อีกครั้งกับเื่ฉาวของลูเซียโน่ คราวนี้ไม่เว้นแม้กระทั่งบุตรชายคนเล็กผู้ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับเื่คาวโลกีย์ เมื่ออีกฝ่ายประกาศตัวว่าได้คบหา จดทะเบียนสมรสกับอดีตพี่สะใภ้
ความรักความผูกพันหรือจุดประสงค์เพียงการเกี่ยวดองทางธุรกิจ คุณหนูลอเรนโซ่ได้หวนกลับคืนสู่อ้อมอกลูเซียโน่อีกครั้ง โดยคราวนี้มีศักดิ์เป็สะใภ้คนเล็ก พร้อมกับพาเขตกลางเกี่ยวดองเขตตะวันออก
ในขณะที่บุตรชายคนเล็กถูกเอ่ยปากว่าอาจจะได้เป็ผู้สืบทอดที่แท้จริงคืนก่อน ่สายของวันถัดมาทายาทคนโตถูกต้องสงสัยในข้อหาพยายามปิตุฆาตพร้อมกับผู้เป็ภรรยา ติดตามความคืบหน้าต่อได้ในสัปดาห์หน้า
เ้าตระกูลลูเซียโน่ยิ่งทรุดหนักหลังคืนวันงานสถาปนา เบื้องต้นตัวแทนลูเซียโน่ได้ออกมากล่าวว่าเป็อาการเจ็บป่วยจากทั้งทางร่างกายและจิตใจ ตอนนี้อยู่ในการดูแลของแพทย์แล้ว
โอเมก้าแพศยากับอัลฟ่าสารเลว ร่วมสมคบคิดวางยาเ้าตระกูลลูเซียโน่ ทางเ้าหน้าที่กำลังมีการไต่สวนถึงสาเหตุและรายละเอียด
สุดท้ายแล้วสนามการแข่งขันก็หลงเหลือหมากอยู่เพียงตัวเดียว ทายาทคนโตส่อแววจะต้องรับโทษในข้อหาปิตุฆาต เ้าตระกูลลูเซียโน่เองก็ล้มป่วยหนักจนเก็บตัวเงียบภายในคฤหาสน์ ณ ตอนนี้จึงแทบเป็ที่แน่ชัดแล้วว่าผู้ที่จะขึ้นนั่งเก้าอี้ดูแลลูเซียโน่คนถัดไปได้แก่บุตรชายคนเล็กพร้อมภรรยา
จดหมายจากสการลาร์
อรุณสวัสดิ์เหล่ามิตรสหายสกาลาร์ หนึ่งวันที่ผ่านมาช่างเป็กาลเวลาที่เต็มไปด้วยเื่ราวชนิดว่าหากบันทึก คงต้องใช้ความยาวของกระดาษไม่ต่ำกว่าเส้นทางจากเมืองหลวงไปยังเดลูก้า หลังจากมหากาพย์ดราม่าในงานเลี้ยงสถาปนาลูเซียโน่ครั้งที่เท่าไรก็ไม่ทราบ หลังจากคืนนั้นแล้วแท้จริงยังมีภาคต่อ
่สายของวันถัดมา ทางเ้าหน้าที่รัฐได้ข่าวเกี่ยวกับการปลอมแปลงเอกสารราชการ จึงเข้าไปสอบปากคำที่คฤหาสน์ลูเซียโน่ภายใต้คำตอบรับของบุตรชายคนเล็ก ทว่าอนิจจา! ตอนที่เข้าไปตรวจสอบในห้องนอนของเ้าตระกูลลูเซียโน่กลับได้พบภาพสุดะเืใจ บุตรชายคนโตกำลังบีบคอ ประทุษร้ายบิดาของตนเองอย่างโเี้ พร้ะโกนเสียงดังว่าตัวเองวางยาเ้าตระกูลลูเซียโน่
เ้าหน้าที่รัฐแม้จะอึ้งกิมกี่ เดิมทีแค่จะมาสอบปากคำเก็บข้อมูลประกอบการพิจารณาคดีเท่านั้น กลับกลายเป็ว่าได้จับบุตรชายคนโตของลูเซียโน่ในข้อหาพยายามปิตุฆาต ส่วนภรรยาใหม่ตัวน้อยก็เป็อันถูกจับไปอีกคนเนื่องจากมีส่วนร่วมกับเซฟิรอสในครั้งนี้
