พลีกาย
เพื่อชายที่รัก
Erotic (เข้มข้น)
ผู้เขียน
Black_Koffee
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเื่นี้เป็เพียงเื่ที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเื่จริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเื่ ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเื่นี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเื่ขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเื่ด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
พลีกาย
เพื่อชายที่รัก
ณ เรือนจำของประเทศแห่งหนึ่งบนโลกใบนี้
ภายในห้องเล็กๆ ที่จัดไว้ให้ญาติกับผู้ต้องหาได้คุยกันผ่านช่องเล็กๆ ของบานกระจก
“พี่นพ… พี่ต้องสู้นะคะ ฉันกับทนายจะหาทางช่วยทุกทาง”
พิกุลกล่าวกับ ‘มานพ’ สามีของหล่อนที่ตอนนี้กำลังต้องโทษคุมขังอยู่ในคุก มือเรียวเอื้อมมาััผ่านบานกระจกที่มีเพียงช่องน้อยๆ ให้เสียงสนทนาได้ลอดผ่าน
“โถ… ก็พี่โดนโทษหนักถึงขนาดนี้… เอ็งเลิกพยายามเพื่อพี่เถอะพิกุล”
มานพผู้เป็สามี กล่าวอย่างสิ้นหวังกับอนาคต แววตาปลดปลงต่อโชคชะตา ด้วยตระหนักดีว่าโทษสำหรับผู้ค้ายาเสพติดนั้นหนักกว่าโทษของการเป็ผู้เสพ
“ทนายเอกพลสัญญาว่าจะช่วยเหลือเราอย่างเต็มที่… พี่นพอย่าเพิ่งหมดหวังนะ”
พิกุลเอ่ยถึงทนายชื่อ ‘เอกพล’ ที่อาสายื่นมือเข้ามาช่วยเหลือในเื่คดี โดยการแนะนำของเพื่อนบ้านคนหนึ่งที่สงสารครอบครัวของหล่อน
“เชื่อพี่… เอ็งอย่าดิ้นรนให้มันเสียเงินเสียทองไปเลย… คดีพี่สิ้นสุดแล้ว… โทษของพี่คือจำคุกตลอดชีวิต มันชัดเจนแล้ว… พี่ทำใจเอาไว้แล้วว่าจะต้องแก่ตายในคุก”
คนที่รู้ตัวดีว่าจากนี้ไปจะต้องใช้เวลาในชีวิตที่เหลืออยู่ในคุก กล่าวเสียงเศร้ากับภรรยา
แม้ว่ามานพจะทำใจเอาไว้แล้ว ว่าจะยอมรับชะตากรรมในสิ่งที่ก่อ ครั้งนี้มันเหมือนเป็การ ‘ชดใช้กรรม’ เพราะว่าการ ‘ขายยาบ้า’ ไม่ได้สร้างปัญหาเฉพาะตัวคนเสพเท่านั้น หากมันยังหมายถึงพิษภัยต่อชีวิตของผู้คนในสังคมรอบข้างที่โดนมอมเมา ไม่งั้นคงไม่มีข่าวคนเมายาคลั่ง คว้ามีดมาปาดคอประชาชนผู้บริสุทธิ์
“จะยังไงก็แล้วแต่… แม้จะอุทธรณ์ไม่ได้แต่เราก็จะไม่หมดหวัง”
พิกุลยังแอบหวังอยู่ลึกๆ ถึงการขอลดหย่อนโทษ ลดระยะเวลาที่สามีของหล่อนจะต้องติดอยู่ในคุก
“พี่นพต้องสู้นะ”
พิกุลให้กำลังใจสามี น้ำตาของหล่อนไหลพรากลงมาอาบแก้มนวล หลังจากรู้ว่าสามีถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต
วันต่อมา
ตอนบ่าย พิกุลแวะมาหาทนายเอกพลตามที่เขานัดหมายเอาไว้
