อี้เหยียนที่โมโหโกรธาอยู่นั้น ได้เมินเฉยเื่ที่สำคัญที่สุดเื่หนึ่งไป
หากมันมีจิตใจแน่วแน่มั่นคง เื่ที่มีคนเข้ามาในหุบเขานั้น แค่ต่างฝ่ายต่างฝึกไป จะเป็การรบกวนการฝึกของมันได้อย่างไร?
อี้เหยียนสามารถก้าวขึ้นสู่วรยุทธ์ขั้นเก้าได้เนิ่นนานแล้ว แต่จนบัดนี้ก็ยังไม่สามารถสร้างิญญาแท้ได้อยู่ดี ไม่ใช่เพราะมันมีพร์ไม่พอ แต่เป็เพราะจิตใจของมันไม่หนักแน่นต่างหาก!
ตอนที่จิตสังหารพุ่งออกมาจากทั่วร่างของอี้เหยียน หลงอวี้ก็เตรียมพร้อมต่อสู้แล้ว
เขาัักับพลังแห่งการกดทับที่อยู่ในหุบเขาไปพลาง กำหอกั์ในมือแน่น มหาพลังฟ้าดินจากทั่วร่างถูกรวบรวมขึ้นมา!
“เป็แค่มดปลวกวรยุทธ์ขั้นแปด กลับกล้าลบหลู่ข้า สมควรตาย!”
อี้เหยียนแผดเสียงะโ กระทืบเท้าขวาลงพื้น พริบตานั้นก็ได้สร้างกำแพงศิลาสายหนึ่ง!
วิทยายุทธ์ขั้นสูง ศิลาผู้พิทักษ์!
จุดประสงค์ที่อี้เหยียนที่ใช้วิชาศิลาผู้พิทักษ์ ไม่ใช่เพื่อป้องกัน แต่เพื่อโจมตีต่างหาก
กำแพงศิลาได้แปรเปลี่ยนกลายเป็หมัดศิลานับร้อยลูก พุ่งตัดอากาศออกไปทางหลงอวี้ราวกับะเิจำนวนนับไม่ถ้วน!
“หอกั์ สะกด!”
หลงอวี้ถือหอกยาวไว้ในมือ ทรงตัวอย่างมั่นคง เล็งไปที่หมัดศิลานับร้อยลูกที่พุ่งโจมตีมาทางด้านหน้า จากนั้นก็ทิ่มแทงออกไปทันที
แรงกดทับอันทรงพลังได้สะกดหมัดศิลาไว้อย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ถูกปลายหอกของเขาแทงกระเด็นลูกแล้วลูกเล่า เพียงครู่เดียวเท่านั้น การโจมตีของอี้เหยียนก็ไร้ผลอย่างสมบูรณ์!
“มหาพลังฟ้าดิน!”
อี้เหยียนที่ััถึงแรงกดทับจากหอกของหลงอวี้ได้ก็พลันหน้าถอดสี
“เ้าคือหลงอวี้!”
“ข้าเอง”
หลงอวี้ถือหอกยืนตระหง่านดุจูเาไท่ซาน!
“ฮ่าฮ่า หลงอวี้ ที่แท้ก็เป็เ้านี่เอง ไม่น่าทำไมถึงได้โอหังเพียงนี้!”
อี้เหยียนกลับส่งเสียงหัวเราะดังสนั่น
“เ้าฆ่าพ่อบุญธรรมของศิษย์น้องข้าหลัวไท่หลงไป วันนี้ ข้าจะชำระแค้นแทนศิษย์น้องเอง!”
หลังจากที่เขาแผดเสียงะโอย่างเกรี้ยวกราด บนขาข้างหนึ่งก็ได้มีลมปราณอันน่าสะพรึงกลัวถูกรวบรวมขึ้น จากนั้นก็ได้ดีดตัวขึ้นฟ้า ก่อนจะถีบลงมาทางหลงอวี้อย่างเกรี้ยวกราดราวกับลมพายุสายหนึ่ง!
ในขณะเดียวกันก็ได้มีเสียงคร่ำครวญดังขึ้นอย่างเ็ปจากขาของเขา ราวกับสรวง์ก็ยังร่ำไห้!
วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษ ์ครวญ!
์ครวญที่เป็หนึ่งในเก้าวิทยายุทธ์ขั้นพิเศษของลัทธิสยบฟ้า นับเป็วิชาที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นมากที่สุด เพราะว่ามันไม่มีกระบวนท่าอะไรเป็พิเศษ หลังจากฝึกสำเร็จสามารถใช้ลมปราณของตัวเองกระตุ้นให้สรวง์ร้องไห้คร่ำครวญ!
