“ไอ้หนู แกพูดมั่วซั่วอะไรน่ะ ฉันเป็คนสั่งยาเองตาแก่นั่นมีอาการม้ามและกระเพาะพร่อง ถ้าจะใช้ยาในการรักษาอย่างเดียวไม่ได้ฉันเลยสั่งยาบำรุงไปให้เขา ก็ปกตินี่” หูปู้ไป๋พูดเสียงดัง
“ยาบำรุงเสริมชี่บำรุงกระเพาะสิบเม็ดแต่เอาเงินเขาไปตั้งสามพันหยวนแถมยังปนกันระหว่างยาดีกับยากากอีก คุณคิดว่าคุณทำแบบนี้แล้วจะหลอกใครได้งั้นเหรอ” กัวไฮว่พูดด้วยเสียงดัง “คุณไม่มีสิทธิ์มาคุยเื่ซิ่งหลินหรือเื่การแพทย์แผนโบราณกับคลินิกไม่ของเราด้วยซ้ำ”
“ตาแก่หู เด็กนี่พูดจริงหรือเปล่า” ไป๋มู่เซิงถามด้วยเสียงดัง
“พี่ไป๋ พี่อย่าไปฟังเด็กนี่พูดเลยนะ ผมเป็คนสั่งยาเองแล้วคลินิกปู้ไป๋ของผมก็ขายของสมราคาแน่นอนพี่อย่าไปฟังไอ้เด็กนี่พูดมั่วซั่วเลยนะ” หูปู้ไป๋พูดเสียงดัง
“พูดมั่วซั่ว? งั้นเราไปดูที่คลินิกปู้ไป๋ก็ได้ไปดูสักหน่อยว่าอะไรที่เรียกว่าตู้ยาสองช่อง” กัวไฮว่หรี่ตาพูดในขณะนั้นหูปู้ไป๋ก็หน้าถอดสี ตู้ยาสองช่องถือเป็ความอัปยศของวงการแพทย์จีนเมื่อร้อยปีก่อนและเป็เพราะตู้ยาสองช่อง ทำให้ผู้คนค่อยๆ มีความเชื่อมั่นในการแพทย์จีนน้อยลง
วิธีการทำตู้ยาสองช่องนั้นง่ายมาก ลิ้นชักตู้หนึ่งมีสองช่องช่องหนึ่งเป็ของดีอีกช่องเป็ของห่วยในครั้งนั้นมีคนค้นพบมีการใช้ตู้ยาสองช่องในการแพทย์แผนโบราณ จึงทำให้การแพทย์แผนโบราณตกต่ำลงอย่างมาก
“หูปู้ไป๋ จะให้พวกเราไปดูที่คลินิกปู้ไป๋ไหม” ไป๋มู่เซิงพูดเสียงดัง “แกรวมตัวพวกเรามาบอกว่าเ้าของคลินิกไม่น่ะไม่รู้การแพทย์แผนโบราณจะทำให้ถนนซิ่งหลินแปดเปื้อน ตอนนี้คลินิกไม่เป็ยังไงฉันก็ไม่รู้แต่ฉันคิดว่าน่าจะมีคนแปดเปื้อนถนนซิ่งหลินจริงๆ แล้วล่ะ”
“พี่ไป๋ ให้โอกาสผมสักครั้งเถอะนะ ขอร้องล่ะ ให้โอกาสผมอีกครั้งผมถูกคนขายยาหลอกมาน่ะ ถ้าผมไม่ขายยาพวกนี้ออกไปกลัวว่าปีนี้คลินิกผมจะจ่ายค่าเช่าไม่ไหว” หูปู้ไป๋พูดพลางร้องไห้เสียงดังลั่น
“เหล่าหู ฉันให้เวลาแกหนึ่งอาทิตย์ เก็บของแล้วไสหัวไปจากถนนซิ่งหลินซะถ้าแกกล้าเหยียบวงการแพทย์แผนโบราณอีกล่ะก็ สมาคมแพทย์แผนโบราณจะทำให้แกเสียใจ” ไป๋มู่เซิงพูดเสียงดัง
“ได้ เหล่าไป๋ ฉันรู้ว่าแกเป็คนซื่อตรง ฉันไปก็ได้แต่ฉันอยากดูนักว่าเ้าของคลินิกไม่เป็ใครแล้วมันรู้จักเกี่ยวกับการแพทย์แผนโบราณมากเท่าไหร่เชียว” หูปู้ไป๋พูดเสียงดัง
“พ่อหนุ่ม ไม่ทราบว่าวันนี้เ้าของคลินิกของพวกเธออยู่หรือเปล่า ถ้าอยู่รบกวนให้เขาออกมาพบเจอกันหน่อยสิ” ไป๋มู่เซิงพูดขึ้นเบาๆ
“คลินิกไม่จะเปิดทำการเสาร์หน้า ถ้าพวกคุณอยากจะมาหาเ้าของคลินิกหรือถล่มคลินิกก็ค่อยมาวันเสาร์เถอะครับพวกเราจะออกไปแล้ว ไม่มีเวลาว่างอยู่เป็เพื่อนทุกคนหรอกนะครับผมขอประกันกับทุกคนว่าคลินิกไม่จะเป็ดั่งต้นไม้ใหญ่ท่ามกลางลมแรงแห่งวงการแพทย์แผนโบราณ”
