มู่ชิงเซียวมองใบหน้าที่หลากหลายอารมณ์ของนาง แววตาเอ็นดูรักใคร่มีแต่เพิ่มขึ้นไม่มีลดลง
ภายในห้องพิเศษ เสวียน ฟางเสียเองก็สังหารอย่างสนุกสนานเช่นกัน ด้วยฝีมือการเดินหมากอยู่ในระดับเดียวกัน!
แต่ผู้อื่นนั้นมีชาติกำเนิดจากครอบครัวบัณฑิตและวิญญูชน มีนิสัยสุภาพอ่อนโยน แม้จะไม่ได้พูดอะไรออกมาทว่าแววตาเปี่ยมไปด้วยประกายแห่งความกระตือรือร้น!
จ้าวฉีและคนอื่นกลับต่างออกไป คิดอะไรก็พูดสิ่งนั้น
“กินหมากขาวของนางเลย! สู้ตายกับนาง!”
“อะไรกัน นางตัดหัวแร่ดแล้ว ให้ตาย อวดดีเกินไป! นี่เป็การท้าทายอย่างโจ่งแจ้ง!”
“กินหมากขาวของนางอีก! อย่าให้นางได้มีโอกาสพักหายใจ!”
“บีบนางเลย! บีบนางให้ตายคามือ!”
ทันใดนั้น สถานการณ์บนกระดานแปรเปลี่ยนไป บรรยากาศในห้องพิเศษเปลี่ยนไปทันที
“อะไรนะ หมากดำบริเวณมุมล่างขวาถูกกินแล้ว”
“มุมแหลมๆ นี้ปรากฏขึ้นั้แ่เมื่อใดกัน เหตุใดข้าไม่เห็นกัน”
“นี่ปรากฏให้เห็นมุมแหลมๆ อีกสองอัน หรือจะเป็ค่ายกลเจดีย์คู่อีกแล้ว”
“ให้ตายเหอะ! หักดวงจันทร์หรือ นางทำลายค่ายกลนี้ได้แล้ว!”
“ค่ายกลแร่ดมองจันทร์ ถูกทำลายลงแล้วเช่นกัน???”
ภายในห้องพิเศษพลันเงียบงัน ไร้ซึ่งสรรพสำเนียงใดๆ!
สีหน้าของทุกคนคือเหลือเชื่อ
แววตาเปล่งประกายวับวาบของฟางเสียอันตรธานหายไป ที่เข้ามาแทนที่คือความสลดหดหู่
แร่ดมองจันทร์ เป็ค่ายกลใหม่ที่เขาภาคภูมิใจที่สุด เป็ท่าไม้ตายสุดท้ายของเขา..ถึงกับถูกทำลายแล้ว!
เขาแพ้แล้ว แพ้จริงๆ!
การเผชิญหน้ากันบนทางแคบมีเพียงผู้กล้าเท่านั้นที่จะชนะ...ไม่อาจลังเลใจหรือถอยร่นแม้แต่นิดเดียว!
แต่เขามี่วินาทีที่ลังเลใจและคิดจะถอยร่น ดังนั้น เขาแพ้ แต่เขาแพ้อย่างสุดจิตสุดใจ!
ริมสระบุปผา เสียงหัวเราะดังขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ใต้หน้ากากสีเงิน ซือคงเซิ่งเจี๋ยยิ้มเต็มหน้า “สะใจ! สังหารได้สะใจจริงๆ!”
ในวังหลวง ใบหน้าคมสันของเซวียนหยวนเช่อปรากฏให้เห็นรอยยิ้มบางๆ
เขาเหมือนกำลังพูดกับตัวเอง “ฮองเฮา เ้าไม่ได้ทำให้เจิ้นผิดหวังจริงๆ!”
เฟิ่งชังประหลาดใจ เขาดูเหมือนจะได้ยินคำว่า “ฮองเฮา” สองคำนี้ แต่เมื่อตั้งใจฟังดี กลับไม่ค่อยแน่ใจ
เขาแปลกใจ
ในห้องโถงของชุมนุมเดินหมากเทียนหยวน เสียงฮือฮาของผู้คนแทบจะทำให้ชุมนุมเดินหมากะเิออกมา
“ให้ตายเถอะ! หมากดำถูกสังหารเรียบ!”
“หมากขาวสู้ๆ!”
“แม่นางเฟิงกล้าหาญจริงๆ สังหารหมากดำจนศิโรราบ!”
“ท่านาุโกำลังจะแพ้อีกแล้วใช่หรือไม่”
“ห้ามดูแคลนท่านาุโหาน! หากใครดูแคลนท่านาุโหาน ข้าจะเอาเื่คนนั้น!”
“พี่ชาย ข้าผิดไปแล้ว ข้าไม่ได้เจตนาดูแคลนท่านาุโหาน”
“อะไรที่กล่าวว่าท่านาุโหานกำลังจะแพ้อีกแล้ว เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าท่านาุโหานแพ้มาโดยตลอด เขาไม่เคยชนะเลยมากกว่า”
“เชอะ! ฮ่าๆๆๆๆ...”
