ?
“คุณป้าคะ รีบโทรแจ้งความเถอะค่ะ เธอกำลังโวยไม่เข้าเื่แล้ว!”
เซี่ยจื่ออวี้เจ็บไปทั้งตัว
เธอไม่เคยตกอยู่ในสภาพย่ำแย่เช่นนี้มาก่อน แม่เหอเจียเหมือนผู้หญิงตลาดล่างที่เอาแต่ตบตีคนอื่นเหลือเกิน
เซี่ยจื่ออวี้กลัวตัวเองจะเสียโฉม เธออยากไล่คนกลุ่มนี้ออกไปโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็ไปโรงพยาบาลเพื่อรักษาใบหน้าของตนเสียที
ทว่าหวังก่วงผิงนั้นจับประเด็นบางอย่างได้
พวกเขามาเพราะเื่ชั้นเรียนกวดวิชา?
ชั้นเรียนกวดวิชาเกิดเื่แล้ว
นี่คือปัญหาที่ร้ายแรงกว่าเื่หวังเจี้ยนหัวกับเซี่ยจื่ออวี้ถูกทำร้ายเสียอีก
หลายปีที่ทำงานที่ไร่ เื่อื่นหวังก่วงผิงอาจจะไม่ได้เรียนรู้ แต่ความอดทนของเขานั้นเพิ่มขึ้นมาก!
ถูกทำร้ายหรือไม่ไม่สำคัญ ต้องเข้าใจสถานการณ์ให้ชัดเจนก่อน
แม่เหอเจียมีหรือจะสนใจเขา เธอทำลายข้าวของในบ้านตระกูลหวังจนพังพินาศ ก่อนจะซ้อมหวังเจี้ยนหัวจนล้มไปกองกับพื้น เซี่ยจื่ออวี้ใบหน้าเต็มไปด้วยเื จากนั้นแม่เหอเจียก็ใช้เท้ากระทืบและขยี้รูปหวังเจี้ยนหัวบนหนังสือพิมพ์อย่างแรง
“บุคคลตัวอย่างของนักศึกษายุคปัจจุบัน? ถุย! พวกแกออกไปรอฉันข้างนอกก่อน ฉันซ้อมมันแล้ว แต่ยังต้องทำให้ทั้งตระกูลของมันหมดข้อแก้ตัว!”
คนกลุ่มนั้นถือกระบองไม้เดินออกไปด้านนอกตามคำสั่งของแม่เหอเจีย
มีเพื่อนบ้านที่มุงดูเื่สนุก แต่บางคนเห็นตระกูลหวังถูกรังแกก็ชักสงสารจนอยากเข้าไปช่วยเหลือ ทว่าคนกลุ่มนั้นก็ได้ใช้กระบองไม้ขวางทางไว้
“ลูกชายพวกเขาล่วงเกินลูกสาวคนอื่น พวกคุณว่าสมควรโดนกระทืบไหมล่ะ”
ลูกชายของหัวหน้าหวัง?
นักศึกษาตัวสูงใหญ่ หลายวันก่อนยังขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์อยู่เลย คืนนี้เขาพาคู่ครองกลับมาที่บ้านด้วยกัน แต่กลับทำเื่แบบนี้นอกบ้านอย่างนั้นหรือ!
เซี่ยจื่ออวี้โมโหจนใกล้คลั่ง
หวังเจี้ยนหัวล่วงเกินเหอเจียรึ?
เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมแบบนั้น หวังเจี้ยนหัวจะถูกใจเธอได้อย่างไร!
