เฟิงเหยาเห็นท่าทางของหวังเทียนจั๋วแล้วก็รู้ได้ทันทีว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่
แม้นางไม่คิดจะข้องเกี่ยวอะไรกับหวังเทียนจั๋ว แต่นางนั้นมีความแค้นกับหลิ่วยวน
พอหวังเทียนจั๋วถูกความงามของหลิ่วยวนดึงดูด ทำให้เฟิงเหยาเดือดดาลสุดขีด
“หวังเทียนจั๋ว ที่แท้คำพูดของเ้ามันก็เป็แค่ผายลมเท่านั้นนี่เอง”
เฟิงเหยาเย้ยหยันด้วยเสียงเ็า
“นั่นมัน…. ศิษย์น้องเฟิงเหยา เ้าอย่าเข้าใจผิดไป”
หวังเทียนจั๋วได้ยินเช่นนั้น ก็พลันหันหน้ากลับมาทันทีพร้อมกับหัวเราะ
“ตอนนี้เื่ที่สำคัญที่สุดคือเศษชิ้นส่วนจันทรานั่นต่างหาก ส่วนเื่อื่นๆ ไว้ค่อยว่ากันวันหลังก็แล้วกัน เป็อย่างไร?”
เขาย่อมรู้อยู่แล้วว่าตัวตนของหลิ่วยวนนั้น แม้แต่เขาหวังเทียนจั๋วก็ไม่มีทางคว้ามาอยู่ในมือได้เด็ดขาด
ตัวเขาหวังเทียนจั๋วนั้น ในฐานะที่เป็ลูกหลานทางฝั่งเครือญาติของตระกูลหวังแล้ว การได้ตบแต่งกับหญิงงามที่มีพร์มากพอจะสร้างิญญาแท้ได้อย่างเฟิงเหยานั้นนับว่าดีมากแล้ว
หากวันหน้าเฟิงเหยาสร้างิญญาแท้ได้ และแต่งงานกับเขาหวังเทียนจั๋ว อย่างนั้นฐานะของเขาในตระกูลหวังก็จะเพิ่มสูงขึ้นกว่าเดิมไม่น้อย!
แม้แต่ในเขตพระราชฐานเอง ผู้ที่สามารถสร้างิญญาแท้ได้ก็นับว่าเป็ยอดฝีมือที่มีพร์สูงไม่เบา ในตระกูลใหญ่อย่างตระกูลหวังเองก็นับว่ามีตำแหน่งที่ไม่ด้อยเลยเหมือนกัน
ดังนั้นเขาหวังเทียนจั๋วย่อมไม่มีทางปล่อยให้เฟิงเหยาหนีหลุดจากเงื้อมมือไปได้อยู่แล้ว
“หึ”
เฟิงเหยากระแทกเสียงเ็า ไม่พูดอะไรต่ออีก
แต่กระนั้นในใจนางกลับกำลังคิดอยู่ว่า ไว้ค่อยว่ากันวันหลัง? หากนางเชื่อหวังเทียนจั๋วคงได้กลายเป็คนโง่อันดับหนึ่งในใต้หล้า!
“น้องสาว”
ตอนนั้นเอง หลิ่วยวนที่อยู่ห่างไปไม่ไกลก็มองมาทางเฟิงเหยาด้วยดวงตาคู่งาม กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้มบางๆ
“เื่เมื่อสมัยเด็กๆ เ้าจะยังเก็บไว้ในใจอีกทำไม? พี่สาวก็ขอโทษเ้าไปตั้งหลายรอบแล้วไม่ใช่หรือ!”
“นั่นสิ นั่นสิ ศิษย์น้องเฟิงเหยา ในเมื่อศิษย์พี่หลิ่วยวนขอโทษเ้าแล้ว เื่เมื่อสมัยเด็กๆ เ้าก็ปล่อยวางเถิด!”
หวังเทียนจั๋วพลันพูดด้วยความยินดี
“เ้าเป็ตัวอะไรกัน เรียกศิษย์พี่ศิษย์น้องอยู่นั่นแหละ ไม่รู้จักเจียมตัวเลยหรืออย่างไร?”
