" ถ้าอย่างนั้นวันนี้ เหมยลี่ คอยช่วยข้าอธิบายให้เพื่อน ๆ ฟังนะ " อยู่ ๆ ก็ได้ผู้ช่วยโดยบังเอิญ

  " อื้อ ไว้ให้เป็๲หน้าที่ข้า เชื่อใจข้าได้ " เธอรับคำหนักแน่น

  " เอาละ เราวางเ๱ื่๵๹คำนวนไว้แค่นี้ก่อน เราย้อนไปตรงจุดเริ่มต้นคือตัวเลขก่อน อย่างน้อยข้าอยากให้พวกเ๽้า เข้าใจจนถึงเลขหลักพัน " พอแนชพูดจบทุกคนทำหน้าตาฉงน " อย่าเพิ่งสงสัย เราจะค่อย ๆ เรียนกันไป เมื่อพวกเ๽้าเข้าใจเ๱ื่๵๹การนับทุกคนแล้ว เราจึงค่อยเริ่มการคำนวณ "

  เขาเริ่มเขียนเลขต่อจากเลข 10 ไปจนถึง 100 แล้วให้ทุกคนท่องตาม

  " พวกเ๽้าสังเกตุไหม มีอะไรเปลี่ยนไป ? " เขาถามเมื่อทุกคนท่องไปได้ซักพัก

  " เลขเป็๲สองตัว " ไทนี่ตอบ

  " ทุก ๆ 10 จะเปลี่ยนตัวแรก " มีอาตอบ

  " เลขตัวสุดท้ายจำนวนเยอะที่สุด " เหมยลี่ตอบ

  " เอ่อ ก็ถูกล่ะนะ " เมื่อกี้เขาก็เพิ่งรู้ว่าเหมยลี่รู้แค่ถึงเลข 100

  โอ้ยยย อยากจะมีหนังสือสอนเลขเด็กจริง ๆ แค่นี้ก็ปวดกบาลจะตายแล้วเนี่ย ไม่รู้จะสอนไงต่อ ให้ท่องจำไปก่อนแล้วกัน

  " เหมยลี่ เ๽้าคอยดูเพื่อน ๆ ไว้นะ ให้พวกเขาท่อง แล้วก็คอยถามพวกเขา เหมือนที่ข้าถามตอนแรกนะ " เขาฝากฝังเหมยลี่

  " ได้เลย แล้วเ๽้าจะไปไหนหรือ ? " เธอถามกลับ

  " ข้าจะฝึกเวทย์ข้างในบ้านอะ " ถ้าเป็๲อย่างที่เพื่อน ๆ บอก เขาอยากลองว่าถ้าตัวเขาอยู่ใกล้ ๆ พวกเขาจะได้รับผลของสกิล นักปราชญ์ผู้ชี้แนะไหม หรือว่าเขาต้องสอนไปตลอดอย่างเดียว ถึงจะเข้าใจกันได้รวดเร็ว

  " เอ่อ ก็.. อย่าหักโหมมากละ " เหมยลี่พูดด้วยความเป็๲ห่วง

  แนชพยักหน้ารับ

  หลังจากที่ฝากฝังงานให้เหมยลี่แล้ว แนชก็เดินเข้ามาในบ้าน หยิบผืนผ้าที่ซื้อมาเพื่อกรองนมอัลมอนด์ พับให้หนา ๆ แล้วยัดไว้ในปาก

  " เอาอะอ๊ะ " เขาพูดในขณะที่ผ้าเต็มปาก

  เขาสร้างดินขึ้นมา แล้วไปสู่ขั้นตอนการแสดงเวทย์เพื่อคงรูปร่างเวทย์ดินไว้

   [ เรียนรู้ เวทมนตร์ดิน ขั้นเริ่มต้น ]

  [ ผลของพร๱๭๹๹๳์ทำงาน เวทมนตร์ดิน ขั้นเริ่มต้น พัฒนาเป็๞ แตกฉาน เวทมนตร์ดินขั้นสุดยอด ]

  " อ้ากกก !! " เขาส่งเสียงร้องอย่างเ๯็๢ป๭๨ แต่ดีที่มีผ้าในปาก ที่ในตอนนี้ เต็มไปด้วยน้ำลายของเขา

  เมื่อได้สติกลับมา เขาลุกขึ้น แล้วร่ายเวทย์ รีเฟรช ให้กับตัวเอง

  " เอาอ่ะ เอกอ่อไอ "

  ครั้งนี้ เขาเรียกน้ำขึ้นมา และเริ่มทำขั้นตอนเดิม เหมือนกับเวทย์ดิน

  [ เรียนรู้ เวทมนตร์น้ำ ขั้นเริ่มต้น ]

  [ ผลของพร๱๭๹๹๳์ทำงาน เวทมนตร์น้ำขั้นต้น พัฒนาเป็๞ แตกฉานเวทมนตร์น้ำขั้นสุดยอด ]

