“ติ๊ง...ระบบราชันเ้าสำราญมีภารกิจ : จูบต้นขาของหลี่อวี่เฉินเป็เวลา 10วินาที”
“ระยะเวลาภารกิจ : 10 นาที”
“เมื่อภารกิจลุล่วงจะได้รับแต้มสำราญ 200 แต้มเป็รางวัลหากล้มเหลว โฮสต์จะถูกไล่ออกจากหวงเจียกรุ๊ป”
...
“ติ๊ง...ระบบราชันเ้าสำราญมีภารกิจ :ช่วยหลี่อวี่เฉินขจัดเื่ถูกเร่งเร้าให้แต่งงานสุดน่ารำคาญของแม่หลี่”
“ระยะเวลาภารกิจ : 1 เดือน”
“เมื่อภารกิจลุล่วงจะได้รับแต้มสำราญ 2,000 แต้มเป็รางวัลหากล้มเหลว โฮสต์จะเป็โสดตลอดกาล”
...
เนื่องจากหลี่อวี่เฉินถามฉินเฟิงจึงไม่สามารถแกล้งทำต่อได้ เมื่อเขากำลังจะพูดว่าทายาเสร็จแล้วเสียงของเ้าหมูน้อยก็ดังออกมาในหัวของฉินเฟิง
เขาไม่รู้ว่าควรจะขอบคุณหรือสาปแช่งเ้าหมูน้อยนี่ดี
มันชัดเจนว่าภารกิจนี้เป็สิ่งที่ฉินเฟิงอยากจะทำจริงๆแต่เขารู้ดีว่าเมื่อทำสำเร็จเขาอาจจะโดนขาของหลี่อวี่เฉินฟาดตายโดยไม่เหลือลูกหลานทิ้งไว้ก็ได้
ยิ่งกว่านั้นระยะเวลาที่ภารกิจให้มานี่ก็โคตรนาน ตั้ง 10 วินาทีถ้าให้จูบเหมือนแมลงปอััน้ำคงจะเป็อะไรที่ง่ายกว่ามาก
และเมื่อคิดถึงบทลงโทษของภารกิจที่สองคือการเป็โสดตลอดกาลทำให้ฉินเฟิงหมดอารมณ์ไปเลย
“ฉินเฟิง ยังไม่เสร็จอีกเหรอ?” หลี่อวี่เฉินถามโดยกัดฟันแน่นเธอบังเอิญรู้ว่าฉินเฟิงกำลังเหม่อ แต่มือของเขายังลูบขาของเธออยู่
“ฮะ? อ...เอ่อ เกือบเสร็จแล้ว...อ้อจริงสิ เกือบลืมไปยานี่ถูกส่งผ่านโดยต้นตระกูลของผมเองและจำเป็ต้องละลายน้ำเพื่อให้ผลของยาแสดงผลได้อย่างเต็มที่ไม่งั้นแผลของคุณอาจจะทิ้งรอยแผลเป็ไว้ที่ต้นขา”
“ผมจำเป็ต้องรีบผสมผงยากับน้ำ ถ้าสายเกินไป เราอาจจะมีปัญหาได้!”