หลังจากที่บุตรชายคนโตและภรรยาถูกจับตัวไป เ้าตระกูลลูเซียโน่ที่ตกอยู่ในห้วงของอาการตกตะลึงขีดสุด คงไม่คาดคิดว่าบุตรชายที่รักที่เอ็นดูที่สุดจะกระทำเช่นนี้ก็เป็อันล้มป่วยลง แต่เดิมสุขภาพกายก็ไม่ดีแล้ว ทั้งชราภาพ ถูกวางยาพิษ ซ้ำยังถูกบุตรชายที่รักใคร่ทำร้าย ตอนนี้สุขภาพใจยังมาไม่ดีตาม โดยที่ไม่รู้เลยว่าจะดีขึ้นในเร็ววันหรือเจ็บป่วยเช่นนี้จนจากไป อย่างไรก็ตามตอนนี้คงพูดได้แค่ว่าลูเซียโน่เหลือเพียงแค่ดีเลียนและภรรยา หลังจากนี้พวกเขาจะต้องเป็หัวเรือหลักของตระกูลใหญ่แห่งโนแมนแลนด์เสียแล้ว
ดิฉันคงไม่ขอแสดงความคิดเห็นใดในเื่ที่เกี่ยวข้องกับกฎหมาย ก็คงพูดได้แค่ว่าลูเซียโน่นั้นคงเป็ที่ของไฮยาซินท์ ลอเรนโซ่อย่างแท้จริง แม้จะถูกขับไสไล่ส่งออก ก็ยังมีหนุ่มรูปงามจูงมือพากลับเข้าไป เชิดชูให้กลายเป็สะใภ้หลวงจนได้ (ที่สำคัญสามีใหม่ทั้งอ่อนเยาว์กว่า รูปงามกว่า)
ป.ล. มิตรสหายโปรดเลิกถามเื่โอเลนเดอร์ได้แล้ว เขาไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับดีเลียน ลูเซียโน่ทั้งนั้น ตลอดมาคนที่คุณชายเล็กลูเซียโน่จีบก็คือคุณหนูลอเรนโซ่คนโต (แต่พวกเขาเพิ่งสานสัมพันธ์กันหลังจากไฮยาซินท์หย่ากับสามีเก่า) โอเลนเดอร์สุขสบายดี พร้อมฝากข้อความมาบอกว่าเร็ว ๆ นี้กำลังเขียนนวนิยายเื่หนึ่งว่าด้วยหม้ายโอเมก้าที่ถูกอินิกม่าหนุ่มอายุน้อยตามจีบ ฝากเหล่าสกาลาร์ติดตามกันด้วย สนุกสนาน ครบรสอย่างแน่นอน
หน้าต่างชีวิต ตอบกลับถึง สกาลาร์
คุณชายใหญ่ลูเซียโน่นับวันยิ่งเสียสติ เื่ในอดีตก็ว่าน่าชังแล้ว ตอนนี้ยังกำเริบเสิบสานขนาดจะทำร้ายบิดา ต่อให้เป็อัลฟ่าหน้าใหญ่ใจโตมาจากที่ใดหลังจากนี้คงไม่มีวันได้ผุดได้เกิดอีก ส่วนลูกนอกสมรสของเบอร์ตินีตะเกียกตะกายมาได้สูงเช่นนี้ก็นับว่าน่าชื่นชม หลังจากนี้คงถึงเวลาที่ต้องกลับไปสู่ที่ที่สมควรเป็ของตน
คาซาบลังกา ตอบกลับถึง สกาลาร์
เกิดมาในตระกูลเพียบพร้อม ได้ตบแต่งภรรยาที่ดีแต่สุดท้ายทุกอย่างล้มเหลวหมดเพราะกระทำตัวเองทั้งนั้น ทั้งนี้ทั้งนั้นขอแสดงความยินดีล่วงหน้ากับบุตรชายคนเล็กของลูเซียโน่ ตลอดมาผมเลือกที่จะลงพนันข้างคุณ และดูเหมือนว่าจะเป็การตัดสินใจที่ถูกต้อง :)
วิมานลอย ตอบกลับถึง สกาลาร์
