“ถ้าย้ายทะเบียนบ้าน เธอก็จะไม่ติดใจเอาความเื่นี้อีกหรือ”
สีหน้าของอู๋อู๋เต็มไปด้วยความคาดหวัง หล่อนยังจำเื่ที่เกิดขึ้นไม่นานก่อนหน้านี้ได้ ครั้งนั้นซูอินเคยเสนอว่าหากยอมย้ายทะเบียนบ้านของเธอ เธอก็จะไม่ติดใจเอาความเมิ่งเมิ่งอีก
สีหน้าของซูอินเปลี่ยนเป็ขี้เล่นขึ้นมาทันที “จะเป็แบบนั้นได้ยังไงล่ะ”
อู๋อู๋โมโหสุดขีด น้ำเสียงขึ้นสูงในทันที “นี่เธอกำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหม”
ซูอินส่ายหน้า “แน่นอนว่าไม่ใช่อย่างนั้น ความหมายของฉันคือ จะไม่ดำเนินคดีต่างหาก”
สำหรับชีวิตเด็กนักเรียน การที่นักเรียนชายทะเลาะวิวาท ยกพวกตีกัน ไม่ใช่เื่แปลกนัก หากไม่ใช่เพราะเธอเอะใจ และแจ้งเื่นี้ให้หลี่ิฉีทราบ ใช้สถานีโทรทัศน์เพื่อทำให้มันกลายเป็เื่ใหญ่ ตระกูลหลิงที่มีอิทธิพลในเมืองก็คงทำให้เื่นี้เงียบได้อย่างแน่นอน
ทว่าในตอนนี้เื่ราวใหญ่โตจนยากเกินกว่าที่สองสามีภรรยาตระกูลหลิงจะควบคุมได้
เื่นี้เริ่มจากการตีกันธรรมดาของเด็กนักเรียนที่พบเห็นได้บ่อยจนกลายเป็เหตุการณ์รุนแรงที่ขยายวงกว้าง สำหรับผู้มีหน้าที่รับผิดชอบดูแล ทางอัยการคงกล่าวถึงความรับผิดชอบและติดตามเื่นี้อย่างแน่นอน
แน่นอนว่าอาจจะไม่ต้องดำเนินคดี หากเธอผู้เป็เหยื่อออกหน้าเพื่อแสดงการให้อภัย ตระกูลหลิงก็คงต้องลงแรงสักหน่อยเพื่อพยายามชี้นำความคิดของผู้คน ถึงตอนนั้นเื่ใหญ่ก็อาจกลายเป็เื่เล็กได้
นี่คงเป็สาเหตุหลักที่สองสามีภรรยาเดินทางมาที่นี่
ซูอินมองลึกลงไปที่สองสามีภรรยาที่อยู่ตรงหน้า พวกเขายังคงแต่งตัวดีเหมือนที่ผ่านมา แต่ขอบตาคล้ำและแววตาที่วิตกกังวลกลับไม่อาจปกปิดได้มิด
คงร้อนใจแล้วสินะ
แต่เธอจะไม่มีทางให้อภัยหลิงเมิ่งเด็ดขาด
ถึงขั้นนี้แล้วหากเทียบกับการดำเนินคดี ค่ารักษาพยาบาล ค่าชดเชย ค่าเสียหายด้านจิตใจต่างๆ ที่เกี่ยวเนื่องกันล้วนเป็เพียงเื่เล็กน้อย ยิ่งไปกว่านั้นที่หลิงจื้อเฉิงจ่ายค่ารักษาพยาบาลก้อนใหญ่ขนาดนั้นให้ ต่อให้ฟ้องร้องกันก็ยากที่จะได้รับเงินชดเชยมากขนาดนี้