ภายในห้องพิเศษ เสวียน ฟางเสียลุกขึ้นยืนอย่างสงบ เขาหันมาประสานมือให้หานไท่ฟู่ “ท่านาุโหาน ขออภัย ข้าได้พยายามเต็มกำลังความสามารถแล้ว!”
ค่ายกลใหม่สามชนิดที่เขาคิดค้นมาอย่างยากลำบากได้ถูกผู้อื่นทำลายหมดสิ้นแล้ว ฟางเสียไม่ได้โกรธเคือง และไม่ได้โศกเศร้า ในทางกลับกันเขามีท่าทีสงบนิ่ง
หานไท่ฟู่เห็นเขาถอดใจ จึงร้อนใจขึ้นมา “ยังเดินหมากไม่ถึงท้ายกระดาน ไฉนจึงไม่เดินต่อ”
ฟางเสียคลี่ยิ้มบางๆ “ข้าแพ้แล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะเดินต่อ”
หานไท่ฟู่หันไปมองคนอื่นๆ “พวกเ้าเล่า หรือพวกเ้าเองก็ยอมแพ้ด้วย”
คนอื่นๆ มองหน้ากัน ยอดฝีมือที่ฟางเสียมิอาจรับมือได้ พวกเขาจะเอาชนะได้อย่างไร
หานไท่ฟู่พ่นลมใส่หนวดเคราของตนแล้วร้องฮึ “นักเดินหมากระดับเก้าอะไรกัน กระทั่งนักเดินหมากสมัครเล่นคนหนึ่งก็ต่อกรไม่ได้ พวกเ้าลดขั้นให้ตนเองเถิด! ต่อไปทั่วทั้งแคว้นเป่ยเยียนไม่มีนักเดินหมากระดับเก้าที่เป็คนหนุ่มแม้แต่คนเดียว!”
คำพูดถากถางเหล่านี้ทิ่มแทงใจจ้าวฉีและคนอื่นๆ หากเื่ในวันนี้แพร่งพรายอกไป นักเดินหมากระดับเก้ากลุ่มหนึ่งไม่อาจสยบนักเดินหมากมือสมัครเล่นคนหนึ่ง นี่มิใช่เื่ให้ผู้อื่นเห็นขันหรือ
จ้าวฉีจัดแขนเสื้อแล้วตัดสินใจลงสนาม “ให้ข้าลองดูเถิด!”
หานไท่ฟู่เปลี่ยนท่าทีจากโกรธจัดเป็ยินดีทันที เขาหัวเราะร่า “ดี ดีมาก! จ้าวฉี เดินหมากดีๆ! ให้นางได้ลิ้มลองความร้ายกาจของค่ายกลดาวสามดวงของสกุลจ้าวเสียบ้าง!”
บนกระดานหมากใหญ่ หมากดำวางลงไปบนตำแหน่งเทียนหยวน
คนทั้งหมดประหลาดใจอยูบ้าง เมื่อดูต่อไปหลังจากเดินอีกหลายก้าวพบว่าลักษณะการเดินหมากของหมากดำเปลี่ยนไปแล้ว
“เอ๊ะ นี่ดูเหมือนลักษณะการเดินหมากของค่ายกลดาวสามดวงของชุมนุมเดินหมากสกุลจ้าว...”
“ถูกต้อง นี่คือวิธีการเดินหมากค่ายกลดาวสามดวง!”
“ลักษณะการเดินหมากของค่ายกลดาวสามดวงมีความคล้ายคลึงกับการเดินหมากเทียนหยวนของท่านาุโหาน ล้วนเป็การเดินหมากโดยการยึดหลักการเคลื่อนตัวของดาราศาสตร์ ทว่าค่ายกลดาวสามดวงซับซ้อนและพลิกแพลงได้มากกว่าการเดินหมากเทียนหยวน บรรพบุรุษของสกุลจ้าว จ้าวอี้ เป็ผู้คิดค้นขึ้นมา ถูกคนมากมายนำไปใช้และเลียนแบบ แต่ไม่มีสักกี่คนที่นำไปใช้ได้อย่างใจนัก!”
“ท่านาุโหานถึงกับศึกษาค่ายกลดาวสามดวงของสกุลจ้าว ประหลาดเกินไปหรือไม่!”
“มิใช่ครั้งแรกที่ท่านาุโหานนำวิธีการเดินหมากของผู้อื่นมาใช้สักหน่อย วิธีการเดินหมากที่ใช้เมื่อวานประหลาดยิ่ง วันนี้ประหลาดยิ่งกว่า ข้ากำลังสงสัยว่าเปลี่ยนคนเดินหมากแล้ว”
ริมสระบุปผา ซือคงจวินเย่มีสีหน้ากังขา “นี่มิใช่ค่ายกลดาวสามดวงหรือ ฟางเสียถึงกับใช้ค่ายกลของผู้อื่นมาเดินหมาก”
ซือคงเซิ่งเจี๋ยส่ายหน้า “มิใช่ฟางเสีย! นี่ควรจะเป็นักเดินหมากแซ่จ้าวคนนั้นมากกว่า! สามปีก่อนข้าเคยเดินหมากกับเขากระดานหนึ่ง วิธีการเดินหมากของเขาพอใช้ได้ เพียงแต่ยังขาดประสบการณ์!”
