ซูเฟยเฟยเปิดกระเป๋าสะพายของเธอออกก่อนจะหยิบบัตรเครดิตธรรมดาๆของธนาคารหัวเซี่ยออกมาใบหนึ่งก่อนจะพูดกับพนักงาน “ไปแลกชิพมาให้ฉันด้วยหนึ่งร้อยล้าน”
หลี่เทียนเผิงมองไปอย่างพิจารณา ซูเฟยเฟยที่มีสีหน้าเหมือนไม่ได้หยิบเงินจำนวนมากออกมาและเย่เทียนเซี่ยที่มีสีหน้านิ่งสนิททำให้เขารู้ได้ในที่สุดว่าเขามองผิดไป....... สองคนนี้มีสามารถควักเงินหนึ่งร้อยล้านออกมาได้จริงๆ
เหอะ แบบนี้ก็ดี เขาจะได้กอบโกยเงินร้อยล้านเข้ากระเป๋าได้ง่ายๆ มันช่างเป็เื่ที่งดงามอะไรอย่างนี้
ชิพของสองฝั่งถูกนำมาส่งในเวลาเดียวกัน ตอนนั้นเองผู้คนที่อยู่ในคาสิโนถึงได้แน่ใจว่าทั้งหมดนี้ไม่ใช่การบลัฟและพวกเขากำลังจะเล่นกันจริงๆ
สุดยอดการพนันที่มีเงินร้อนล้านเป็เดิมพัน!!!
พวกเขาไม่ได้เรียกหาห้องวีไอพีแต่กลับเลือกโต๊ะที่ใกล้ที่สุดอย่างง่ายๆ กลุ่มนักพนันโดยรอบจึงกลายเป็พยานในการเดิมพันครั้งนี้ หลี่เทียนเผิงยังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้าไม่เปลี่ยนแปลง ก่อนเขาจะนั่งลงอีกด้าน “เริ่มเลยไหม? บอกมาสิว่าเราจะพนันอะไรกัน”
“จะพนันอะไรก็ได้สินะ?” เย่เทียนเซี่ยนั่งลงอีกด้านหนึ่งแล้วหันไปถามคำถามที่ทำให้นักพนันที่ยืนดูอยู่แทบจะกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่กับเ้ามือยืนอยู่ตรงกลาง
“สตั๊ด?” เ้ามือชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะลองถามออกไป
“@#$%^..........สตัดคืออะไรอ่ะ?” เย่เทียนเซ่ยหันไปถามซูเฟยเฟย
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน....... มีอย่างอื่นอีกไหม”
เอิ่ม................
คนที่กำลังดื่มชาและดูเกมครั้งนี้ไปด้วยถึงกับสำลักออกมา แม้แต่สตั๊ดที่เป็เกมที่พื้นฐานที่สุดยังไม่รู้แล้วยังจะกล้าพนันแบบนี้........... เจริญล่ะ นี่มันบ้าอะไรล่ะเนี่ย!
“คีโน่?”
“คีโน่คืออะไรล่ะ?”
“บาคาร่า?”
“...........”
“โป๊กเกอร์?”
“...........”
“แล้ว.......แบล็คแจคล่ะ?”
“.............”
