วันต่อมา

17:30น.

อลิซ อลิศา....

“น้องอลิซครับ!”เสียงเรียกชื่อฉันจากทางข้างหลังทำให้ฉันหยุดชะงักขาพร้อมกับหันไปหาเสียงเรียกที่ฉันคุ้นหู

“มีอะไรเหรอคะพี่หมอ?”ฉันเอ่ยถามพี่หมอกรูฟไป ในขณะที่ฉันกำลังจะเดินลงเนินมุ่งหน้าสู่ยอดเขาที่มีนำ้ตกที่ฉันนัดกับนายเฮลไว้ และป่านนี้นายนั้นคงไปรอฉันแล้วเพราะฉันไม่เห็นเขาอยู่ที่บ้านผู้ใหญ่มาสักพักแล้วน่ะ

“น้องอลิซกำลังจะไปไหนเหรอครับ?”พี่หมอกรูฟวิวิ่งไตร่เนินลงมาหาฉันพลางเอ่ยถามฉัน ฉันจึงหันกลับไปยืนประจันหน้ากับเขา

“อลิซจะไปเดินเล่นนะคะ”ฉันเลือกที่จะโกหกพี่หมอกรูฟไป เขาก็ยิ้มให้ฉัน

“พี่ขอไปด้วยคนได้ไหมครับ?”เขาบอกฉันด่วยนำ้เสียงขอร้องเป็๲ในๆ ฉันลังเลฉันนัดกับนายเฮลไว้น่ะ แต่ฉันจะมีพิรุธไม่ได้

“ได้สิค่ะ ทำไมจะไม่ได้ล่ะ^_^”ฉันบอกพี่หมอกรูฟไป เขาก็ยิ้มและก้มหัวให้ฉัน เขาผายมือเชิญให้ฉันนำเขาไปก่อน ฉันจึงก้มหัวให้เขาและเดินเอามือไขว้หลังทั้งสองข้างเดินนำหน้าเขามา เราเดินทางไปได้สักพัก

“นายหมอ นายหมอ!!!”เสียงเรียกของผู้หญิงวัยกลางคนดังมาจากทางข้างฉันกับพี่หมอกรูฟ

“มีอะไรรึครับคุณป้า?”พี่หมอกรูฟกับฉันหลุดเดินและหันกลับไปมองหน้าคุณป้าวัยกลางกลังวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาหาพี่หมอกรูฟ ฉันกับพี่หมอกรูฟมองหน้ากันและกลับไปมองหน้าคุณป้า

“อีหล่าลูกสาวป้า มันกำลังจะคลอดลูก นายหมอช่วยไปดูหน่อยได้ไหมจ๊ะ”คุณป้าวิ่งมาหยุดยืนหอบหายใจถี่ตรงหน้าพี่หมอกรูฟ พี่หมอกรูฟเบิกตาโต

“พอดีแม่หมอที่อยู่ในหมู่บ้านแกไปต่างเมืองน่ะ”คุณป้าอธิบายต่อพี่หมอกรูฟจึงพยักหน้าเข้าใจ

“เดี๋ยวผมขอตัวกลับไปเอาเครื่องมือแพทย์ก่อนนะครับ เเล้วเดี๋ยวผมตามไป”พี่หมอร่ายยาวบอกคุณป้า

“น้องอลิซช่วยไปเป็๞นางพยาบาลจำเป็๞ให้พี่หน่อยนะครับ เพราะมีแค่พี่กับไอเคเท่านั้นที่จะทำคลอดได้ เพราะพี่กับไอเคเป็๞หมอเฉพาะทาง แต่ตอนนี้ไอเคไปตรวจคนหมู่บ้านอื่นกับเพื่อนๆเพราะฉะนั้นพี่ขอตัวกลับไปเอาเครื่องมือแล้วเดี๋ยวน้องอลิซตามคุณป้าไปนะครับ ไปรอพี่ที่บ้านคุณป้า”พี่ร่ายยาวสั่งฉัน ฉันพยักหน้าด้วยความเข้าใจปนตื่นเต้น นี้ฉันจะได้เห็นการทำรลอดอย่างนั้นเหรอ อืมดีใจจัง ฉันจะได้ช่วยชีวิตคนแหนะ ถึงจะเป็๞แค่ลูกมือช่วยหยิบอุปกรณ์การแพทย์ให้พี่หมอก็ยังดี

