พรึบ

“ฉันไปอาบน้ำก่อนนะไดร์ฟ…”

“อื้อ” เสียงเรียบๆ ถูกเปล่งออกมาจากคนที่นอนอยู่ใต้ผ้าห้ม ฉันก็อมยิ้มขึ้นมาและหันไปมองกุ้งล็อบสเตอร์ที่ฉันกินไปสองตัวเหลืออีกสามตัว

ที่ฉันจะต้องไปอาบน้ำหลังกินเสร็จก็เพื่อจะเปิดโอกาสให้ไดร์ฟได้มากินน่ะสิ

พรึบ

ฉันเดินไปหยิบถุงเสื้อผ้าของฉันที่การ์ดนำมาให้ฉันใส่เปลี่ยนในของวันนี้ เพราะพรุ่งนี้ฉันจะไปเอาเสื้อผ้าที่บ้านและจะเข้าไปที่สำนักพิมพ์และที่น่าตื่นเต้นไปกว่านั้น คือฉันจะไปหาพี่โรมด้วยยังไงล่ะ พี่โรมคือแฟนของฉัน^_^

ซ่าาาาาาา

ฉันยืนฮัมเพลงอยู่ใต้ฝักบัวภายในห้องน้ำสุดหรูหราแห่งนี้ด้วยเนื้อตัวที่เปลือยเปล่า คุณลุงมิตรบอกว่าที่นี้มีแค่ฉันกับไดร์ฟและป้าแม่บ้านหนึ่งคนส่วนด้านนอกจะมีการ์ดชุดดำคอยเฝ้าอยู่เป็๞จุดๆ เพื่อกันเหตุด่วนเกิดขึ้น นั่นคือไดร์ฟอาจจะคิดฆ่าตัวตายยังไงล่ะจะได้ช่วยเหลือกันทัน

ฉันใช้เวลาในการอาบน้ำให้นานที่สุดเท่าที่จะนานได้และฉันก็เสร็จสิ้นภารกิจการอาบน้ำเป็๞เวลาสามสิบนาที ฉันจึงแต่งตัวและเอาผ้าขนหนูเช็ดผมที่เปียกชุ่มเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็เห็นว่าไดร์ฟยังคงนอนอยู่ที่เดิมแต่กุ้งล็อบสเตอร์ตัวใหญ่สามตัวในจานเปลได้หายไปแล้วหลงเหลือไว้เพียงแค่เศษเปลือกกุ้งเท่านั้น

“ว้า….นี่ฉันเผลอกินกุ้งหมดเลยเหรอเนี่ย….” ฉันว่าอย่างเสียงดังเพื่อให้ไดร์ฟรู้ว่าฉันไม่รู้ว่าเขาเป็๞คนกินกุ้งที่เหลือเอง

“ไม่รู้ตัวเลยแหะ^_^” ฉันว่าพลางยิ้มร่าอย่างคนอารมณ์ดี

“หึ…เธอมันยัยตรรกะ!” เสียงเข้มของไดร์ฟเอ่ยว่าฉันดังมาจากใต้ผ้าห่ม ฉันก็ยิ้มร่าและส่ายศีรษะไปมากับความเอ็นดูไดร์ฟ เขาเป็๞คนที่ทำให้ฉันเหลือเชื่อได้ทุกอย่างจริงๆ

พอได้มาใกล้ชิดกับเขาแบบนี้ทำให้ฉันรู้ได้เลยว่าคนที่อยู่บนเวทีคอนเสิร์ตกับคนที่นอนอยู่ใต้ผ้าห่มเหมือนเป็๞คนละคนกันเลยนะ

พรึบ

ฉันเข็นรถเข็นที่วางกุ้งล็อบสเตอร์ออกไปไว้นอกห้องนอนเพราะนี้มันก็สองทุ่มกว่าแล้วได้เวลานอนของฉันแล้ว เพราะฉันง่วงนอนเต็มทน

พรึบ

“กินแล้วก็นอน….เดี๋ยวก็อ้วนเป็๲หมูหรอก…”

“ฉันไม่อ้วนง่ายๆ หรอกยะ!” ฉันย่นจมูกใส่ไดร์ฟไปที่เขาเอ่ยว่าฉันที่ทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มนิ่มข้างๆ ตัวเขา

พรึบ

ฉันกดรีโมทโทรทัศน์จอแบนที่มีขนาดกว้างแปดสิบห้านิ้วที่ถูกติดตั้งไว้กับผนังให้ห้องนอนตรงหน้าเตียงนอนที่ฉันนอนอยู่บนเตียงก็นอนดูโทรทัศน์ได้อย่างสบายเลยล่ะ

(สวัสดีครับ….ผมไดร์ฟ….เดอะปรินซ์ครับ…)

(กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด)

(หล่อมากค่าาาาาาาา)

(พี่ไดร์ฟขาาาาาาาาากรี๊ดดดดดดด)

“นายมองเป็๲จุดสนใจของผู้หญิงมากเลยเนอะ….”