หลังจากฝึกวิชา์ครวญแล้ว ไม่ว่าจะใช้หมัดหรือเท้าก็ล้วนกระตุ้น์ครวญได้อย่างง่ายดาย เมื่อโจมตีโดนศัตรูแล้วจะสามารถสร้างแรงะเิอันทรงพลังสุดขีดได้
ยิ่งไปกว่านั้น ยังสามารถใช้ยุทธภัณฑ์กระตุ้น์ครวญได้ด้วย ไม่ว่าจะเป็หอก กระบี่ หรือว่าง้าว ล้วนสามารถใช้ลมปราณกระตุ้น์ครวญ ทำให้เกิดการะเิขึ้นเมื่อโจมตีโดนศัตรู!
อี้เหยียนได้ใช้ลูกถีบพุ่งลงทางหลงอวี้ราวกับพายุ กระตุ้นให้เกิดเสียงร่ำไห้คร่ำครวญ เห็นได้ชัดว่ามันได้ใช้ลมปราณกระตุ้นให้์ครวญ!
ทันทีที่เขาถูกถีบใส่ จะเกิดการะเิแห่ง์ครวญทันที!
อานุภาพของมันทรงพลังขนาดไหน หลงอวี้ยังไม่รู้แน่ชัด ดังนั้นเขาย่อมไม่มีทางฝืนปะทะกับอีกฝ่ายตรงๆ โดยไร้การเตรียมตัวเช่นนี้แน่
“เหมันต์คลั่งพันธนาการ!”
หลงอวี้ได้กระตุ้นรองเท้าเหมันต์คลั่งที่สวม พริบตานั้นก็ได้มีเศษน้ำแข็ง เศษหิมะผืนหนึ่งพุ่งมาจากรองเท้าเหมันต์คลั่งอย่างเกรี้ยวกราด ถาโถมใส่อี้เหยียนที่กำลังพุ่งเข้ามาราวกับพายุก็ไม่ปาน!
ร่างของอี้เหยียนที่เคลื่อนไหวราวกับลมพายุพลันถูกหิมะน้ำแข็งขวางไว้ รวมกับภายในหุบเขาลัทธิมีพลังกดทับอยู่แล้ว ทำให้พลังลูกถีบของเขาถูกลดทอนพลังจนเบาที่สุด
แต่หอกที่หลงอวี้แทงออกไปได้หลอมรวมมหาพลังฟ้าดินที่ปล่อยมาจากทั่วร่างเข้าไปแล้ว ถูกเสริมพลังไปจนถึงขีดสุด!
“หอกั์ สยบมัน!”
ปลายหอกของหลงอวี้พุ่งทะลวงออกไป แรงกดดันได้สาดโถมราวกับั์ทะยานฟ้าก็ไม่ปาน ปะทะกับอี้เหยียนที่กำลังถีบเข้ามา
“์ครวญ ะเิ!”
อี้เหยียนแผดเสียงะโอย่างดุดัน พริบตานั้นราวกับสรวง์ส่งเสียงร่ำไห้คร่ำครวญ มันะเิจนเกิดเป็กระแสลมทรงพลังซัดหลงอวี้จนถอยไปหลายก้าว
ปลายหอกั์์ในมือหลงอวี้สั่นะเือย่างรุนแรง แรงะเิของวิชา์ครวญทรงพลังมาก แม้จะถูกมหาพลังฟ้าดินสะกดไว้แล้วก็ยังซัดหลงอวี้จนเซถอยหลังไปหลายก้าว ร้ายกาจอย่างเห็นได้ชัดเลย!
“เ้า กระจอก!”
อี้เหยียนหัวเราะเยาะ หลังจากนั้นก็เตะอีกครั้ง ในจังหวะเดียวกันนั้น เขาได้ใช้วิชาท่าร่างก้าวประชิดขอบฟ้าปรากฏตัวใกล้ๆ หลงอวี้ในพริบตา
ลูกศิษย์ระดับพิเศษที่อยู่ในอันดับต้นๆ นั้น เกือบทั้งหมดล้วนฝึกฝนวิชาท่าร่างขั้นพิเศษ ก้าวประชิดขอบฟ้า กันทั้งสิ้น เพราะว่าความสามารถของวิชานี้ใช้ดีเป็อย่างมาก
อย่างเช่นตอนนี้ อี้เหยียนสามารถเคลื่อนตัวเข้าประชิดหลงอวี้ได้ในพริตา ทำเอาหลงอวี้ตอบสนองไม่ทัน
“ม่านเหล็กพิชิตมาร!”