ในวังหลวง เฟิ่งชังประหลาดใจ “นี่มิใช่ค่ายกลดาวสามดวงที่ชุมนุมสกุลจ้าวเป็ผู้คิดค้นหรือ เหตุใดฟางเสียจึงเริ่มใช้ค่ายกลของผู้อื่น”
ร่างของเซวียนหยวนเช่อเอนไปพิงบัลลังก์ัด้านหลังเล็กน้อย เขาพูดเสียงเย็น “ไม่ใช่ฟางเสีย!”
เฟิ่งชังประหลาดใจยิ่งขึ้นไปอีก “มิใช่ฟางเสีย หรือพวกเขาเปลี่ยนคนเดินหมาก”
เซวียนหยวนเช่อเลิกคิ้วไม่พูดจา
ภายในห้องพิเศษ หวง เฟิ่งเฉี่ยนจับจ้องสายตาไปที่หมากบนกระดาน แววตาของนางเปล่งประกายขึ้นทีละน้อย “เขาเปลี่ยนคนเดินหมากแล้วจริงๆ! ค่ายกลดาวสามดวงหรือ ข้าจะให้เก็บดาวไม่ได้สักดวง!”
แปะ!
หมากขาวตัวหนึ่งวางลงไป!
ภายในห้องพิเศษ เสวียน จ้าวฉีถึงกับเป็ใบ้ไปทันที!
บรรยากาศเข้าสู่ความเงียบงัน!
ความเงียบงันนั้นกินเวลาถึงครึ่งถ้วยชา!
เขายอมแพ้
“ค่ายกลดาวสามดวงของข้าถูกทำลาย ข้าพยายามสุดความสามารถแล้ว”
คนอื่นๆ ในห้องพิเศษมองหน้ากันไปมา
ทำลายได้อีกแล้ว พ่ายแพ้ไปอีกหนึ่งคนหรือ
องค์ไท่จื่อน้อยร้องขึ้นด้วยความเบิกบานใจ “เยี่ยมมาก! หมากขาวชนะอีกแล้ว!”
หานไท่ฟู่หางตากระตุกไม่หยุด
ติงไห่เจี้ยนก้าวขึ้นมากล่าวว่า “ข้าเอง! ข้าไม่เชื่อหรอกว่าจะแพ้!”
บนกระดานหมากใหญ่ หมากดำเปลี่ยนวิธีการเดินหมากอีกครั้ง
“นี่มิใช่ค่ายกลนกนางแอ่นคู่ของติ้งไห่เจี้ยน นักเดินหมากระดับเก้าหรอกหรือ”
“ท่านาุโไปดื่มยาบำรุงมาหรือไร หมากกระดานเดียวเปลี่ยนกลยุทธ์และค่ายกลมากมายเช่นนี้”
“ดูสิ! หมากขาวทำลายค่ายกลนกนางแอ่นคู่อีกแล้ว!”
“ให้ตายเถอะ! หมากขาวไร้ศัตรูต่อกรได้แล้ว!”
ภายในห้องพิเศษ เสวียน ติงไห่เจี้ยนกลายเป็ใบ้ไปอีกคน!
“ทำลายได้แล้ว ทำลายได้อีกแล้ว!”
“ฮ่าๆ เก่งกาจเหลือเกิน!”
ภายในห้องพิเศษ เหลือเพียงเสียงะโขององค์ไท่จื่อน้อยและลั่วเฟิง
ต่อมา นักเดินหมากระดับเก้าอีกคนหนึ่งก้าวออกมา “ข้าเอง!”
ปะทะกันเพียงไม่กี่ก้าว เขาพ่ายแพ้อีกเช่นกัน
นักเดินหมากระดับเก้า อีกคนหนึ่งเข้าไปแทนที่!
เดินหมากได้เพียงห้าหกก้าว เขาพ่ายแพ้กลับมา!
คนหนึ่งยอมแพ้ อีกคนเข้าแทนที่!
แต่ละคนล้วนพ่ายแพ้!
...
ภายในห้องพิเศษ หวง เฟิ่งเฉี่ยนเดินหมากเร็วขึ้นทุกที นางแทบจะไม่ต้องเสียเวลาใคร่ครวญก็วางหมากลงไปบนกระดานทันที!
การเดินหมากทั้งแม่นยำและเด็ดขาด!
ไม่ว่าจะมีลมพัดมาจากทั่วทุกทิศ ข้ายังคงสงบนิ่งไม่ไหวติง!
วิธีการเดินหมากพลิกแพลงอย่างต่อเนื่องด้วยค่ายกลและวิธีการหลากหลาย!
นางสังหารอย่างสะใจ!
ยิ่งสังหารยิ่งสนุกสนาน!
ยิ่งสังหารยิ่งสนุกสนาน!