“นายหล่อมาก….ทั้งเท่….”

“ทั้งดูดี….”

“ร้องเพลงก็เพราะ….”

“แต่งเพลงก็เก่ง….”

“แถมยังเต้นเก่งอีกตั้งหาก…..” ฉันเอ่ยชมไดร์ฟไปพลางยิ้มบางๆ ไปด้วยและสายตาก็ยังคงจับจ้องหน้าจอโทรทัศน์อยู่อย่างใจจดใจจ่อ

พรึบ

“เหรอ?” ไดร์ฟดันตัวลุกขึ้นมานั่งข้างๆ ฉันและเอ่ยถามฉันด้วยสีหน้าที่ไม่เชื่อในคำพูดของฉัน

“ไม่แปลกใจเลยนะ….ว่าทำไม…มีแต่คนชอบนายและรักนายมากขนาดนี้…” ฉันพูดไปพลางมองไปฝั่งซ้ายของห้องที่ตรงนั้นเป็๲ที่วางของระลึกจากแฟนคลับของไดร์ฟที่เต็มพื้นไปหมดนี่แค่บางส่วนนะ ส่วนใหญ่จะอยู่ในห้องเก็บของที่ระลึกห้องใหญ่ด้านหลังนู้นแหนะ

“คนรักนายเยอะมากขนาดนี้….แต่ทำไมนายไม่รักตัวเองบ้างล่ะ….”

“รักตัวเอง?” ไดร์ฟขมวดคิ้วมองหน้าฉันอย่างสงสัยและเขาก็เอ่ยทวนคำพูดของฉันมา ฉันก็ยิ้มบางๆ ให้เขาและหันกลับไปมองจอโทรทัศน์ขนาดใหญ่ตรงหน้าต่อและชี้นิ้วไปที่ร่างของไดร์ฟในจอโทรทัศน์ที่เขากำลังร้องเพลงและเต้นอยู่ตรงกลางของเพื่อนร่วมวง เขาดูโดดเด่นที่สุดในนั้นแล้ว

“นายดูสิ….ว่านายน่ะทั้งหล่อและเท่ห์ขนาดไหน….” ฉันพูดพลางทำหน้าเพ้อฝันและกำลังฟินและเคลิ้มในความหล่อละลายของไดร์ฟ ที่ฉันไม่ได้แกล้งทำ แต่ฉันทำออกมาจากใจจริงๆ

“ฉันอยากจะกรี๊ดดดด…”

“และเรียกท่านไดร์ฟขา^_^”

“ฉันขอสมัครเป็๲แฟนคลับนายอีกคนนะ^_^” ฉันหันไปยิ้มและเอ่ยบอกไดร์ฟก็พบว่าเขาเองก็มองฉันอยู่ก่อนแล้ว

“อยากเป็๲แค่แฟนคลับเหรอ?” เขาถามฉันพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นสูงข้างหนึ่งแววตาของเขาดูอ่อนโยนและลึกซึ้งแบบแปลกๆ ชอบกลแหะ

พรึบ

“เธอ….อยากเป็๲แค่แฟนคลับฉันจริงๆ เหรอ?” ไดร์ฟขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นและเอ่ยถามฉันเสียงแหบแห้งแอบกระเส่านิดๆ อีกครั้ง ฉันก็อ้ำๆ อึ้งๆ เพราะแอบ๻๠ใ๽และตั้งตัวไม่ทันกับคำถามของเขา หัวใจของฉันมันเต้นรัวเร็วไม่เป็๲จังหวะแล้ว

พรึบ

ไดร์ฟกดรีโมทเพื่อเปลี่ยนจากคอนเสิร์ตเป็๲บทสัมภาษณ์แฟนคลับแทน

(ถ้าคุณแฟนคลับได้อยู่กับไดร์ฟสองต่อสอง…คุณจะทำอะไรกับไดร์ฟครับ?)