“พ่อหนุ่มอย่าเพิ่งรีบสิ ต่อให้วันที่เปิดกิจการพวกเราไม่ไปหาเื่เขาการแพทย์แผนปัจจุบันก็มาหาเื่อยู่ดี เฮ้อถึงตอนนั้นหวังว่าเขาจะสามารถเอาชนะพวกผู้ดีนั่นได้นะ” ไป๋มู่เซิงพลางส่ายศีรษะ
“คลินิกไม่ ไว้วันเสาร์ฉันก็จะมาด้วยฉันอยากจะรู้นักว่าคนที่นำฉันสู่หนทางความตายจะสักแค่ไหนกันเชียว” เมื่อหูปู้ไป๋พูดเสร็จก็เดินเข้าไปในคลินิกของตนเองนับได้ว่าคลินิกของเขาได้พังไม่เป็ท่าไปแล้ว
“พี่ไฮว่ ดูทรงแล้ววันที่พวกเราเปิดคลินิกสนุกอยู่เหมือนกันนะ เหอะๆ” อวี้เอ๋อร์พูดยิ้มๆ
“คนที่มาหาเื่ยิ่งเยอะยิ่งดี คนยิ่งเยอะคลินิกไม่ของพวกเราก็จะยิ่งโชติ่ เราไปหาสาวสวยที่คณะแพทย์มหาลัยอู่เฉิงกันเถอะ” กัวไฮว่พูดพลางขับรถไป
“เจ็บ อวี้เอ๋อร์เมียรัก ปล่อยนะ พี่ผิดไปแล้ว ไปหาพนักงานน่ะพนักงาน” กัวไฮว่พูดเสียงดัง มือน้อยๆ ของอวี้เอ๋อร์หยิกไปที่เนื้อนุ่มนิ่มบริเวณเอวของเขาไปแล้วหลายรอบ
“ฮึ แอบคบชู้ก็ว่าไป ยังจะกล้าพูดเื่จีบคนสวยต่อหน้าฉันอีกพอแมวไม่อยู่ก็เป็หนูร่าเริงเลยนะ” อวี้เอ๋อร์เบ้ปากพูด
“นี่นักศึกษา ถามหน่อยว่าคณะแพทย์ไปยังไงเหรอ” เมื่อกัวไฮว่กับอวี้เอ๋อร์จอดรถเข้าที่แล้วก็เดินเข้าในมหาวิทยาลัยอู่เฉิงในตอนนั้นเองพวกเขาก็หลงทิศทางเล็กน้อย มหาลัยอู่เฉิงใหญ่เท่าไหร่กันน่ะเหรอก็เป็ผู้นำด้านการศึกษาของหัวซย่า มีประมาณสามสิบกว่าคณะและเคยมีนักศึกษาที่เริ่มเดินเล่นในมหาวิทยาลัยอู่เฉิงั้แ่ปีหนึ่งจนกระทั่งปีสี่ยังมีบางที่ที่ก็ยังไม่เคยไปเลย
“นายหมายถึงคณะแพทย์แผนโบราณ คณะแพทย์แผนปัจจุบันหรือคณะสัตวแพทย์เหรอ” นักศึกษาหนุ่มมองกัวไฮว่ที่เด็กกว่าตนไม่กี่ปีแวบหนึ่งก่อนจะถามยิ้มๆจากนั้นสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่อวี้เอ๋อร์ที่อยู่ด้านข้าง
“พี่สุดหล่อ พี่จะมามองแฟนผมโจ่งแจ้งแบบนี้ไม่ดีหรอกนะ ถ้ารู้ก็บอกมาถ้าไม่รู้ผมจะได้ไปถามคนอื่น” กัวไฮว่พูดเสียงดัง
“อะแฮ่มๆ คณะแพทย์แผนโบราณจากถนนเส้นนี้ให้ตรงไปทางทิศเหนือคณะแพทย์แผนปัจจุบันกับคณะแพทย์แผนโบราณอยู่ใกล้ๆ นี่เอง ส่วนคณะสัตวแพทย์อยู่ไกลนายต้องเดินไปตาม...” นักศึกษาชายคนนั้นพูดด้วยสีหน้าแดงเถือก
“ขอบคุณนะพี่สุดหล่อ ผมไม่ไปสัตวแพทย์” พูดเสร็จกัวไฮว่ก็ลากอวี้เอ๋อร์ตรงไปทางคณะแพทย์แผนโบราณ
“แม่มันเถอะ เด็กผู้หญิงคนนั้นสวยจริงๆ เลยสวยกว่าหลิวเย่าซือคณะแพทย์แผนโบราณซะอีก” นักศึกษาหนุ่มมองแผ่นหลังของอวี้เอ๋อร์พร้อมกับพูดพึมพำ
เดินไปประมาณสิบนาทีทั้งสองก็เดินมาถึงประตูใหญ่ประตูหนึ่งที่ข้างบนมีอักษรตัวใหญ่เขียนไว้ว่าคณะแพทย์แผนโบราณ