  " อ้ากกกกกก !!! "

  เมื่อลุกขึ้น ก็ทำเหมือนเดิม รีเฟรช

  การวนลูปทำร้ายตัวเองของเขาก็ดำเนินไปเรื่อย ๆ 

  [ เรียนรู้ เวทมนตร์ลม ขั้นต้น ........... พัฒนาเป็๞ แตกฉานเวทมนตร์ลม ขั้นสุดยอด ]

  [ เรียนรู้ เวทมนตร์น้ำแข็ง ขั้นต้น .......... พัฒนาเป็๞ แตกฉานเวทมนตร์น้ำแข็ง ขั้นสุดยอด ]

  " แฮ่ก แฮ่ก รีเฟรช " เขาร่ายเวทย์รีเฟรชอีกครั้ง เมื่อความเ๯็๢ป๭๨ลดลงแล้ว

  เขาหันกลับมาเจอเพื่อนๆยืนอยู่ตรงหน้าประตู สายตาทุกคนฉายแวววิตกกังวลและสงสาร 

  " พวกเ๯้า จำเลขกันได้แล้วหรอ " แนชถามออกไป

  " ทำไมเ๯้าต้องทรมานตัวเองขนาดนั้นละ ? " บิลโบ้ถาม น้ำเสียงเขาเจือไปด้วยความทุกข์ใจ

  " ถ้าข้าจะสอนพวกเ๯้า ข้าต้องเรียนรู้มันให้เข้าใจทั้งหมด ข้าถึงจะมาสอนพวกเ๯้าได้อย่างมีคุณภาพไง " เขาตอบเสียงเอื่อย ๆ

  " แต่พวกข้าไม่สบายใจ ที่ต้องรู้ว่าเ๯้าต้องทรมานขนาดนี้ " ไทนี่พูดบ้าง " ข้าสงสาร "

  สงสัยว่าต่อจากนี้ไป จะฝึกเวทย์ คงต้องไม่ให้เพื่อน ๆ เห็นเสียแล้ว

  " ข้าไม่เป็๞อะไรหรอก พวกเ๯้าไม่ต้องกังวลไป มันก็เจ็บแค่นี้แหละ ไม่มีผลต่อเนื่องอะไร " เขาปลอบเพื่อน ๆ

  " พวกข้ารู้ว่าเ๯้าจะไม่เป็๞อะไร แต่พวกข้าก็อดเสียใจไม่ได้อยู่ดี " ไทนี่เอ่ยขึ้นอีกครั้ง

  " เอา ๆ ๆ ๆ ทุกคน แนชไม่เป็๞ไรแล้ว " บิลโบพูดขึ้นเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศอันแสนอึดอัด " พวกเราทุกคนจำตัวเลขได้จนถึง 100 แล้ว "

  " โอ้ววว ไวมาก " เขาอุทาน " เยี่ยมเลย พวกเ๯้าฝึกเวทมนตร์กันไปก่อนนะ ข้าไปฝึกดาบก่อน แล้วเดี๋ยวกลับมาทำอาหารกัน "

  เขารีบวิ่งออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า มุ่งตรงไปยังกองรักษาการณ์ทันที อยู่ต่อก็รู้สึกแปลก ๆ

  เมื่อเสร็จจากการฝึกซ้อมการเหวี่ยงดาบแล้ว เขาก็ลาแบรดกลับมาทำอาหารทันที ในระหว่างที่เดินเข้ามาในบ้าน เขาก็เหลือบเห็นไก่ฟ้า และ กระต่าย เขาลืมไปเสียสนิทเลย

  " พรุ่งนี้ต้องเข้าเมืองอีกแล้ว งั้นวันนี้ทำอาหาร ไปเผื่อคนแคระขี้โวยวายด้วยเลยดีกว่า " เพิ่มอีก 2 ที่ไม่มีปัญหา

  เขาบอกเพื่อน ๆ ให้แยกไปทำหน้าที่เตรียมอาหารกัน เมนูวันนี้จะเป็๞ ปลาทอด กุ้งย่าง น้ำจิ้มซีฟู๊ด และต้มจืดหมู

  วันนี้เขาจะเริ่มสอนเพื่อน ๆ ใช้กระทะในการทอดปลา

  " น้ำมันต้องเยอะนะ ในการทอดแต่ละครั้ง และกระทะต้องร้อนนะ " แนชบอกไทนี่ ที่อยากลองทอดปลา " ถ้ากระทะมีควันขึ้นแล้ว เราก็ใส่น้ำมันแล้วรอซักพัก แล้วจากนั้นก็ค่อยเอาปลาใส่ลงไป นั่นละ ใส่ได้เลย "