ข้างกายของหลิ่วยวนมีลูกศิษย์ของหอโฉมสะคราญที่ชื่อ ซินเยว่หย่า อยู่ด้วยหนึ่งคน พอนางเห็นเหตุการณ์แล้วก็หัวเราะอย่างเ็า
นางไม่ชอบพวกคุณหนูหลายใจแบบหวังเทียนจั๋วมากที่สุด พอได้ยินหวังเทียนจั๋วเรียกขานหลิ่วยวนว่า ศิษย์พี่ พลันพูดดูถูกทันที
หวังเทียนจั๋วได้ยินแล้วก็มีสีหน้ามืดมนทันที มองไปทางซินเยว่หย่าและพูดกับนาง
“คนเรา ไม่ว่าใครต้องรับผิดชอบกับคำพูดของตัวเองนะ!”
“เ้าคิดว่า เ้าทำให้ข้ารับผิดชอบได้ไหมล่ะ?”
ซินเยว่หย่าพูดอย่างดูแคลน
“พอได้แล้วล่ะ เยว่หย่า ไม่จำเป็ต้องไปเสียเวลากับผู้ไม่เกี่ยวข้องหรอก”
หลิ่วยวนพูดออกมาหนึ่งประโยคด้วยเสียงอันเบา นั่นทำให้ซินเยว่หยุดพูดได้
ก่อนที่เศษชิ้นส่วนจันทราจะปรากฏ หลิ่วยวนไม่อยากเพิ่มปัญหาเข้าไปอีก ไม่ว่าอย่างไรก็ต้องชิงเศษชิ้นส่วนจันทรามาให้ได้!
แต่ในวินาทีต่อมานั่นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงหมาป่าคำรามดังสนั่นะเืฟ้ามาจากด้านนอกหลุมแร่!
ต่อจากนั้นก็มีหมาป่าขนาดมหึมาที่ก่อตัวจากปราณหยินตนหนึ่งะโลงมาจากฟ้า พริบตาเดียวก็ได้ไถลลงมาตามกำแพงหินของหลุมแร่จนมาถึงตรงใจกลางของหลุมแร่นี้!
“นั่นมันหมาป่าจักรพรรดิ!”
มีคนส่งเสียงขึ้นอย่างตื่นใทันที ยอดฝีมือระดับวิถียุทธ์ขั้นเก้าสองคนถูกหมาป่าั์ตัวนั้นขยี้จนเป็เศษเนื้อไปในพริบตา
ยังไม่ทันได้ส่งเสียงร้องโหยหวน ก็จบชีวิตลงในหลุมแร่แห่งนี้แล้ว!
“สุดท้ายมันก็ปรากฏตัวจริงๆ ด้วย ระดับิญญาแท้ขั้นที่สาม หมาป่าจักรพรรดิ!”
ดวงตาคู่งามของหลิ่วยวนเป็ประกาย นางคาดเดาไว้ก่อนแล้วว่ามีโอกาสที่หมาป่าจักรพรรดิจะปรากฏตัว แล้วก็เป็ดังที่คาดไว้จริงๆ
ก่อนที่เศษชิ้นส่วนจันทราจะปรากฏทุกครั้ง มักจะมีหมาป่าจักรพรรดิหนึ่งตนถือกำเนิดด้วย มันมีพลังระดับิญญาแท้ขั้นที่สามอันน่าสะพรึงกลัว ขัดขวางไม่ให้ผู้คนทั้งหลายมา่ชิงเศษชิ้นส่วนจันทราไปได้
เมื่อห้าปีก่อนนั้น ตอนที่โม่เฟิงิแห่งตระกูลเสนาบดีตระกูลโม่มาชิงเศษชิ้นส่วนจันทรา มีหมาป่าจักรพรรดิปรากฏด้วยเหมือนกัน
ครั้งนั้นมีผู้คนจำนวนไม่น้อยเลยที่ถูกฆ่าตายด้วยเงื้อมมือของหมาป่าจักรพรรดิ
ในครั้งนี้ ทันทีที่หมาป่าจักรพรรดิปรากฏตัว มันก็ได้ขยี้ผู้ฝึกยุทธ์สองคนจนเละเป็เศษเนื้อทันที!