เื่ราวหลังจากนี้คงแฮปปี้เอนดิ้งแล้ว หวังว่าชีวิตรักของคุณหนูไฮยาซินท์กับสามีคนใหม่ในครั้งนี้จะราบรื่น ในฐานะโอเมก้าด้วยกันนี่คือข้อความที่แสดงความจริงใจจากดิฉันจริง ๆ ขอให้เื่ราวครั้งนี้เป็แรงบันดาลใจให้โอเมก้าที่ตกอยู่ในความสัมพันธ์อันย่ำแย่กล้าก้าวออกมา สุดท้ายต่อให้ในตอนจบจะไม่ได้มีอัลฟ่าในฝันมาครองคู่ แต่พวกคุณก็ยังมีคุณค่าเสมอ
รักจากใจจร ตอบกลับถึง สกาลาร์
ค คุณชายมายบดีเลียน มีภรรรยาสภรรยาแล้วจริง ๆ สินะคะ ดิฉันก็ยินดีแต่ยหกดยงหฝาไยนบด่ภะจยด่วฟไบพล
Note by สกาลาร์
เนื่องจากจดหมายทั้งฉบับเปื้อนคราบน้ำตาจนตัวอักษรเลอะเลือน ดิฉันจึงถอดข้อความมาได้ประมาณนี้ อย่างไรก็ดีเพราะความเศร้าโศกเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ชายในดวงใจมีภรรยา ถูกถ่ายทอดออกมาได้อย่างลุ่มลึก ทางสกาลาร์จึงคัดเลือกจดหมายนี้ขึ้นมาด้วย
อดีตพี่สะใภ้และน้องสามีกลับมาแต่งงานกันย่อมต้องเต็มไปด้วยเสียงอื้ออึง ติฉินนินทาถึงความไม่เหมาะสม อย่างไรตลอดมาทั้งไฮยาซินท์และดีเลียนก็อยู่ใต้ชายคาเดียวกันมาตลอด หากความสัมพันธ์สามารถพัฒนาไปในรูปแบบคนรักได้ แล้วจะมีสิ่งใดการันตีว่าพวกเขาเพิ่งมาสานสัมพันธ์ใน่ที่ไฮยาซินท์หย่าขาดจริง ๆ
ขณะเดียวกันก็มีอีกความคิดเห็นที่กล่าวว่าบางทีการเชื่อมสัมพันธ์ในครั้งนี้ก็เพราะ้าโค่นศัตรูคนเดียวกัน ดีเลียนได้จัดการพี่ชาย ส่วนไฮยาซินท์ก็ได้แก้แค้นสามีเก่าและชู้รัก
แต่ไม่ว่าเสียงซุบซิบนินทาจะเป็ไปในทิศทางใด มันก็เป็เพียงแค่กระแสใต้น้ำอันแ่เบา คลื่นที่สาดซัดขึ้นมาจนถึงชายฝั่งของโนแมนแลนด์คือเื่ราวของบุตรชายคนโตและภรรยาใหม่ที่รวมหัววางยาเ้าตระกูลลูเซียโน่
แม้สุดท้ายหลักฐานจะถูกพิสูจน์ออกมาว่าเจตนาของเซฟิรอสและฮิโนกิมีเพียงทำให้บิดาเจ็บป่วย ไม่ถึงขั้นฆ่าฟัน โทษจำคุกจึงมีเพียงไม่กี่ปี ดีเลียนเองก็ไม่ได้นึกใส่ใจมาก เพราะสำหรับตนแล้วโทษทางกฎหมายย่อมไม่น่าชมเชยเท่าโทษทางสังคม ยามเมื่อสองสามีภรรยาพ้นจากสถานที่คุ้มกะลาหัวอันเรียกว่าคุก เมื่อนั้นจะเป็จุดต่ำสุดเท่าที่ชีวิตทั้งคู่เคยเผชิญ
โนแมนแลนด์อยู่ภายใต้ระบอบความเชื่อของปิตาธิปไตย ดินแดนที่กีดกัน แบ่งแยกแต่ละเพศมากที่สุด ขณะเดียวกันมันก็เป็ระบอบที่ส่งเสริมความเชื่อให้ผู้คนรักในสถาบันครอบครัวอย่างสุดโต่ง บิดาผู้เป็ผู้นำครอบครัว เปรียบดั่งเบื้องสูงภายในบ้านที่ทุกคนต้องเคารพ การดูิ่ทำร้ายเบื้องสูงคือความผิดร้ายแรงที่สังคมมิอาจให้อภัย
