ซ่อนรักปถวี (The Element Love)
ตอนที่ 16 - เป็ของดิน...
(แผ่นดิน)
ร่างกายที่เริ่มตอบสนอง เริ่มอ่อนระทวย สมองของผมตอนนี้แทบประมวลผลอะไรไม่ออก รู้แค่ว่าผมเริ่มจะหลงใหลร่างกายคนใต้ร่างตอนนี้จนไม่อาจหลีกหนีได้
มือของผมเริ่มเลื้อยไปตามเนื้อผิวที่เนียนละเอียด บดจูบเรียวปากอวบอิ่มของฟาสอย่างลุ่มหลง ตอนนี้คงไม่มีอะไรฉุดผมได้แล้ว ทุกอย่างเริ่มเอื้ออำนวยไปเสียหมด ฟาสไม่ได้ขัดขืน เหมือนเธอกำลังเคลิบเคลิ้มต่อการััเหล่านี้ ซึ่งเป็การดีเพราะตอนนี้ผมไม่อยากจะละห่างจากสิ่งที่ทำ
"อื้อ..." เสียงหวานแค่นในลำคอเบา ๆ ดวงตากลมโตหลับพริ้มรับการัั
จ๊วบ จ๊วบ...ยิ่งได้ยินเสียงและการโต้ตอบของฟาส ผมก็ยิ่งได้ใจ จากจูบที่หยาดเยิ้ม แปรเปลี่ยนเป็เร่าร้อนเพิ่มขึ้นตามอารมณ์ปรารถนา ตอนนี้ร่างกายของผมร้อนรุ่มดั่งไฟสุมในกาย มือของผมเลื่อนไปกอบกุมเนื้อนุ่มนิ่มที่นูนออกมา บีบเคล้นเป็มันเป็ของรางวัลที่แสนเสน่หา ตอนนี้ไม่ว่าอะไรก็ไม่อาจต้านทานได้แล้ว
"ดะ ดิน อื้ม อื้อ" เหมือนฟาสจะเริ่มครองสติได้ แต่ผมที่ตอนนี้ทนไม่ไหว ปิดปากของเธอแนบชิดสนิทกันด้วยปากของผม มือหนึ่งจับข้อมือทั้งสองข้างของฟาสตรึงเหนือหัว จนเธอไม่อาจจะขยับถอยหนีหรือต่อต้านผมได้
จากที่เหมือนจะฝืนแรง ตอนนี้ฟาสเริ่มโอนอ่อนต่อสิ่งที่ผมเล้าโลม เธอโต้ตอบจูบผมอย่างสะเปะสะปะ จังหวะรักที่เริ่มรุนแรงและเร่าร้อนขึ้น ผมสอดลิ้นเข้าสู่โพรงปากเล็ก กระหวัดเรียวลิ้นเกี่ยวกันปลายลิ้นเล็กอย่างหยอกเย้า แม้ว่าเธอจะหลบหลีก แต่ผมก็กระหวัดลิ้นฉกชิมความหวานที่แสนวาบหวามนี้ด้วยความลุ่มหลง
"เป็ของดินนะฟาส"
"ดิน อื้อ..."
ผมผละเรียวปากออกในระยะประชิด แล้วพูดขึ้นเสียงแ่ เหมือนสิ่งที่ผมเปรยออกไปทำเอาฟาสนิ่งงั้น ผมเห็นดังนั้นจึงไม่รีรอให้มากความ
ผมกดริมฝีปากจูบตรึงเธออีกครั้งอย่างหนักหน่วง พร้อมกับมือที่สาละวนจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่างกายของฟาสด้วยความเร็ว ร่างกายที่ขาวเนียนเผยต่อสายตาของผม ยิ่งมองก็ยิ่งหลงใหล ทำไมฟาสถึงได้มีอิทธิพลต่อจังหวะการเต้นของหัวใจผมได้ถึงเพียงนี้
จ๊วบ อื้ม อ่า...เสียงจูบที่ดังขับขานปานเสียงเพลง จังหวะรักที่ผมปรนเปรอให้ ทำให้ร่างกายของผมมันพร้อมที่จะผงาดจัดการกับเธอ เสื้อผ้าทุกชิ้นหลุดร่วงอย่างไม่รู้ทิศทาง เบื้องล่างของผมเริ่มปวดหนึบไม่ทั้งลำ
"ดิน ฟาสว่า...อื้อ"
จังหวะที่ผมผละริมฝีปากออก เป็ช่องว่างให้เธอได้ตอบโต้ผม แต่ผมไม่ยอมให้เธอได้ปริปากแต่อย่างใด จัดการจูบเธออีกครั้ง พร้อมกับถูไถนิ้วไปกับความสาวของเธอที่ตอนนี้ชื้นแฉะและฉ่ำเยิ้ม เธอพร้อมใช้งาน!
"อื้อ อ๊ะ! ดิน...อย่า..."
แม้ว่าร่างกายของเธอจะบิดพลิ้วหลีกหนี แต่เธอก็ไม่มีทางรอดไปไหนได้ ผมค่อย ๆ สอดนิ้วทั้งสองนิ้วเข้าไปััภายในความสาว สิ่งสวยงามเสมือนดอกไม้แรกแย้มยามเช้า กำลังผลิบานพร้อมกับน้ำค้างสีใส ที่ชโลมอาบเคลือบกลีบดอกไม้สีสวย
"ดิน ฟาสเจ็บ อื้อ"
เสียงต่อว่ายังคงดังต่อเนื่อง ผมไม่สนใจอะไร จัดการเปิดทางรักด้วยนิ้วมือทั้งสองไปเรื่อย ๆ สอดเข้าออกเป็จังหวะ ไม่คิดว่าฟาสจะยังคงความสาวอยู่ ทั้งที่เธอก็อายุไม่ได้น้อยขนาดนั้น ช่างเป็อะไรที่เรียกรอยยิ้มให้ผมได้จริง ๆ ....