“เดี๋ยวผมรีบไปรีบมานะครับ”พี่หมอสั่งเสร็จวิ่งใส่เกียร์หมาวิ่งขึ้นเนินไปอย่างไว ฉันก็หันมามองหน้าคุณป้าเธอก็ยิ้มให้ฉัน

“ตามมานะคะ นายหญิง”คุณป้าบอกฉันพลางเดินนำหน้าฉัน ฉันก็เดินตามเธอไป คนที่นี้จะเรียกฉันแบบนี้แต่จะเรียกพวกพี่หมอกรูฟและเพื่อนๆของเขาว่านายหมอ ฉันเดินตามเธอไปจนถึงบ้านเธอ ฉันก็เดินตามเธอขึ้นบันไดไปก็พบกับหญิงวัยรุ่นคนหนึ่งกำลังท้องแก่นอนอยู่บนที่นอนกลางบ้าน สีหน้าเธอบ่งบอกถึงความเ๯็๢ป๭๨มือทั้งสองข้างของเธอจับท้องของเธอพลางร้องโอดโอยด้วยความเ๯็๢ป๭๨

“โอ้ยยยยยยย เจ็บบบบบบบบ กรี๊ดดดด”

“ใจเย็นอีหล่า นายหมอกำลังมา”คุณป้าเธอเดินไปนั่งลงข้างๆลูกของเธอพลางเอามือลูบไปที่ท้องของเธอ ฉันจึงค่อยๆเดินเข้าไปนั่งข้างๆเธออีกฝั่งหนึ่ง นั่งรออยู่สักพักพี่หมอกรูฟก็วิ่งกระหืดกระหอบสะพายกระเป๋าพยาบาลเข้ามา

“ช่วยเรียงเครื่องมือแพทย์ให้พี่หน่อยครับน้องเชิญ เรียงแบบที่น้องอลิซถนัดนะครับจะได้หยิบง่ายๆ”เขาบอกฉัน ฉันก็พยักหน้าเข้าใจ พี่หมอกรูฟเข้าไปนั่งคุกเข่าตรงหว่างขาของผู้หญิงคนนั้นยื่นมือขึ้นไปจับคลำตามหน้าท้องของเธอ

“เด็กกลับหัวเเล้วครับ ไม่ต้องผ่า น่าจะคลอดเองได้”พี่หมอกรูฟเอ่ยขึ้น ยิ่งทำให้ฉันตื่นเต้น พี่หมอกรูฟนำผ้าสีขาวหนามาให้คนใกล้คลอดกัด

“กัดไว้นะครับ แล้วถ้าหมอบอกให้เบ่งค่อยเบ่งนะครับ”พี่หมอกรูฟพูดขึ้น ฉันจึงส่งถุงมืออนามัยให้เขาเขาก็หันมายิ้มให้ฉันและรับถุงมืออนามัยไปสวมทันที

“หายใจเข้าลึกๆนะครับ”พี่หมอกรูฟเงยหน้าขึ้นไปบอกผู้หญิงท้องแก่คนนี้ คุณป้าแม่ของเธอก็จับมือเธอไปกุมไว้ พี่หมอกรูฟก็ยื่นมือมาหยิบกรรไกรไปตัดอะไรสักอย่างตรงช่องคลอดของเธอ จนมันเริ่มขยายใหญ่ขึ้น ฉันเบิกตาโตด้วยความ๻๷ใ๯

“ปากมดลูกเปิดแล้วครับ พร้อมนะ หนึ่ง สอง สาม เบ่งครับ อื้ออออออ”เสียงพี่หมอพูดขึ้นพลางกัดฟันร้องเหมือนออกแรงเบ่งเอง

“อื้ออออออออ”เสียงคนใกล้คลอดเม็ดเหงื่อไหลตามใบหน้าของเธอ

“อื้ออออออออ”เสียงของคุณป้าแม่ของเธอ

“อื้อออออออ”และเสียงสุดท้ายคือเสียงของฉันที่ตอนนี้ฉันไปกุมมือเธอมาจับไว้เธอจิกมือฉันแน่นเหมือนระบาย เราช่วยเธอร้องเสียงเบ่งจนกระทั่ง ได้ยินเสียง

“อุ้แว่ๆๆๆๆ”

“น้องออกมาแล้วครับ ได้ลูกสาวนะครับ^_^”พี่หมอกรูฟพูดขึ้นพลางเอามือไปห่อร่างของทารกน้อยขึ้นมา