ให้ตายเซี่ยจื่ออวี้ก็ไม่มีทางเชื่อ หวังก่วงผิงกับหร่านซูอวี้ก็เช่นกัน เ้าของเื่อย่างหวังเจี้ยนหัวรู้สึกงงยิ่งกว่าใครทั้งหมด เซี่ยจื่ออวี้รู้จักแม่เหอเจียอย่างแน่นอน แต่หวังเจี้ยนหัวไปที่ชั้นเรียนกวดวิชาเพื่อถ่ายรูปลงหนังสือพิมพ์เท่านั้น งานที่ชั้นเรียนกวดวิชาเป็เซี่ยจื่ออวี้ที่คอยดูแลทั้งหมด เขาไม่รู้จักเหอเจีย และไม่เคยเจอแม่เหอเจียมาก่อน
แม่เหอเจียยิ้มเย็น
“ลูกชายคุณก่อเื่ใหญ่โตขนาดนี้ หัวหน้าฝ่ายอุดมศึกษาอย่างนั้นหรือ ฉันจะคอยดูสิว่าพวกคุณจะปิดข่าวคาวนี้ได้อย่างไร”
แม่เหอเจียเกลียดชังชั้นเรียนกวดวิชานี้สุดหัวใจ
พอเห็นหวังเจี้ยนหัวลงหน้าหนังสือพิมพ์แล้วโทสะของเธอก็ยิ่งพลุ่งพล่าน
ชั้นเรียนกวดวิชามีปัญหามากมาย และแทบไม่สนใจนักเรียนในชั้นเรียน เดิมทีก็ถูกคนอื่นใช้เป็บันไดสู่ความก้าวหน้า อีกทั้งตอนนี้เซี่ยจื่ออวี้เองก็อยู่ที่บ้านของตระกูลหวัง เื่นี้พิสูจน์แล้วว่าสิ่งที่คนตระกูลเหอเดาไว้นั้นไม่ผิด เื่นี้พ่อของเหอเจียไม่สะดวกออกหน้า เพราะหากออกหน้าคงไม่อาจลงไม้ลงมือเช่นนี้ได้ และตระกูลเหอก็คงไม่ได้ล้างแค้นน่ะสิ
แต่แม่เหอเจียเป็ผู้หญิง ไม่จำเป็ต้องกังวลเื่นี้
หวังก่วงผิงมีสีหน้าเคร่งเครียด อีกฝ่ายรู้ตัวตนของเขาแต่ยังกล้าทำแบบนี้ เธอไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?
หร่านซูอวี้ไม่กล้าโทรแจ้งตำรวจ เนื่องจากแม่เหอเจียดูมั่นใจเกินไป
เซี่ยจื่ออวี้กุมใบหน้าข่มความเ็ป เธอช่วยพูดแทนแฟนหนุ่ม “คุณพูดจาเหลวไหล เจี้ยนหัวไม่มีทางทำเื่แบบนั้น ต่อให้ลูกสาวคุณเป็อะไรไป... ก็ไม่เกี่ยวกับเจี้ยนหัว”
เวลาหวังเจี้ยนหัวไปที่ชั้นเรียนกวดวิชา เซี่ยจื่ออวี้ก็อยู่ด้วยแทบทุกครั้ง
ต่อให้หวังเจี้ยนหัวมีความ้าด้านนั้น เธอก็ใช่ว่าจะ... สรุปคือเซี่ยจื่ออวี้ไม่เชื่อเด็ดขาด
ใครเป็คนบงการแม่เหอเจียมาสร้างเื่กัน?
ความคิดของเซี่ยจื่ออวี้เหมือนกับหวังก่วงผิง แต่หวังก่วงผิงคิดว่าเป็ฝีมือศัตรูที่ทำงาน ขณะที่เซี่ยจื่ออวี้นั้นคิดว่าเื่นี้เป็ฝีมือของเซี่ยเสี่ยวหลาน เมื่อวานหวังเจี้ยนหัวเพิ่งไปหาเซี่ยเสี่ยวหลาน พอวันนี้ก็มีคนบุกมาซ้อมถึงบ้านแล้ว วิธีการเช่นนี้เหมือนสิ่งที่เซี่ยเสี่ยวหลานชอบทำยิ่งนัก
หวังเจี้ยนหัวสาบานต่อฟ้าดินว่าไม่เคยแตะต้องเหอเจีย
วันนี้เขาเพิ่งเคยได้ยินชื่อนี้ครั้งแรกด้วยซ้ำ!
“ไม่เคยแตะต้อง? ลูกสาวฉันท้องแล้ว ฉันจะไปแจ้งความเดี๋ยวนี้ ฟ้องแกข้อหาข่มขืน!”
เด็กนักเรียนสองคนแอบทำเื่เกินเลยลับหลัง เื่นี้ไม่ส่งผลเสียต่อชั้นเรียนกวดวิชา แต่แม่ของเหอเจีย้าโยนความผิดนี้ให้กับหวังเจี้ยนหัว
เพลิงโทสะของเธออัดแน่นเต็มอกจนไม่มีที่ระบาย ถึงอย่างไรเซี่ยจื่ออวี้กับหวังเจี้ยนหัวก็เป็เ้าของชั้นเรียนกวดวิชาแห่งนี้ เช่นนั้นพวกเขาก็อย่าหวังว่าจะรอดไปง่ายๆ
ใช่ นี่คือการพาล!
หวังก่วงผิงไม่รู้ว่าเื่นี้จริงหรือเท็จ ถ้าหากเป็เื่จริงล่ะก็... จะปล่อยให้ลูกชายเขาไปที่สถานีตำรวจไม่ได้ ต่อให้สืบรู้ว่าเป็เื่โกหก ข่าวลือก็คงแพร่ไปทั่ว หากเป็เช่นนั้นหวังเจี้ยนหัวที่ถูกตราหน้าจะมีอนาคตได้อย่างไร!
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้