“หั่วฝู่ หลิ่วยวน ฮวาปู๋เซี่ย!”
ไป๋หังที่เห็นเช่นนั้นก็ขมวดคิ้วส่งเสียงะโ มือถือกระบี่ที่เป็ยุทธภัณฑ์ระดับิญญาไว้ เงาร่างเคลื่อนตัวอย่างพลิ้วไหวสง่างาม เพียงครู่เดียวก็โถมโจมตีหมาป่าจักรพรรดิขนาดมหึมาตนนั้นแล้ว!
ความแข็งแกร่งของหมาป่าจักรพรรดินั้นสูงถึงระดับิญญาแท้ขั้นสาม ภายในหลุมแร่นี้ นอกจากยอดฝีมือสุดแกร่งทั้งสี่แล้วก็ไม่มีใครสามารถต่อกรกับมันได้เลย
หากพวกเขาสี่คนไม่ร่วมมือกัน สุดท้ายจะต้องเป็ฝั่งพวกเขาที่ถูกหมาป่าจักรพรรดิตนนี้บดขยี้เป็เศษเนื้อทุกคน!
ในตอนที่ทั้งสี่คนเจรจากันเมื่อครู่นี้ มีพูดถึงเื่นี้อยู่บ้าง หากมีศัตรูอื่นที่แข็งแกร่งกว่าทั้งสี่คนปรากฏตัว ทั้งสี่คนต้องร่วมมือกันต่อกรกับมัน เพื่อรับประกันว่าเศษชิ้นส่วนจะไม่ตกไปอยู่ในเงื้อมมือของผู้ไม่เกี่ยวข้อง
อย่างเช่น ยอดฝีมือจากอาณาจักรศัตรูหรือว่าหมาป่าจักรพรรดิที่เคยปรากฏเมื่อห้าปีก่อน เป็ต้น
ตอนนี้หมาป่าจักรพรรดิได้ปรากฏตัวจริงๆ ด้วย ทำให้ทั้งสี่คนต่างก็ตื่นใขึ้นมาเล็กน้อย จากนั้นพวกเขาก็ได้เปิดฉากโจมตีพร้อมกันจากสี่ทิศทางทันที โดยไป๋หังใช้วิชาเคล็ดกระบี่พลัง์นำไปก่อน
ก่อนที่ทั้งสี่คนจะเปิดฉากตอบโต้กลับไป ก็ได้มีอีกสองคนถูกฆ่าตายด้วยพลังอันน่าสะพรึงกลัวของหมาป่าจักรพรรดิ ถูกกรงเล็บตะปบจนแหลกเละเป็เศษเนื้อ ตายด้วยสภาพที่อนาถาสุดขีด
จนเมื่อไป๋หังชักกระบี่ยุทธภัณฑ์ระดับิญญาออกมาแล้วเปิดฉากโจมตีเข้าไปก่อน ถึงจะสามารถฝืนสกัดหมาป่าจักรพรรดิไว้ได้
แต่ลำพังเพียงเขาตัวคนเดียวย่อมไม่มีทางเป็คู่ต่อสู้ของหมาป่าจักรพรรดิตนนี้ได้อยู่แล้ว
ยังดีที่ต่อจากนั้นกระบี่สั้นสีแดงสองเล่มในมือทั้งสองข้างของหลิ่วยวนได้เปล่งแสงสีขาวขึ้นมา เพียงพริบตาเดียวก็เคลื่อนที่เข้าประชิดตัวหมาป่าจักรพรรดิจากทางด้านข้างแล้ว!
“ประกายแสงเงากระบี่!”
