เย่เฉินสังเกตเห็นว่าพี่สาวศิษย์พี่ของเขา หลี่ หยูตง ยิ้มอยู่ดีๆ ก็ดูเศร้าสร้อยและไม่มีความสุข เขาจึงเอ่ยถามด้วยความห่วงใย "ศิษย์พี่ ท่านเป็อะไรหรือเปล่า? ทำไมท่านถึงดูเศร้าเช่นนี้?"
หลี่ หยูตง รู้สึกใเล็กน้อย แต่ก็อบอุ่นใจที่เย่เฉินใส่ใจในตัวเธอ นางจึงเผยความลับในอดีตอย่างขมขื่นว่า "ข้าเคยมีการหมั้นหมายกับศิษย์ที่แท้จริงของดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอก ิไห่ ซึ่งครอบครัวเื้ัเขามีาานักบุญคอยคุ้มครองอยู่"
เมื่อเย่เฉินได้ยินดังนั้น เขาก็นึกถึงศิษย์ที่ชื่อิไห่ทันที และจำได้ว่าิไห่คือศิษย์ที่ลงทะเบียนของกงซุนเล่ย เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยก่อนจะถามหลี่ หยูตง "ศิษย์พี่ ท่าน้าถอนหมั้นหรือไม่?"
หลี่ หยูตงไม่ได้ตอบในทันที เพราะนางรู้ดีว่าการถอนหมั้นจะส่งผลกระทบต่อครอบครัวของนางอย่างรุนแรง เย่เฉินจึงถามต่อ " ท่านรักเขาหรือไม่? "
หลี่ หยูตงส่ายหัวและอธิบายถึงชื่อเสียงที่ย่ำแย่ของ ิไห่ ทั้งบ้าอำนาจ หลายใจ และบ้ากาม แม้ว่านางไม่เคยได้ยินข่าวพวกนี้หรอกนางแค่อยากให้พวดเขาเห็นใจนาง เมื่อเย่เฉินได้ยินดังนั้น เขารู้สึกโกรธที่มีคนจะแตะต้องสิ่งที่เป็ของเขา จึงพูดด้วยความมั่นใจ "ข้าจะพาท่านไปยกเลิกการหมั้นในอีก 7 วัน ท่านคิดว่าอย่างไร?"
หลี่ หยูตงนิ่งเงียบ ด้วยความกังวลเื่ผลกระทบที่จะตามมา เย่เฉินจึงหันไปถามกูชิงเสวี่ย "ท่านสามารถช่วยปกป้องครอบครัวของศิษย์พี่หลี่ หยูตงได้หรือไม่?"
กูชิงเสวี่ยตอบกลับด้วยความมั่นใจ "แน่นอน ตระกูลข้ามีนักบัญผู้ยิ่งใหญ่คอยดูแล ครอบครัวของิไม่กล้าทำอะไรแน่นอน เ้าสบายใจได้เลย"
เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่ หยูตงก็ร้องไห้ด้วยความโล่งใจและพุ่งเข้ามากอดเย่เฉิน เขาปลอบนางด้วยคำพูดอบอุ่น ทั้งสามสาวที่อยู่ใกล้เคียงรู้สึกอบอุ่นหัวใจที่ศิษย์น้องของพวกเขาใส่ใจดูแลพวกเขามากเช่นนี้
ขณะเดียวกัน ณ เมืองแห่งสายหมอก เจียงหยุน สวมชุดสีดำที่ปกปิดใบหน้าและปล่อยออร่าที่เต็มไปด้วยความกดดันและความน่าเคารพ นั่งดื่มชาอยู่ที่โรงน้ำชาแห่งหนึ่ง เมื่อเขากำลังจะออกไป เขาเห็นขอทานพิการคนหนึ่งเดินเข้ามาในโรงน้ำชาและพยายามขโมยอาหาร ตอนแรกเจียงหยุนไม่สนใจ แต่เมื่อเขาเห็นว่าคนแถวนั้นรุมทำร้ายชายพิการผู้นั้นพร้อมกับเยาะเย้ยว่า "นี่ไม่ใช่คุณชาย ชาง ิ หรอกหรือ? จากบุตรผู้ยิ่งใหญ่ค้ำฟ้า ตอนนี้กลายเป็แค่ขอทานแขนพิการเท่านั้น ฮาฮาฮา"
เจียงหยุนหันกลับมาด้วยความสนใจ เขาจำได้ว่าเคยมีศิษย์รุ่นน้องที่ชื่อนี้อยู่ แต่สิ่งที่ทำให้เจียงหยุนสนใจจริง ๆ คือออร่าที่ออกมาจากตัวขอทาน เขาเริ่มตรวจสอบด้วยตาที่แหลมคมและแผงระบบก็เปิดขึ้น เจียงหยุนยิ้มเยาะ ก่อนจะโบกมือทำให้ทุกคนที่อยู่ในนั้นกลายเป็น้ำแข็งและเสียชีวิตในทันที
ชื่อ : ชางิ
ตัวตน : อดีตนายน้อยตระกูลชาง
สังกัด : -
ระดับการเพาะปลูก : -
ร่างกาย : ร่างศักดิ์สิทธิ์แห่งดาบ (หลับอยู่) , ร่างจักรพรรดิไฟ (ล่มสลาย)
อาชีพพิเศษ : -
ทักษะ : -
อาวุธ : -
โชค : ดำ (-500)
ชางิใมาก แต่ก่อนที่เขาจะทันได้ทำอะไร เจียงหยุนถอดหมวกออกและพูดขึ้น
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ ศิษย์น้อง เกิดอะไรขึ้นกับเ้ากัน?"
