หลงอวี่อินก้าวขึ้นบันไดไปทีละก้าวๆ เดินขึ้นไปถึงบันไดขั้นเดียวกันกับเนี่ยหลี จากนั้นก็ก้มหน้าลงมองเนี่ยหลี นางหัวเราะเย็นชาคำหนึ่งและพูด “คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะสามารถเดินขึ้นมาถึงตำแหน่งนี้ได้ แต่ด้วยฐานะอันต่ำต้อยของพวกเจ้า สามารถเดินขึ้นมาถึงตรงนี...