ตอนที่ 4
จะบอกว่าโรคจิตก็คงไม่ผิด เพราะเขาชอบมองใบหน้าสวยบึ้งตึง และเกลียดรอยยิ้มสวยๆของอีกฝ่ายเพราะมันเป็รอยยิ้มที่มีเสน่ห์ดึงดูดให้หลายคนชวนหลงไหล เขารู้สึกหวงรอยยิ้มนั้นและอยากเก็บไว้ดูคนเดียว
ไฟท์เดินลงจากคอนโด TM อย่างอารมณ์ดี ก่อนจะขึ้นรถที่ลุงเทมส์มารอรับ วันนี้เขาตั้งใจจะไปรับของขวัญวันเกิดที่สั่งเอาไว้ให้คุณย่าก็ไม่คิดว่าจะบังเอิญได้เจออีกฝ่าย
ริมฝีปากบางของคนตัวเล็กทั้งนุ่ม ทั้งหอมและหวาน ทำให้เขาอยากบดจูบซ้ำๆ อยากจูบทั้งวัน
พอได้อยู่ใกล้ๆและอยู่ด้วยกันสองต่อสองแบบวันนี้เขาก็ไม่รู้ว่าจะอดใจได้อีกนานแค่ใน ใจหนึ่งเขาก็อยากทะนุถนอม แต่อีกใจเขาก็อยากขยี้ให้แหลกละเอียดไม่มีชิ้นดี
@คอนโด TM
ธารที่ตอนนี้กำลังนอนทิ้งตัวอย่างหมดแรงอยู่บนโซฟา เขาไม่รู้ว่าไฟท์้าอะไร อีกฝ่ายมักจะเ็าและมีท่าทีรำคาญเขาเสมอ แต่พอมาวันนี้ทั้งนุ่มนวลและอ่อนโยน แสดงออกชัดเจนว่าห่วงใย
คำพูดและกระทำของอีกฝ่ายมันช่างสวนทางจนเขารู้สึกสับสน
“โว้ยยยยย ! ไอ้หัวใจบ้าหยุดเต้นแรงสักที”
ธาระโลั่นห้อง ใช้มือเรียวจับไปที่หน้าอกด้านซ้ายของตัวเอง แม้ว่าไฟท์จะออกจากห้องนี้ไปแล้วแต่หัวใจของเขาก็ยังเต้นรัวไม่หยุด ก่อนที่มือเรียวจะเลื่อนขึ้นมาจับที่ริมฝีปากบาง
นอกจากเสียจูบแรกให้อีกฝ่าย เขายังเสียจูบที่สองและสามในวันเดียวกัน จะบ้าตาย
“มันแค่แกล้งเล่นหรือพูดจริงกันแน่ว่ะ ?”
หลังจากที่ทะเลาะตบตีกับความคิดของตัวเองอยู่นาน ธารก็เผลอหลับไป ตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เย็นมากแล้ว วันนี้เลยกดสั่งอาหารมาทาน เท้าเจ็บแบบนี้จะให้ยืนนานๆเพื่อทำอาหารก็คงไม่ไหว
วันจันทร์เขาก็ไปเรียนตามปกติ เจอหน้าอีกฝ่ายก็แกล้งทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แอบโล่งใจเมื่อไฟท์ไม่ได้มีท่าทีอะไรที่แปลกไป
“เห้ย ! มึง”
ธารที่กำลังตรวจความเรียบร้อยของชีทงานก่อนส่งอาจารย์ก็ต้องผงะถอยหลัง เมื่อเขาอยู่ห่างจากไฟท์ไม่ถึงคืบใบหน้าสวยแทบจะซบอกแกร่ง เขาร้องเสียงหลงด้วยความใทำให้เพื่อนทั้งห้องต่างมองมาอย่างสนใจ
“หึ” ไฟท์ร้องหึในลำคอ เขายืนอยู่ตรงนี้นานแล้วเพียงแค่คนตัวเล็กไม่ได้สนใจมองเท่านั้นเอง
“ไอ้ธารมึงเป็ไรว่ะ มันทำอะไรมึงบอกกูมาเดี๋ยวกูจัดการเอง ?” ทรายรีบเข้ามาหาเพื่อนสนิทแล้วเอาตัวเองขวางไว้ระหว่างไฟท์และธาร
“ไฟท์ มึงทำอะไรธารว่ะ ?” ทรายมองหน้าเพื่อนร่วมห้องจ้องตาเขม็ง
“เปล่าๆ ไฟท์ไม่ได้ทำอะไร กูต่างหากที่เป็ฝ่ายผิดเพราะเดินไปชนมัน”
ธารรีบอธิบาย เพราะกลัวว่าเื่จะบานปลายไปกันใหญ่เพราะเพื่อนๆ ในกลุ่มของไฟท์ก็เดินมาเช่นกัน
“มีเื่อะไรกันว่ะ ?”
