เมื่อกลับถึงห้อง สมองของโหยวเสี่ยวโม่กำลังประมวลผล
คำพูดของหญิงสาวชุดชมพูกลับมีข้อมูลชิ้นโตซ่อนอยู่ ศิษย์พี่ใหญ่คนนั้นน่าจะเป็ศิษย์สายตรงในแขนงการต่อสู้ ส่วนหญิงชุดชมพูคงเป็นักหลอมโอสถ
โหยวเสี่ยวโม่ไม่ค่อยเข้าร่วมกลุ่ม แต่คนนั้นไม่น่าอยู่ในทัพพิภพ เช่นนั้นหญิงสาวก็น่าจะเป็ศิษย์ของทัพ์หรือทัพวิหค
เมื่อสลัดเสียงจ้อของหญิงชุดชมพูออกจากหัว โหยวเสี่ยวโม่ก็เริ่มตั้งใจอ่านหนังสือ
ในตำรามีกล่าวถึงปัญหาคุณภาพของหญ้าเซียน
หญ้าเซียนบางกลุ่มมีการดูแลและการเติบโตต่างกัน คุณภาพเมื่อเทียบกันก็มีทั้งดีและไม่ดี แต่ทั้งหมด ไม่ว่าจะจะเพาะปลูกเลี้ยงดูยังไง คุณภาพของหญ้าเซียนไม่มีทางเกินร้อยละเก้าสิบห้า
แน่นอนว่า นี่เกี่ยวข้องกับคุณภาพของยาเซียนตันโดยตรง
ในตำรามีบันทึกปัญหาที่พบเจอในการเพาะปลูกหญ้าเซียนมีมาเป็พันปีแล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครสามารถเพาะหญ้าเซียนที่มีคุณภาพสมบูรณ์แบบ ส่งผลให้ประสิทธิภาพของยาเซียนตันมีปัญหา ซึ่งคุณภาพของยาเซียนตันก็แบ่งได้เป็สูง ปานกลาง ต่ำ
เมื่อพลิกหน้าถัดไป โหยวเสี่ยวโม่ก็เจอ การตัดสินคุณภาพของหญ้าเซียน
พูดง่ายๆ ก็คือ มันเกี่ยวข้องกับการดูดซึมพลังปราณของผู้ฝึกตน ถึงถูกเรียกว่า หญ้าเซียน เพราะว่าพวกมันเองก็ดูดซึมพลังปราณจากดินฟ้าอากาศ พลังปราณที่ถูกหล่อเลี้ยงระหว่างนั้นทุกวันจนอิ่มเอิบทำให้นับวันยิ่งเติบโต
เพราะเหตุนี้ การตัดสินคุณภาพหญ้าเซียนว่าสูงต่ำต้องขึ้นอยู่กับความเข้มข้นของพลังปราณระหว่างนั้นด้วย
โหยวเสี่ยวโม่เข้าใจแล้ว ไอจางๆ ที่แผ่จากดอกสงบจิตในตอนนั้นที่เขาเห็น ก็คือหญ้าเซียนที่กำลังโตเต็มวัยได้คุณภาพ
แม้ว่าความเป็ไปได้ที่จะเกิดเื่แบบนี้มีไม่มาก ในแปลงสมุนไพรขั้นหนึ่งก็มีเพียงไม่กี่ต้น พวกหญ้าเซียนขั้นสูงยิ่งไม่ต้องพูดถึง ความเป็ไปได้เป็ศูนย์
นอกจากนี้ ยาเซียนตันยังมีแบ่งคุณภาพสูงต่ำ ฉะนั้นนักฝึกตนจากแขนงการต่อสู้ก็มีอัตราความเสี่ยงในการกินยาเซียนตัน คุณภาพยิ่งต่ำ อันตรายก็ยิ่งสูง
อย่างเช่น ยาเซียนตันระดับล่าง มาจากหญ้าเซียนที่คุณภาพระหว่างร้อยละหกสิบถึงเจ็ดสิบ นักฝึกตนที่ใช้ยาเซียนตันนี้ จะมีความเสี่ยงร้อยละสามสิบห้า นับว่าสูงอยู่
สำหรับยาเซียนตันระดับปานกลางเทียบกันก็ดีกว่าหน่อย คุณภาพหญ้าเซียนระหว่างเจ็ดสิบถึงแปดสิบห้า ผู้ใช้ยาเซียนตันนี้จะเสี่ยงอยู่ที่ยี่สิบ
แต่ที่ปลอดภัยที่สุด ก็คือยาเซียนตันคุณภาพสูงนั่นเอง
ยาเซียนตันระดับสูงมาจากหญ้าเซียนที่เกินกว่าร้อยละเก้าสิบ มีความเสี่ยงอยู่ที่ร้อยละแปด
เพราะแบบนี้ ทั้งนักหลอมโอสถและนักฝึกตนต่างก็้ายาเซียนตันคุณภาพสูง นักหลอมโอสถขั้นสูงในดินแดนหลงเสียงนอกจากหลอมยาแล้ว ก็ยังวิจัยศึกษาการเพาะปลูกหญ้าเซียนด้วย
แต่ก็มีบางจำพวกที่แตกต่างไป
ห้าร้อยปีก่อน มีนักหลอมโอสถท่านหนึ่งค้นพบวิธีลดอันตรายในการใช้ยาเซียนตัน
นั่นก็คือการหลอมด้วยความร้อน และกำจัดสิ่งสกปรกออกจากหญ้าเซียน ยิ่งกำจัดสิ่งสกปรกได้เยอะ คุณภาพหญ้าเซียนก็ยิ่งดี ยาเซียนตันที่ถูกหลอมออกมาก็จะมีความเสี่ยงต่ำ
หลังจากการค้นพบนี้ก็กระจายกันปากต่อปาก นักหลอมโอสถต่างพากันชื่นชม และเลียนแบบวิธีการนี้อย่างแพร่หลาย หวังจะลดอันตรายของยาเซียนตันด้วยการหลอมด้วยความร้อน
ทว่าวิธีการนี้ทำได้แค่ลดอันตรายของยาเซียนตัน แต่ไม่สามารถเพิ่มคุณภาพยาเซียนตันได้
เพราะว่าคุณภาพของยาเซียนตันเกี่ยวข้องกับความเข้มข้นของพลังปราณในหญ้าเซียน แม้สิ่งสกปรกจะถูกกำจัดไปมากเพียงใด แต่ความเข้มข้นของพลังปราณก็จะไม่เปลี่ยนไป
ทว่าการค้นพบของนักหลอมโอสถขั้นสูงนั้นมีประโยชน์ยิ่งนัก
เมื่อผ่านการหลอมร้อน อันตรายของยาเซียนตันระดับล่างก็ลดลงร้อยละห้าสิบ ระดับปานกลางลดลงร้อยละสิบ ระดับสูงลดลงร้อยละห้า
ทั้งหมดนี้ ทำให้โหยวเสี่ยวโม่ถึงกับหัวหมุน ช่างซับซ้อนยิ่งนัก
ตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว ว่าทำไมศิษย์พี่เ่าั้ถึงได้บอกว่าการหลอมโอสถนั้นไม่ง่าย เพราะว่าการหลอมยาแค่เม็ดเดียวยังต้องอาศัยขั้นตอนมากมาย จะให้หลอมยาเซียนตันขั้นสองให้ได้ในครึ่งปี ก็ไม่มีทางทำได้
โหยวเสี่ยวโม่ปวดขมับ ดูท่าการอยู่ในสำนักเทียนซินนี่ คงต้องทุ่มพลังใจเกินร้อยเห็นจะได้