Quint hip l femboy
4
/
หลังจากที่ทัวร์คอนเสิร์ตใหญ่และรับงานกลางคืนมาสามเดือนติดท้ายที่สุดทางค่ายก็เซ็นต์อนุมัติวันลาให้ผมเสียทีหลังจากดึงเชิงอยู่นานโดยให้เหตุผลว่าอยู่ใน่กอบโกยทนเหนื่อยเลี้ยงกระแสให้ทุกอย่างอิ่มตัวแล้วค่อยพักก็ยังไม่สาย
ผมเบ้หน้าให้กับความคิดของเหล่านายทุน เปอร์เซ็นต์ก็หักโคตรเยอะแถมยังอัดงานให้อย่างเต็มสูบโดยไม่สนสุขภาพนักร้องในค่ายเลยสักนิด...
เอาเถอะครับ ขอให้ร่ำขอให้รวยก็แล้วกัน -_-
“ขมวดคิ้วอีกแล้ว” น้ำเสียงหวานดังเข้ามาในโสตประสาทและนั่นทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ความคิดแล้วหันเหความสนใจมายังคุณที่กำลังนั่งจ้องหน้าจอแมคบุ๊คอยู่ใกล้ ๆ กัน
“ควินท์ได้วันหยุดแค่ห้าวันเอง เฮ้อ”
“น่า ก็ยังดีกว่าไม่ได้นะคะ” คุณละสายตาจากหน้าจอหันมามองกันก่อนจะส่งยิ้มกว้างเป็เชิงปลอบประโลมว่าไม่เป็อะไร
“ขอโทษนะ อดพาเธอไปเที่ยวไกล ๆ เลย” ผมหงอยอย่างจริงจังทั้ง ๆ ที่มีแพลนเอาไว้ในหัวว่าจะหยุดสักเดือนแล้วพาคุณไปเที่ยวต่างประเทศสักสิบห้าวัน—แต่นั่นแหละผมทำได้แค่คิดเพราะวันหยุดที่ค่ายให้มาตดยังไม่ทันหายเหม็นก็ครบแล้วมั้ง
“ไม่เป็ไรเลย เธออย่าคิดมากนะคะ”
“...”
“แค่ได้อยู่กับเธอแบบนี้เค้าก็ดีใจแล้ว”
ฟอด
ผมกดจมูกลงบนศีรษะของคุณเมื่อได้รับคำตอบที่แสนน่ารักออกมาจากปาก ให้ตายเถอะหากวันนี้คุณคิดว่าแฟนผมน่ารักแล้วพวกคุณคิดผิดเพราะพรุ่งนี้ มะรืนนี้และวันถัดไปแฟนผมจะน่ารักเพิ่มขึ้นอีกในทุก ๆ วัน
ใครเห็นต่างขออนุญาตบล็อกนะครับ
“แล้วนี่เธอทำอะไรอยู่คะ” ผมเอ่ยถามคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตากดแป้นพิมพ์สลับกับเลื่อนเมาส์ไปมาอย่างนึกสงสัย
“เค้ากำลังเคลียร์ออเดอร์ลูกค้าอยู่ค่ะ ฮื่อ วันนี้คนกดสั่งเยอะมาก เยอะจนงง” คุณงอแงแต่กระนั้นก็ไม่ยอมละสายตาจากหน้าจอแต่อย่างใด—ปีแรกที่คุณเริ่มทำธุรกิจผมยังจำได้อยู่เลยว่าเราสองคนนั่งแพคสินค้าทั้งวันทั้งคืนจนนิติขึ้นมาเตือนเพราะเทปมันเสียงดังรบกวนผู้เช่าคนอื่น คุณเอ่ยขอโทษขอโพยยกใหญ่ซ้ำยังซื้อขนมไล่ขอโทษคนทั้งชั้นอย่างรู้สึกผิด...
