เจียงซืออี่พูดอย่างจริงจังว่า “ในเมื่อเ้าเก่งกาจมากขนาดนี้แล้ว ทำไมยังต้องสนใจแค่หัวใจอสูรระดับสิบแค่ดวงเดียวด้วย ยังมีอนาคตที่สดใสรอเ้าอยู่ เ้ารู้หรือเปล่า หัวใจอสูรระดับสิบนี่มันทำให้ชื่อเสียงของเ้าเสียหายหนักเลยนะ!”
“อีกอย่าง หากองค์ชายเก้าไม่สามารถหาหัวใจอสูรระดับสิบได้ครบเก้าดวงภายในเวลาครึ่งปี เสด็จพ่อไม่สามารถสร้างผลึกโลหิตเก้าโคจรได้ นั่นก็หมายความว่าเขาอาจจะไม่สามารถต้านการรุกรานของราชวงศ์ปิงเฟิงได้”
“ถึงเวลานั้น ที่จะเสียหายหนักที่สุดก็คือราชวงศ์ต้าิของเรา แล้วยังมีชาวบ้านกว่าพันกว่าหมื่นอีกด้วย หรือว่าเ้าจะยอมให้ผู้บริสุทธิ์ต้องตายไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นหรือ?”
คำพูดของเจียงซืออี่ออกมาจากใจของนางทั้งหมด นางไม่เข้าใจเลยว่าิอวี่มีพร์มากขนาดนี้ทำไมถึงได้เลือกเดินทางผิดแบบนี้กัน
ส่วนพวกที่อยู่ด้านหลังของนางต่างก็แสดงท่าทีสงสัยออกมา
สีหน้าของิอวี่ดูเ็ปเหมือนโดนหนามทิ่ม คำพูดพวกนี้เขาต่างหากที่เป็ควรพูด!
ข้าจะทนเห็นชาวบ้านนับล้านคนของราชวงศ์ต้าินองเื เห็นคนผู้บริสุทธิ์ตายไปต่อหน้าต่อตาอย่างนั้นหรือ? ไม่มีทาง กลับกัน ข้าต่างหากที่กำลังช่วยต้าิอยู่!
ิอวี่สามารถแก้ต่างให้ตัวเองได้ บอกแผนการคิดจะฆ่าพ่อชิงบัลลังก์ของิเสวียนออกมาได้หมด แต่ว่ามันจะมีประโยชน์อย่างนั้นหรือ? ก่อนหน้านี้ิอวี่โกรธเืพล่านวิ่งไปหาิเฉินเหยียนแล้วบอกความจริงทุกอย่างมาแล้ว แต่ผลมันเป็อย่างไรล่ะ? ิเฉินเหยียนไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูดเลยแม้แต่นิดเดียว!
เขาถูกิเฉินเหยียนที่เป็พ่อแท้ๆ ทำร้ายจิตใจมาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนนี้เขาจะเสี่ยงถูกทำร้ายจิตใจอีกเพื่ออะไร?
อีกอย่าง ิอวี่ก็ไม่มีทางบอกแผนการร้ายของิเสวียนให้เจียงซืออี่รู้เป็อันขาด
หากิอวี่พูดไปแบบนั้น เจียงซืออี่ก็จะต้องไปถามิเสวียนแน่นอน มันจะเป็การแหวกหญ้าให้งูตื่นเปล่าๆ
ิเสวียนมีความแค้นกับเขาอยู่แล้ว คิดจะฆ่าเขาั้แ่แรก เื่นี้ไม่มีข้อโต้แย้งเลย แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือ หากเจียงซืออี่ถามออกไปก็แปลว่านางกำลังสงสัยเขา ก่อนที่แผนการจะสำเร็จ ิเสวียนอาจจะลอบสังหารเจียงซืออี่เพื่อปิดปากนางั้แ่อยู่ในดินแดนอสูรว่านโซ่วนี้เลยก็เป็ได้!
เมื่อห้าวันก่อนิเสวียนก็ลงมือโจมตีอย่างไม่ปราณีมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาโเี้มากที่เลือกใช้ทุกวิถีทางเลย!
