ค่ำคืนวันนั้นคฤหาสน์ ลิ้มเกียรติ…20:00น.ห้องทำงาน….ขวัญเอย กมลวรรณ….“คุณผู้หญิงนั่งเหม่ออยู่อย่างนี้มาหลายชั่วโมงแล้วล่ะค่ะคุณหนูขวัญเอย”เสียงของป้าแพรเอ่ยออกมาด้วยความกังวลใจ ฉันก็จ้องมองคุณแม่ด้วยความรู้สึกผิดมากมายที่อยู่ในอกฉันก้มหน้าลงมามองพวงมา...