สีหน้าของเ้ามือกระตุกขึ้นมาอย่างชัดเจน ก่อนที่เย่เทียนเซี่ยที่งุนงงอยู่จะทรุดไปมากกว่านี้ในที่สุดเขาก็ส่งเสียงออกมา “มีลูกเต๋าไหม.........เล่นอันนั้นก็ได้......... แค่เล่นสูงหรือต่ำก็ได้ เล่นสัก 5 ครั้ง ครั้งละยี่สิบล้านก็ได้”
“ลูกเต๋า? อันนั้นฉันเล่นเป็ ฉันเคยดูในซีรีย์มาก่อน!” ซูเฟยเฟยะโออกมาอย่างมีความสุข
จะว่าไปลูกเต๋าก็ถือเป็การพนันง่ายๆและคลาสสิกที่สุดอย่างหนึ่ง แม้ว่าจะมีวิธีการเล่นอันน่าตื่นเต้นใหม่ๆเกิดขึ้นมาจนทำให้ความนิยมของมันในอุตสาหกรรมการพนันลดน้อยลง แต่มันก็ไม่ได้สูญหายไปจากอุตสาหกรรมการพนันจริงๆ และมันคงไม่มีวันที่จะถูกลืมไปได้
วิธีเล่นลูกเต๋ามีหลากหลายวิธี........ แต่ในยุคของการพนันส่วนใหญ่จะใช้โยนเพื่อนับแต้ม แต่วิธีการเล่นอันซับซ้อนและตื่นเต้นก็ยังคงมีอยู่มากมาย..........และเมื่อการตัดสินใจของชายหญิงคู่นี้ที่จะใช้วิธีโยนลูกเต๋าที่งี่เง่าที่สุดในการพนันเงินหนึ่งร้อยล้าน สีหน้าบรรดานักพนันที่อยู่ในคาสิโนจึงเต็มไปด้วยความหลากหลาย
ตอนนี้มันเป็เื่งี่เง่า และพวกเขาก็มองออกว่าเย่เทียนเซี่ยและซูเฟยเฟยเพิ่งจะเข้ามาในคาสิโนเป็ครั้งแรก....... การพนันครั้งแรกก็กล้าพนันได้ถึงขนาดนี้ นี่มันเป็ความหยิ่งทระนง หรือเป็ความเืร้อน หรือเป็ความคิดสั้นกันแน่....... หรือพวกเขามีเงินมากจนไม่รู้จะเอาไปลงที่ไหน แต่การลงเงินไปกว่าร้อยล้านแบบหน้าตายเช่นนี้ บนโลกใบนี้จะมีใครมีความสามารถและกล้าทำได้ขนาดนี้
หลี่เทียนเผิงมีสีหน้าสงบนิ่งก่อนจะพยักหน้าตอบไปอย่างสบายๆ “ได้สิ จะเล่นยังไงก็แล้วแต่ งั้นเอาเป็ทายสูงต่ำก็แล้วกัน..... ไหนว่ามาสิว่าจะเล่นกี่อัน”
“สามอัน” ซูเฟยเฟยแย่งตอบออกไปก่อน
หลี่เทียนเผิงโบกมือให้กับเ้ามือ “เอาเถอะ เอากระบอกไม้ไผ่สองอันกับลูกเต๋าอีกหกลูกออกมา”
อุปกรณ์การพนันถูกวางลงบนโต๊ะ โต๊ะพนันตัวใหญ่มีเพียงกระบอกไม้ไผ่และลูกเต๋าหกลูกวางอยู่เท่านั้น เ้ามือทำการแบ่งลูกเต๋าหกลูกโดยการใส่ลูกเต๋าสามลูกลงไปในกระบอกไม้ไผ่แต่ละอันจากนั้นก็เงยหน้าแล้วพูดขึ้นมา “คุณผู้ชายทั้งสองจะเขย่าเองหรือว่าจะให้ผมเขย่าให้ครับ”
“แล้วแต่ นายเขย่าให้ก็แล้วกัน” หลี่เทียนเผิงตอบอย่างสบายๆ จากนั้นสายตาของเขาที่มองไปทางเย่เทียนเซี่ยก็ปรากฏสายตาแห่งความตื่นเต้นขึ้นมา ขณะเดียวกันนั้นเขาก็ให้คนไปสืบหาข้อมูลของเย่เทียนเซี่ยและซูเฟยเฟยไปด้วย...... การแต่งตัวโลวคลาสแบบนี้แต่กลับควักเงินถึงหนึ่งร้อยล้านออกมาได้ คนสองคนนี้จะต้องไม่ธรรมดาแน่นอน เพราะก่อนหน้านี้ตัวเขาเองก็ยังถูกตบตาไปแล้ว
เ้ามือพยักหน้าก่อนจะหันมามองทางเย่เทียนเซี่ย เย่เทียนเซี่ยเลิกคิ้วก่อนจะพูดออกมาเสียงเย็น “ี้เีลงมือ ให้นายเขย่าก็แล้วกัน”
ดวงตาของหลี่เทียนเผิงและเ้ามือที่มีสีหน้าสงบนิ่งคนนั้นทอประกายเยาะเย้ยออกมาวูบหนึ่งก่อนจะเก็บมันลงไปทันที
“เทียนเซี่ย นายจะต้องชนะแน่ๆ” ซูเฟยเฟยมองไปที่เขาแล้วแสดงสายตาอันอ่อนหวานอย่างที่เด็กผู้หญิงควรมีออกมาพร้อมกับพูดเสียงเบาอยู่ข้างหูของเขา การควักเงินร้อยล้านออกมาในครั้งเดียวนี้เป็เพราะแรงกระตุ้นที่เธอเห็นเย่เทียนเซี่ยโดนดูถูกเธอจึงได้รู้สึกโกรธขึ้นมา แต่เธอก็ไม่นึกเสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองเลยสักนิด ผู้ชายข้างกายเธอที่ทั้งลึกลับและแปลกไปซะทุกอย่างคนนี้จะเป็ฝ่ายพ่ายแพ้อย่างนั้นเหรอ?
