หนึ่งเดือนต่อมา….คาเฟ่Aไอริส อันฤดี…พรึบ“เห้อ….เสร็จสักที…จะได้กลับบ้านแล้ว^_^” ฉันเอ่ยออกมาอย่างดีใจพลางยกมือขึ้นไปเหนือศีรษะและบิดขี้เกียจไปมาอย่างเมื่อยล้าและปวดนิ้วปวดตาไปหมดการอดทนนั่งหลังขดหลังแข็งกับการเร่งพิมพ์นิยายต้นฉบับเรื่องล่าสุดของฉันเพ...