หรืออาจกล่าวได้ว่า ซูอินกำลังเปิดเช็คปลอม[1]
คำพูดนั้นทำให้อู๋อู๋ตะลึง แต่หลิงจื้อเฉิงที่อยู่ข้างๆ เธอกลับดึงสติกลับมาได้อย่างรวดเร็ว
“นี่…วันนี้ที่พวกเรามาก็เพื่อชดเชยให้กับเธอ”
อู๋อู๋ดึงสติกลับมาด้วยเช่นกัน เธอเลิกคิ้วขึ้นก่อนจะตบหน้าขาและมองซูอินด้วยความโกรธ “ใช่ สิ่งที่ควรชดเชยพวกเราก็ทำแล้ว ยังจะมาพูดเื่ดำเนินคดีอะไร เธอขู่ฉันหรือ”
เมิ่งเถียนเฟินโกรธเช่นกัน แม้จะทะเลาะกันแต่น้ำเสียงของเธอยังคงอ่อนโยนเช่นเดิม “คุณหมออู๋…คุณอย่าทะเลาะกับลูกเลยค่ะ คุณหมอบอกแล้วว่าอาการกระทบกระเทือนที่ศีรษะของอินอินยังไม่หายดี จำเป็ต้องพักผ่อนและกลัวว่าจะถูกทำให้ใ”
อู๋อู๋ไม่ยอมอ่อนข้อ “นี่เธอจะโทษฉันหรือ ยัยเด็กคนนี้เก่งเื่โกหกเพื่อข่มขู่คนอื่น อยากได้ทะเบียนบ้านหรือ วันนี้ฉันจะไม่พูด ไม่เจรจาอะไรทั้งสิ้น!”
“อู๋อู๋…”
น้ำเสียงของหลิงจื้อเฉิงเต็มไปด้วยความจนใจ ในใจของเขาเกิดลางสังหรณ์บางอย่างที่ไม่ค่อยดีนัก
เขามองซูอินที่จับมือน้องชายพร้อมตบหลังเบาๆ เพื่อปลอบโยน ก่อนที่หลิงจื้อเฉิงจะส่ายหน้าเบาๆ
อู๋อู๋นี่จริงๆ เลย ความโกรธของเธอมักจะถูกกระตุ้นได้ง่ายเสมอ
เดิมทีซูอินคิดไว้ดีแล้วว่าจะตั้งใจพูดดีๆ ถึงอย่างไรเธอก็ยังคง้าให้ตระกูลหลิงรับผิดชอบเื่ที่ซับซ้อนวุ่นวายเหล่านี้
แต่ตอนนี้เธอได้แต่ถอนหายใจ และเอ่ยเสียงเรียบ “หากจะพูดให้ชัด ฉันไม่ได้กำลังเจรจาอยู่นะคะ”
เมื่อเอ่ยออกมา สองสามีภรรยาตระกูลหลิงก็มองไปที่ซูอินด้วยความสงสัย ทว่าเมิ่งเถียนเฟินกลับสามารถคาดเดาสิ่งที่คลุมเครือเหล่านี้ได้
“อินอิน นี่ลูกกำลังหมายถึงอะไร”
ซูอินพยักหน้าก่อนหันไปมองสองสามีภรรยาเบื้องหน้า “นโยบายระดับชาติทุกคนต่างก็รู้ชัดเจนอยู่แล้วว่า การวางแผนครอบครัวแต่ละครอบครัวให้กำเนิดบุตรได้เพียงคนเดียว แล้วพวกคุณมีสิทธิ์อะไรมีลูกสาวสองคน ฉันกับหลิงเมิ่งไม่ใช่ฝาแฝดกันสักหน่อย!”
ที่แท้ก็เป็เช่นนี้นี่เอง!
