เวินจิ้งอันโมโหจนรู้สึกราวกับหัวใจกำลังหลั่งเลือด กลับไม่สามารถแสดงออกมาได้ ทำได้เพียงแสร้งยิ้ม แสร้งทำเป็นรู้ความ ภายหลังไทเฮาสนทนากับเซี่ยยวี่หลัวครู่หนึ่ง ก็ถึงเวลาต้องไปร่วมงานเลี้ยงที่ท้องพระโรงแล้ว        คนกลุ่มใหญ่เดินทางไปอย่างเอิกเกริก...