ในหมู่ชนชั้นสูงล้วนด่าทอ สาปส่งบุตรชายชายทรพีและภรรยาผู้อวดดี ชนชั้นกลางและล่างเองเมื่อได้ข่าวก็โกรธแค้น ถึงขนาดที่ว่าวันส่งตัวคนทั้งสองเข้าทัณฑสถานที่เขตนอกเมืองหลวง มีผู้คนมากมายพยายามบุกเข้าไปประชาทัณฑ์ แสดงความกตัญญูที่มีต่อบิดาผู้อื่นจนนับแทบไม่หวาดไม่ไหว
ความทุกข์ของผู้อื่นคือความสุขสบายของไฮยาซินท์ เมื่อโกรธแค้นฝั่งหนึ่ง กระแสความเห็นใจจึงเทมาที่อีกฝั่งหนึ่ง เหล่าโอเมก้าชนชั้นสูงต่างร่อนจดหมายลงมาที่คฤหาสน์ลูเซียโน่ แสดงไมตรีต่อว่าที่คุณนายลูเซียโน่คนใหม่
ร่างบางนอนตะแคงอ่านจดหมายอยู่บนโซฟาตัวยาวอย่างเกียจคร้าน เบาะกำมะหยี่สีแดงสดตัดกับผิวกายขาวผ่อง ชุดกระโปรงไหมตัวยาวแนบไปตามสัดส่วนโค้งเว้าของร่างกาย ทั้งเอวเล็กคอดกิ่ว สะโพกผายกลมกลึง
สายตากวาดอ่านข้อความเยินยอตนกับลูเซียโน่ ขณะที่หูก็รับฟังข่าวทุกข์ระทมของอดีตสามีและชู้รักในโทรทัศน์ด้วยความอิ่มอกอิ่มใจ ฝ่ามืออีกข้างซึ่งยังว่างคีบเอาชิ้นแอปเปิ้ลขึ้นมากินแกล้มอย่างมีความสุข
ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างเข้าที่เข้าทางจนหมดแล้ว อีกไม่นานตนก็สามารถออกไปจากโลกนี้ได้เสียที
ในขณะที่กำลังเสพสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น ในชั่วขณะนั้นพลันเกิดความรู้สึกคลื่นเหียนหนึ่งตีเข้ามากลางอก ภาพตรงหน้าหมุนคว้าง
ไฮยาซินท์ผุดลุก มือคว้าเอากระโถนทองเหลืองที่อยู่ใกล้ตัวขึ้นมา ก่อนจะเริ่มอาเจียนสิ่งที่อยู่ภายใน จนหูอื้อตาพร่า
“คุณนาย!”
สาวใช้ประจำตัวคงได้ยินเสียงอาเจียนจึงรีบวิ่งมาดู ไฮยาซินท์เพียงยกมือขึ้นโบกไปมาบ่งบอกว่าตนสบายดี ขณะที่ร่างกายก็เอาแต่สำรอกของเสียภายใน ลำคอแสบร้อน ในปากคละคลุ้งไปด้วยรสชาติเปรี้ยวฝาด
“ยาเซีย!”
ตอนนั้นก็ได้ยินเสียงดีเลียนพร้อมกับเสียงฝีเท้า ในชั่วพริบตาที่อีกฝ่ายเดินเข้ามาประชิดตัว แผ่กลิ่นอายฟีโรโมนหอมเย็น ฝ่ามือใหญ่อบอุ่นช่วยลูบแผ่นหลังเบา ๆ อาการคลื่นไส้จึงค่อยทุเลาลง
[เฮือก! เื่ใหญ่แล้วครับ] จู่ ๆ เ้าระบบก็ะโเสียงหลง
อะไร? ร่างนี้ป่วยเป็โรคร้ายงั้นหรือ
เขาอาเจียนออกมาจนภายในกระเพาะไม่หลงเหลือสิ่งใดแล้วจึงค่อยรู้สึกดีขึ้น หยิบแก้วน้ำซึ่งดีเลียนส่งให้มาบ้วนปากทำความสะอาด
[เื่ใหญ่กว่านั้นอีกครับเพราะท่านกำลังท้อง!!!]