เมิ่งเถียนเฟินอดไม่ได้ที่จะพยักหน้า และเริ่มเอ่ยอย่างตรงไปตรงมา “ใช่ การตรวจสอบในชนบทยังถือว่าไม่เข้มงวดนัก แต่ในเมืองเข้มงวดมาก หากให้กำเนิดบุตรมากกว่าที่กำหนดไว้ก็จะถูกไล่ออกจากงาน พวกคุณมีบุตรเกินแบบนี้ คงไม่ถูกต้องแน่นอน โดยเฉพาะคุณหมออู๋ที่มีอาชีพหมอเป็หลัก”
ซูอินเอ่ยต่อ “คุณหมออู๋อยากตกงาน หรืออยากให้ธุรกิจของประธานหลิงได้รับผลกระทบหรือคะ”
สองสามีภรรยาตระกูลหลิงที่ได้รู้เื่นี้ใขึ้นมาทันที
การวางแผนครอบครัวหรือ
พวกเราไม่ได้นึกถึงจุดนี้เลย
หลิงจื้อเฉิงคำนวณมาตรการรับมืออย่างรวดเร็ว หากเทียบกับเขาอย่างละเอียดในด้านต่างๆ แล้ว อู๋อู๋เป็คนบุ่มบ่ามกว่าเขามาก
“ทะเบียนบ้านตกหล่นไปแล้ว จะทำอะไรได้”
ซูอินยิ้ม “ฉันเข้าใจความหมายของคุณ เพราะถึงยังไงตระกูลหลิงก็มีเงิน กว้างขวาง ไปที่ไหนก็มีมิตรสหายมากมาย เื่เล็กน้อยแค่นี้คงทำอะไรพวกคุณไม่ได้”
อู๋อู๋นั่งหลังตรง แววตาฉายความเย่อหยิ่งอย่างภาคภูมิใจ
เธอมีเงิน มีเส้นสาย และแข็งแกร่ง
“ความเก่งกาจของพวกคุณเป็เื่จริง แต่ตอนนี้มันมีประโยชน์หรือคะ หากว่ามี แล้วพวกคุณจะมาร้องขอให้ฉันเห็นใจแบบนี้หรือคะ”
ใบหน้าเย่อหยิ่งของอู๋อู๋แตกทันที หลิงจื้อเฉิงก็ไม่มีกะจิตกะใจคิดอะไรอีก
“ข้างนอกเกิดเื่ขนาดนั้น หากจะเพิ่มมาอีกสักหนึ่งเื่ฉันก็ไม่ใส่ใจหรอกค่ะ”
“อินอิน…” หลิงจื้อเฉิงเริ่มคอแห้ง “นี่ไม่ใช่เื่ฉลาดเลยนะ ทำไมต้องให้คนอื่นรู้ด้วย หากพวกเราถูกมองไม่ดี เธอก็จะได้รับผลกระทบไปด้วยนะ”
“ไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่รู้สึกได้รับผลกระทบเลยสักนิด เพราะฉันไม่ได้ทำผิด”
ซูอินไม่ค่อยทำตัวเป็จุดสนใจ ไม่ชอบออกหน้าอยู่แล้ว แต่ก็เคยััยุคความบันเทิงของโลกยุคหลัง เวยป๋อ ความนิยมในโซเชียล การไลฟ์ เพื่อจะได้โด่งดังเป็ที่รู้จัก ทำให้คนจำนวนไม่น้อยยอมล้ำเส้นทัศนคติสามประการ
เธอเคยผ่านประสบการณ์เ่าั้ ทำให้ความคิดเปลี่ยนไป
คนที่ก่อเื่จนขายหน้าไม่ใช่เธอ หรือจะให้พูดอีกว่า “แท้ที่จริงใครกันแน่ที่บีบให้ฉันต้องทำแบบนี้”
หลิงจื้อเฉิงพูดไม่ออก
หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ซูอินจึงถามอีกครั้ง “พูดมาสิคะ ว่าตกลงจะยอมปล่อยทะเบียนบ้านของฉันได้หรือยัง”
สองสามีภรรยาตระกูลหลิงไม่เต็มใจ แต่เื่มาถึงขั้นนี้แล้ว พวกเขามีทางเลือกไหนอีก