หลิ่วยวนแผดเสียงะโก้อง เงาร่างอันเพรียวบางสมส่วนใต้เสื้อสีดำเหมือนกับถูกประกายแสงเงากระบี่สีขาวรัดไว้ก็ไม่ปาน ทั้งตัวนางได้กลายเป็ประกายแสงเงากระบี่ เพียงพริบตาเดียวก็ปะทะเข้าด้านข้างของหมาป่าจักรพรรดิแล้ว
กระบวนท่าประกายแสงเงากระบี่ ไม่เพียงแต่มีความเร็วที่สูงสุดขีดเท่านั้น แต่ยังมีอานุภาพน่าสะพรึงกลัวถึงขีดสุดด้วย!
หลงอวี้ที่แอบชมดูอยู่จากในมุมมืดใกล้ๆ ได้ประเมินสถานการณ์ไปด้วย หากเขาต้องเผชิญหน้ากับกระบวนท่านี้ของหลิ่วยวน นอกจากใช้เขตแดนสยบฟ้าสะกดอีกฝ่ายเอาไว้แล้ว เขาก็นึกวิธีแก้แบบอื่นไม่ออกเลย
ต่อให้เป็ท่าัปรภพทะยานฟ้าก็ยังไม่มีเวลาได้ใช้กระบวนท่าเลยด้วยซ้ำ!
น่าเสียดายที่หมาป่าจักรพรรดินั้นแข็งแกร่งระดับิญญาแท้ขั้นสาม ที่ด้านหลังของมันมีเงาของิญญาแท้กรงเล็บหมาป่าก่อตัวขึ้นจากปราณหยิน พริบตาเดียวก็ต้านรับกระบวนท่านี้ของหลิ่วยวนเอาไว้ได้อย่างง่ายดาย
“ะเิอัคคีพิโรธ!”
หั่วฝู่ได้มีไฟลุกโชนขึ้นทั่วตัว เปลวเพลิงอันร้อนแรงลูกแล้วลูกเล่าถูกซัดออกไปทางหมาป่าจักรพรรดิในอีกทิศทางหนึ่ง ะเิปราณหยินทางฝั่งนั้นจนสลายหายไปหมด
แต่หลังจากนั้นิญญาแท้กรงเล็บก็ได้ตวัดฟัน พริบตาเดียวก็ได้พัดกระแสลมสายหนึ่งซัดใส่หั่วฝู่จนกระเด็นออกไปทันที!
พลังอัคคีนั้น ทำให้หมาป่าจักรพรรดิเ็ปและโกรธแค้นสุดขีด มันจึงได้เลือกเป้าหมายแรกเป็หั่วฝู่อย่างไม่ต้องสงสัย!
ตอนที่หมาป่าจักรพรรดิคิดจะไล่ตามไปสังหารหั่วฝู่ต่อนั้น การโจมตีของฮวาปู๋เซี่ยก็ได้มาถึง ในฐานะที่เป็ลูกศิษย์ระดับพิเศษของสำนักน้ำแข็งเยือกแล้ว สิ่งที่ฮวาปู๋เซี่ยเชี่ยวชาญมากที่สุดย่อมต้องเป็การเล่นกับหิมะน้ำแข็งอยู่แล้ว
ใบไม้เด็ดบุปผาเป็แค่ของเล่นที่เอามาใช้หยอกล้อกับหลงอวี้เท่านั้น!
“มหาพลังน้ำแข็งเยือก!”
ฮวาปู๋เซี่ยแผดเสียงตะคอกด้วยเสียงพิสดาร ทันใดนั้นหิมะสายหนึ่งก็ลอยว่อนไปทั่วบริเวณ เพียงพริบตาเดียวบนตัวหมาป่าก็ได้มีหิมะปกคลุมไว้ชั้นหนึ่ง ราวกับจะแช่แข็งหมาป่าจักรพรรดิก็ไม่ปาน!