ตัดมาที่ปัจจุบันคุณเป็ CEO สวย ๆ คอยเช็กของในคลังเคลียร์ออเดอร์ขนาดยิบย่อยเพราะส่วนใหญ่อะไรพวกนี้เหล่าลูกทีมจะทำกันเอง
“มาอ้อนเอาไรคะ” ผมซบใบหน้าลงบนลาดไหล่โดยมีคุณใช้ฝ่ามือลูบไล้ศีรษะอย่างแ่เบา—ผมใช้มือหมุนเก้าอี้ล้อเลื่อนให้คุณหันมาเผชิญหน้าก่อนจะวางมือทั้งสองข้างลงบนที่พักแขนโดยสายตายังคงจับจ้องใบหน้าของคุณอย่างไม่ลดละ
“ควินท์จูบได้ไหม” ไม่ทันที่คุณจะเอ่ยตอบผมก็โน้มใบหน้าแนบริมฝีปากลงบนอวัยวะเดียวกันอย่างรวดเร็ว คุณผงะเล็กน้อยกับการกระทำอันแสนอุกอาจและเมื่อตั้งสติได้เรียวแขนขาวก็โอบรอบลำคอก่อนจะเผยอปากน้อย ๆ ให้ผมส่งลิ้นเข้าไปทักทายอย่างรู้งาน
“อ...อื้อ”
“ฮึ่ม!”
เสียงริมฝีปากที่บดเบียดเข้าหากันเคล้ากับเสียงเฉอะแฉะของน้ำลายดังก้องไปทั่วห้องกว้างอย่างน่าอับอายแต่ทว่าบุคคลทั้งสองกลับได้หาสนใจไม่เพราะบัดนี้กามอารมณ์นั้นกลับจุดติดจนเต็มที่แล้ว
“มือไว” ผมหัวเราะเบา ๆ ในลำคอเมื่อรับรู้ว่าฝ่ามือหนาของตัวเองได้คว้าเข้าที่หน้าอกของคนรักเป็ที่เรียบร้อยแล้ว—คุณมองค้อนอย่างไม่จริงจังนักก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อผมเริ่มใช้ปลายนิ้วสะกิดยอดอกไร้ซึ่งชั้นในอย่างแรงจนส่วนนั้นเริ่มแข็งขืนขึ้นเป็ไต
“อ้ะ ค..ควินท์!”
“คิดถึงนมพี่หยาจังเลยค่ะ”
ควินท์ฮิปเปิดโหมดอ้อนเย็ด
“ดูพูดจาเข้า”
“ทำกันไหมคะ แค่ภายนอกก็ได้” เอาไว้ตอนเย็นค่อยจัดเต็มระบบ ประโยคหลังผมเอ่ยในใจเพราะรู้ว่าหากพูดออกไปไม่วายโดนคุณทุบหลังแอ่นเป็แน่
“ไหนเธอบอกจะไปซื้อของ”
“ตอนบ่ายค่อยไปก็ได้นี่คะ”
“...”