“…” ว่าอย่างไรนะ
“แอปเปิ้ลเสียหรือครับ หรือคุณรู้สึกไม่สบายดีตรงไหน” ดีเลียนช่วยเช็ดปากให้ไฮยาซินท์ ขณะที่สายตาก็มองสำรวจทั้งจานแอปเปิ้ลบนโต๊ะ สำรวจใบหน้าไฮยาซินท์ด้วยท่าทางร้อนรน และเป็กังวล
ส่วนท่านจอมมารกำลังงุนงง ตนเป็ผู้ชายแล้วจะท้องได้อย่างไร…
ในชั่วขณะที่คิดอย่างนั้น ก็ได้ยินเสียงระบบ 666 เอ่ยกระซิบเตือนสติ
[ท่านไม่ใช่ผู้ชาย ท่านลืมไปแล้วหรือครับว่า ‘ไอ้นั่น’ ไม่ได้มีใช้อย่างในโลกที่ท่านมา และได้มี ‘ไอ้นั่น’ เข้ามาแทนที่]
ตอนนี้ข้าเป็บุรุษเพศแม่สินะ
ตนทั้งเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง ฝ่ามือยกขึ้นแตะััหน้าท้องที่ยังคงราบเรียบ ไม่รู้สึกถึงสิ่งใดภายใน แต่ระบบกลับบอกว่ากำลังมีอีกหนึ่งชีวิตอยู่ภายในนี้
“ยาเซีย?” ดีเลียนเห็นท่าทางอย่างนั้นก็รู้ได้ทันที “คุณท้องหรือครับ”
“ฉัน…” ไฮยาซินท์อึกอัก
ดีเลียนยกฝ่ามือขึ้นมาทาบทับมือบางของไฮยาซินท์ที่แตะอยู่บนหน้าท้อง แล้วในวินาทีต่อมารอยยิ้มกว้างสว่างไสวก็ถูกจุดขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
“ลูกของเรา…” มันเป็รอยยิ้มที่ถูกส่งต่อไปจนถึงดวงตา ประกายแห่งความยินดีและนุ่มนวลนั้นสมจริง ราวกับมันส่องสะท้อนมาจากก้นบึ้งหัวใจ “ครอบครัวของเรา ยาเซียเรากำลังจะเป็พ่อแม่คนแล้วนะครับ”
ตนถูกฉกฉวยริมฝีปากจากคนข้างตัว ป้อนััวาบหวาม ทว่ายังไม่ทันดื่มด่ำกับความหวานบนกลีบปากอิ่ม ไฮยาซินท์ก็รีบผลักอกคนตัวสูงออกไปอย่างใ
“ยาเซีย” โทนเสียงยามเอ่ยเรียกเต็มไปด้วยความเว้าวอน ใบหน้าโน้มลงมา ร้องขอจุมพิตนั้นอีกครั้ง
“อย่าจูบ” ไฮยาซินท์ดันอกคนตัวใหญ่ให้ออกห่าง ก้มหน้างุด “นายจะเหม็นอ้วก”
“กังวลเื่นั้นหรือครับ”
ดีเลียนหลุดหัวเราะ ประคองใบหน้าของเขาให้เงยขึ้นสบดวงตาสีอำพันคู่นั้น ก่อนที่ริมฝีปากของอีกฝ่ายจะพรมจูบไปตามพวงแก้มที่เวลานี้ขึ้นสีแดงระเรื่อ
“คุณท้องลูกของผมแล้ว ต่อไปคงต้องรับผิดชอบผมไปตลอดชีวิตเสียแล้ว ยาเซียแต่งงานกันนะครับ”
อีกฝ่ายขยับตัวลงมานั่งแทบเท้าของไฮยาซินท์ ประคองฝ่ามือบางก่อนจูบไปที่หลังมือ ดวงตาสีอำพันเป็ประกายวิบวับขณะช้อนตามองเขา
“คราวนี้ให้โลกได้รับรู้ว่าผมเป็เ้าบ่าวที่น่าอิจฉาที่สุด”
วันงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ระหว่างบุตรชายคนเล็กของลูเซียโน่ และบุตรชายคนโตของลอเรนโซ่ได้มาถึง ภายในงานประดับประดาด้วยดอกไฮยาซินท์ เครื่องเพชร แก้ว แหวน เงิน ทองส่องประกายวาววับจนชวนแสบตา แเื่มาร่วมงานอย่างคับคั่ง แม้บางคนจะไม่ได้ถูกเชิญแต่ก็ยังอยู่รอบ ๆ บริเวณงานด้วยความตื่นตาตื่นใจ อยากเข้ามามีส่วนร่วมในประวัติศาสตร์คู่แต่งงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุดั้แ่โนแมนแลนด์ก่อตั้งขึ้นมา