ฮวาปู๋เซี่ยที่ฝึกวิชาหทัยน้ำแข็งเยือกของสำนักน้ำแข็งเยือก บรรลุถึงระดับมหาพลังฟ้าดินแล้ว
ตอนนี้ เมื่อมหาพลังน้ำแข็งเยือกถูกปล่อย พริบตานั้นก็ได้เกิดผลลัพธ์อันน่าอัศจรรย์ ทำให้ร่างกายของหมาป่าจักรพรรดิหยุดชะงัก ไม่เพียงแต่ไม่มีเวลาไปไล่ตามหั่วฝู่ แต่ยังถูกไป๋หังและหลิ่วยวนสองคนโจมตีใส่อย่างรุนแรงไปคนละหนึ่งกระบวนท่า าเ็ไม่เบาเลยทีเดียว
“มหาพลังสยบฟ้า!”
ไป๋หังเหวี่ยงกระบี่ในมือ มหาพลังสยบฟ้าก็ถูกปล่อยออกมาเช่นกัน
เมื่อถูกมหาพลังสองชนิดสะกด หมาป่าจักรพรรดิก็ดูอ่อนแอลงทันที!
แต่หลังจากนั้น ยังไม่ทันที่ทั้งสี่คนจะได้ผ่อนลมหายใจ บนตัวของหมาป่าจักรพรรดิก็ได้มีปราณหยินอันเข้มข้นน่าสะพรึงกลัวสายหนึ่งะเิ ทำลายมหาพลังสยบฟ้าและมหาพลังน้ำแข็งเยือกในทันที!
“ระวัง ไอ้เดรัจฉานนี่มันแข็งแกร่งมาก!”
ไป๋หังหน้าถอดสี ไม่คิดเลยว่าแม้แต่มหาพลังสยบฟ้าสองชนิดก็ไม่อาจทำอะไรหมาป่าจักรพรรดิตนนี้ได้เ!
หลิ่วยวนมีสีหน้าตึงเครียดขึ้นมา นางรู้ว่า หากไม่จัดการหมาป่าจักรพรรดิตนนี้ทิ้งจะไม่มีทางได้เศษชิ้นส่วนจันทราแน่!
เมื่อทั้งสี่คนเข้าต่อสู้อย่างดุเดือดกับหมาป่าจักรพรรดิ หลงอวี้ที่แอบสังเกตการณ์อยู่ข้างๆ ก็เริ่มรู้สึกกดดันมากขึ้นกว่าเดิม
‘ที่แท้ปราณหยินในหลุมแร่ที่กระจายออกไปได้รวมตัวกันจนก่อตัวเป็หมาป่าจักรพรรดินี่เอง ทั้งยังมีพลังระดับิญญาแท้ขั้นที่สามเลยด้วย!’
หลงอวี้ครุ่นคิดด้วยความรวดเร็ว
“ดูจากความแข็งแกร่งของหมาป่าจักรพรรดิแล้ว พลังงานที่บรรจุอยู่ภายในโอสถปราณหยินในตัวมันต้องไม่ทำให้ข้าผิดหวังแน่ หากชิงโอสถปราณหยินของมันมาดูดกลืน มีโอกาสสูงมากที่ข้าจะสามารถสร้างิญญาแท้ได้!”
