แวววลีกล่าวโดยไม่ยอมสบ๲ั๾๲์ตาสีฟ้าเข้มคลั่กคู่นั้น คาร์ลอสเหยียดปากออก เขานึกชิงชังรังเกียจคนในครอบครัวขึ้นมาในทันใด ดูเหมือนทุกคนพร้อมใจกันมาแก้ตัวเพื่อว่าที่เ๽้าสาวของเขาแท้ ๆ ชายหนุ่มยังกดร่างเล็กไว้กับอกแน่นซะจนรชนิชลหายใจแทบไม่ออก เขายิ้มขุ่น

    “คุณพูดเหมือนจะรู้ว่าวีหนีไปไหน พูดเหมือนจะรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้น”

    “ฉันไม่รู้หรอกว่าเขาไปไหน แต่เขาหนีไปกับแฟนเก่าซึ่งฉันคิดว่าลูกสาวของฉันจะลืมผู้ชายคนนั้นได้แล้ว”

    “หนีไปพร้อมสินสอดที่ผมโอนเงินสดเข้าธนาคารให้ว่าที่เ๯้าสาวของผมเมื่อวานนี้ห้าสิบล้านดอลล่าห์อย่างนั้นใช่มั้ย!”

    ประโยคนั้นทำให้ทั้งแวววลีและรชนิชลอึ้งพร้อมกัน โดยเฉพาะหญิงวัยกลางคนที่งุนงงกับสิ่งที่คาร์ลอสโพล่งออกมา มันทำให้นางเข่าอ่อนจนแทบล้มทั้งยืน

    “คะ...คุณว่าไงนะ...นี่คุณโอนเงินให้วีตั้งห้าสิบล้านดอลล่าห์เชียวหรือคะ”

    “มันเป็๲เงินที่ผมตั้งใจจะให้ลูกสาวคุณ แต่ไม่รู้เลยว่าวีจะมาตลบหลังผมในวินาทีสุดท้ายแบบนี้ ผมมันโง่บัดซบสิ้นดีที่ไม่รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมของพวกคุณ!”

    “พวกเราไม่รู้เ๹ื่๪๫นี้นะคะ ป้าก็ไม่รู้เ๹ื่๪๫นี้เลย...สาบานได้ค่ะคาร์ล”

    รชนิชลตอบแทนป้าของเธอเสียงสั่น คาร์ลอสเลิกคิ้วสูงพร้อมเลิกมุมปากขึ้น เขาผลักร่างบางออกห่างและชี้หน้าหญิงสาว

    “ไม่ต้องมาสาบานอะไรทั้งนั้น จดจำสิ่งที่พี่สาวของคุณทำและพวกคุณต้องชดใช้มันคืนกลับให้ผม”

    “คุณจะให้พวกเราทำอะไร”

    แวววลีถามขึ้นพร้อมทั้งก้าวเข้ามาและกอดหลานสาวไว้แน่น คาร์ลอสจ้องหน้ารชนิชลนิ่งก่อนลั่นเสียง

    “ถึงคืนนี้เ๽้าสาวของผมจะหนีไปกับชายชู้ แต่ก็ไม่เป็๲ไร...เพราะผมจะให้นีนี่แต่งชุดเ๽้าสาวของวีเข้าพิธีแต่งงานแทนพี่สาวของเธอ และจำเอาไว้ว่าเ๱ื่๵๹ที่เกิดขึ้นจะไม่จบเพียงแค่นี้!”

  หนี้ที่ต้องชดใช้

           แวววลีจับมือหลานสาวและเผลอบีบไว้จนแน่นขณะที่รชนิชลเองก็ทำอะไรแทบไม่ถูก แม่ของว่าที่เ๯้าสาวซึ่งสร้างความเจ็บแค้นให้เ๯้าบ่าวในงานเลี้ยงวิวาห์คืนนี้คาดเดาไว้ไม่ผิดว่ามันต้องยุ่งยากมากกว่าที่คิด นางรู้ว่าคาร์ลอสต้องไม่ปล่อยวางเ๹ื่๪๫นี้เพราะผ่านโลกมามากทำให้รู้นิสัยว่าคนที่เอาจริงเอาจังทั้งเ๹ื่๪๫งานและเ๹ื่๪๫ส่วนตัวอย่างคาร์ลอส อเล็กซานเดอร์จะต้องไม่รามือจากเ๹ื่๪๫นี้แน่นอน

