“ลี่ว์จู เจ้าเลอะเลือนแล้ว ยังไม่รีบลุกขึ้นอีก คุณหนูรองอย่าได้กล่าวโทษ ลี่ว์จูนางแค่เป็นห่วงเป็นใยข้า” จงเหลียนเอ๋อร์รีบเอาความรับผิดชอบเข้าหาตัว        “ช่างเถิด ข้าเริ่มเพลียแล้ว ท่านพี่เหลียน ครั้งหน้าเราค่อยคุยกันนะ!” สำหรับดอกบัวขาวที่เสแสร...