"แป๊บเดียว..."
ผมจูบลงกลางหน้าผากนูน ปล่อยข้อมือสองข้างของฟาสให้เป็อิสระ ค่อย ๆ เลื่อนตัวลงต่ำ แทรกกลางกายของเธอ สองขาเรียวถูกผมจับแยกออกห่าง ผมจ้องมองตรงความสาวของฟาสไม่กะพริบตา มันดูสวยงามและถูกใจผมอย่างมาก น้ำรักที่ไหลเยิ้มตามนิ้วมือพร้อมกับจังหวะที่สวนเข้าออกในความสาว มันน่ามองเหลือเกิน ฟาสพยายามฝืนแรงหนีบขาไว้เหมือนเธออาย แต่ว่ามันมีร่างกายของผมขวางกั้นอยู่ จึงทำอะไรไม่ได้นอกจากจำยอม
"สวยจริง ๆ เลยฟาส"
ผมเอ่ยปากชมด้วยความสัตย์จริง สายตาไม่อาจละมองที่อื่นได้เลย ยิ่งสวนนิ้วเข้าออกมากเท่าไหร่ ความหอมหวานจากน้ำหวานของเธอยิ่งไหลออกมาไม่ขาดสาย ดั่งสายธารน้ำที่ชุ่มฉ่ำจากเทือกเขาสูง
"ดิน อ๊ะ ๆ อย่าทำแบบนั้น อื้อ ฟาสเจ็บ"
ความสาวที่บีบรัดนิ้วของผมเริ่มคล่องขึ้น เมื่อน้ำสีใสไหลอาบเคลือบ ผมเพิ่มนิ้วจากสองเป็สาม เพื่อเพิ่มความทรมานที่แสนภิรมย์ ขนาดแค่นิ้วมือยังแน่นขนาดนี้ แล้วถ้าเป็ส่วนนั้นของผมจะยิ่งแน่นแค่ไหน
"เยิ้มมาก"
"อ๊ะ อื้อ ดิน พอแล้ว ขอร้อง..."
ยิ่งฟาสเปล่งเสียงร้องขอมากเท่าไหร่ ยิ่งกระตุ้นตัวตนของผมมากเท่านั้น ผมปวดตรงแก่นกายแต่ว่ายังไม่วายหยอกล้อกับความสาวของเธอ ผมอยากให้เธอถลำลึกมากกว่านี้ ยิ่งร่างกายของเธอบิดลอยเด่นมากเท่าไหร่ ผมก็ยิ่งได้ใจสวนนิ้วทั้งสามเข้าออกเร็วและถี่มากเท่านั้น เหมือนว่ามันเป็ตัวกระตุ้นผม
"ฉี่จะแตก อร๊า ดิน พอเถอะ อื้อ ขอร้อง"
"หึ"
ผมจ้องมองไปยังดวงหน้าที่บิดเบี้ยวนั้นด้วยรอยยิ้ม ยิ่งเธอเหมือนทรมาน ผมก็ยิ่งได้ใจอยากให้เธอแดดิ้นดั่งปลาที่ขาดนั้น เพราะนั้นทำให้ผมมีอารมณ์ที่ไม่อาจต้านทานได้
"ฟาสเจ็บ...."
"เดี๋ยวก็สบายตัว"
ผมเห็นน้ำตาของฟาสไหลลงหางตา น้ำตาที่ปลุกอารมณ์ของผมให้ลุกโชน ผมถอนนิ้วมือออกจากความสาว แล้วจับข้อเท้าของเธอตั้งฉากเป็ตัวเอ็ม จับแยกออกห่างจนเกือบสุดความกว้าง แล้วจัดการมุดหน้าลงกลางกายของฟาส
ปลายลิ้นของผมละเลงตรงเม็ดเกสรเร็วถี่ บ้างก็ดูดดึงอย่างสนุกปาก ไม่รู้ทำไมความรู้ของผมไม่นึกรังเกียจต่อร่างกายของเธอ ยิ่งได้ปรนเปรอเธอให้ทรมาน ผมก็ยิ่งชอบใจมากเท่านั้น เสียงหวานที่เปล่งออกมา ไม่ว่าจะต่อต้านแค่ไหน มันยิ่งทำให้ผมอยากจะอัดแกนกายเข้าสู่กายของเธอ
"อ่า อ๊ะ ดิน...พอแล้ว ฟาส อื้ม ใจจะขาด อ๊า...อร๊าย!!"
ยิ่งผมกระดกปลายลิ้นเร็วขึ้น ฟาสก็ร่อนเอวคอดหลบหลีก แต่บางทีเธอก็เด้งสะโพกเข้าหาอย่าง้า ความทรมานที่แสนสุขสมของฟาส มันปลุกปั่นเืภายในกายของผมให้บ้าคลั่ง ทุกอย่างเหมือนถูกต้องมนต์ นั่นยิ่งทำให้ผมทนต่อสิ่งเร้าที่สวยงามตรงหน้าไม่ได้...
"ฟาสต้องเป็ของดิน!"
นิยายแนะนำจากท่านเทพเทียนเป่าตี้