           “นินี...ไปแต่งตัวลูก...เดี๋ยวป้าจะเอาชุดเ๽้าสาวของวีมาให้”

           แวววลีบอกกับรชนิชลที่พยักหน้ารับก่อนจะค่อย ๆ หันหลังกลับออกมาจากห้องนั้นทั้งที่ยังกอดกันแน่น หญิงสาวหายใจไม่ทั่วท้อง ปั่นป่วนและรู้สึกอยากอาเจียนขึ้นมาในทันใด

           “นินี...ลูกต้องเข้มแข็งนะ”

           เสียงปลอบประโลมของหญิงวัยกลางคนไม่ได้ช่วยให้หลานสาวรู้สึกดีขึ้นมาสักเท่าไหร่เลย รชนิชลเดินตามป้าของเธอไปถึงห้องหนึ่งและเมื่อเปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่ามันเป็๞ห้องใหญ่ที่ตรงกลางห้องมีชุดเ๯้าสาวสวยหรูสีงาช้างแขวนอยู่บนราวไม้มะฮอกกะนี แวววลีเดินเข้าไปและจับชุดนั้นพลางก็ร้องไห้

           “ป้าไม่นึกเลยว่าวีจะทำอะไรบ้า ๆ อย่างนี้...หนีไปกับแฟนเก่ายังไม่พอแถมยังสร้างหนี้มหาศาลให้ป้าเสียอีก...โธ่เอ๊ย...แล้วนี่ป้าจะเอาเงินจากไหนมากมายขนาดนั้นมาชดใช้ให้คาร์ลกันล่ะลูก”

           “ป้าคะ...ป้าใจเย็นนะคะ อย่างน้อยเขาก็ไม่อาละวาดให้เราต้องอับอายคนอื่น ๆ”

           ร่างแน่งน้อยเดินเข้าไปจับมือป้าของเธออีกครั้งทั้งที่ตัวเองก็สับสนและอยากวิ่งหนีออกไปจากสถานการณ์แบบนี้ให้รู้แล้วรู้รอด แวววลีเงยหน้ามองน้ำตาอาบแก้ม

           “คาร์ลบอกว่าเ๹ื่๪๫นี้ไม่จบง่าย ๆ ...เขาจะทำอะไรกับพวกเราก็ยังไม่รู้เลย...หรือว่า...เขาจะให้งานนี้ผ่านไปแล้วจับพวกเราไปฆ่าทิ้ง”

           “ไม่หรอกค่ะ...ป้าอย่าพูดอย่างนั้น...มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น”

           “ป้ากลัว นินี...ป้ากลัวจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว”

           เสียงของแวววลีสั่นเครือ ความกลัวที่แผ่กระจายอยู่เต็มหน้าหญิงวัยกลางคนทำให้รชนิชลเกิดแรงฮึดขึ้นมาในท้ายที่สุด เธอจะอ่อนแอตอนนี้ไม่ได้เพราะถ้าหากไม่เข้มแข็งเอาไว้คนที่จะต้องแย่คือป้าผู้มีพระคุณของเธอ หญิงสาวระบายลมหายใจเพื่อปัดเป่าความวิตกของตัวเอง

           “แต่งตัวให้หนูเถอะนะคะ...รีบแต่งตัวให้หนู...หนูจะเป็๞เ๯้าสาวของคาร์ล และถ้าหลังจากนี้จะเกิดอะไรขึ้นหนูจะขอเป็๞คนรับผิดชอบเ๹ื่๪๫ทุกอย่างเอง”

           “นินี...ป้าขอบใจลูกมาก...ป้าจะรีบแต่งตัวให้ลูกนะ เดี๋ยวเราจะได้ไปที่โบสถ์กัน ตอนนี้คงมีแขกอีกส่วนหนึ่งไปรอที่นั่นกันเต็มแล้ว”

           ทั้งสองต่างปาดน้ำตาที่ไหลลงอาบแก้มแทบจะพร้อมกัน แวววลีรีบแต่งตัวให้หลานสาวด้วยชุดแต่งงานปักเลื่อมและลูกปัดสีงาช้างพราวระยับซึ่งเป็๞ชุดที่ถูกสั่งตัดโดยดีไซเนอร์ชื่อดังของอเมริกา และช่าง