“นะคะพี่หยา ทำกันเถอะนะคะ”
“ก็ได้ งั้นพี่หยาขอไปเตรียมตัวก่อนนะ—”
“เดี๋ยวควินท์ช่วยค่ะ” ผมใช้สองมือโอบอุ้มคุณในท่าเ้าสาวก่อนจะพาเดินไปยังห้องน้ำที่ห่างออกไปเพียงไม่กี่สิบก้าว
ผมวางคุณลงบนอ่างอย่างนุ่มนวลบรรจงถอดเสื้อผ้าให้คุณทีละชิ้นจนเหลือแค่เพียงเนื้อตัวเปลือยเปล่าที่ขาวสว่างไปเสียทุกส่วน คุณขดตัวเข้าหากันเมื่อสายตาไม่รักดีของผมจ้องมองไปยัง ‘เบบี้แครอท’ ที่ยังคงนอนสงบนิ่งอย่างน่ารักผิดกับ ‘บิ๊กแครอท’ ของผมที่เริ่มเกเรด้วยการผงาดดุนดันเป้ากางเกงอย่างเอาแต่ใจ
“อย่ามอง ฮื่อ”
“อายอะไรคะ มากกว่านี้ควินท์ก็เห็นมาหมดแล้ว”
“เงียบไปเลยนะ” ผมมองแก้มนวลที่ขึ้นสีแดงก่ำอย่างหลงใหลก่อนจะถอดเสื้อผ้าลวก ๆ แล้วยัดตัวเองลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำแสนคับแคบนั้นกับคุณ
เราหันหน้าเข้าหากัน
และเป็ผมเองที่รั้งเอวคุณให้ขึ้นมานั่งคร่อมตักในสภาพที่ต่างคนต่างเปลือยเปล่า
“เค้าชอบผิวของเธอจัง” คุณว่าพร้อมกับใช้นิ้วเรียวลูบไล้ลงบนผิวสีเข้มของผมอย่างลืมตัว—ผมอมยิ้มแต่ทว่าก็ไม่ได้เอ่ยขัดอะไรเพราะตอนนี้มีอะไรที่น่าสนใจกว่านั้นเยอะ
แผล่บ
“อ๊า! เธอ” ปลายลิ้นสากไม่ตากจากลูกแมวตวัดเลียยอดอกที่เปียกชุ่มเพราะน้ำในอ่างเมื่อครู่นี้ ผมขยับลิ้นอีกครั้งพร้อมกับช้อนสายตามองปฏิกิริยาแสนยั่วยวนของคุณอย่างนึกหลงใหล
“จุ๊บ หัวนมแข็งหมดแล้วค่ะ”
“อึก เธออย่าพูด”
“อย่าพูดว่าหัวนมแข็งน่ะเหรอคะ?” ผมเอ่ยถามอย่างพาซื่อก่อนจะซุกหน้านัวเนียกับยอดอกทั้งสองข้างอย่างเท่าเทียมเพราะเกรงว่าพวกมันนั้นจะนึกน้อยใจหากผมให้ความสนใจกับข้างใดข้างหนึ่งมากกว่ากัน
“ควินท์ จ...เจ็บ”
“เจ็บแล้วเหรอคะ ควินท์แค่ดูดเบา ๆ เองนะ”
“ฮื่อ อย่าแกล้ง” ผมหัวเราะเบา ๆ ในลำคอก่อนจะกดริมฝีปากลงบนซอกคอขาวหนึ่งครั้งจากนั้นก็ประคองแม่คุณให้ไปยืนในโซนฝักบัวเพื่อเตรียมช่องทางให้พร้อมสำหรับการร่วมรัก แม้จะไม่ได้สอดใส่ความเป็ชายแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าผมจะไม่ใส่อย่างอื่นเข้าไปแทน...
“เดี๋ยวเค้าทำเอง”
“...”
“นะ ให้เค้าทำเอง” ผมพ่นลมหายใจออกมาพร้อมกับพยักหน้าด้วยท่าทีเหงาหงอยก่อนจะคว้าผ้าขนหนูมาหุ้มกายแล้วเดินออกไปรอข้างนอกอย่างใจจดใจจ่อ...
“ที่รักเสร็จรึยังคะ”
“ควินท์! เธอออกไปยังไม่ถึงสองนาทีเลยเหอะ!”