ในตอนแรกที่เลือกเก็บทะเบียนบ้านของซูอินไว้ก็เพื่อหาโอกาสสานความสัมพันธ์กับเธอ ใช้เธอเป็เครื่องมือของตระกูลหลิงเพื่อทำให้ธุรกิจก้าวหน้า แต่เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็เห็นชัดเจนแล้วว่าอีกฝ่ายไม่มีทางยอมให้ความร่วมมือ และการเดินทางไปยังมณฑลในครั้งนี้ทำให้เขาเจอช่องทางช่วยเหลือใหม่
หลิงจื้อเฉิงถอนหายใจยาวก่อนจะพยักหน้า
“ตกลง ฉันรับปาก”
เขานิ่งไปเล็กน้อยก่อนมองอีกฝ่าย ท่าทีแสดงถึงความกังวลใจ “นี่ อินอิน หลายปีที่ผ่านมาพวกเราถือเป็ครอบครัวเดียว…”
ซูอินไม่อยากทนฟังคำพูดไร้สาระเช่นนั้นอีก และไม่อยากเสียเวลาโต้เถียง คนเป็ครอบครัวเดียวกันจะมาถึงขั้นนี้ได้อย่างไร
ความรักใคร่ระหว่างพวกเขามันหมดไปนานมากแล้ว
“ไม่ว่ายังไง แค่คุณตกลงก็ดีแล้วค่ะ”
เธอรู้สึกโล่งใจและดันกองธนบัตรที่อยู่ตรงหน้ากลับไป “เงินพวกนี้คุณเอากลับไปเถอะค่ะ แต่ฉันขอพูดตรงๆ หลิงเมิ่งทำร้ายฉันจนถึงขนาดนี้ โดยเฉพาะกับน้องชายของฉันที่ยังเด็กมาก หากไม่นับค่ารักษาพยาบาล พวกคุณก็ยังมีหน้าที่รับผิดชอบเื่อื่นอีก อย่างน้อยก็ต้องชดเชยด้านจิตใจ”
“เธอ้าให้ทำยังไงอีก” สีหน้าของอู๋อู๋เต็มไปด้วยความหงุดหงิด
ซูอินเหลือบมองเธอ สีหน้าเหมือนจะยิ้ม แต่ก็ไม่ยิ้ม “เหมือนกับที่คุณหมออู๋คอยย้ำเื่ความภาคภูมิใจเ่าั้มาตลอด ครอบครัวของพวกคุณมีเงิน มีเพื่อนฝูงมากมาย เต็มไปด้วยเส้นสายทุกที่ การย้ายทะเบียนบ้านเป็เื่ยุ่งยาก ช่วยฉันติดต่อหาคนช่วยสักหน่อยสิคะ อย่างไรเสียสำหรับพวกคุณ เื่เล็กๆ แค่นี้คงไม่เหลือบ่ากว่าแรงหรอกนะคะ”
“เธอฝันไปเถอะ!”
เมื่อเห็นว่าอู๋อู๋จะพยายามหลบหลีกอีกครั้ง ซูอินก็รีบพูดดัก “ไม่ยอมก็ไม่เป็ไร คงไม่ยากหรอกที่ฉันจะทำให้เื่นี้กลายเป็เื่ใหญ่ เมื่อถึงตอนนั้นผู้คนมากมายให้ความสนใจ ก็คงทำให้เื่นี้ถูกดำเนินการเร็วขึ้น”
หลิงจื้อเฉิงดึงมือของอู๋อู๋และรีบพยักหน้า “ตกลง ฉันรับปาก”
“ก่อนหน้านี้ที่หลิงเมิ่งย้ายทะเบียนบ้าน เหมือนจะใช้เวลาราวๆ สามวันใช่ไหมคะ”
หลิงจื้อเฉิงกัดฟัน “ภายในสามวัน ทะเบียนบ้านของเธอจะถูกย้ายกลับไปที่ตระกูลซูอย่างแน่นอน!”
-----------------------------------------------------------------------
[1] เปิดเช็คปลอม เป็อุปมา หมายถึง คำมั่นสัญญาหรือหลักประกันที่ไม่สามารถบรรลุตามปรารถนาหรือเป็จริงได้