(อื้อออ….ไม่อยากจะเปิดเผยเลยค่ะ…แต่หนูอยากกอด…อยากหอม…และยัดเยียดความเป็๲ภรรยาให้เขาค่ะ^_^)

“เธอ….ไม่อยากยัดเยียดความเป็๲เมียให้บ้างฉันเหรอ?” ไดร์ฟถามฉันเสียงอ่อนเขาพูดคลอเคลียอยู่ตรงริมฝีปากของฉันจนทำให้ฉัน๼ั๬๶ั๼ได้ถึงริมฝีปากนุ่มนิ่มของเขา

พรึบ

“ทะลึ่งแล้วไดร์ฟ!” ใบหน้าฉันร้อนผ่าวขึ้นมาพลางใช้มือทั้งสองข้างผลักอกที่เปลือยเปล่าของไดร์ฟให้ถอยห่างออกไปจากฉัน

“ฉันเป็๲แฟนคลับนาย….เพื่อคอยสนับสนุนและอุทิศตัวให้นาย….ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องมอบศักศรีให้นายด้วยนะ!” ฉันโวยใส่ไดร์ฟเสียงดัง เขาก็ทำหน้าอึ้งและ๻๠ใ๽ดวงตาชั้นเดียวของเขาจ้องมองมาที่ฉันอย่างไม่วางตา

“เธอ….ไม่ได้เข้ามาเพื่อหวังให้ฉันรักเธอจริงๆ ด้วย…?”

“อะไรไดร์ฟ?” ฉันเอ่ยถามไดร์ฟไปอย่างสงสัย กับคำที่เขาพูดออกมา

“เธอ….อยากช่วยฉันจริงๆ ใช่ไหม?” ไดร์ฟมองหน้าฉันและถามฉันเสียงเข้มอย่างจริงจัง ใบหน้าหล่อขาวใสที่ไร้เครื่องสำอางของเขาทำให้ใบหน้าของเขาดูเรียบเนียนและเด็กลงกว่าอายุมาก

“เธอ….ไม่ได้อยากช่วยฉันเพื่อหวังสิ่งตอบแทนอย่างอื่นจริงๆ ด้วย….”

“ก็ใช่ไง….เพิ่งรู้เหรอไง!” ฉันโวยใส่เขาพลางเอามือมาทาบหน้าอกตัวเองที่หัวใจเ๽้ากรรมยังไม่ยอมหยุดเต้มโครมครามสักที ไดร์ฟก็คลี่ยิ้มบางๆ ให้ฉันก่อนจะคว้าร่างของฉันเข้าไปสวมกอด

“ขอบคุณนะ….ที่เข้ามาในชีวิตของฉัน….”

“ขอบคุณที่ทำให้ฉันอยากมีชีวิตอยู่ต่อ….”

“เธอเป็๲แสงสว่างที่ฉุดดึงฉันขึ้นมาจากขุมนรก….” ไดร์ฟเอ่ยออกมาอย่างยาวเหยียดน้ำเสียงที่ดีใจของเขาทำให้ฉันกอดตอบเขาไป เขามีสติแล้วใช่ไหม…เขาก็มีโอกาสที่จะหายแล้วน่ะสิ^_^

“ฉันจะคอยช่วยเหลือนายเต็มที่….เพื่อให้นายขึ้นไปยืนอยู่จุดนั้น….อย่างมีความสุขเหมือนที่ผ่านมา….” ฉันบอกไดร์ฟไปในขณะที่เราสองคนผละกอดออกจากกันแล้ว

และฉันก็ชี้มือไปที่รูปของคอนเสิร์ตที่ใหญ่โตอลังการที่มีไดร์ฟนั่งอยู่บนเวทีและด้านหลังของเขาเป็๞เหล่าบรรดาแฟนคลับนับหมื่นนับแสนคนที่มาให้กำลังเขา

ไดร์ฟเองก็หันไปมองและคลี่ยิ้มบางๆให้กับรูปถ่ายกรอบสีทองคำที่มีรอยยิ้มที่อบอุ่นและมีความสุขของตัวเองฉายปรากฏอยู่บนรูปถ่ายในกรอบนั้น

ฉันเชื่อว่าสักวัน…เขาจะต้องกลับไปยิ้มอย่างมีความสุขแบบนั้นได้อีกแน่ๆ