เฮ้อ โดนเมียดุอีกแล้ว :- (
/
“เกินไปไหมหยา”
“อะไรของเธอ” มือที่กำลังจะคีบหมี่หยกเข้าปากชะงักก่อนจะเงยหน้ามองกันด้วยความไม่เข้าใจ—ผมขยับปากบ่นมุบมิบพร้อมกับกดถ่ายรูปคนตรงหน้าที่วันนี้นั้นแต่งตัวเซ็กซี่เป็พิเศษจนเมมโทรศัพท์แทบจะเต็มอยู่รอมร่อ
แม่คุณคนสวยปกติก็แต่งตัวจัดเต็มอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนว่าวันนี้จะแตกต่างออกไปเพราะั้แ่ลงจากรถเดินเข้าห้างกระทั่งถึงร้านอาหารที่จองไว้เมื่อสองชั่วโมงก่อนผู้คนที่เดินขวักไขว่สวนไปมาก็ต่างเหลียวหลังมองคุณจนคอแทบหัก แน่นอนว่าผมหวงฉิบหายแต่จะทำไงได้ก็แฟนผมสวย :- (
“มินิเดรสลูกไม้เหมาะกับเธอมาก แต่แม่งโคตรโป๊เลย”
“มันดูไม่ดีเหรอ วันหลังเค้าจะได้ไม่ใส่” คุณหน้าเสียทันทีหลังพูดจบและนั่นทำให้ผมอยากตบปากตัวเองแรง ๆ ที่พูดอะไรไม่ชัดเจนจนคุณเผลอคิดแง่ลบเช่นนี้
“ไม่ใช่ว่าไม่ดี มันดีมากต่างหากครับ” ่แรกที่คุยกันเราต่างแลกเปลี่ยนข้อเสียเพื่อดูว่าอีกคนจะรับได้ไหม คุณพิมพ์ข้อเสียของตัวเองมายาวเหยียดแต่ข้อที่คำให้ผมขมวดคิ้วมากที่สุดก็คงเป็ ‘เราแต่งตัวโป๊นะ’ ผมไม่เห็นว่ามันจะเป็ข้อเสียตรงไหน ดีเสียอีกที่คุณมั่นใจในตัวเองโดยไม่สนสายตาคนอื่นและหากถามว่าผมหวงไหมแน่นอนว่าโคตรหวงแต่ผมไม่ได้ประสาทถึงขนาดจะบงการแม้กระทั่งเสื้อผ้าที่คุณสวมใส่หรอกนะ
ถึงจะโป๊ไปบ้างแต่พรุ่งนี้ใส่อีกนะคะควินท์ชอบ
“แล้วเธอไม่หวงเค้าเหรอ แบบว่าแฟนเพื่อนเค้าบางคนคือหวงหนักมากออกบ้านแต่ละทีแทบจะเอาผ้าขนหนูห่อตัว” คุณคีบเบคอนให้ผมก่อนจะเอ่ยถามด้วยท่วงท่าสบาย ๆ แต่ทว่าดวงตายังคงมีประกายแห่งความกังวล
“หวงครับ แต่ควินท์จัดการตัวเองได้...จัดการคนอื่นที่มองเธอด้วยสายตาไร้มารยาทก็ได้เหมือนกัน” ประโยคหลังผมตั้งใจพูดดัง ๆ เพื่อให้กลุ่มผู้ชายโต๊ะข้าง ๆ นั้นได้ยิน รู้ว่าแฟนกูสวยแต่พวกมึงมองบ่อยไปละ
“เธอน่ารักกับเค้าจัง อะเค้าให้ค่ะ” คุณคีบข้าวโพดอ่อนที่ทางร้านจัดเซตให้มาใส่ถ้วยของผมจนหมดหม้อก่อนจะยิ้มแหยเมื่อผมจับไต๋ได้ว่าแท้จริงแล้วคุณแค่ไม่ชอบกินมัน
แต่เอาเถอะ เดี๋ยวควินท์กินแทนก็ได้
เมื่อใกล้หมดเวลาหม้อบุฟเฟ่ต์ตรงหน้าที่เคยมีเนื้อสัตว์และผักอยู่มากมายบัดโหรงเหรงเหลือเพียงเศษเนื้อชิ้นเล็ก ๆ ที่ไม่สามารถใช้ตะเกียบคีบเข้าปากได้...ระยะเวลาชั่วโมงครึ่งคนที่บ่นอยากกินนักหนาจนกดสั่งมาเสียเต็มโต๊ะตักเข้าปากเพียงไม่กี่คำส่วนที่เหลือนั้นให้มนุษย์แฟนเช่นผมเป็คนจัดการ