ไม่มีทางเด็ดขาด........ แล้วต่อให้แพ้จริงก็ไม่เป็ไร เพราะมันก็แค่หนึ่งร้อยล้าน เงินเก็บที่พ่อของเธอให้มาหลายปียังมีอีกตั้งหลายพันล้าน
ความคิดของเธอถ้าให้คนที่ทำงานตัวเป็เกลียวทุกเดือนอย่างยากละบากกว่าจะได้เงินมาสักพันเหรียญรู้เข้า ไม่รู้ว่าจะโดนตีเข้าให้หรือเปล่า
“เริ่มเลยเถอะ รอบแรก สูง” เย่เทียนเซี่ยกอดอกแล้วนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะพูดออกมาด้วยใบหน้าไร้อารมณ์ จะว่าไปแล้วนี่ไม่เพียงเป็การเล่นการพนันครั้งแรกของเขา แต่ยังเป็การเล่นลูกเต๋าครั้งแรกด้วย ............ แต่การเล่นได้กับเล่นเป็นั้นไม่เหมือนกัน การทายสูงต่ำ........เป็วิธีการของคนโง่ที่เด็กสามขวบก็ยังเล่นได้
“ตามสบาย” หลี่เทียนเผิงยกยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง ตามมาด้วยการโค้งอย่างเยาะเย้ย ขณะเดียวกันนั้นเขาก็ใช้สายตามองไปที่เ้ามือที่ยืนอยู่ตรงกลางระกว่างพวกเขา
เ้ามือพยักหน้าจากนั้นมือทั้งสองข้างของเขาก็ขยับแล้วเขย่าขึ้นลงด้วยความรวดเร็ว เสียง “แกร๊งๆๆๆ” ของลูกเต๋าที่กระทบกันดังขึ้นมา หลี่เทียนเผิงยิ้มอ่อนแต่เย่เทียนเซี่ยกลับนั่งสัปหงกดวงตาหรี่ลงครึ่งหนึ่ง ไม่ได้มองไปทางเ้ามือเลยแม้แต่น้อย สายตาทุกคู่ของนักพนันโดยรอบล้วนจดจ้องไปยังกระบอกไม้ไผ่ที่ขยับไปมาทั้งสองอันนั้นตาไม่กระพริบ ขณะเดียวกันนั้นในใจของพวกเขาก็ยกยิ้มดำมืดขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าสองคนนี้ไม่รู้จักทายาทตระกูลหลี่เลยแม้แต่นิดเดียว ที่นี่คือคาสิโนของครอบครัวเขา แล้วเขาจะยอมแพ้ในถิ่นของตัวเองอย่างนั้นเหรอ? ผลลัพธ์เพียงอย่างเดียวของการเดิมพันในครั้งนี้...... ดูไปแล้วชายหนุ่มที่เก๊กท่าอยู่นี่คงจะแพ้หมดรูปอย่างแน่นอน อีกทั้งด้วยนิสัยของหลี่เทียนเผิงนั้นไม่มีทางที่เขาจะเอาชนะเย่เทียนเซี่ยแล้วโกยเงินของเขาไปง่ายๆอย่างแน่นอน
เ้ามือคนนี้ดูไปแล้วก็ไม่โดดเด่นสะดุดตา แต่คนที่มาที่นี่เป็ประจำล้วนรู้จักเขาในนาม “หัตถ์ปีศาจ”
“กริ๊ง!”
