ซ่อนรักใต้เงาจันทร์

สารบัญ
ปรับตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
-
+
สีพื้นหลัง
A
A
A
A
A
รีเซ็ต
แชร์

    ยิ่งในตอนที่กระแสลมโชยมา เนื้อผ้าซาตินโปร่งบางก็แนบเน้นเข้ากับสรีระเอิบอิ่มยยิ่งเย้ายวน

    นี่กลายเป็๞ว่าหล่อนออกมาเดินอวดส่วนโค้งส่วนเว้าให้ลุงเข้มแอบมองโดยไม่รู้ตัว

    “อู้ว… สวยมากใหญ่มากน่าฟัดเหลือเกินคุณนาย”

    ลุงเข้มขยับนิ้วบนหน้าจอโทรศัพท์เพื่อขยายภาพทรวงอกมหึมาของคุณนาย ใหญ่มากจนเนื้อหนั่นขาวเนียนนั้นล้นออกมาชนกับต้นแขนทั้งสองข้าง

    “โห… หื่นขนาดนี้เชียวหรือลุงเข้ม”

    มุกดาร้องอุทาน…

    คิดไม่ถึงว่าลุงเข้มจะแสดงอาการคลั่งไคล้หล่อนขนาดนี้ แต่สิ่งที่รู้ก็ยิ่งทำให้หล่อนรู้สึกวูบวาบ มีอารมณ์ เนื้อตัวร้อนผ่าวราวจะเป็๲ไข้ จิตใจสั่นไหวไม่อยู่กับเนื้อกับตัวกับความลับที่ได้รู้

    “อู้ววว… โหนกนูนน่าแทงมาก”

    ลุงเข้มอุทาน…

    สูดปากซี้ดซ้าดเมื่อเลื่อนภาพที่แอบถ่ายมาจนถึงภาพที่คุณนายกำลังก้มลงเก็บดอกปีบสีขาวร่วงเกลื่อนอยู่ใต้ต้นริมรั้ว

    เพราะว่าในขณะที่หล่อนก้ม ทำให้ชุดนอนรัดสะโพกเห็นกลีบก้นกลมกลึงและพูสวาทอวบอูมแอ่นออกมาชัดเจนเต็มตาเมื่อลมสาดเข้ามาปะทะ ทำเอาเ๣ื๵๪กำเดาของลุงเข้มแทบสาดทะลักออกมากับภาพที่แอบบันทึกเอาไว้ได้โดยบังเอิญ

    อึดใจต่อมา…

    มุกดารีบถอนสายตาออกมา ในจังหวะที่บังเอิญมีคนโทรเข้ามาที่โทรศัพท์มือถือของลุงเข้มพอดี

    หล่อนแอบฟังการสนทนา…

    จึงรู้ว่าเป็๲สายของลูกน้องคนงานคนหนึ่งที่โทรมาจากต่างจังหวัด

    ทำให้ลุงเข้มต้องยุติกิจกรรมสุดวาบหวาม และมุกดาก็รีบก้าวออกมาจากตรงนั้น

    หล่อนสูดหายใจแรงลึกเพื่อดึงสติของตัวเองที่พลัดหลงเข้าไปในห้วงอารมณ์อันมืดดำชั่วขณะ

    รีบก้าวออกมาจากสถานการณ์อันอ่อนไหว ทำเอาหัวใจเต้นรัว รีบก้าวเดินออกมาในสภาพที่ง่ามขาแฉะฉ่ำไปด้วยน้ำเสียวของตัวเองหลั่งไหลออกมาเพราะมีอารมณ์ไปกับสิ่งที่ลุงเข้มทำ

     

    ในเวลาต่อมา

    ดึกแล้ว…

    แต่คุณนายมุกดายังนอนไม่หลับ หล่อนเหลือบไปมองร่างผอมบางขาวซีดมองลุงจอห์นสามีชาวต่างชาติทอดกายอยู่บนเตียง

    เขาหลับแล้ว…

    ลุงจอห์นหลับลึกเพราะต้องพึ่งยาเป็๞ตัวช่วยในการนอน สาเหตุที่ต้องใช้ยาก็เพราะว่าอดีตทหารที่ผ่าน๱๫๳๹า๣มาอย่างลุงจอห์นมักจะเกิดอาการนอนสะดุ้งบ่อยๆ

    บางครั้งตื่นขึ้นมากลางดึกแล้วก็ไม่อาจจะหลับต่อได้อีก ทำให้ต้องใช้ยานอนหลับเพื่อให้หลับต่อได้อย่างสนิทโดยไม่ตื่นขึ้นมาในตอนกลางดึกอีก

        และทุกครั้งที่จอห์นหลับ…

    มันทำให้มุกดารู้สึกราวกับว่าตัวเองกำลังถูกทอดทิ้ง มีหลายครั้งที่เหงาจับใจ บางทีก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็๲สิ่งของไร้ค่าไร้ความหมายสำหรับสามีซึ่งเป็๲ชายชรา เขาแก่เกินกว่าจะให้ความสุขกับหล่อนได้

    มุกดานอนกระสับกระส่าย…

    พลิกกายไปมา พยายามข่มตาให้หลับ แต่ไม่ง่าย… ไม่รู้ว่าทำไมภาพของลุงเข้มที่แอบเห็น ยังคงรบกวนอยู่ในหัวไม่เลิก

    เมื่อรู้ว่ายังไงก็ไม่หลับแน่ๆ…


นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้