หลงอวี้แผดเสียงอย่างเกรี้ยวกราด ผิวนอกเขาปรากฏประกายแสงสีทองรางๆ ห่อหุ้มตัวเขาไว้ทั้งตัว
ฮือๆ!
เสียงร่ำไห้คร่ำครวญดังเข้ามาในหูของหลงอวี้ราวกับลมพายุ เขายกแขนสองข้างขึ้นมาต้านรับ ก่อนจะถูกลูกถีบของอี้เหยียนถีบเข้าใส่เต็มๆ แขนพร้อมกับเกิดการะเิอย่างรุนแรง
ตูม!!!
หลังเกิดเสียงะเิดังสนั่น หลงอวี้ก็ถูกผลักจนถอยหลังไปหลายก้าว แต่ประกายสีทองบนผิวยังคงอยู่ ไม่ได้รับาเ็อะไร
กายาพิชิตมารขั้นสมบูรณ์ พลังป้องกันสูงส่งไม่ธรรมดา แม้จะเผชิญกับ วิชา์ครวญ วิทยายุทธ์ขั้นพิเศษของอี้เหยียน ก็ยังต้านรับไว้ได้!
“ป้องกันได้ไม่เลว แต่ถ้าทำได้แค่ป้องกัน เ้าจะเป็คู่ต่อสู้ของข้าได้อย่างไร!”
อี้เหยียนแผดเสียงตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด จากนั้นก็ได้ควักหน้าไม้ขนาดเล็กที่คาดไว้ตรงเอวขึ้นมา ทำให้หลงอวี้ตื่นใ
“หน้าไม้แห่ง์ครวญ!”
อี้เหยียนหัวเราะ บนหน้าไม้ขนาดเล็ก มีลมปราณอัดแน่นกลายเป็ลูกธนูหลายดอก ก่อนจะยิงออกไปทางหลงอวี้ กระหน่ำราวกับฝนธนู
เมื่อบรรจุพลังของ์ครวญลงไปในหน้าไม้แล้ว ตอนนี้ ทั่วทั้งหุบเขาก็ได้มีเสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“มหาพลังสยบฟ้า!”
หลงอวี้ัักับพลังสยบฟ้าที่กดทับลงมาจากบนฟ้า หอกั์ในมือราวกับเคลื่อนไหวไปตามการเต้นของจังหวะหัวใจทันที
เสียงั์คำรามเสียงหนึ่งราวกับดังมาจากหอกั์ ทำให้เืลมในตัวหลงอวี้เดือดพล่านขึ้นมา!
“สร้างสายสัมพันธ์!”
หลงอวี้ถือหอกั์ไว้ในมือ ัักับปลายหอกที่กำลังสั่นไปตามจังหวะการเต้นของหัวใจตัวเอง พริบตานั้นก็พลันเข้าใจได้ทันทีว่า ตอนนี้เขาได้สร้างสายสัมพันธ์กับหอกั์ในมือถึงขั้นผสานใจแล้ว!
“หอกั์ ยุทธภัณฑ์ของบิดาข้า แสดงให้ข้าเห็นหน่อยว่าเ้าทรงพลังมากแค่ไหน!”
หลงอวี้แผดเสียงะโอย่างเกรี้ยวกราด พริบตานั้นปลายหอกพลันถูกยกขึ้นมาพร้อมกับกระแสลมอันเกรี้ยวกราดรุนแรง!
กระแสลมสายนี้มันไม่ได้แผ่กระจายไปรอบทิศ ไม่ได้พุ่งเข้าหาศัตรู แต่กลับมาหมุนวนล้อมรอบตัวของหลงอวี้ ทำให้เขาดีดตัวพุ่งขึ้นฟ้าทันที!
ั์ทะยานฟ้า!
ในตอนที่หลงอวี้ผสานใจกับหอกั์ วินาทีนั้นเขาสามารถสำแดงพลังของหอกั์ที่ทรงอานุภาพมากกว่าเดิมได้ทันที กระบวนท่าั์ทะยานฟ้าคือความสามารถที่มาจากหอกั์นั่นเอง!