ไม่เพียงแค่นั้น ตอนนี้ยอดฝีมือทั้งสี่ต่างกำลังร่วมมือกันต่อกรกับหมาป่าจักรพรรดิ หากเศษชิ้นส่วนจันทราบังเอิญปรากฏจังหวะนี้พอดี หลงอวี้จะมีโอกาสชิงมาได้มากขึ้นกว่าเดิมไม่น้อย
หลงอวี้คิดเช่นนั้นแล้วก็สำรวจรอบๆ อย่างละเอียด
แต่เดิมแล้วภายในหลุมแร่มีอยู่ทั้งหมดยี่สิบเอ็ดคน ถูกหมาป่าจักรพรรดิฆ่าตายไปแล้วสี่คน ตอนนี้จึงเหลืออยู่สิบเจ็ดคน
หากตัดกลุ่มของหลงอวี้ออกไป ที่เหลืออยู่ทั้งสิบสามคนนั้น จะแบ่งออกเป็กลุ่มของหวังเทียนจั๋วห้าคน ส่วนอี้เหยียน หลิวซู่เฉิงและฮว๋าอี้หลุนนั้น นับว่าอยู่ในกลุ่มเดียวกับไป๋หัง
อีกห้าคนที่เหลือ หนึ่งในนั้นคือศิษย์น้องของหลิ่วยวน ซินเยว่หย่าแห่งหอโฉมสะคราญ
ส่วนอีกสี่คนที่เหลือเป็ลูกศิษย์ของสำนักดาบสะบั้นทั้งหมด ในนั้นมีสองคนที่เป็ลูกศิษย์ระดับพิเศษที่มีพลังระดับิญญาแท้ขั้นหนึ่ง อีกสองคนเป็วิถียุทธ์ขั้นเก้า
‘กลุ่มของหวังเทียนจั๋วแข็งแกร่งที่สุด จำเป็ต้องตัดกำลังก่อน’
หลงอวี้คิดในใจเช่นนั้น จากนั้นก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างเงียบงันทันที
เขาจงใจเผยหน้าออกจากตรงจุดที่ซ่อนตัว หวังเทียนจั๋วที่ตามหาหลงอวี้มาโดยตลอดมองเห็นเขาอย่างรวดเร็ว!
“ไอ้หมอนั่นมันอยู่ตรงนั้น มันคิดจะฉวยโอกาสลงมือตอนชุลมุนแน่ สหายหลี่ว์สหายลั่ว พวกเราไปจัดการมันก่อน!”
หวังเทียนจั๋วส่งเสียงเรียก พลันพาองครักษ์ระดับิญญาแท้ตระกูลหวังสองคน หลี่วเทากั๋วและลั่วเหลียงฟู่ มุ่งหน้าไปยังจุดที่หลงอวี้อยู่ทันที
“คราวนี้ไอ้หมอนั่นไม่รอดแน่”
หลิ่วิเฉิงไม่ได้ตามไปด้วย เพียงยืนหัวเราะอย่างเ็าอยู่กับที่
ด้วยระดับพลังของเขาในตอนนี้ทำได้แค่ยืนมองจากวงนอกเท่านั้น แค่จะไปเผชิญหน้ากับหลงอวี้ยังไม่มีสิทธิ์เลย
ส่วนเฟิงเหยานั้น พอเห็นหวังเทียนจั๋วพาคนไปฆ่าหลงอวี้ ก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร
ตอนนี้นางไม่ได้้าจะฆ่าหลงอวี้มากขนาดนั้นแล้ว แต่ว่า ถ้าจะให้นางไปช่วยชีวิตหลงอวี้นางก็ทำไม่ได้เช่นกัน
หากไม่มีหลงอวี้ เฟิงฉางเกอบิดาของนางก็คงไม่ทุ่มเทความรักความเป็ห่วงทั้งหมดไปที่ตัวหลงอวี้จนทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างบิดากับมารดาของนางย่ำแย่ลงเรื่อยๆ!
เื่นี้ทำให้เฟิงเหยาก็ไม่อาจเกิดความรู้สึกดีๆ อันใดกับหลงอวี้ได้เลย
ส่วนหลงอวี้ก็ไม่ได้สนใจการคงอยู่ของเฟิงเหยาด้วยเช่นกัน
เขาแค่เผยหน้าออกไป ก็พบว่าหวังเทียนจั๋วได้พาองครักษ์ระดับิญญาแท้สองคนมุ่งหน้ามาทางนี้แล้ว ดวงตาของทั้งสามประกายอำมหิต!
“ระดับิญญาแท้ขั้นหนึ่งสามคนหรือ ให้เกียรติข้ากันจริงๆ เพียงแต่ คิดว่าแค่นั้นจะสามารถสังหารข้า หลงอวี้ ได้หรือ?”
หลงอวี้ตาเป็ประกายเย็นะเื
เขากำลังคิดที่จะจัดการกับพวกหวังเทียนจั๋วอยู่พอดี ในเมื่อมันเป็ฝ่ายรนหาที่เองเช่นนี้ ก็เข้าทางเขาพอดี!