‘เพียวโอเมก้าอินิกม่าอยู่ชายคาเดียวกัน สุดท้ายมาประกาศว่ารักกันหลังจากเพียวโอเมก้าหย่าขาดสามี เธอเชื่อจริง ๆ หรือว่าก่อนหน้านั้นจะไม่เคยมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาวมาก่อน’
เสียงซุบซิบหนึ่งของแขกในงานดังขึ้นอย่างเงียบเชียบ
‘เงียบน่า! เื่ซุบซิบไว้คุยกันในที่ลับเถอะ ถ้ายังไม่อยากถูกลูเซียโน่ขับไล่ออกจากร่มเงา’
นี่คืองานแต่งของว่าที่ผู้นำของลูเซียโน่คนถัดไป ผู้ที่จะขึ้นเป็ผู้นำเศรษฐกิจของโนแมนแลนด์ และยังเป็การแต่งงานระหว่างอินิกม่ากับเพียวโอเมก้าคู่แรกในประวัติศาสตร์ การจับคู่ระหว่างเพศรองอันยิ่งใหญ่
ซุ้มประตูกุหลาบไม้เลื้อยแข่งกันผลิออกดอกงดงาม
บริเวณหน้าประตูมีชายหนุ่มตัวสูงในชุดเ้าบ่าว กับชายหนุ่มตัวเล็กภายในชุดเ้าสาวแสนงดงามยืนเผชิญหน้ากันอยู่ กล่าวคำสัตย์สาบานที่หมายถึงการยอมรับจะเป็คู่ชีวิตตลอดกาล
“ดีเลียน ลูเซียโน่ คุณจะรับไฮยาซินท์ ลอเรนโซ่เป็ภรรยาของคุณหรือไม่ ไม่ว่าจะยามทุกข์หรือยามสุขก็จะรักและอยู่เคียงข้างกันไปชั่วชีวิต” บาทหลวงผู้ประกอบพิธีกล่าวขึ้น
“รับครับ” ดีเลียนกล่าวเสียงทุ้ม ดวงตาสีอำพันมีความรู้สึกบางอย่างที่ล้นทะลักออกมาจากสายตา เกิดเป็ประกายงดงามขณะจ้องมองคนตรงหน้า “ผมดีเลียน ลูเซียโน่จะซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อไฮยาซินท์ ลอเรนโซ่ผู้เป็ภรรยาแต่เพียงผู้เดียว จะรักและทะนุถนอมภรรยาจนกว่าชีวิตตัวเองจะหาไม่”
นับั้แ่ใช้ชีวิตมาหลายร้อยปี นี่เป็ครั้งแรกในชีวิตของจอมมารผู้ชั่วช้าที่ได้ใช้ชีวิตอันแสนสงบสุข ได้ลองเข้าพิธีวิวาห์ที่หากเป็ตัวเองในอดีตคงไม่เคยคิดฝัน เขาจึงรู้สึกประหม่าไม่ใช่น้อย
“ไฮยาซินท์ ลอเรนโซ่ คุณจะรับดีเลียน ลูเซียโน่เป็สามีของคุณหรือไม่ ไม่ว่าจะยามทุกข์หรือยามสุขก็จะรักและอยู่เคียงข้างกันไปชั่วชีวิต” การเอ่ยคำสาบานมาถึงไฮยาซินท์
ดีเลียนยกยิ้มบาง เอื้อมมือมาเกาะกุมฝ่ามือไฮยาซินท์แ่เบา คล้ายจะบ่งบอกว่าอีกฝ่ายกำลังยืนเคียงข้างเขา
“รับครับ” ไฮยาซินท์กล่าวเสียงเบา “ผมไฮยาซินท์ ลอเรนโซ่ จะซื่อสัตย์และจงรักภักดีต่อดีเลียน ลูเซียโน่ผู้เป็สามีแต่เพียงผู้เดียว... ไปชั่วชีวิต”
คำสาบานของไฮยาซินท์นั้นแสนสั้นหากเทียบกับดีเลียน ทว่าผู้ฟังกลับไม่ได้แสดงอาการไม่พอใจ ทั้งยังปรากฏรอยยิ้มบางบนใบหน้า
เป็รอยยิ้มที่แปลกไปกว่าทุกวัน ทว่าก็เหมือนอย่างที่เคยได้รับมาทุกวัน
เป็รอยยิ้มอบอุ่นเหมือนอย่างที่เคยส่งมอบให้ไฮยาซินท์เสมอมา
แต่ทว่ารอยยิ้มครั้งนี้กว้างและสว่างไสวยิ่งกว่าทุกครั้ง ราวตะวันดวงเล็กที่กำเนิดขึ้นใหม่บนโลก
ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้ามาใกล้ จนไฮยาซินท์สามารถมองเห็นภาพสะท้อนของตนเองในชุดเดรสเ้าสาวจากดวงตาอีกฝ่าย ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดใบหน้าชวนให้รู้สึกจั๊กจี้ แล้วเมื่อระยะห่างระหว่างพวกเขาสิ้นสุด ไฮยาซินท์ก็ััได้ถึงริมฝีปากนุ่มหยุ่นร้อนผ่าวที่ทาบทับริมฝีปากตนเอง
ความรู้สึกวาบหวามและร้อนผ่าว สายสัมพันธ์บางอย่างส่งต่อเข้ามาในร่างกาย ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดราวกับกำลังจะดูดกลืนิญญาของไฮยาซินท์เข้าไปด้วย
และในตอนจบสุดท้าย เ้าหญิงก็ได้พบเ้าชายที่คู่ควร
[ฮึก… นี่สินะความรู้สึกของคนเป็แม่ที่ได้เห็นลูกสาวเป็ฝั่งเป็ฝาสักที] ระบบ 666 ส่งเสียงสูดน้ำมูกดังฟืดฟาดในหัวของไฮยาซินท์
คืนนี้ดีเลียนกลับบ้านล่าช้าเนื่องจากติดพันงานของลูเซียโน่กะทันหัน อีกฝ่ายทั้งโทรศัพท์เข้ามา และส่งคนสนิทให้รีบเร่งขับรถมาบอกเขาซ้ำเนื่องจากกลัวภรรยาต้องคอยเก้อ
ช่างเป็สามีที่ใส่ใจยิ่งนัก
ไฮยาซินท์อาบน้ำชำระล้างร่างกาย ชุดนอนเดรสตัวบางที่ครั้งแรก ๆ ยามเมื่อมาถึงโลกเคยรู้สึกกระอักกระอ่วน วันนี้เขาสามารถใส่มันได้อย่างคล่องแคล่วแล้ว
ผู้เล่น :
ไฮยาซินท์ จอมมารที่สง่างาม มีออร่า น่านับถือที่สุดใน 5 ทวีป โอเมก้าสุดสวยแสนยั่วยวน ภรรยาของดีเลียน ลูเซียโน่ อินิกม่าผู้โนแมนแลนด์
ภารกิจหลัก :
แย่งชิงโชคชะตาตัวเอกมาเป็ของตัวเอง (ขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดของโนแมนแลนด์) –เสร็จสมบูรณ์ กำลังดำเนินการมอบรางวัล--
ภารกิจรอง :
1. ทำให้เซฟิรอส ลูเซียโน่รู้สึกเสียใจในการทอดทิ้งไฮยาซินท์ (ความปรารถนาของเ้าของร่างเดิม) –เสร็จสมบูรณ์ กำลังดำเนินการมอบรางวัล--
2. แย่งชิงอำนาจลอเรนโซ่กลับมาสู่มือของตน (แลกเปลี่ยนความเป็ไปได้ในการกลายเป็เพียวโอเมก้า) –เสร็จสมบูรณ์ ส่งมอบรางวัลเรียบร้อย—
เอนหลังนอนกับเตียงนุ่ม ขณะเปิดดูหน้าต่างรายละเอียดภารกิจเป็ครั้งสุดท้าย เขารั้งอยู่ที่โลกนี้มาได้หลายอาทิตย์ เพื่อรอดูความเป็ไปของทั้งตระกูลลูเซียโน่ และลอเรนโซ่จนมั่นใจแล้วว่าทุกอย่างราบรื่นไม่มีปัญหา
ถึงเวลาที่ไฮยาซินท์ต้องไปจากโลกนี้แล้วจริง ๆ
[ท่านจอมมารคิดดีแล้วจริง ๆ หรือครับ] ระบบ 666 กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ดูน่าสงสารอย่างมาก [ท่านอุตส่าห์มีเ้าตัวน้อยทั้งที อย่างน้อยรั้งอยู่ดูหน้าเขาหน่อยเถอะครับ]
ไม่มีประโยชน์อันใด ไฮยาซินท์คนเดิมคงเหมาะกับหน้าที่มารดามากกว่าข้า
หลังตนจากไป ไฮยาซินท์คนเดิมจะหลอมรวมกับความทรงจำที่เกิดขึ้น และใช้ชีวิตในฐาน ‘ไฮยาซินท์ ลูเซียโน่’
โอเมก้าที่เพียรเฝ้าฝันถึงบทบาทการเป็ภรรยาและมารดาที่ดี ในที่สุดก็ถึงวันที่จะสมปรารถนา จอมมารเชื่อว่าอีกฝ่ายจะต้องทำหน้าที่นี้ได้เป็อย่างดี