“เธอสู้ ๆ เหลืออีกนิดนึงค่ะ”
“ควินท์จำได้ว่าถาดนี้เธอสั่งมา”
“เค้าความจำสั้นค่ะ เป็แม่สาวปลาทอง” คุณเอ่ยเถียงด้วยใบหน้าดื้อดึงจนผมอดไม่ได้ที่จะทดเอาไว้ในใจว่าคืนนี้พี่หยายับแน่
“ควินท์กินก็ได้ แต่เธอป้อนหน่—”
“พวกผมเป็แฟนคลับพี่ ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมครับ”
แม่ง
“อา ได้ครับ” แม้ในใจจะหัวเสียเพียงใดแต่เมื่อเลือกแล้วว่าจะเป็บุคคลสาธารณะสิ่งที่ต้องยอมรับให้ได้คือ Privacy ที่ค่อย ๆ หายไปในที่สุด...ผมลุกขึ้นยืนพร้อมกับโค้งศีรษะขอโทษลูกค้าคนอื่นภายในร้านอย่างนึกเกรงใจก่อนจะขมวดคิ้วมุ่นเมื่อได้ยินประโยคแสลงหูซึ่งหลุดออกมาจากปากของคนที่เรียกตัวเองว่าแฟนคลับ
“รบกวนฝากพี่ผู้ชายถ่ายให้หน่อยได้ไหมครับ ฮ่า ๆ ผมหยอกนะ”
“ไอ้ห่า หยอกแรงเกิ๊น”
“เอ้า ก็เป็ผู้ชายจริง ๆ”
ไปหยอกแม่มึงนะไอ้พวกเด็กเวร
ผมกำหมัดแน่นอย่างนึกโมโหหากพื้นที่ตรงนี้เป็สื่อโซเชียลแน่นอนว่าผมคงด่ากลับอย่างไม่ต้องสงสัยเพราะอย่างน้อยก็มีหลักฐานที่เป็ลายลักษณ์อักษรว่าพวกเหี้ยนี่ปากส้นตีนก่อน
คุณที่เห็นท่าไม่ดีรีบเดินเข้ามาลูบต้นแขนผมเบา ๆ พร้อมกับยิ้มเล็กน้อยเป็เชิงบอกกลาย ๆ ว่าไม่ต้องไปถือสากับคำพูดไร้มารยาทเมื่อครู่นี้
“เอามือถือมาสิเดี๋ยวพี่หยาถ่ายให้”
“ผมถามได้ปะอันนี้เสียงจริงหรือดัด ไม่ได้กวนนะสงสัยจริง ๆ”
“เอ่อ...”
“จะถ่ายรูปไม่ใช่เหรอ เดินมานี้ดิ” ผมหยิบสมาร์ตโฟนของตัวเองขึ้นมาเปิดหน้าไอจีสตอรี่ก่อนจะเบนกล้องไปยังไอ้เวรสองตัวที่ทำหน้าเหลอหลาทั้ง ๆ ที่เมื่อคู่ยังทำตัวกร่างอยู่เลย
‘สวัสดีครับทุกคน สองคนนี้ลูกหลานใครรบกวนจัดการด้วยนะครับดูจากสภาพแล้วน่าจะยังเป็ผู้เยาว์อยู่...’
‘....’
‘รบกวนลูกค้าในร้านไม่พอยังเหยียดเพศคนอื่นอีก เฮ้อ ช่างเป็แฟนคลับที่น่าประทับใจจริง ๆ’
ทันทีที่ผมอัดคลิปจบเด็กหนุ่มสองคนก็หน้าเสียเพราะไม่คิดว่าผมจะกล้าแหกหน้าพวกมันถึงขนาดนี้...ลูกค้าคนอื่นภายในร้านเริ่มหันมามองด้วยความสนใจผมเลยส่งรอยยิ้มการค้ากลับไปก่อนจะดันร่างบอบบางของคุณที่กำลังช็อกให้นั่งลงที่เดิมเพราะผมยังจัดการอาหารตรงหน้าไม่เสร็จ
“ชื่อไอจีอะไรครับ จะได้แท็กให้?”