หากหญิงสาวอีกสี่คนได้ยินความลับในเื่นี้ ชีวิตของพวกนางเองก็จะมีอันตรายตามไปด้วย!
ดังนั้นิอวี่จะพูดมันออกไปได้หรือ? เขาพูดไม่ได้
ไม่ว่าจะเพื่อใครก็ตาม ิอวี่จะบอกความลับเื่นี้ออกไปไม่ได้เลย เขาต้องอยู่ในที่ลับ เพราะใน่เวลาสำคัญอาจจะสร้างผลกระทบใหญ่หลวงให้กับิเสวียนได้!
“หากเ้า้าพูดกับข้าแค่นี้ก็เสียใจด้วยนะ เ้าทำให้ข้าหวั่นไหวไม่ได้หรอก ข้ายังมีเื่ที่ต้องทำอีก ไม่คุยกับเ้าล่ะนะ” ิอวี่ตอบกลับแค่นี้แล้วก็เตรียมที่จะจากไป
“ช้าก่อน!”
เจียงซืออี่ขมวดคิ้วหนักมาก “ิอวี่ ทิ้งหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนเอาไว้เถอะ หากเ้าทำแบบนี้ข้ารับรองว่าองค์ชายเก้าจะไม่มีทางเอาเื่เ้า”
“ขอโทษด้วยนะ ของที่ข้าได้มาแล้วข้าไม่เคยคืนให้ใคร ลาก่อน”
พูดจบ ิอวี่ก็วิ่งห่างออกไปไกลโดยไม่ลังเล แล้วหายไปในเขาสูงภายในไม่กี่อึดใจ
“ร้ายกาจอะไรที่ไหนกัน ก็แค่คนเห็นแก่ตัว ก่อนหน้านี้เห็นสู้ตายร่างลายเส้นอักขระขึ้นมา ดูเหมือนทำเพื่อพวกเรา แต่ที่จริงก็ทำเพื่อให้ตัวเองได้หนี?” ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นมา
“หนีได้ครั้งเดียวเท่านั้น คงหนีไม่ได้ตลอดไปหรอก สักวันเขาก็จะได้รับผลกรรมที่เขาทำ” ผู้หญิงอีกคนพูด
เยี่ยซีเองก็ขมวดคิ้ว นางคิดไม่ถึงเลยว่าิอวี่จะเลือกทำในสิ่งที่โง่ที่สุด
“เอาล่ะ เลิกพูดได้แล้ว เราไปตามหาองค์ชายเก้ากันเถอะ” เจียงซืออี่ออกคำสั่ง
ก่อนไป เจียงซืออี่ก็หันไปมองยังทิศทางที่ิอวี่มุ่งไป ไม่รู้เพราะอะไร นางแอบรู้สึกว่าิอวี่ไม่ได้เป็เหมือนอย่างที่เขาแสดงออกมาเลย
......
หลังจากที่หญิงสาวทั้งห้าคนจากไป ิอวี่ก็เดินทางอยู่ประมาณหนึ่งชั่วยาม เขาค้นหาสถานที่ห่างไกลผู้คนและอสูรร้ายจนไปเจอถ้ำแห่งหนึ่ง จากนั้นก็ทลายโขดหินมาปิดปากถ้ำบางส่วนแล้วขังตัวเองอยู่ด้านในนั้น
เขาหยิบตะเกียงหิ่งห้อยออกมาอีกครั้ง แล้วถ่ายลมปราณเข้าไปจนปรากฏแสงไฟสีส้มออกมา
ิอวี่แทบทนไม่ไหวอีกแล้ว เขาพลิกข้อมือ แล้วหัวใจสีแดงทองขนาดใหญ่ดวงหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาในมือ
หัวใจดวงโตเปล่งแสงที่สว่างจ้ามากกว่าตะเกียงหิ่งห้อยหลายเท่า ทำให้รอบกายสว่างไสวเต็มไปหมด
ในเวลาเดียวกัน พลังงานธาตุไฟที่น่ากลัวก็ทำให้อุณหภูมิอบอ้าวขึ้นมา อากาศที่เย็นภายในถ้ำกลับไม่ต่างกับเตาอบที่ร้อนอ้าว
สายตาของิอวี่จ้องไปยังหัวใจแสงสีแดงดวงใหญ่ หลังจากนั้นเขาก็เตรียมที่จะนำมันใส่เข้าไปในหยกโบราณ