กระบอกไม้ไผ่ตกลงมาพร้อมกัน เสียงของลูกเต๋าที่กระทบกันไปมาหยุดลง เ้ามือมองไปทางเย่เทียนเซี่ยและหลี่เทียนเผิงแวบหนึ่งเพื่อรอให้พวกเขาอนุญาต
“เอาล่ะ ฉันเปิดก่อนก็แล้วกัน” หลี่เทียนเผิงยืนขึ้นก่อนจะพูดออกมาอย่างสงบนิ่ง เย่เทียนเซ่ยที่ยังคงนั่งอย่างสบายๆก่อนหน้านี้ก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับที่ลูกเต๋าตกลงมาพอดี
หลี่เทียนเผิงยื่นมือออกไปทางกระบอกไม้ไผ่ข้างตัว ลูกเต๋าสามลูกที่ปรากฏออกมาต่อหน้าสายตาทุกคนคือ...... สามจุด สี่จุด สามจุด.......รวมกันเป็สิบแต้มพอดี มันไม่ใช่จำนวนที่มากมายอะไร เ้ามือหันหน้ามองไปทางเย่เทียนเซี่ย เย่เทียนเซี่ยเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะพูดออกมา “เปิดสิ”
กระบอกไม้ไผ่ถูกเปิดออกมา ลูกเต๋าของฝ่ายเย่เทียนเซี่ยคือ........... สี่แต้มเหมือนกันหมดทั้งสามลูก!
“เย้! ชนะแล้ว พวกเราชนะแล้ว” ซูเฟยเฟยที่เคยกังวลไปต่างๆนาๆะโออกมาทันที เย่เทียนเซี่ยยิ้มเล็กน้อยแต่ไม่ได้มีท่าทางตื่นเต้นดีใจเป็พิเศษ เขาเพียงแค่ใช้สายตาเยาะเย้ยมองไปทางหลี่เทียนเผิงอย่างเ็า หลี่เทียนเผิงกระตุกยิ้มมุมปากแล้วพูดออกมาเสียงเย็น “ดูเหมือนวันนี้นายจะโชคดีนะ” พูดจบเขาก็ผลักชิพจำนวนยี่สิบล้านที่อยู่ตรงหน้าตัวเองไปทางเย่เทียนเซี่ยจากนั้นก็เงียบกริบไม่พูดอะไรออกมาอีกเลย
นักพนันโดยรอบมองมาอย่างเ็า บางคนขมวดคิ้ว แต่คนฉลาดล้วนรู้ดี..........นี่คือวิธีการที่หลี่เทียนเผิงให้ฝ่ายตรงข้ามได้ชิมรสหวานของน้ำตาลก่อนก็เท่านั้น หลังจากนั้นเขาก็เพียงแค่ขยี้ฝ่ายตรงข้ามให้ตายเท่านั้นเอง เพียงแค่ให้อีกฝ่ายได้ชิมความหวานก็จะสามารถทำให้อีกฝ่ายติดใจได้แล้ว นี่คือวิธีการหลอกล่อมือใหม่ที่เพิ่งเข้ามายังคาสิโนเป็ครั้งแรก
พนันครั้งละยี่สิบล้าน และการพนันยังเป็สูงต่ำ ช่างเป็วิธีการพนันที่สุดยอดอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตเลยจริงๆ เพียงแค่มองชิพจำนวนมากที่ถูกผลักไปตรงหน้าก็ตื่นเต้นจนแทบหยุดหายใจแล้ว
เย่เทียนเซี่ยใช้มือสะกิดมือของซูเฟยเฟยให้เธอที่อยู่ตรงกลางเงียบลง เขานำชิพที่ถูกผลักมาไปไว้อีกด้านก่อนจะยิ้มน้อยๆด้วยความพอใจแล้วพูดต่อ “ต่อเลย!”