เมื่อเหลือกันเพียงสองคน ใบหน้าที่เคยเรียบตึงของผมก็กลับมายิ้มกว้างก่อนจะเอื้อมมือไปลูบศีรษะของคุณที่กำลังใกับเหตุการณ์เมื่อครู่อย่างแ่เบาพร้อมกับเอ่ยขอโทษเหมือนที่ผ่านมา
“ควินท์ขอโทษนะ”
“ขอโทษทำไม ไม่ใช่ความผิดควินท์สักหน่อย”
“...”
“เลิกนอยด์ได้แล้ว เค้าโอเคค่ะ”
“ควินท์เป็แฟนที่โคตรแย่เลย เื่แค่นี้ก็ยังปกป้องเธอไม่ได้” ผมซบใบหน้าลงกับฝ่ามือนุ่มที่ยื่นมาตรงหน้าอย่างหมดมาดทั้ง ๆ ที่ภายในใจยังคงร้อนระอุพร้อมจะปะทุอยู่ทุกเมื่อ
“เธอเป็แฟนที่ดีที่สุดในโลกเลย เมื่อก่อนเค้าขี้กลัวมากแต่พอมีเธอเข้ามาเค้ารู้สึกว่าโลกมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด...”
“...”
“ถ้าวันไหนมันแย่ก็แค่กลับบ้านไปกอดเธอ หรือถ้าวันไหนที่มันดีมาก ๆ เค้าก็แค่เดินไปกอด ไปจุ๊บแล้วเล่าให้เธอฟังว่าวันนี้สำหรับเค้ามันดีแค่ไหน—ไม่ใช่แค่ควินท์ที่รักหยานะ หยาก็รักควินท์ไม่แพ้กันเลย”
ก็อย่างที่คุณว่า ถ้ามันแย่ก็แค่กอดกัน
“ควินท์รักหยานะ รักมาก”
“อื้อ รู้แล้ว ส่วนคลิปเมื่อกี้อย่าลืมลบล่ะน้องยังเป็เด็กอยู่คงไม่ได้ตั้งใจ” ผมกลอกตามองบนกับนิสัยคิดบวกของคุณ เด็กอะไรล่ะโตจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้วถ้าเื่แค่นี้ยังคิดไม่ได้ก็อย่าเข้าสังคมเลยลำบากคนอื่นเขาเปล่า ๆ
“ครับ ควินท์ลบเดี๋ยวนี้แหละไม่รังแกเด็กหรอก”
แม้นปากจะกล่าวเช่นนั้นแต่ทว่าผมกดบันทึกคลิปเอาไว้แล้วเป็ที่เรียบร้อย...ก็นะ ประสบการณ์มันสอนให้รู้ว่าอนาคตไม่แน่นอนหากวันนึงพวกแม่งตุกติกกลับมาเอาคืนผมจะได้เล่นกลับโดยไม่นึกลังเล...
/
Quint hip with Panhya
*Post a photo l caption : my flower
Unknow แสดงความคิดเห็น : พวกผู้หญิงชอบไอ้ควินท์ไปได้ไงวะ ไม่เห็นหล่อเลย
Unknow แสดงความคิดเห็น : เกลียดไอ้เหี้ยควินท์
Unknow แสดงความคิดเห็น : อีหยาหมดเงินทำหน้าไปเป็แสนได้เท่านี้เองเหรอ สภาพ
Quint hip ตอบกลับความคิดเห็น : แล้วหมดเงินดัดฟันไปเท่าไหร่อะครับ หมอเขาได้แถมฟรีดัดสันดานขี้บูลลี่ด้วยหรือเปล่า?
/
อย่าลืมไปฟัง Luxury – D Gerrard นะคะ :-)
คอมเมนท์ or #ควินท์ฮิป
ทวิตเตอร์ : @eveningdaisy40
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้