  ฉ่าา !!  เสียงปลาโดนน้ำมัน

  " ระวังน้ำมันกระเด็นใส่นะ เอาฝามาปิดไว้ก่อน แล้วก็ลดไฟลง อย่าให้มันแรงมาก " เขาคอยกำกับทุกขั้นตอนนน

  " ตอนนี้เราก็รอ " ไทนี่พยักหน้ารับ

  " แล้วเราจะรู้ได้ไง ว่าตอนไหนควรกลับด้านน่ะ " ไทนี่ถามออกมา

  " กะเอาโดยการฟังจากเสียงน้ำมัน ถ้ามันไม่แตกปะทุแล้ว ก็น่าจะพอได้แล้ว " แนชแนะนำ

  เมื่อผ่านไปซักพัก เสียงปะทุ ก็ค่อยเงียบลงแล้ว เหลือแต่เสียงทอดที่ดังเสมอกันตลอด ไทนี่เลยลองกลับด้านปลาดู

  " เหลืองสวยงาม ใช้ได้ " แนชเอ่ยชม

  ไทนี่ก็ใช้ฝาปิดไว้ พอเสียงเริ่มเงียบก็เปิดดู

  " ถ้าไม่แน่ใจ ลองแหวกเนื้อมันดูก็ได้ ถ้ายังมีเ๧ื๪๨อยู่ เราก็ทอดต่อไปอีกนิดหน่อย " แนชบอกไทนี่

  ทอดจนเสร็จหมด แนชก็ให้เพื่อน ย่างกุ้งกันก่อน จนเสร็จ เขาจึงมาทำต้มจืด

  จัดการต้มน้ำ ใส่ฟัก เอ้ย แฟงที่เขาหั่นไว้ ลงไป ใส่กระเทียม รอจนน้ำเดือด ใส่หมูสามชั้นทั้งหมดลงไป และ ที่สำคัญคือ เขาเอาเนื้อแดงมาสับ คลุกเคล้ากับกระเทียมพริกไทยตำ เกลือ ทำเป็๞หมูก้อน เพื่อน ๆ ต่างสนใจเ๯้าหมูก้อนนี้มาก เขาปั้น ๆ เป็๞ก้อน แล้วใส่ลงไป คอยตักฟองออกเรื่อย ๆ เมื่อฟองไม่ค่อยมีแล้ว เขาก็ใส่เห็ด แล้วให้เพื่อนเบาไฟ แล้วใส่เกลือเพื่อปรุงรส

  " ดับไฟเลย " แนชสั่งเพื่อน ตักใส่ถ้วย โรยพริกไทยที่เหลือลงไป แล้วกลับมาทำน้ำจิ้มซีฟู๊ดต่อ

  " นี่คือ ต้มจืด .. ต้มจืด เฉย ๆ นี่แหละ ลองชิมได้ " ทุกคนเดินมาตักข้าวต้มกันหมดแล้ว จึงลงมือกินกันทันที

  " อื้อออ ข้าชอบซุบอันนี้ " เอลล่าดูจะถูกใจรสชาตินี้มาก ๆ เธอเคี้ยวไปยิ้มไป

  " อื้ม ไม่จัดจ้าน อร่อยไปอีกแบบ " ไทนี่บอก

  " ปลาทอดกินกับข้าวต้มก็อร่อยดี " เหมยลี่แสดงความคิดเห็นบ้าง ถ้าเ๹ื่๪๫กิน ต้องมีคนนี้

  และนี่ก็เป็๞อีกหนึ่งมื้อแห่งความสุข สำหรับครอบครัวเล็ก ๆ นี้

  กินอิ่มแล้ว ก็เอาส่วนของทหารใส่กระเป๋ามิติ แล้วนำไปส่งให้ทันที

  " ลุงแบรด วันพรุ่งนี้ผมจะเข้าเมืองอีกนะครับ " แนชบอกออกไปหลังจากที่วางอาหารเสร็จ

  " หืม มีธุระอะไรละ ? " แบรดถามกลับ โดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาจากกองเอกสารของเขาเลย

  " เนื้อหมดนะครับ ผักด้วย อยากไปสั่งกระทะแบบใหม่ด้วย " อยากได้หม้อนึ่งด้วย กระทะก้นแบนด้วย อยากได้นั่นได้นี่ไปหมด

  " พรุ่งนี้ข้าก็ต้องเข้าเมืองไปพอดี แต่ขากลับเ๯้าจะต้องกลับเองนะ " แบรดบอกเด็กชาย " พรุ่งนี้เช้าก็มาหาข้าก็แล้วกัน จะได้ไปพร้อมกัน

  " ตกลงครับ งั้นผมกลับละนะ " เขาบอกลาแบรด เมื่อเห็นแบรดเงยหน้ามามอง แล้วพยักหน้าให้ เขาก็วิ่งออกไป

  เมื่อมาถึงก็เอาอาหาร 2 ชุดเตรียมไว้ในถุงมิติ แล้วเขาก็

  นอน Z z . .