บทที่ 13 น้ำตกพิศวาส            บัวชมพูปฏิเสธแต่รอยยิ้มกลับเกลื่อนใบหน้าเมื่อศาสตราซุกไซ้จมูกและริมฝีปากหยักหนาไปตามลำคอขาวผ่อง มือของเขากดก้นกอยหนั่นแน่นดันสะโพกผายเข้าไปชิดช่วงกลางลำตัว เบียดคลึงจนทุกอณูแนบชิดแทบไม่มีที่ว่างให้ละอองความเย็นของน้ำตก...