ชางิตกตะลึงเพราะคนตรงหน้าเขาคือพระบุตรศักดิ์สิทธิ์ที่ได้รับการยกย่องว่าแข็งแกร่งที่สุดเท่าที่เคยมีมา ถึงแม้จะเขาจะเป็แค่ร่างจักรพรรดิก็ตาม เขาก็สามารถต่อสู้กับร่างศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างเหนือชั้น
จากนั้นเขาก็รีบคารวะ "พระบุตรศักดิ์สิทธิ์"
เจียงหยุนโบกมือเพื่อรักษาอาการาเ็ของ ชางิ ซึ่งทำให้ชางิหายจากอาการาเ็และความพิการในทันที ชางิตกตะลึงและขอบคุณเจียงหยุนอย่างจริงใจ เจียงหยุนบอกให้เขาหยุดและกำลังจะพาเขาไปหาร้านอาหารดีๆ กิน แต่จางิก้มหัวลงก่อนและกล่าวว่า
" ถึงมันจะเสียมารยาทไปมาก แต่ได้โปรดช่วยน้องสาวของข้าด้วย พระบุตร"
เจียงหยุนตอบกลับ " นำทางไปสิ "
ชางิรีบนำเจียงหยุนไปยังกระท่อมร้างแห่งหนึ่งนอกเมือง เมื่อเข้าไปในกระท่อม เจียงหยุนเห็นหญิงสาวขาพิการสองข้าง อายุประมาณ 10 ปีและเขาก็สำรวจนางทันทีกำลังทำความสะอาดกระท่อม ชางิพูดขึ้น "ข้าบอกกี่ครั้งแล้วว่าเ้าไม่ต้องทำงานพวกนี้ไง"
นางตอบกลับด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน "ก็ข้าอยากช่วยท่านพี่นี่นา"
ชื่อ : ชาง เชียน
ตัวตน : อดีตลูกสาวของตระกูลชาง
สังกัด : -
ระดับการเพาะปลูก : -
ร่างกาย : ร่างศักดิ์สิทธิ์แห่งหอก (หลับอยู่) ,
อาชีพพิเศษ : -
ทักษะ : -
อาวุธ : -
โชค : ดำ (-1500)
ชางิปวดหัว ก่อนจะแนะนำหญิงสาวให้เจียงหยุนรู้จัก " นางมีชื่อว่า ชางเชียน เป็น้องสาวของตัวเขาเอง "
เจียงหยุนโบกมือทำการรักษานางทันที เมื่อชางเชียนรู้สึกว่าขาของเธอที่เคยพิการสามารถขยับได้อีกครั้ง นางก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาและร้องไห้พร้อมคุกเข่าขอบคุณเจียงหยุนอย่างสุดหัวใจ เจียงหยุนโบกมือพาทั้งสองคนบินเข้าเมืองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าและพาไปที่ร้านอาหารระดับสูงทันที
เมื่อเห็นอาหารที่มากมาย ชางเชียน น้ำลายไหลออกมาจน ชางิ ต้องเตือน แต่เจียงหยุนบอกว่า "ไม่เป็ไร กินได้ตามสบายเลย"
เมื่อได้ยินดังนั้น ชางเชียนกล่าวขอบคุณ เจียงหยุน และเริ่มกินอาหารทันทีโดยไม่สนภาพลักษณ์ ส่วนชางิก็เช่นกัน เขาไม่ได้กินอะไรมาสามวันแล้ว
ระหว่างนั้น ชางิ และ เจียง หยุน ทั้งสองคนคุยเื่เก่า ๆ กันไป เจียงหยุนจึงถามว่า "เกิดอะไรขึ้นกับเ้าและครอบครัวของเ้า?"