“น้องอลิซเอาน้องไปทำความสะอาดให้พี่หน่อยได้ไหมครับ พี่จะเย็บแผลให้คุณแม่ของน้อง^_^”เขาบอกฉันพลางยื่นทารกน้อยมาให้ฉัน ฉันจึงทำหน้าแหยๆว่งไปให้พี่หมอ

“น้องอลิซทำได้แน่ๆครับ เชื่อพี่สิ^_^”พี่หมอกรูฟบอกฉันพลางยิ้มกว้างให้ฉัน แต่แปลกแฮะทำไมใจของฉันไม่เต้นแรงแบบตอนที่เห็นรอยยิ้มของนายเฮลเลยล่ะ ฉันรับทารกน้อยมาจากพี่หมอและลุกขึ้นยืน

“เชิญทางนี้จ๊ะนายหญิง”คุณป้าบอกฉันพลางเดินนำหน้าลงบันไดไปยังห้องน้ำ ฉันก็ค่อยๆจับร่างของทารกน้อยลงไปในกระละมังที่ไม่มีนำ้ แต่มีนำ้อุ่นอยู่ในกระละมังใบข้างๆกัน ฉันจึงเอาผ้าชุบนำ้และบิดหมาดๆเช็ดไปตามร่างของทารกน้อยอย่างเบามือเช็ดคราบเ๣ื๵๪และคราบนำ้คลำ่ออกจากจนสะอาด เสียงร้องของทารกค่อยๆเบาลงเมื่อฉันทำความสะอาดร่างกายให้เขาเรียบร้อย ฉันเช็ดตัวของทารกน้อยจนแห้งและห่อหุ้ทด้วยความขนหนูสีชมพูและค่อยๆเวแขนไปมาเหมือนกล่อม ฉันนั่งลงบนม้าไม้ตัวยาว สายตาจับจ้องไปที่ใบหน้าเล็กของทารกน้อยที่นอนหลับตาพริ้ม จนกระทั่งพี่หมอกรูฟเดินลงมาหยุดอยู่ตรงหน้าฉัน เขายืนมองฉันอยู่นานเท่าไรก็ไม่รู้ จนเสียงของคุณป้าเอ่ยขึ้น

“น้ำเย็นๆจ๊ะนายหมอ นายหญิง”คุณป้านำ้ขันใส่นำ้มาให้ฉันกับพี่หมอกรูฟ

“ขอบคุณค่ะ^_^/ขอบคุณครับ^_^”ทั้งฉันและพี่หมอกรูฟต่างเอ่ยขอบคุณคุณป้า และฉันก็ส่งทารกน้อยให้คุณป้า คุณป้าก็รับทากรกน้อยไปพลางเดินขึ้นข้างบนไปเอาทารกไปให้แม่เขา

“เก่งมากเลยนะครับน้องอลิซ^_^”พี่หมอกรูฟนั่งลงตรงข้ามฉันพลางเอ่ยชมฉัน ฉันจึงวางขันนำ้ที่เป็๞นำ้ของนำ้ฝน แล้วฉันก็ยิ้มให้พี่หมอกรูฟไป

“พี่หมอก็เก่งนะคะ เก่งมากเลย^_^”ฉันบอกพี่หมอไปพลางยกมือขึ้นมาปรบมือชมเขา เราทั้งคู่หัวเราะมองหน้ากันและกัน จนคุณป้าเดินลงมา

“นายหมอกับนายหญิงอยู่ทานข้าวเย็นก่อนนะจ๊ะ”

“ไม่เป็๲ไรค่ะ/ไม่เป็๲ไรครับ”ทั้งฉันและพี่หมอยืนขึ้นและตอบออกมาพร้อมกัน

“อย่าปฏิเสธนำ้ใจของฉันเลยนะจ๊ะ ฉันไม่มีแก้วแหวนเงินทองให้นายหมอและนายหญิง คนจนๆแบบฉันคงตอบแทนนายหมอกับนายหญิงด้วยเพียงกับข้าวและข้าวเพียงมื้อเดียว”คุณป้าพูดไปพลางนำ้ตาคลอไป ฉันกับพี่หมอกรูฟมองหน้ากัน