“พี่ไฮว่ พี่จะรับสมัครคนยังไงเหรอ” อวี้เอ๋อร์ถามยิ้มๆเธอกับกัวไฮว่เดินเข้าไปในประตูใหญ่ โดยรปภ. ก็ไม่ได้ขวางเอาไว้ “ต่อให้อยากหาคนสวย คณะใหญ่ขนาดนี้พี่หาไม่ได้ง่ายๆ แน่”
“ถ้ามีเงินจะปลุกผีขึ้นมาโม่แป้งให้ก็ยังได้[1]” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ จากนั้นทั้งสองก็เดินไปยังอาคารหลักของคณะ
“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคณบดีหลิวอยู่ไหมครับ” กัวไฮว่พาอวี้เอ๋อร์เคาะประตูห้องทำงานของคณบดีคณะแพทย์แผนโบราณหลังจากเข้าไปเขาก็ถามขึ้นยิ้มๆ
“นี่นักศึกษา ฉันคือหลิวเฉินกัง มาหาฉันมีอะไรหรือเปล่า” ชายแก่ที่นั่งอยู่ในห้องเงยหน้าขึ้นมามองกัวไฮว่และอวี้เอ๋อร์แวบหนึ่งก่อนจะถามยิ้มๆ “พวกเธอสองคนไม่ใช่นักศึกษาคณะแพทย์แผนโบราณใช่ไหม”
“คณบดีหลิวตาแหลมนะครับ พวกเราไม่ใช่นักศึกษาคณะแพทย์แผนโบราณพวกเรามีเื่ส่วนตัวมาหาคุณนิดหน่อย” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
“นั่งเถอะ มีอะไรก็ว่ามาถ้าชอบในการแพทย์แผนโบราณแล้วอยากจะสอบเข้าคณะแพทย์แผนโบราณหลังจบมอปลายฉันก็ยินดีต้อนรับ” หลิวเฉินกังพูดยิ้มๆ
“คณบดีหลิว ผมไม่อ้อมค้อมแล้วนะครับ วันนี้ผมกับภรรยามาพบคุณเพราะว่า้าคนจากคุณ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆ
“้าคน? บอกมาสิว่า้าคนยังไง” หลิวเฉินกังพูดยิ้มๆ
“ผมเปิดคลินิกแห่งหนึ่งที่ถนนซิ่งหลิน อยากจะหาพนักงานสักสิบคนแล้วจะต้องเป็คนที่มีพื้นความรู้การแพทย์เลยมาหาที่นี่ จะเรียนจบหรือไม่จบก็ได้ทั้งนั้นหวังว่าคณบดีหลิวจะช่วยแนะนำให้หน่อยนะครับ ส่วนคุณสมบัติอย่างอื่นไม่ต้องของแค่หน้าตาต่างจากเมียผมไม่เยอะก็พอ” กัวไฮว่พูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มร้าย
“ถ้าเธอ้าแบบนี้งั้นก็กลับไปซะเถอะที่นี่หาคนที่สวยสู้ยายหนูที่อยู่ตรงหน้านี้ไม่ได้หรอก ถึงจะเป็หลานสาวฉันฉันก็ไม่กล้าพูดหรอกว่าสวยสู้ยายหนูคนนี้ ได้ถ้าฉันอายุน้อยกว่านี้สักหกสิบปีต้องตกหลุมรักยายหนูคนนี้แน่เลย ฮ่าๆ” หลิวเฉินกังพูดยิ้มๆ
“คณบดีหลิวตลกแล้วล่ะ พวกเราไม่ได้โกหก อยากจะมาหานักศึกษาที่ดูพอๆกันจริงๆ รบกวนท่านคณบดีด้วยนะครับ” กัวไฮว่พูดยิ้มๆเขารู้สึกไม่เลวกับชายแก่ที่อยู่ตรงหน้าผู้นี้เลย
“ถ้าเธอเปิดคลินิกที่ถนนซิ่งหลินได้จริงๆเธอก็มาเลือกนักศึกษาจากที่นี่ไปได้เลย เธอไม่ได้รบกวนหรอกเธอมาช่วยฉันลดแรงกดดันในการหางาน ฮ่าๆ” หลิวเฉินกังพูดยิ้มๆ
[1] เป็สำนวน อุปมาว่าหากมีเงินจะทำสิ่งใดก็ย่อมเป็ไปได้
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้