“สวัสดีค่ะ… ”
พิกุลยกมือไหว้ทนายหนุ่มใหญ่ หน้าตาคมเข้มจัดว่าหล่อเหลา ผิวก็เข้ม รูปร่างสูงใหญ่เหมือนฝรั่ง ที่ริมฝีปากของเขามีแพหนวดสีดำหนาปรกเอาไว้ ดวงตาคมกริบ ใบหน้าเขาดูดุมากถ้าไม่ยิ้ม
“เชิญนั่งก่อนครับ”
ทนายที่ตอนนั้นกำลังนังเอนหลังพิงเก้าอี้อยู่ที่โต๊ะทำงาน ส่งยิ้มพร้อมกับผายมือเชื้อเชิญให้พิกุลทรุดร่างลงนั่งบนเก้าอี้อีกตัวที่ยังว่างอยู่ตรงหน้า
“ขอบคุณค่ะ”
สะโพกกลมกลึงที่ทนายเอกพลจ้องมองตาเป็มัน หย่อนลงนั่งบนเก้าอี้ มองสะโพกยังไม่พอ หากสายตาของเอกพลจับจ้องมองทรวงอกอวบใหญ่ของพิกุลไม่วางตา ด้วยหล่อนเป็ผู้หญิงสวยมาก
พิกุลนมใหญ่ ใบหน้ารูปไข่ ผิวพรรณขาวผ่องมีน้ำมีนวล ผมสีดำยาวสลวย เอวคอดรับกับสะโพกที่มองดูคล้ายรูปทรงของนาฬิกาทราย หล่อนมีทรวดทรงองค์เอวที่สะดุดตาชาย เชื่อว่าใครได้เห็นเป็อันต้องมองเหลียวหลังกันทั้งนั้น
พิกุลกับทนายเอกพลไม่ใช่เพิ่งรู้จักกัน เพราะว่าเมื่อเดือนก่อนเขาก็เพิ่งช่วยเหลือ ‘อานนท์’ ลูกชายของหล่อนที่โดนตำรวจจับในข้อหาเล่น ‘แว๊น’ และแอบเล่นยากับแก๊งมอเตอร์ไซค์กลุ่มหนึ่งที่อยู่ในซอยเดียวกัน
ถ้าวันนั้นทนายเอกพลไม่ยื่นมือเข้าช่วย อานนท์ลูกชายหล่อนคงต้องโดนโทษถึงคุก ฐานขับรถด้วยความประมาท เอารถมอเตอร์ไซค์ออกไปแว๊นจนก่อให้เกิดอันตรายแก่บุคคลและทรัพย์สินรวมถึงความปลอดภัยของผู้อื่น
พิกุลย้อนระลึกไปถึงวันนั้น หล่อนยกมือไหว้ทนาย เส้นสายในทางมืดของเขาทำให้ลูกชายหล่อนไม่โดนสั่งริบรถของกลางที่ยังต้องผ่อนส่งกับไฟแนนซ์อีกหลายงวด
‘ขอบคุณค่ะคุณทนาย… สำหรับเื่ลูกชายฉัน’
พิกุลย้อนระลึกไปถึงเหตุการณ์เมื่อวันนั้น หล่อนยกมือไหว้ มองหน้าทนายรูปหล่อ ใบหน้าของเอกพลคมเข้มเพราะเป็ลูกครึ่งแขก
‘ไม่เป็ไรครับ’
เอกพลกล่าวยิ้มๆ
‘ถ้าวันนั้นคุณทนายไม่ช่วย… ลูกชายฉันต้องเดือดร้อนแน่ๆ’
‘ฉันช่วยเพราะสงสารเธอ… ฉันไม่้าเงินทองอะไรจากเธอทั้งนั้น’
ทนายเอกพลกล่าวกับพิกุลราวกับว่าเขาเป็พ่อพระผู้ใจบุญ พิกุลหารู้ไม่ว่าเื้ั ‘หน้ากากคนดี’ ยังมี ‘ซาตานร้าย’ แฝงตัวอยู่ในร่างเดียวกัน รอวันที่จะเผยความชั่วร้ายออกมา
วันนี้ทนายเอกพลนัดให้พิกุลมาพบที่สำนักงานกฎหมายของเขา เพื่อพูดคุยถึงแนวทางที่จะช่วยเหลือสามีของหล่อนให้ได้รับการลดหย่อนโทษ
ทว่าเมื่อหล่อนมาที่สำนักงานของเขา ด้วยความสะสวยของพิกุลที่เขาได้เห็นใกล้ๆ ชัดๆ ทำให้แผนชั่วผุดวาบเข้ามาในใจของทนายหื่น จึงออกอุบายว่าตอนนี้เขามีธุระด่วน แต่ค่ำๆ จะแวะไปคุยธุระกับหล่อนที่บ้าน
ในเวลาต่อมา