ในวันที่ ฮารุมะ เกิดนั้น ท้องฟ้าถึงกับแปรปรวนไปทั่วทั้งเมืองจันทร์เสี้ยวเป็ปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดและน่าสะพรึงกลัวเป็อย่างมากทั่วทั้งเมืองเกิดความวุ้นวายไปหมด จากกลางวันกลายเป็กลางคืนมีเสียงอัสนีสายฟ้าฟาดดังสนั่นไม่ขาดสายเมฆ หมอก ลอยปกคุมท้องฟ้าเต็มไปหมด หากจ้องมองพวกมันให้ดีนั้นผู้คนต่างก็ต้องคิดเห็นเช่นเดียวกันว่ารูปร่างเมฆหมอกนี้นั้นดูแล้วคล้ายคลึงกับ สภาพบุรุษผู้หนึ่งที่มีเ้าัขนาดั์ที่ตรงกลางระหว่างขา ไม่ใช่แค่คิดเพียงแค่คนหรือสองคนแต่ผู้คนทั้งเมืองจันทร์เสี้ยวแห่งนี้นั้นมีความคิดเห็นเช่นเดียวกันหมด
เปี้ยง…เปี้ยง….เกิดเสียงดังสนั่นของสายฟ้าฟาด เป็จำนวนนับไม่ถ้วนโดยไม่ขาดสาย ไม่มีผู้ใดสามารถที่จะล่วงรู้ได้เลยว่าสัญญาณบอกเหตุนี้นั้นเป็รางร้ายหรือเป็รางดีกันแน่ เพราะั้แ่ก่อตั้งเมืองจันทร์เสี้ยวมาก็พึ่งจะเคยเกิดสถานะการณ์เช่นนี้เป็ครั้งแรก มีผู้คนเป็จำนวนไม่น้อยที่กำลังรู้สึกหวาดกลัวไม่เว้นแม้แต่เ้าเมืองจันทร์เสี้ยวแห่งนี้
“ท่านราชครู นี่มันเกิดเื่บ้าอะไรกันทำไมเวลานี้นั้นจากกลางวันเปลี่ยนเป็กลางคืนพร้อมทั้งเกิดอัสนีสายฟ้าฟาดไปทั่วทั้งเมืองสถานการณ์เช่นนี้ใช่รางร้ายรึไม่” เ้าเมืองจันทร์เสี้ยวในยามนี้นั้นเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ที่อยู่ๆ ทั่วทั้งเหมืองหลวงเกิดปรากฏการณ์ประหลาดเช่นนี้ไปทั่วทั้งเมือง มีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่พอจะให้คำตอบกับเขาได้ก็คือชายแก่ผู้นี้นั่นเองตัวของมันนั้นถึงแม้อายุเข้าใกล้ 90 กว่าปีแล้วนั้น แต่หากดูแต่เพียงภายนอกเขาเหมือนคนอายุ 50 ปีเท่านั้นเอง ราชครูคนนี้ไม่ได้มีดีแต่เพียงรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้นตัวของเขายังสามารถหยั่งรู้ชะตาของฟ้าและดินได้ราวกับตาเห็น เ
“หึ หึ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าขอแสดงความยินดีกับท่านด้วยท่านเ้าเมืองจันทร์เสี้ยวในเวลานี้นั้น ได้มีผู้มีบุญบารมีสูงส่งถือกำเนิดขึ้นภายในดินแดนของท่านแล้ว ชายผู้นี้นั้นยิ่งใหญ่เป็อย่างมาก ภายในอนาคตทั่วทั้งแผ่นดินนี้จะไม่มีใครที่ไม่รู้จักเขา” ท่านราชครูกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่มั่นใจ ในการทำนายโชคชะตาฟ้าดินของมันนั้นล้วนแล้วแต่แม่นยำ 100% ไม่มีสักครั้งที่คำทำนายของมันนั้นจะไม่เป็จริง
“ฮ่า ฮ่า เยี่ยม ยอดเยี่ยมที่สุด คำทำนายฟ้าดินนี้ถูกใจข้านัก” เมื่อได้ยินคำของราชครู เ้าเมืองจันทร์เสี้ยวจึงคลายความหวาดกลัวในทันที ในตอนนี้นั้นมันอยากรู้เสียเหลือเกินว่าผู้มีบุญของมันนั้นคือผู้ใดกันแน่
ณ บริเวณนอกเมืองจันทร์เสี้ยว
สถานที่แห่งนี้นั้นเต็มไปด้วยป่าเขา และแม่น้ำลำธารน้อยใหญ่มากมาย มีหมู่บ้านขนาดเล็กที่ถูกสร้างขึ้นภายในสถานที่แห่งนี้
“เร็ว เข้าเด็กจะคลอดแล้ว เ้าอดทนเอาไว้หน่อยอีกนิดเดียวเด็กก็คลอดแล้ว” ในยามนี้นั้นภายในกระท่อมแห่งหนึ่งของหมู่บ้านเต็มไปด้วยความวุ้นวายเป็อย่างมากนั่นเป็เพราะมีคนกำลังจะท้องลูกนั่นเอง
“ลูกพ่อ เ้ารีบออกมาที่โลกภายนอกได้แล้วเ้ารู้ไหวว่าแม่ของเ้านั้นเ็ปทรมานเพียงใด” ผู้เป็สามีเองก็อยู่เฝ้าภรรยาของตนเช่นกัน นี่ก็เป็เวลาหลายชั่วยามแล้วที่เธอไม่ยอมคลอดออกมาเสียที นั่นเป็เื่ที่ผิดปกติเป็อย่างมาก
อุ๊แว้…อุ๊แว้….ในที่สุดเด็กก็คลอดออกมาแล้วและพร้อมที่จะรับชมกับโลกภายนอกแล้ว ไม่เพียงแค่นั้นท้องฟ้าที่มืดครึมไปทั่วทั้งเมืองจันทร์เสี้ยว มาบัดนี้มันสว่างไสวอีกครั้ง ราวกับว่าพวกมันนั้นมาต้อนรับการมาเยือนของเด็กชายผู้นี้
กริ๊ดดดดดด โอ้โหหหหหหห!!!! เมื่อผู้ทำคลอดได้เห็นเด็กชายทารกผู้นี้เธอถึงกับกริ๊ดดังลั่น ไม่เว้นแม้แต่ผู้เป็พ่อก็เช่นกันเด็กชายแรกเกิดผู้นี้นั้นไม่ใช่เด็กชายธรรมดาทั่วไปเขาเกิดมาพร้อมกับขนาดน้องชายขนาดั์ความใหญ่โตของมันนั้นเกือบจะเท่าขาของตัวเอง….
ไอ้หนุ่มพลังม้าได้ถือกำเนิดแล้ว…..