ปลายหอกเคลื่อนไหวจนเกิดกระแสลม ทำให้ตัวเขาดีดตัวขึ้นฟ้า ก่อนจะแทงหอกพุ่งลงมาทางพื้นดินราวกับั์โบยบินมาจากฟากฟ้า!
ลูกธนู์ครวญทั้งหลายที่เล็งเข้าใส่หลงอวี้ พุ่งเข้าไปกระแทกบนหน้าผาของหุบเขาก่อนจะเกิดการะเิ์ครวญขึ้นหลายครั้ง
ต่อให้หลงอวี้จะสำเร็จวิชากายาพิชิตมารถึงขั้นสมบูรณ์แล้วก็ตาม ถ้าเขาหลบไม่พ้นก็คงถูกฆ่าตายคาที่แน่
ตอนนี้หลงอวี้ใช้วิชาั์ทะยานฟ้าดีดตัวขึ้นฟ้าสูงก่อนที่ธนูจะพุ่งมาถึงตัว ทำให้เขาหลบลูกธนูทั้งหมดไปได้ อยู่นอกเหนือความคาดหมายของอี้เหยียนอย่างสมบูรณ์!
เขาคาดการณ์ไว้ว่าหลงอวี้จะใช้วิชาท่าร่างฉีกหลบไปด้านข้าง เขาจึงยิงหน้าไม้์ครวญไปทั่วทุกทิศ ไม่ว่าหลงอวี้จะหลบไปทางไหนก็จะต้องถูกลูกศรจำนวนนับไม่ถ้วนปิดล้อมไว้อยู่ดี
อีกทั้งบนท้องฟ้าก็มีลูกศรนับสิบสายถูกยิงขึ้นไปด้วยเช่นกัน แต่อี้เหยียนคาดไม่ถึงว่าหลงอวี้จะะโได้สูงขนาดนี้!
กระบวนท่าั์ทะยานฟ้านั้น เพียงดีดตัวครั้งเดียวก็ะโขึ้นไปได้สูงนับสิบจ้าง ต่อจากนั้นหลงอวี้ก็ได้แทงหอกพุ่งลงพื้นพร้อมกับแรงกดทับของมหาพลังฟ้าดินอันทรงพลัง อีกทั้งยังหยิบยืมแรงกดทับที่มีในหุบเขาอยู่แล้วมาใช้ด้วย!
การโจมตีครั้งนี้จึงเหมือนกับั์ลงจากฟ้าอย่างแท้จริง พุ่งลงไปยังจุดที่อี้เหยียนอยู่ด้วยความเร็วสูง
“ศิลาผู้พิทักษ์!”
อี้เหยียนััได้ถึงพลังอันมหาศาลที่อัดแน่นในการโจมตีครั้งนี้ของหลงอวี้ พลันหน้าถอดสีทันที สะบัดมือออกไป พริบตาเดียวกำแพงศิลาก็ปรากฏขึ้น!
วิทยายุทธ์สายป้องกันขั้นสูง ศิลาผู้พิทักษ์ พลังป้องกันสูงส่งเหนือวิชาทั่วไป!
แต่กระนั้นบนหอกของหลงอวี้ก็มีมหาพลังอันร้ายกาจอัดแน่นไว้ พอมันพุ่งลงมา ก็ได้หยิบยืมแรงกดทับอันทรงพลังของมหาพลังมาทำลายกำแพงศิลาจนแตกสลายได้อย่างง่ายดาย!
ต่อจากนั้นก็เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ภายในหุบเขาลัทธิเต็มไปด้วยฝุ่นควันฟุ้งกระจายทันที!
เงาร่างใหญ่โตกำยำราวกับก้อนหินในชุดสีเทาถูกกระแสลมอันเชี่ยวกรากพัดกระเด็นออกไปจากอาณาเขตของหุบเขาทันที
เงาร่างนั้นคืออี้เหยียนนั่นเอง!
เมื่อเผชิญหน้ากับกระบวนท่าั์ทะยานฟ้าของหลงอวี้แล้ว แม้แต่อี้เหยียนที่เป็ลูกศิษย์ระดับพิเศษอันดับเจ็ดสุดแกร่งก็ยังถูกซัดกระเด็นออกไปไกลหลายสิบจ้างในกระบวนท่าเดียว
“ศิษย์พี่อี้เหยียน!”
หลิวซู่เฉิงที่ยืนดูนอกหุบเขา แต่เดิมคิดจะรอดูว่าหลงอวี้จะถูกซัดกระเด็นออกมาอย่างไร คาดไม่ถึงว่าคนที่กระเด็นออกมาจะเป็อี้เหยียนแทน!
