หลินกู๋หยู่เงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่ชุ่มเหงื่อของฉือหางแล้วลุกขึ้นเดินไปหาเขา                 มือข้างหนึ่งประคองเอว ท้องของนางหนักขึ้นเรื่อยๆ นางเคลื่อนไหวได้ยากกว่าเมื่อก่อนมาก                 “พี่ดูพี่สิ เหนื่อยจนเหงื่อซึมเต็มหน้าผากแล้ว” ...