เช่นนี้หลิวเหยาอวี้ถึงพอใจ นางนั่งลงในรถม้า ยังคงประณามว่า “ข้าถูกกักบริเวณอยู่ในจวนเป็นเพื่อนเจ้าตั้งหลายวัน เจ้ากลับดีนัก ท่านแม่อนุญาตให้ออกจากจวน นึกไม่ถึงว่าไม่คิดจะพาข้าไปด้วย หากยังอุดอู้อยู่ในจวนต่อไปข้าจะต้องอัดอั้นจนล้มป่วยเป็นแน่”อวี๋เจียว...