หยกโบราณไม่ได้ปฏิเสธหัวใจดวงใหญ่นี้เลย กลับกัน มันรู้สึกตื่นเต้นมากและเริ่มสลายพลังงานจากหัวใจนั้นอย่างบ้าคลั่ง
สิงโตเพลิงจินเหยียนเป็าาอสูร เป็อสูรระดับสิบ ไม่ว่าจะเป็พลังงานหรือว่าเืของมันก็ล้วนมีประโยชน์อย่างมาก ดังนั้น หัวใจของมันถือเป็ธาตุหยางสูงสุด เหมาะมากที่ิอวี่จะนำมาฝึกร่างแห่งหยินหยาง
ร่างแห่งหยินหยาง กระบวนท่าที่แปดของเคล็ดวิชาหยินหยางขั้นสูงแบ่งออกเป็สองขั้นตอน ขั้นที่หนึ่งก็คือการฝึกสติธาตุหยินและการฝึกร่างกายธาตุหยาง ขั้นที่สอง ถึงจะเป็การหลอมรวมหยินและหยางเข้าด้วยกัน จนกลายเป็ร่างแห่งหยินหยาง!
ตอนนี้ิอวี่กำลังทำขั้นตอนที่หนึ่ง เขามีพลังจิตธาตุหยินสูงสุดอยู่ ตอนนี้ก็เหมาะกับการฝึกร่างกายธาตุหยางสูงสุดแล้ว!
หยกโบราณสลายมันให้กลายเป็พลังงานบริสุทธิ์ พลังงานความร้อนพลุ่งพล่านไปทั้งแขนและขาของิอวี่ในทันที
ต่อให้เขาจะมีร่างกายที่แข็งแกร่งอยู่เดิม แต่หลังจากที่ได้รับพลังงานความร้อนจากหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนแล้ว เขาก็ยังรู้สึกแปลกไป
พลังงานความร้อนที่เข้าสู่ร่างกายของเขาเหมือนกับน้ำที่พุ่งไปยังชีพจรทั้งหมด ทำให้เกิดความรู้สึกร้อนอ้าว ทำให้ิอวี่ปลายตากระตุก!
ิอวี่กัดฟันแน่น เขาพยายามทนต่อความร้อนที่แผ่ออกมาจากหยกโบราณ ทั่วทั้งตัวของเขาเกิดความทรมานที่น่ากลัวอย่างมาก บนหน้าผากของเขามีเหงื่อเม็ดใหญ่ไหลออกมา
ถึงแม้ความร้อนนี้จะเหนือความคาดหมายไปหน่อย แต่มันก็สมเหตุสมผล
สิงโตเพลิงจินเหยียนเดิมก็มีพลังการต่อสู้ที่น่ากลัวไม่ธรรมดาอยู่แล้ว แม้แต่ิเสวียนเองก็ยังต้องใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดและใช้คนจำนวนมาก หากิอวี่เจอสิงโตเพลิงจินเหยียน เขาไม่มีทางสู้ไหวแน่นอน
เนื้อก้อนใหญ่ตกมาอยู่ในมือของิอวี่ แต่เขาเองก็ต้องมีความสามารถมากพอที่จะดูดซับพลังงานของมันด้วยเหมือนกัน
หากเป็คนอื่นที่มีขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่เจ็ดระดับหลอมความเป็เทพ ถ้ากล้าสู้กับพลังงานของสิงโตเพลิงจินเหยียนส่วนมากก็เป็การฆ่าตัวตายชัดๆ พลังงานของสิงโตเพลิงจินเหยียนเมื่อพลุ่งพล่านเข้าไปในร่างกายแล้ว มันแทบเหมือนกับถูกไฟเผาทั้งเป็
แต่ิอวี่แตกต่างออกไป เขาฝึกเคล็ดวิชาหยินหยางขั้นสูงร่างกายจึงแข็งแกร่งเหนือคำบรรยาย อีกทั้งร่างกายของเขาก็สามารถต้านพลังงานธาตุไฟได้สูงมาก ดังนั้นเขาถึงสามารถรับพลังเหล่านี้ได้
แต่ถึงอย่างนั้น ิอวี่ก็ยังถูกพลังงานของสิงโตเพลิงจินเหยียนเล่นงานเอาเหมือนกัน!