จางิตอบ "มันเกี่ยวกับน้องชายของท่าน เย่เฉิน ข้ากับเขามีปัญหากันในโรงประมูลที่เมืองแห่งสายฟ้า ข้าประมูลทักษะระดับดินที่ชื่อว่า 'ก้าวดารา' และกำลังเดินทางกลับ ระหว่างทางข้าถูกโจมตีโดยผู้ฝึกตนปีศาจ ทุกคนรอบข้างข้าตายหมดและมีชายคนหนึ่งสวมชุดดำเดินเข้ามาเยาะเย้ยเขาเมื่อเขามองหน้ามันเขาใ มันคือไอ้สารเลว เย่เฉิน และในเวลานั้นมันปล่อยให้ข้าหลบหนีไป ข้ากลับไปที่ตระกูลชางทันที แต่ก็รู้ที่หลังว่ามัน้าสังหารคนที่เกี่ยวข้องกับข้าทั้งหมด หลังจากนั้นนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ 7 คน มาจากไหนก็ไม่รู้ และได้ทำการทำลายล้างตระกูลข้าทันที แต่พ่อของข้าใช้พลังสุดท้ายส่ง ข้ากับน้องสาวหนีออกมาโดยที่ไม่มีใครรู้ ตัวข้านั้นไม่กล้ากลับไปที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ เพราะข้ากลัวว่ามันจะรู้ว่าข้ามีชีวิตรอดและทำการลอบสังหารข้า รวมถึงดินแดนศักดิ์สิทธิ์คงไม่ช่วยเหลือคนที่ร่างกายพิการอย่างแน่นอนมันไม่คุ้มค่า"
เจียงหยุนฟังอย่างตั้งใจ เขาจึงถาม "เ้าอยากกลับไปที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์สายหมอกพร้อมกับน้องสาวของเ้าและเป็ผู้ติดตามข้าหรือไม่?" พร้อมกับยื่นหน้ากากบางอย่างให้ชางิ
ชางิรู้สึกว่าเจียงหยุนเปลี่ยนไปมาก แต่เขารู้สึกได้ว่ามันคือโอกาสที่จะแก้แค้นและก้าวหน้า เขาจึงหันไปถามน้องสาวของเขา "เ้าอยากฝึกตนหรือไม่?"
ชางเชียนตอบอย่างร่าเริง "ข้าอยากฝึก และข้าก็ 10 ขวบแล้วด้วย" นางพูดไปด้วยกินอาหารไปด้วยจนอาหาร ติดคอ เจียงหยุนจึงช่วยนางทันที
ทั้งสองพี่น้องขอบคุณเจียงหยุนอีกครั้ง เจียงหยุนหัวเราะเล็กน้อยและพาพวกเขาเดินทางต่อ โดยระหว่างทางเจียงหยุนได้เตรียมการรักษาร่างกายของพวกเขา รวมถึงมอบเทคนิคการฝึกฝนที่มีข้อกำหนดในการเพิ่มความภักดีต่อเจียงหยุน หรือเมื่อมีเจตนาร้ายต่อเขา พวกเขาจะกลายเป็หุ่นเชิดที่เจียงหยุนควบคุมได้ทันที เจียงหยุนได้ซ่อนข้อจำกัดเหล่านี้ไว้อย่างแยบยล และหลายจุดมากด้วย
เจียงหยุนก็ถามระบบว่า " เ้ามีวิธีเปิดร่างกายของพวกเขาหรือไม่"
ระบบตอบ [โฮทส์เพียงแค่ให้พวกเขากินยาปลุกร่างกายระดับจักรพรรดิก็พอแล้ว]
เจียงหยุนก็ถามระบบว่า " ขั้นต่ำมันเม็ดละ 1 พันล้านไม่ใช่เหรอเ้ามีตาหรือเปล่าแนะนำอะไรที่มีประโยชน์หน่อย"
ระบบตอบ [งั้นเริ่มให้พวกเขาฝึกตนและมอบเทคนิคการฝึกตนระดับนักบุญที่เกี่ยวข้องกับร่างกายของพวกเขาให้พวกเขาเพื่อค่อย ๆ เปิดร่างกายของพวกเขาที่ละเล็กน้อยตามระดับการฝึกตน]
เจียงหยุนก็ถามระบบว่า " ดีมากเ้าระบบสุนัข "
ระบบตอบ [โฮ่ง โฮ่งๆ ⸜ (。˃ ᵕ ˂) ⸝♡]
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้