ระหว่างที่ทำเป็เอะอะฉินเฟิงพล่ามคำโกหกออกมาและก้มลงทันทีโดยสูดดมกลิ่นต้นขาที่งดงามของหลี่อวี่เฉินและจูบมันในคราวเดียว
ปากของเขาััลงที่แผลของหลี่อวี่เฉินและใช้ลิ้นโลมเลียรอบๆแผลอย่างช้าๆ ต้นขาของหลี่อวี่เฉินมีเหงื่อเล็กน้อยเมื่อปลายลิ้นของเขาััก็มีรสเหงื่อจางๆ เหมือนกับน้ำแร่หนงฟู1หวานนิดหน่อย
หลี่อวี่เฉินแข็งทื่อั์ตาที่สวยงามของเธอเบิกกว้างขณะจ้องฉินเฟิงที่กำลังเลียต้นขาของเธออย่างไร้ยางอายแม้แต่เธอก็ลืมหายใจ
เธอคิดว่าฉินเฟิงมีลิ้นคล่องแคล่วมากมันทั้งนุ่มและแฉะ ขณะที่มันโลมเล้าบนต้นขาของเธอ ร่างทั้งร่างของเธอก็อ่อนนุ่มและเธอรู้สึกเคลิ้มแปลกๆ หัวใจของเธอค่อยๆ รุ่มร้อนขึ้นมาและหลี่อวี่เฉินก็รู้สึกว่าร่างกายของเธอกำลังจะลุกเป็ไฟในไม่ช้าใบหน้าของเธอแดงก่ำอย่างทนไม่ได้
“ติ๊ง...ขอแสดงความยินดีแก่โฮสต์ฉินเฟิงที่ทำภารกิจจูบต้นขาของหลี่อวี่เฉินเป็เวลา10 วินาทีสำเร็จ คุณได้รับแต้มสำราญ 200 แต้มเป็รางวัล”
แม้ว่าระบบจะประกาศออกมาแล้วฉินเฟิงก็ยังไม่หยุด ต้นขาของหลี่อวี่เฉินทั้งหอมหวนและทำให้มัวเมาเกินไปเมื่อถุงน่องสีดำทั้งคู่ฉีกขาดการได้มีประสบการณ์เลียมันนั้นชวนลุ่มหลงจนถอนตัวไม่ขึ้น
ฉินเฟิงประทับใจในตัวเองยิ่งกว่าเดิมเขามีความคิดฉลาดล้ำเลิศที่บอกว่ายาจำเป็ต้องผสมกับน้ำ และที่สำคัญที่สุดน้ำที่ว่านั่นก็คือน้ำลายของฉินเฟิงนั่นเอง
โดยอายุของหลี่อวี่เฉินนั้นและยิ่งโดยเฉพาะเธอไม่เคยมีประสบการณ์ความรักโรแมนติกระหว่างชายหญิงมาก่อนในวันคืนที่เธอเหงา เธอก็มีความปรารถนาอยู่บ้างมันเป็ครั้งแรกที่เธอโดนทรมานโดยผู้ชายแบบนี้ และเธอก็จมอยู่ในความดื่มด่ำ
“อืม...” เธอครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้
เสียงนี้ทำให้เธอรู้สึกตัวขึ้นมาเมื่อเธอเห็นฉากอุกอาจต่อหน้าเธอ เธอรีบฉุดต้นขาของเธอห่างจากฉินเฟิงเธออายมากจนอยากจะฝังตัวเอง
“หัวหน้าหลี่ ตอนนี้แผลของคุณไม่เจ็บอีกแล้วใช่ไหม? เพราะผมหาน้ำไม่ได้ทันท่วงทีผมเลยตัดสินใจลองใช้น้ำลายเพื่อละลายยา หวังว่าคุณจะไม่ถือสานะ”
เมื่อฉินเฟิงรู้ว่าหลี่อวี่เฉินกลับมาเป็ปกติแล้วเขาก็ตีสีหน้าจริงจังทันที
ตอนแรกหลี่อวี่เฉินจะะโใส่ฉินเฟิงแต่เมื่อเห็นเขาดูจริงจัง เธอก็ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร ถ้าเธอะโใส่ฉินเฟิงมันอาจจะเปิดเผยความคิดไม่สมควรของเธอออกไป
“ฉินเฟิง คะ...คุณออกไปได้แล้ว” หลี่อวี่เฉินก้มหน้าและไม่กล้าเผยสีหน้าที่ดูมีอารมณ์ของเธอ
“หัวหน้าหลี่ คุณทั้งสวยและหุ่นดี คุณโดนบังคับให้แต่งงานได้ยังไงเนี่ย?”ตอนนี้ฉินเฟิงกังวลเื่ภารกิจที่สอง
หลี่อวี่เฉินหรี่ตาขณะจ้องฉินเฟิงทันทีด้วยความประหลาดใจเธอไม่รู้ว่าฉินเฟิงรู้ว่าครอบครัวของเธอบังคับให้เธอแต่งงานได้อย่างไร
เพื่อนผู้หญิงในรุ่นของเธอทุกคนล้วนแต่งงานมีลูกกันหมดแล้วและลูกของพวกเธอส่วนใหญ่ก็ล้วนมีความคิดเป็ของตัวเองกันแล้ว ในทางกลับกันเธอยังโสดอยู่ เธอรู้สึกอึดอัดอย่างช่วยไม่ได้ในเื่สถานะความสัมพันธ์ของเธอ
บวกกับหลี่อวี่เฉินเป็คนสวยและเป็ผู้หญิงที่มีความสามารถ จะหาผู้หญิงแบบนี้จากที่ไหนได้อีก? เธอควรจะพบคู่แต่งงานตั้งนานแล้ว แต่เธอก็ยังโสดนี่เป็เพราะว่าคนมากมายชอบพูดเื่ไร้สาระและสร้างข่าวลือลับหลังเธอโดยบอกว่าเธอไม่บริสุทธิ์หรือเป็หมัน
มีแค่เธอเท่านั้นที่รู้ความจริงทั้งหมดเป็ความผิดแม่ของเธอที่้าแต่งเธอกับตระกูลที่ร่ำรวย ด้วยเหตุนี้เธอจึงชายตามองนายน้อยของตระกูลฉิน จนถึงตอนนี้หรือวันนี้ เธอก็ยังไม่เคยออกเดตเลย
“นั่นไม่ใช่เื่ของคุณ ไสหัวออกจากที่นี่ไปได้แล้ว!”