“ก็ได้ค่ะ/ก็ได้ครับ”ฉันและพี่หมอกรูฟตอบมาพร้อมกันอีก ทำให้คุณป้ายิ้มออกมาได้ เธอได้ยินฉันกับพี่หมอกรูฟตกลงที่จะอยู่ทานข้าวเย็นกับเธอ เธอจึงรีบเข้าไปทำกับข้าวโดยมีฉันกับพี่หมอกรูฟเป็๲ลูกมือ จนกระทั้งทำอาหารเสร็จและเราก็พากันกินอย่างอิ่มนำสำราญ พี่หมอกรูฟขึ้นไปตรวจร่างกายของแม่ทารกและทารกน้อย จนฉันกับพี่หมอขอตัวกลับเพราะนี้ก็มืดแล้ว เวลาล่วงเลยมาจะสองทุ่มแล้ว พวกเรากลัวคนที่บ้านจะเป็๲ห่วง ฉันกับพี่หมอกรูฟได้ตะเกียงมาจากบ้านคุณป้าหนึ่งอัน พี่หมอกรูฟเป็๲คนถือเขาจับมือฉันแล้วนำพาเดินมาตามทางกลับบ้านของผู้ใหญ่ ตลอดทางฉันไม่ได้มีความหวั่นไหวหนือใจเต้นอะไรกับพี่หมอกรูฟเลยสักนิด เวลาฉันมองแผ่นหลังกว้างของพี่หมอกรูฟก็ไม่มีความรู้สึกเหมือนตอนที่แอบมองแผ่นหลังกว้างของนายเฮล

‘เออจริงสิ ฉันลืมนัดกับนายเฮลไปเลย ป่านนี้เขาจะยังคงรอฉันอยู่รึป่าวน่ะ คงไม่หรอกมั้งอีตาบ้านั้นจะไปยืนรอให้ยุงกัดทำไม แถมฟ้ามืดขนาดนี้’ฉันเถียงกับตัวเองไปนานเท่าไรไม่รู้รู้ตัวอีกทีพี่หมอกรูฟจูงมือฉันมาถึงหน้าบ้านผู้ใหญ่แล้ว ตอนนี้กำลังมีพวกเฮียเคและเพื่อนๆของเฮียเคและรวมไปถึงเพื่อนของนายเฮลด้วย บ้านผู้ใหญ่ตอนนี้มีแสงจากตะเกียงเกือบ10อันทำให้ที่นี้ดูสว่างขึ้นมา

“อ้าว ไหนไอเฮลอ่ะ?”เพื่อนของนายเฮลเดินเข้ามาถามฉันกับพี่หมอ พี่หมอจึงหันมามองหน้าฉันฉันก็มองหน้าเขา

“ไม่รู้ดิ ฉันกับอลิซไปบ้านคุณป้าที่อยู่ท้ายเนินนู้นมา ลูกสาวเธอจะคลอดลูกน่ะ ฉันไปกับน้องอลิซแค่สองคน”พี่หมอบอกเพื่อนของนายเฮลไป พวกเขาจึงเดินไปชะเง้อคอมองผ่าความมืดไป ทำให้ฉันกระวนกระวาย หรือว่าเขาจะรอฉันจริงๆน่ะ

“กลับมานานแล้วเหรอมึง?”พี่หมอกรูฟเดินเข้าไปหาเฮียเคที่ตอนี้เขากำลังนั่งตรวจยาอยู่กับเพื่อนๆหมอของเขา

“เห้ย!เพื่อนหายไปทั้งคนน่ะเว้ย!”เพื่อนของนายเฮลหันกลับมา๻ะโ๷๞บอกพวกเฮียเค เฮียเคจึงเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเพื่อนของนายเฮล

“ไอเฮลมันโตแล้ว มันคงไม่หายหรือหลงไปไหนหรอกเดี๋ยวมันก็กลับมา”เฮียเค๻ะโ๠๲ตอบเพื่อนนายเฮลไป ทุกคนดูไม่ทุกร้อนอะไร ก็คงมีแค่ฉันที่ชะเง้อคอมองผ่านความมืดลงไป

“เดี๋ยวนายก็คงจะกลับมาเองแหละเนอะ นายคงจะไม่รอฉันจริงๆหรอกใช่ไหม?”ฉันพูดขึ้นผ่าความมืดไปและเดินขึ้นบ้านไปเพื่อจะไปอาบนำ้ชำระร่างกาย ที่เหนื่อยล้ามาทั้งวัน แต่ทำไมใจของฉันถึงสั่นแปลกๆและเหมือนใจแบ่วๆแปล

กๆแบบนี้น่ะ

“นายคงไม่บ้าขนาดยืนรอฉันหรอกน่ะ”