เขารีบวิ่งเข้าไปหาอี้เหยียนทันที พบว่าอี้เหยียนถูกเล่นงานจนหมดสติไปแล้ว
“หลงอวี้ เ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้ลงมือทำร้ายคนเพื่อแย่งชิงตำแหน่งฝึกในหุบเขาลัทธิ ข้าจะนำเื่นี้ไปรายงานหอผู้าุโเดี๋ยวนี้แหละ จะให้ผู้าุโเป็คนตัดสินความผิดของเ้า!”
หลิวซู่เฉิงแผดเสียงตะคอกออกมาอย่างเกรี้ยวกราด จากนั้นก็อุ้มอี้เหยียน วิ่งหนีออกไปทันที เพียงครู่เดียวก็ไม่เห็นแม้แต่เงา
มันกลัวว่าหลงอวี้จะลงมือเล่นงานตัวมันเองด้วยเหมือนกัน หารู้ไม่ว่าหลงอวี้จะไม่เห็นมันในสายตาเลยด้วยซ้ำ
“ไปเชิญให้ผู้าุโตัดสินโทษหรือ”
หลงอวี้ตาเป็ประกายเ็า
หากไอ้อู่เจี้ยนซินนั่นมันไม่สนถูกผิดจริงๆ แล้วตัดสินโทษเขาเพราะเื่นี้ หลงอวี้จะตอกหน้ากลับไปทันที ว่าหุบเขาลัทธินี้ใช้ฝึกได้แค่ครั้งละหนึ่งคนกันหรือ?
อี้เหยียนยึดครองหุบเขาลัทธิไว้ใช้ฝึกฝนแต่เพียงผู้เดียว ส่วนเขาหลงอวี้เพียงพูดว่า ‘เห็นแก่ตัว’ เท่านั้น เ้าอี้เหยียนก็คิดจะลงมือฆ่าเขาแล้ว
หรือว่าจะห้ามไม่ให้เขาตอบโต้ด้วย?
ไร้เหตุผลสิ้นดี!
หลงอวี้ไม่ได้คิดอะไรมากนัก ก้มมองดูหอกั์ในมือ ตรวจสอบหอกที่สร้างสายสัมพันธ์ขั้นผสานใจกับเขาได้แล้วอย่างละเอียด
“หอกั์์ หลังจากถึงขั้นผสานใจแล้วจะใช้กระบวนท่าั์ทะยานได้ ดีดตัวหนึ่งครั้งสูงสิบจ้าง ไม่เพียงแต่ใช้ต่อกรกับศัตรูได้ ยังใช้ไล่ล่าหรือถอยหนีได้อีกด้วย ถือเป็เทพวิชาเลยก็ว่าได้!”
เืลมทั่วร่างของหลงอวี้เดือดพล่าน ยังคงอยู่ในสภาวะผสานใจกับหอกั์อยู่ เขาอดกลั้นความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองไม่ได้ว่า เ้าหอกั์เล่มนี้มันเป็ยุทธภัณฑ์ระดับไหนกันแน่?
การจะรู้คำตอบเื่นี้ได้ คงต้องรอให้เขาขึ้นไปถึงระดับิญญาแท้ให้ได้ก่อน!
“ในหุบเขาลัทธิ มีพลังสยบฟ้ากดทับลงมาอย่างต่อเนื่อง หากมาฝึกฝนพลังสยบฟ้าในที่แห่งนี้ ความเร็วในการบรรลุก็จะเร็วขึ้นกว่าเดิมครึ่งหนึ่งทีเดียว!”
ตอนที่ภายในหุบเขาสงบลงแล้ว หลงอวี้ก็เริ่มทำการฝึกฝนพลังทันที
มหาพลังฟ้าดินของกฎเกณฑ์แห่งการกดทับ แต่เดิมแล้วเขาเพิ่งจะบรรลุแค่ขั้นเริ่มต้นเท่านั้น ตอนนี้ได้เวลาฝึกฝนให้ลึกซึ้งขึ้นกว่าเดิมแล้ว!
หลังผ่านไปไม่นาน ลูกศิษย์ระดับพิเศษจำนวนหนึ่งที่ได้ยินข่าวก็เดินทางมายังหุบเขา พบว่าอี้เหยียนที่ยึดครองหุบเขาไว้แต่เพียงผู้เดียวหายตัวไปแล้ว ต่างก็ยินดีปรีดา เริ่มพูดคุยกันไปต่างๆ นานา!