หัวข้อนี้ทำให้หลี่อวี่เฉินโกรธแค้นบรรยากาศรอบตัวของเธอเยือกแข็ง เธอหยิบนิตยสารขึ้นมาและขว้างมันโชคดีที่ฉินเฟิงเคลื่อนไหวได้รวดเร็วและนิตยสารนั้นก็ชนเข้ากับประตู
“เฮ้อ...ดูเหมือนภารกิจนี้จะไม่ง่ายแฮะ”
หลังจากออกจากออฟฟิศฉินเฟิงก็รู้สึกว่ามันช่างน่าเสียดาย แล้วเขาก็ยิ้มขณะดมฟุดฟิดในมือกลิ่นต้นขาของหลี่อวี่เฉินที่ติดมาด้วย
หัวใจฉินเฟิงกระเพื่อมนิดหน่อยและเดินไปยังที่นั่งของเขาจู่ๆ เขาก็เสพติดการฉีกถุงน่องและอยากจะกลับไปฉีกถุงน่องของสวี่รั่วโหรว
“ฉินเฟิง มานี่ซิ พวกพี่มีเื่อยากจะคุยกับแก”เมื่อเขาเดินไปได้ครึ่งทางก็ต้องหยุดและหันไปเห็นคนที่ไม่รู้จักเขาจึงเมินพวกมันและเดินต่อ
สีหน้าของเสี่ยวหม่าคล้ำลงั้แ่ที่ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าทีมหวังเขาและเสี่ยวชิวได้จับตามองออฟฟิศของหัวหน้าหลี่และเมื่อพวกเขาเห็นฉินเฟิงเดินออกมา พวกเขาจึงเรียกมัน
สุดท้ายฉินเฟิงเมินพวกเขาด้วยความหยิ่งและเดินต่อไป
เสี่ยวหม่าและเสี่ยวชิวสบตากันทั้งคู่มีสายตาเกลียดชังขณะไล่ตามฉินเฟิง “เฮ้ย ไอ้เด็กเวรฉันรู้ว่าแกแกล้งทำเป็ไม่ได้ยินพวกเราตอนที่เรียกแก แกนี่หยิ่งใช้ได้นี่หว่า”
“เฮ้ เสื้อเชิ้ตฉันแพงมากนะ อย่าเอามือสกปรกมาแตะมัน เข้าใจไหม?” ฉินเฟิงตบมือของเสี่ยวหม่าที่มาแตะไหล่ของเขาและมองดูคน 2 คนข้างหน้าเขาอย่างใจเย็น “บอกมา ้าอะไร?”
“ไอ้หนู ฉันขอแนะนำให้ตามเรามาคุยกันข้างนอกหรืออยากโดนตื้บในห้องล็อบบี้นี้?” แม้ว่าเสี่ยวหม่าจะมีหัวหน้าทีมหวังหนุนหลังแต่การกระทืบฉินเฟิงในห้องล็อบบี้ของแผนกการขายก็ยังมีผลเสียต่อเขา
ฉินเฟิงคิดนิดหนึ่งและรู้สึกว่าสองคนนี้ค่อนข้างเอาใจใส่เขาเขามาอยู่แผนกการขายได้แค่ 5 วันดังนั้นมันคงจะดีไม่น้อยถ้าทำตัวเงียบๆ ถ้าเขาอยากจะอัดใครก็ทำข้างนอกน่าจะดี
“งั้นนำทางเลย!” ฉินเฟิงมองไปที่ทั้งสองพร้อมรอยยิ้ม
********************
1 น้ำแร่หนงฟู คือน้ำแร่ธรรมชาติยี่ห้อดังในจีน
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้