บทที่ 32:เส้นทางที่ต้องเลือกกาลเวลายืดออกไปราวกับไม่มีที่สิ้นสุด... เมิ่งหรงซินยืนนิ่งอยู่ตรงปากทางแยกแห่งความเป็นความตาย สายลมที่กรีดร้องราวกับเสียงร่ำไห้ของปีศาจพัดปะทะร่างของนาง สะพานเชือกที่โยกคลอนอยู่เบื้องหน้าไม่ต่างอะไรกับเส้นด้ายแห่งโชคชะตาที...