เหงื่อเม็ดใหญ่ไหลหยดลงมาอย่างต่อเนื่อง ิอวี่กัดฟันแน่นมาก เขาอดทนอยู่อย่างนี้ครึ่งวันถึงจะเริ่มคุ้นเคยกับอุณหภูมิที่เร่าร้อนเช่นนี้
ิอวี่เหมือนติดอยู่ที่เส้นขอบ เขารู้สึกเ็ปอย่างมากจนเหมือนจะะเิออก แต่เขาก็ยังอดทน!
ในขณะเดียวกัน ร่างกายของิอวี่ก็กำลังดูดพลังงานของสิงโตเพลิงจินเหยียนอย่างบ้าคลั่ง กล้ามเนื้อของเขา เส้นชีพจรของเขา กระดูกของเขา เืและิัของเขา ทั้งหมดนี้กำลังเปลี่ยนแปลงไป มันทำให้ร่างกายของเขานั้นแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น!
ท่ามกลางสถานการณ์เหล่านี้ ิอวี่ยิ่งสามารถรับพลังงานอันน่ากลัวนี้ได้มากขึ้น!
เป็อยู่อย่างนั้นห้าวัน ิอวี่ก็ดูดซับพลังงานของหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนไปแล้วหนึ่งส่วนสาม ิัของเขาเริ่มเป็ประกายทองอมแดง เปล่งประกายระยิบระยับ
ิอวี่ััได้ว่าทั่วทั้งร่างกายของเขาแผ่ความร้อนออกมาจนทั่ว เหมือนว่าชีพจรแต่ละจุดของเขาเป็ดั่งดวงอาทิตย์ดวงเล็กๆ จนเปล่งแสงสว่างออกมา!
ผ่านไปอีกสามวัน ิอวี่ดูดพลังงานจากหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนไปได้แล้วสองในสามส่วน รอบตัวของเขามีเปลวเพลิงแผ่ออกมาและมีควันฟุ้งขึ้น
มันไม่เหมือนการผลาญโลหิต ผลาญโลหิตเป็การถูกกระตุ้นจากภายในทำให้เืในร่างกายของเขาเดือด แต่ตอนนี้ความร้อนแผ่กระจายออกมาภายนอก ิอวี่รู้สึกเหมือนมีเมล็ดเปลวเพลิงถูกปลูกอยู่ในร่างกายของเขา และเขาสามารถสร้างเปลวเพลิงพวกนั้นได้!
มันเป็ลางสังหรณ์บอกว่าเขากำลังจะมีร่างแห่งหยินหยางแล้ว ร่างสายฟ้าของิเสวียนก็สามารถสร้างสายฟ้าออกมาได้เช่นกัน!
พลังในร่างกายของิอวี่เหมือนจะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง ิอวี่รู้สึกได้ว่าร่างกายของเขากำลังเริ่มหนักขึ้น
เดิมทีิอวี่สามารถเพิ่มพลังได้มากขึ้น แต่เขากลับพยายามคุมมันเอาไว้เพื่อสร้างพื้นฐานให้แน่นก่อน
ิอวี่ประเมินว่าหากเขาใช้ผลาญโลหิตในเวลานี้ เขาน่าจะมีพลังเทียบเท่าราชสีห์แปดพันสองร้อยตัว และมันก็เป็ผลจากการที่เขาควบคุมพลังทั่วร่างกายเอาไว้
เมื่อมีพลังขอบเขตหลุดพ้นปุถุชนขั้นที่แปดระดับประสานเป็หนึ่ง พลังของิอวี่ก็จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง!