กระบอกไม้ไผ่ทั้งสองอันเคลื่อนไหวอีกครั้ง ฝีมือของเ้ามือคนนี้สูงส่งอย่างยากจะหาคนเปรียบ ตอนที่เขาเขย่าไปมาเขาไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดูเลยแม้แต่น้อย กระบอกไม้ไผ่ที่เคลื่อนไหวอยู่ในมือของเขาขยับเป็จังหวะรัวๆอย่างสับสน ในที่สุดกระบอกไม้ไผ่ก็ตกลงมา ลมหายใจของผู้คนรอบๆหยุดลงอีกครั้ง ดวงตาของพวกเขาจ้องมองไปยังกระบอกไม้ไผ่สองอันที่อยู่ตรงหน้า
ครั้งนี้ฝั่งของเย่เทียนเซี่ยจะเป็คนเปิดก่อน แต้มที่ได้คือ ห้าแต้ม ห้าแต้ม สี่แต้ม
สีหน้าพึงพอใจฉายชัดอยู่บนใบหน้าของเย่เทียนเซี่ย หลี่เทียนเผิงมองเขาวูบหนึ่งก่อนจะยิ้มเย็น
การพนันในครั้งนี้เงินที่ลงไม่ใช่แค่สองร้อย ไม่ใช่สองพัน ไม่ใช่สองหมื่น แต่เป็ยี่สิบล้านเต็มๆ ใครจะสามารถเล่นด้วยจำนวนเงินเช่นนี้ได้ แล้วใครจะสามารถมองผ่านการพนันด้วยจำนวนเงินมหาศาลเช่นนี้ได้ สีหน้าหลี่เทียนเผิงไม่มีความกังวลเลยแม้แต่น้อยเพราะชัยชนะอยู่ในกำมือของเขาอยู่แล้ว เขาไม่เคยคิดว่าตัวเองจะแพ้เลย แต่เย่เทียนเซี่ย......แม้ว่าใบหน้าของเขาจะดูสงบนิ่ง แต่ใครก็ไม่เชื่อว่าเขาจะสามารถสงบจิตสงบใจเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการพนันครั้งนี้ได้
กระบอกไม้ไผ่ตรงหน้าหลี่เทียนเผิงถูกเปิดออกตัวเลขสามตัวที่ปรากฏตรงหน้าคือ หกแต้ม ห้าแต้ม ห้าแต้ม!
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” หลี่เทียนเผิงโบกมือ แล้วสะบัดมือไปทางเย่เทียนเซี่ยอย่างดูถูก ระหว่างที่เขาสะบัดมือไปมาเขาก็มองเห็นสีหน้าที่มีอาการกระตุกของเย่เทียนเซี่ยได้อย่างชัดเจน “คลื่นลมและสายน้ำเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาจริงๆเลยนะ ต่อกันเถอะ!”
“ดีใจอะไรห๊ะ ยังไม่รู้ผลซะหน่อย” ซูเฟยเฟยพูดออกมาเสียงเย็น สายตาของเธอมองไปยังกระบอกไม้ไผ่ที่อยู่ในมือของเ้ามือ หลี่เทียนเผิง....ในที่สุดเธอก็เริ่มจะคิดออกแล้วว่าชื่อที่เธอรู้สึกคุ้นเคยั้แ่ครั้งแรกนี้เป็ใคร........ทายาทอันดับหนึ่งของกลุ่มการค้าหลี่จื้อ คาสิโนแห่งนี้เดิมทีก็เป็ของตระกูลหลี่เช่นกัน
แล้วถ้าทุกอย่างอยู่ในมือของเ้ามือคนนี้...........
แต่ก่อนหน้านี้เย่เทียนเซี่ยก็สะกิดเธอเบาๆเพื่อไม่ให้เธอพูดอะไรออกไปแล้ว เธอได้แต่มองว่าเขาจะต่อกรกับหลี่เทียนเผิงคนนี้ยังไงอย่างเงียบๆ........ เธอไม่เพียงไม่กังวล กลับกันในใจของเธอกลับกำลังเฝ้ารอความตื่นเต้น จากที่อยู่ด้วยกันมาในระยะสั้นๆเธออาจจะไม่สามารถเข้าใจเขาได้ทั้งหมด แต่เธอมั่นใจได้ว่าเขาเป็ผู้ชายที่ไม่เคยยอมเสียเปรียบ เขาจะต้องมีวิธีการของตัวเองอย่างแน่นอน
แม้ว่าอารมณ์ที่เธอแสดงออกมาจะเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แต่ในใจของเธอคิดอะไรอยู่นั้นมีแต่เธอเท่านั้นที่รู้ ตอนนี้เธอกำลังเพลิดเพลินไปกับการพนันของเย่เทียนเซี่ยกับฝ่ายตรงข้าม ไม่ว่าผลจะแพ้หรือชนะก็ไม่สำคัญอะไร........เพราะมันสามารถนับได้ว่าเขากำลังต่อสู้กับผู้ชายคนอื่น.......เพื่อเธอ
เย่เทียนเซี่ยผลักชิพยี่สิบล้านที่เพิ่งได้มากลับไปอย่างเงียบๆด้วยใบหน้าสงบนิ่งเหมือนก่อนหน้านี้ “เริ่มเลยเถอะ ครั้งนี้ฉันทายต่ำ!”
“ตามสบาย!” หลี่เทียนเผิงยิ้มออกมาน้อยๆอย่างไม่สนใจ