ไฮยาซินท์หลับตาพริ้ม ประสานมือไว้ที่หน้าท้องของตัวเอง ปรับลมหายใจเข้าออกของตนให้เป็จังหวะสม่ำเสมอ กลิ่นหอมสดชื่นของอากาศบนยอดเขาน้ำแข็ง ฟีโรโมนที่ทำให้เขารู้สึกดีทุกครั้ง ทว่าครั้งนี้กลับมีอีกความรู้สึกหนึ่ง ตะกอนบางอย่างหล่นลงมาในใจเมื่อคิดได้ว่าหลังจากนี้คงไม่มีวันได้กลิ่นมันอีกแล้ว
[กำลังดำเนินการดึงตัวโฮสต์กลับเข้าสู่ห้องรับรอง]
จากเสียงเด็กชายใสแจ๋วกลับกลายเป็เสียงสังเคราะห์ที่ฟังดูไม่เป็ธรรมชาตินักของระบบ 666
ไฮยาซินท์หลับตาพริ้ม เสียงภายในโลกค่อย ๆ ดับลง ก่อนที่เขาจะรู้สึกราวกับกำลังล่องลอย หลอมรวมไปกับอากาศและไม่นานก็ปลิดปลิวไปตามสายลม
ลาก่อนสามีคนแรกของข้า
การเริ่มต้นในบทบาทของเ้าตระกูลลูเซียโน่คนใหม่ รับภาระที่ถูกส่งต่อมาจากบิดา สิ่งที่เคยคิดว่าง่ายดายในกำมือ เมื่อได้เผชิญหน้ากับมันจริง ๆ แล้วกลับพบว่าเหน็ดเหนื่อยจนแทบไม่อาจทานทน
ธุรกิจ งาน อำนาจ ชนชั้นในโนแมนแลนด์ล้วนบัดซบ
แต่เมื่อคิดถึงภาพใบหน้างดงาม ดวงตาสีทับทิมน้ำงามที่หยุดจ้องมองตน รอยยิ้มจาง ๆ ถ้อยคำอ่อนหวาน สรรพนามสามีที่เรียกแทนตน เป็น้ำทิพย์ที่กำลังรอต้อนรับเขากลับบ้าน
เพียงแค่นึกจินตนาการ ความเหนื่อยล้าทั้งหมดก็คล้ายว่าจะถูกปัดเป่าให้จางหายไป
ขอเพียงแค่ได้มีไฮยาซินท์อยู่ข้างกาย ไม่ว่าเื่หนักหนาแค่ไหนเขาก็ล้วนอดทนต่อมันได้
บานประตูห้องนอนถูกเปิด วิมาน์เล็ก ๆ ที่เทพยดาผู้นั้นเป็คนเสกให้ อีกฝ่ายเวลานี้กำลังนั่งอยู่ที่ปลายเตียง ท่าทางเหม่อลอยคล้ายใจลอยไปที่ใดสักแห่ง
“ยาเซีย"
ดีเลียนทิ้งตัวลงนั่งข้าง ๆ อีกฝ่าย ท่อนแขนโอบรัดรอบเอวบาง ถูไถปลายคางกับไหล่กลมมนอย่างออดอ้อน
“สามี”
แล้วเมื่อไฮยาซินท์หันมาสบตา ดีเลียนก็พลันชะงักไป ผละตัวออกจากคนตรงหน้า กวาดมองสำรวจร่างกายของภรรยา ไม่รู้ว่าเหตุใดภายในอกจึงเต้นไม่เป็ส่ำ เืในกายร้อนผ่าว สัญชาตญาณกำลังบอกเขาว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง
ใบหน้า ร่างกาย หรือแม้แต่กลิ่นหอมของดอกไฮยาซินท์ยังเป็เฉกเช่นเดิม
ทว่าั์ตาของคนตรงหน้ากำลังสั่นระริก ก่อนที่อีกฝ่ายจะเสหลบสายตาเขาก่อน ราวกับเหยื่อที่กำลังแสดงอาการตื่นกลัวเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ล่า
ยามที่ยกมือขึ้น ขยับเข้าไปจะประคองแก้มนวลเฉกเช่นทุกวัน เขากลับพบว่ามือตนเองกำลังสั่นน้อย ๆ ทำได้เพียงแค่ยกค้างกลางอากาศ ไม่กล้าเข้าไปใกล้คนตรงหน้ามากกว่านี้
“ยาเซีย…”
แขนข้างที่ยกค้างตกลงตามแรงโน้มถ่วงอย่างไร้เรี่ยวแรง
วินาทีนั้นทุกสีสันภายในโลกถูกกลืนหายในชั่วบัดดล หลงเหลือเพียงภาพขาวดำอันแสนชืดชา ภายในหูได้ยินเพียงเสียงหวีดหวิวของสายลมอันเย็นเยียบ
ดีเลียนได้รู้แล้วว่าสิ่งที่มีค่าที่สุดได้หลุดลอยจากไปไกลแล้ว