แต่ิอวี่กลับพบปัญหาอย่างหนึ่งเข้า พลังของเขาไม่ได้เพิ่มขึ้นได้อย่างรวดเร็วเหมือนเคยอีกแล้ว หลังจากที่เคยข้ามขึ้นมาแล้วระดับหนึ่งจนพลังของเขาเพิ่มขึ้นเป็เท่าตัว แต่หลังจากนั้นมันก็ค่อยๆ ลดช้าลง!
ไม่ได้หมายความว่าพร์ของเขาหมดลงแล้ว แต่กลับยิ่งเป็ระดับที่สูงขึ้น คิดอยากจะก้าวหน้าในพลังฝีมือมันก็ยิ่งยากมากขึ้น หลายคนเมื่อไปถึงระดับประสานเป็หนึ่งแล้ว พลังฝีมืออาจจะหยุดอยู่แค่นั้นสามสิบหรือห้าสิบปีเลยก็ได้
พลังขั้วสูงสุดยิ่งหาได้ยาก ตอนิเสวียนอายุสิบหกเขาก็ไปถึงขั้นที่แปดระดับประสานเป็หนึ่งและมีพลังเทียบเท่าราชสีห์แปดพันห้าร้อยตัวแล้ว
ิเสวียนฝึกยุทธ์มาั้แ่เล็กๆ สิบกว่าปีก่อนพลังฝีมือของเขาก้าวหน้าอย่างก้าวะโ แต่หลังจากที่มีพลังเทียบเท่าราชสีห์แปดพันห้าร้อยตัวแล้ว เขาต้องใช้เวลากว่าสี่ปีถึงจะเพิ่มพลังราชสีห์มาได้อีกหนึ่งพันตัวจนไปถึงระดับขั้วสูงสุด แต่การก้าวหน้าในระดับนั้นมันต้องใช้คำว่าอัศจรรย์อย่างเดียวมาบรรยาย
เพียงแต่ิอวี่ไม่รู้เื่พวกนี้แค่นั้นเอง
การเปลี่ยนแปลงเชิงปริมาณอย่างไรก็ต้องเกิดขึ้น ิอวี่มั่นใจในตัวเองมาก ขอแค่เขาสามารถดูดซับพลังงานในหัวใจสิงโตเพลิงจินเหยียนจนหมดแล้ว เขาก็น่าจะเริ่มฝึกร่างแห่งหยินหยางขั้นที่สองได้แล้ว!
เฮยจีที่อยู่ในหยกโบราณรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของิอวี่ ั้แ่เขาหนีออกมาจากพื้นที่แคบใต้แม่น้ำได้นางก็ใมากแล้ว คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะสามารถร่างลายเส้นอักขระห้าอันออกมาได้ภายในห้าวันจริงๆ ิอวี่มีพร์ชัดๆ !
พลังของิอวี่เกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นอีกครั้ง เฮยจีสามารถััได้ว่าิอวี่แค่คุมพลังในร่างกายเอาไว้เท่านั้น ไม่นานเขาก็จะสามารถทะลวงระดับไปถึงขั้นที่แปดระดับประสานเป็หนึ่งได้!
“ไม่รู้เหมือนกันว่า ระดับขั้วสูงสุดของข้าจะมีพลังมากเท่าไรกัน”
ิอวี่กำหมัดไว้แน่นแล้วบ่นพึมพำ
ตอนที่เขากำลังคิดที่จะฝึกต่อก็ได้ยินเสียงดังที่หนักหน่วง!
“ตึ่ง!”
มันเป็เสียงะเืเหมือนกับแผ่นดินไหว ิอวี่ถูกะเืจนล้มลงกับพื้น
“เกิดอะไรขึ้น?” ิอวี่พยายามเก็บพลังงานของสิงโตเพลิงจินเหยียนกลับมาแล้วเก็บพลังงานเอาไว้อีกหนึ่งส่วน จากนั้นก็ทลายหินที่ปิดปากถ้ำบางส่วนออกก่อนจะะโขึ้นไปยอดเขาแล้วเปิดััแห่งิญญาจ้องมองออกไป
เขาเห็นว่าทีู่เาที่อยู่ห่างออกไปไกลมีรูปทรงครึ่งวงกลม มันเหมือนกะโหลกมนุษย์ขนาดใหญ่โผล่มาอยู่ครึ่งหนึ่ง!