ไดม่อนหนึ่งในกลุ่มเพื่อนและยังเป็บอดี้การ์ดส่วนตัวของไฟท์เอ่ยขึ้น
ธารมองสบตากับไฟท์เล็กน้อยเพราะดูเหมือนว่าพวกเพื่อนๆของอีกฝ่ายจะอยากมีเื่ และไอ้ทรายเองก็มีสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก
“ไม่มีอะไร แค่เื่เข้าใจผิด”
ไฟท์บอกด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ไดม่อนพยักหน้ารับส่วนพวกที่เหลือก็พากันกลับไปนั่งที่ราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ธารเอาชีทวางที่โต๊ะของอาจารย์แล้วกลับมานั่งที่โต๊ะของตัวเองโดยมีไอ้ทรายคอยบ่นนู้นบ่นนี่ของมันไปเรื่อย ไอ้หินที่เพิ่งมาเห็นเหตุการณ์ตอนที่ทุกคนแยกย้ายกันแล้วก็ถามไถ่ยกใหญ่ ทรายจึงอาสาเล่าเื่ราวที่เกิดขึ้นให้หินฟัง
ติ่ง ! เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นทำให้ธารหลุดออกจากภวังค์ พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูปรากฏว่าเป็ไฟท์ที่แชทเข้ามา
“มาหากูที่ห้องน้ำ”
@ห้องน้ำ
หลังจากส่งแชทไปหาคนตัวเล็กไฟท์ก็ลุกออกจากห้องเรียนเดินไปเข้าห้องน้ำ กอดอกยืนพิงอ่างล้างหน้าเพื่อรออีกฝ่าย ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของใครบางคนที่กำลังเดินเข้ามา
“มึงเรียกกูมามีอะไร ?” ธารเดินเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
“ไม่คิดจะขอบคุณหน่อยเหรอ ?”
“แต่นี่มันในโรงเรียน เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าจะทำยังไง ค่อยทำไม่ได้เหรอว่ะ ?” ธารกัดปากแน่นครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนจะบอกเหตุผล
“โรงเรียนแล้วไง ?”
“อ๊ะ !” ธารร้องขึ้นด้วยความใเมื่ออยู่ๆไฟท์ก็ผลักเขาไปชิดกับกำแพงใช้แขนแกร่งทั้งสองข้างกักขังเอาไว้ไม่ให้ขยับหนี ใบหน้าหล่อโน้มลงมาใกล้จนหน้าเกือบแนบชิด หัวใจเต้นระรัว
“เมื่อกี้กูคิดว่าพวกแม่งจะมีเื่กันซะแล้ว”
ใบหน้าสวยซีดเผือดขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเสียงพูดคุยที่เข้ามาใกล้บริเวณห้องน้ำ สายตาฉ่ำน้ำช้อนขึ้นมองร่างสูงอย่างขอความเห็นใจ เขาไม่อยากให้ใครมาเห็นเขาและไฟท์อยู่ด้วยกันในสภาพนี้ แต่อีกฝ่ายกลับนิ่งจนเขาหวั่นใจ
“แกร๊ก !”
ไฟท์แสยะยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี ดึงคนตัวเล็กเข้ามาด้วยกันที่ห้องน้ำด้านในสุด ไม่ลืมล็อกประตูอย่างหนาแน่น
“ไอ้ทรายแม่งก็ห้าวเกิ๊น น่าโดนตีนสักทีสองทีจะได้เลิกอวดเก่ง กูละหมั่นไส้”
“จริง ตัวเตี้ยอย่างกับหมาปั๊กแต่หาเื่ชิปหาย”
“เออกูก็คิดแบบนั้น ถ้าไอ้ไฟท์ไม่ห้ามนะมึง กูว่าไอ้ธารกับไอ้ทรายเละแน่ กล้ามากที่อยากมีปัญหากับพวกนั้น”
เสียงพูดคุยที่ดังขึ้นเป็ระยะทำให้ธารแทบไม่กล้าขยับตัวปล่อยให้ไฟท์กอดเอาไว้แน่น เพราะเขากลัวคนด้านนอกจะได้ยิน
“เื่ของพวกมัน ไม่ต้องไปยุ่งหรอก ไปแดกข้าวกันดีกว่า หิวชิปหาย !”
“เออๆ ไปๆ”
เพียงไม่กี่นาทีต่อมาภายในห้องน้ำก็กลับมาเงียบสงบอีกครั้ง
“หึ” ไฟท์ขำในลำคอเบาๆ
สายตาคมมองคนตัวเล็กด้วยสายตาเ้าเล่ห์ มือหนาช้อนใบหน้าสวยขึ้นมารับจูบจากตน มุมปากหนายกขึ้นเล็กน้อยเมื่อคนตัวเล็กไม่ขยับหนี
“อื้ออออออออออ”
ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาในโพรงปากบาง ดูดดึงลิ้นเล็กหยอกเย้าไม่ห่างกันสักวินาทีทำให้ธารเคลิบเคลิ้มไปกับรสจูบนั้นอย่างง่ายดาย มันทั้งนุ่มนวลและดูดดื่มในคราเดียวกัน ธารได้แต่ส่งเสียงครางอื้ออึงในลำคอหลับตาพริ้มรับััเร่าร้อนที่อีกฝ่ายมอบให้
“แฮ่กๆ !”
ธารหอบหายใจไม่ต่างจากครั้งก่อน ถูกจูบแต่ละทีเหมือนจะตาย สองมือเรียวเกาะไหล่แกร่งเอาไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองทรุดตัวลงกันพื้นเพราะแขนขาอ่อนแรง
“สำหรับที่ช่วยในห้อง”
เสียงนุ่มทุ้มของไฟท์กระซิบบอก ใบหน้าสวยถูกช้อนขึ้นมารับจูบหนักอีกครั้ง และครั้งนี้ดูดดื่มและเร่าร้อนั้แ่วินาทีแรก
“อื้ออออออออ”
ธารเบิกตาโพลงด้วยความใเมื่อรสจูบของอีกฝ่ายดูจะเอาแต่ใจและดุดันมากขึ้น แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ยอมรับว่าเป็จูบที่ทำให้เขาอ่อนระทวยได้ในเวลาไม่กี่วินาที
มือหนาโอบเอวบางเอาไว้เมื่อรู้ว่าอีกฝ่ายไม่สามารถยืนได้ไหวอีกต่อไป
“ส่วนอันนี้เพราะกูช่วยมึงเมื่อกี้”
ไฟท์มองสบตากับคนตัวเล็กในอ้อมกอดด้วยสายตาที่ยากเกินจะคาดเดา เอ่ยกระซิบบอกด้วยน้ำเสียงนุ่ม ตวัดลิ้นเลียใบหูขาวที่ตอนนี้กำลังแดงระเรื่อเบาๆ
“อื้ออออออออ”
จากนั้นธารก็ถูกขโมยจูบอีกครั้ง ความรุนแรงและความเร่าร้อนไม่ได้ต่างจากสองครั้งแรกสักนิด ทั้งยังสร้างความเสียวซ่านให้เขาอย่างหนัก ราวกับว่ามีผีเสื้อนับร้อยบินวนอยู่ในท้องเพราะความรู้สึกตื่นเต้นที่เกิดขึ้น
“ส่วนอันนี้กูแถมให้ หึหึ”
ไฟท์ขำในลำคอเบาๆ มองใบหน้าสวยที่แดงระเรื่อและริมฝีปากบวมเจ่อร์อย่างพึงพอใจ
“ไอ้ไฟท์มึง !”
ธารตะคอกอย่างโกรธๆเมื่อตัวเองเสียรู้ให้กับอีกฝ่าย มือเรียวกำหมัดแน่นยกขึ้นเตรียมต่อยแต่กลับต้องชะงักค้างกลางอากาศ
“ต่อยมากูจูบอีกน่ะ”
ไฟท์เอ่ยเสียงดุไร้ซึ่งการล้อเล่น สายตาคมมองหมัดของอีกฝ่ายอย่างอารมณ์ดี ถ้าอีกฝ่ายกล้าต่อยเขาก็จะยืนนิ่งๆและเก็บค่าตอบแทนเป็จูบเช่นกัน
“พอ พอแล้ว”
เป็ธารเองที่ต้องเอาหมัดลงพร้อมเอ่ยบอกเสียงแ่ ไม่คิดว่าการโดนจูบจะทำให้เขาหมดแรงมากถึงเพียงนี้ ธารกัดปากตัวเองเอาไว้แน่น
“อย่าทำตัวน่ารักเยอะ เดี๋ยวกูอดใจไม่ไหว”
นั่นคือคำพูดทิ้งท้ายของไฟท์ก่อนจะเดินจากไป ปล่อยให้ธารยืนสับสนอยู่ในห้องน้ำเพียงลำพัง
…………………………………………………
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้